تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 6 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):بدانيد هر كس قرآن را بياموزد و به ديگران آموزش دهد و به آنچه در قرآن است عمل كند، ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر کاتالیزور

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1797782513




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

-کاسپار مرا به خودم آورد


واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:

گفت‌وگو با باران فرد، بازیگر تئاتر کاسپار مرا به خودم آورد میان نمایش‌هایی که این روزها در حال اجراست، نمایش «کاسپار» به نویسندگی پتر هانتکه و کارگردانی دکتر محسن معینی، تنها نمایشی است که با مضمونی فلسفی روی صحنه رفته و گرچه مخاطب خاص بیش‌تر از آن لذت خواهد برد، ولی کارگردان و بازیگران نمایش اصرار دارند تماشاگران عام نیز از دیدن این نمایش پشیمان نمی‌شوند.
 

یکی از بازیگران این نمایش که نقشی پیچیده و دشوار ـ به لحاظ روانی ـ ایفا می کند، باران فرد، از دانش آموختگان موسسه سمندریان است. او می گوید که خیلی سخت به نقش کاسپار رسیده و برای اجرای آن زحمت فراوانی کشیده است. تجربه بازی در نمایش کاسپار برای شما به عنوان یک بازیگر چطور بود؟ من دیرتر از بازیگران دیگر به نمایش کاسپار پیوستم. وقتی وارد گروه شدم، بازیگران گروه در حال تمرین و تحلیل متن بودند. تا مدتی برای ارتباط گرفتن با فضای کاسپار گیج بودم و چیزی نمی فهمیدم. با متن کاسپار و آنچه قرار بود بازی کنم، آشنایی نداشتم. چیزی که برایم جالب بود، این که کاسپار را در درونم حس می کردم، ولی نمی توانستم برون ریزی کنم. بعد شروع کردم به جستجو، دیدن و نشانه یابی کاسپار در زندگی حقیقی خودم و آدم های اطرافم. اینها باعث شد به کاسپار نزدیک شوم و از جایی به بعد، حس کردم با کاسپار یکی شده ام. می توانم به جرات بگویم کاسپار به طور کامل درون من پیدا شد و شکل گرفت، چون اتفاق هایی را تجربه کردم که من را به یقین رساند. با توجه به سوابق شما در بازیگری، آقای معینی نسبت به کارگردان های دیگر چه شیوه های متفاوتی در هدایت بازیگران برای رسیدن به نقش داشتند؟ این نکته خیلی برای من جالب بود. کاسپار نخستین تجربه کاری ام با محسن معینی است. ایشان و فضای کارشان را نمی شناختم اما آقای معینی به روش خیلی ساده ای کاسپار را به من فهماندند. در واقع از خودم استفاده کردند و رفتارهای خودم را مثال زدند و در کاسپار ریشه یابی کردند. این طور نبود که با کلمات پیچیده و اصطلاحات فلسفی متن و نمایش را برای ما توضیح بدهند. حتی فیلم هایی را پیشنهاد می کردند که ببینیم اما به روش ساده ای که متوجه می شدیم ایشان چه می ‎گویند. یادم می آید یک بار درباره مسائل مربوط به کار حرف زدیم و من از درونیاتم صحبت کردم. ایشان همان ها را در نقش کاسپار نشانه گذاری کردند و به من کد دادند. برای نمونه می گفتند این چیزی که می گویی، خوب است و در این قسمت نمایش می توانی از آن استفاده کنی. همه اینها باعث شد از خودم استفاده کنم تا برسم به نقش کاسپار. برداشت خودتان از نمایشنامه کاسپار چه بود؟ برداشتم از متن کاسپار و کار گروهی مان این است که در وهله نخست احساس نمی کنم ما چند نفریم که این نمایش را بازی می کنیم. حتی در طول اجرا، اسم دیگر دوستان بازیگر در ذهنم نیست. انگار همه ما یک نفریم. من همیشه نخستین جمله ای که در معرفی این نمایش به دوستانم می گویم، اشاره می کنم به بشر و دردهای بشری که چه هستند و از کجا می آیند. دردها قرار نیست تنها شکنجه فیزیکی باشد که کسی بگوید دارم درد می کشم. می تواند یک سری مقررات باشد، یا باید و نبایدها و داستان هایی که همه در زندگی روزمره با آنها درگیریم و باید انجام بدهیم. همان طور که نمایش کاسپار می گوید «انسان های نابهنجار گاهی با کتک درست نمی شوند. » ما اذیت می شویم اما ادامه می دهیم، چون چاره ای نداریم و اینها همان دردها هستند که اذیت کننده اند و شرایط را سخت تر می کنند. به لحاظ اخلاقی و رفتاری معتقدم هر آدمی باید خودش باشد. خوب باشد یا بد باشد اما خودش باشد. من همیشه آن طور که دوست داشته ام زندگی کرده ام اما جاهایی گیر می کنم و نمی توانم آن طور که دلم می خواهد، زندگی کنم. دستم به خاطر همین بایدها و نبایدهایی بسته است که بسیار دردناک و زجرآورند. همیشه به این مسائل فکر می کردم اما حالا که انجامشان می دهم، با تمام وجود آنها را حس می کنم. چطور حس می کنید، می توانید مثال بزنید؟ برای نمونه الان این همه شب ما اجرا رفته ایم، ولی امکان نداشته در آنتراکت نمایش و بین پارت اول و دوم، مخفیانه اشک نریزم. امکان نداشته تمام لحظه های نمایش را درک نکنم. این برایم خیلی جذاب است. خوشحالم در کاسپار بازی کردم، از این جهت که کاسپار مرا به خودم آورد و در کارنامه کاری ام مهم است. از کودکی بازیگری را دوست داشتم و رویایم بود . برای آن خیلی تلاش کردم. برای بازی در کاسپار با خودم عهد کردم اگر کاسپار را انجام دادم، که هیچ، اگرنه باید یک تصمیم جدی بگیرم. کاسپار اتفاق سرنوشت سازی در زندگی کاری و هنری ام بود. کاسپار یک نمایش فلسفی است و شاید درک آن برای مخاطب عام کمی دشوار باشد. فکر می کنید مخاطب عادی چقدر با این اثر ارتباط برقرار کند؟ به عنوان بازیگر، نمایش را برای کدام دسته از تماشاگران مناسب می دانید؟ در مورد مخاطبان، خیلی ساده می توانم پاسخ دهم، چون بسیاری از دوستانم نمایش را دیدند و در موردش با من صحبت کردند. میان آنها، انواع آدم ها از نظر فرهنگی، طبقه اجتماعی و ... وجود داشت اما نکته جالبی که بین آنها مشترک بود، این که همه شان کار را درک کرده بودند. برای نمونه رشته تحصیلی یکی از دوستانم فلسفه بود و از کار لذت برد و درباره اش نقد نوشت. یکی دیگر از دوستانم که فلسفه نخوانده و چیزی از آن نمی داند، وقتی کار را دید، او هم به همان اندازه درباره کاسپار نظراتی داشت و ابراز علاقه کرد. برخی تماشاگران دوست دارند کار را دوباره ببینند به این دلیل که در آن با خودشان مواجه شده اند. کاسپار نمایشی است که هر انسانی به تماشا بنشیند، امکان ندارد گیر نیفتد. بی شک یک جایی از کار خودش را می بیند و در مورد یکی از شخصیت ها می گوید این که من هستم. این اتفاق به خاطر آن است که همه ما چنین ویژگی هایی را در وجودمان داریم، ولی از آن فراری هستیم و مخفی اش می‎کنیم. احمدرضا حجارزاده / جام جم


 


پنج شنبه 14 اسفند 1393 ساعت 02:15





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سینما و تلویزیون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن