محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797579515
رهبری اخلاق‌مدار، ثمره پارادایم مدیریت اسلامی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
رهبری اخلاق‌مدار، ثمره پارادایم مدیریت اسلامی
با مرور گسترده ادبیات موضوع و شرح تئوری‌های رهبری اخلاقی که پیش از این در ادبیات علمی غرب بسط پیدا کرده بود، تئوری نوینی در این حوزه براساس موازین اسلامی و سیر منطقی مفاهیم استخراج‌شده در این حوزه، با عنوان رهبری اخلاق‌مدار ارائه شده است.
بخش دوم اخلاق تعریف کاربردی از اخلاق در این پژوهش تعریف زیر می‌باشد که از نظر نگارندگان منطبق و همسو با آموزه‌های اسلامی و فلسفه اخلاق اسلامی است: اخلاق عبارت است از الگوی رفتار ارتباطی پایدار درون‌شخصی و برون‌شخصی مبتنی بر رعایت حقوق تمامی ذی‌حقان طرف ارتباط. (قراملکی، 1389 ب: 150) روشن است که برای اجرای حق، چاره‌ای جز گره زدن آن با تکلیف دیگران نیست. (جوادی آملی، 1385: 9) بنابراین به تعریف اخلاق حق ـ تکلیف خواهیم رسید. بر این اساس، شخص اخلاقی فردی است که شناسایی و رعایت تمامی حقوق صاحبان حق را وظیفه خود بداند و بدان عمل نماید. نکاتی در تعریف فوق وجود دارد که باید برجسته شود: 1. گاهی حقی برای فرد معین است و تکلیفی بر دیگران یا حقی برای دیگران و تکلیفی بر این فرد. در این قسم، «حق» برای یک طرف مطرح است و تکلیف برای طرف مقابل؛ «حق فرد ـ تکلیف مقابل» که حاصل آن نفع فرد و بار دیگری است؛ اما نوع دیگری از مناسبات، میان حق و تکلیف است که حق و تکلیفِ هر دو در یک سمت قرار دارند؛ هم حق برای فرد است و هم تکلیف بر او؛ (جوادی آملی، 1385: 28) چراکه ما به‌عنوان انسان موجودی غایت‌گراییم، نه وظیفه‌گرا. (جوادی آملی، 1389 الف: 6) از این دیدگاه، مناسبات اخلاقی از نوع دوم محسوب می‌شوند. 2. تعریف فوق دارای تشابه با اخلاق حق‌محور(1) می‌باشد که در ادبیات اخلاق غرب نیز مورد توجه قرار گرفته و اندیشمندان، این تئوری را در ادبیات موضوع در حوزه اخلاق وظیفه‌گرا(2) دسته‌بندی نموده‌اند. (اترک، 1389: 34) تفاوت دو دیدگاه در تعریف ملاک حق (که در اسلام براساس شرع مقدس است) و همچنین تعریف ذی‌حقان (که گستره آن در اسلام تمامی محیط و حتی پروردگار عالمیان را شامل می‌شود) می‌باشد. 3. مسئله رعایت حق ـ که مبنای تعریف مذکور می‌باشد ـ در آیات و روایات مطرح شده است. لزوم رعایت حق‌الناس ـ و اهمیت غیر قابل قیاس آن با سایر مسائل ـ حق‌الله، حق اعضا و جوارح بدن، حق معلم، حق مسجد، حق مردم بر والی، حق والی بر مردم و حق فرزندان و حق همسایه نمونه‌هایی از این اشارات است که با مروری کوتاه در ذهن نقش می‌بندد. چهار حوزه حقوق خصوصی، حقوق اجتماعی، حقوق سیاسی و حقوق عمومی در قالب حقوق بشر در فرمایش‌های امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) قابل اصطیاد می‌باشند. (سلطان‌مرادی و هابیلی، 1390) در اینجا به ذکر کلیدواژه‌های فوق بسنده می‌نماییم که این خود می‌تواند موضوع مقاله جداگانه‌ای باشد. برای نمونه، در غررالحکم و دررالکلم آمده که: «خداوند سبحان حقوق بندگانش را بر حقوق خود مقدم گردانیده است و هر کس حقوق بندگان او را به‌جای آورد، در بر پاداشتن حقوق خدا نیز کامیاب می‌شود.» (3) (تمیمی آمدی، 1410: 340) 4. در بسیاری از آیات و روایات، این مفهوم (حق) به صورت مستقیم مطرح شده است و در مضمون و مفهوم سایر آیات و روایات نیز به صورت غیر صریح قابل مشاهده و بررسی می‌باشد. بر همین اساس در فقه اسلامی و قوانین قضای اسلام، هر خطا و گناه را در چارچوب نقض یکی از حقوق (حق‌الله و حق‌الناس یا به عبارت دقیق‌تر حق ما سوی الله) مورد بررسی قرار داده‌اند. 5. اخلاق به رفتار ارتباطی پایدار اطلاق می‌شود. البته ممکن است به‌ندرت افعالی از انسان صادر شود که با کارهای معمولی او تفاوت داشته باشد؛ لیکن این افعال نادرالوقوع اخلاقیات انسان را تشکیل نمی‌دهند و حاکی از صورت باطنی او نمی‌باشند. (شبر، 1390) 6 . منظور از رفتار ارتباط درون‌شخصی، رفتار فرد با خود است. خودشناسی، خودفریبی، صداقت با خود، خودافشاگری و خود احترامی نمونه‌هایی از این رفتارها می‌باشند. 7. مراد از رفتار ارتباطی برون‌شخصی نیز رفتار فرد با دیگران است. رفتار فرد با سایر اشخاص و طبیعت، نمونه‌هایی از این‌گونه ارتباط هستند. 8. استفاده از واژه ذی‌نفعان (4) در اینجا موضوعیت دارد. بسیاری از مدیران برای تبیین گستردگی یک موضوع یا مسئله از این واژه به‌جای سهام‌داران(5) استفاده نموده‌اند. واژه ذی‌نفعان شامل تمامی جامعه اطراف از قبیل کارمندان، مشتریان، تأمین‌کنندگان و محیط خواهد بود. (الواانی و رحمتی، 1385: 44) 9. در این تعریف، دو مفهوم شناسایی و اولویت‌بندی حقوق ذی‌نفعان پنهان می‌باشد. برای تبیین روشن این دو مفهوم ناچار به تعریف مفهوم «تصمیم‌گیری اخلاقی»(6) می‌باشیم. تصمیم‌گیری اخلاقی فرآیندی که طی آن شخص از دانش و پشتوانه اخلاقی خود استفاده می‌کند تا تشخیص دهد مفهوم و حقیقت یک رفتار یا پدیده صحیح یا غلط است، تصمیم‌گیری اخلاقی نامیده می‌شود. به‌طورکلی تمامی تصمیمات روزمره افراد را می‌توان در این قالب ملاحظه و بررسی نمود. این فرآیند را در قالب مدل مفهومی ذیل بررسی کرده‌ایم: مدل عمومی تصمیم‌گیری اخلاقی (Armonk NY, 2007) مدل با یک موقعیت اخلاقی آغاز می‌شود. این موقعیت هنگامی است که شخص باید تصمیم بگیرد که فعل اخلاقی در شرایط حاضر چیست. تک‌تک موقعیت‌های زندگی خود را می‌توانیم به صورت موقعیت تصمیم‌گیری مشاهده نماییم که در آن فرد باید به انتخاب یک راه‌حل از میان راه‌حل‌های متعدد پیش‌رو بپردازد. چنین موقعیتی را در اصطلاح «معمای اخلاقی» می‌نامند. پس از آن فرآیندی که در تمامی تصمیم‌گیری‌های اخلاقی تکرار می‌شود، شکل پیدا می‌کند. این فرآیند شامل حساسیت اخلاقی،(7) قضاوت اخلاقی(8) و انتخاب(9) خواهد بود؛ درحالی‌که دو عامل ویژگی‌های فردی و تأثیرات محیطی بر هر سه مرحله این فرآیند تأثیر‌گذار می‌باشند. منظور از حساسیت اخلاقی، توانایی فرد در شناسایی و درک موقعیت اخلاقی است. به بیان دقیق‌تر، حساسیت اخلاقی را می‌توان تحت عنوان شناسایی و درک جنبه‌های اخلاقی مختلف موضوع که فرد انجام می‌دهد، تعریف نمود. مطمئناً توانایی افراد مختلف در زمینه شناسایی و درک موضوع اخلاقی متفاوت است. مسائل اخلاقی دارای پیچیدگی فراوانی هستند که برای تقریب به ذهن می‌توان مثال جنگل انبوه را بیان کرد. ما درون جنگلی انبوه قرار داریم و می‌بایست توانایی درک و فهم جنگل را از میان درختان متراکم و تودرتو دارا باشیم. در اینجا نیازمند توانایی بالای افراد به‌منظور شناسایی جنبه‌های مختلف اخلاقی یک موضوع می‌باشیم. (داج‌خوش، 1391: 53) در مرحله بعدی فرآیند، فرد با شناختی که از مسئله پیدا کرده، به قضاوت اخلاقی در آن حیطه می‌پردازد. شکی نیست که اراده همواره مبتنی بر نوعی شعور و آگاهی است و انسان تنها زمانی فعلی را اراده می‌کند که کمال بودن آن را تشخیص دهد. (وجدانی و دیگران، 1391) در زمینه قضاوت اخلاقی، تحقیقات گسترده‌ای صورت گرفته است؛ ازجمله مدل توسعه هوشیاری اخلاقی کوهلبرگ (1984) که در راستای تحقیقات پیاژه انجام شده و متداول‌ترین مدل کاربردی غربی در این حوزه می‌باشد. پس از کوهلبرگ، استوارت و اسپرینت هال (1991) به توسعه مدل وی پرداختند و نظرسنجی مدیریتی را به نام خود(10) را طراحی نمودند. در این روش با استفاده از پرسش‌نامه‌ای که حاوی معماهای اخلاقی اجتماعی و مدیریتی بود، به سنجش نحوه قضاوت اخلاقی افراد پرداخته می‌شود. (Collins, 2009: 134) در نهایت افراد با توجه به قضاوت صورت‌گرفته در مرحله قبل به انتخاب گزینه موردنظر خود می‌پردازند. تحقیقات تجربی نشان می‌دهد عوامل فردی مؤثر بر تصمیم اخلاقی شامل این موارد می‌باشد: نظام ارزشی و کدهای اخلاقی فرد، سطح کنترل افراد، سن و تحصیلات، تجربه و سابقه کار، جنسیت و سطح شخصیت ماکیاول‌گرایی فرد. (داج‌خوش، 1391: 55) همچنین نتیجه تحقیقات، عوامل محیطی زیر را مؤلفه‌های تأثیر‌گذار بر رفتار اخلاقی افراد برمی‌شمارد: سیستم تنبیه و پاداش، روابط گروهی، رویه‌های اخلاقی و بیانیه‌های اخلاقی موجود در سازمان‌ها، تعهد مدیریت عالی به کدهای اخلاقی، جو اخلاقی سازمان، توزیع فرصتها در سازمان، وضعیت اقتصادی، وجود برنامه‌های آموزشی اخلاق، اندازه و ساختار سازمانی. (همان) براساس این مدل توصیفی می‌توان تصمیم‌گیری اخلاقی را به صورت زیر خلاصه نمود: (کولینز، 2009: 135) (فرآیند تصمیم‌سازی اخلاقی، ویژگی‌ها و صفات شخصی، عوامل محیطی) f = تصمیم‌گیری اخلاقی لازم به یادآوری است که در این مرحله، افراد غالباً با دو پدیده مرسوم دوراهی اخلاقی(11) و تعارض اخلاقی(12) روبه‌رو می‌شوند. (قراملکی، 1383: 22) مدیریت اخلاق‌مدار در بعد اجتماعی، اخلاق به‌عنوان تنظیم‌کننده روابط میان انسان‌ها، همواره اهمیت بسیاری داشته است. در عصر حاضر که مدیران با تنوع ارزشی و فرهنگی در محیط کار مواجه هستند، مدیریت اخلاق جایگاه و اهمیت والایی دارد. (الوانی و رحمتی، 1385: 44) سازمان‌ها و مدیران قادرند با ایجاد یک برنامه مدیریت اخلاق، اخلاقیات را در محیط کار مدیریت کنند و در شرایط آشفته، عملکرد اخلاقی خود را حفظ نمایند. (سلطانی، 1382: 34) این سازوکار درونی، بدون آنکه نیاز به اهرم‌های بیرونی داشته باشد، قادر است تا عملکرد‌های اخلاقی را در کارکنان تضمین نموده، سازمانی اخلاقی را به وجود آورد. (الوانی، 1383: 1) اصلی‌ترین هدف برنامه‌های مدیریت اخلاق، ایجاد تعادل بین ارزش‌های رقیب(13) است. (سلطانی، 1382: 36) براساس مدل تصمیم‌گیری اخلاقی مطروح‌شده، مدیریت اخلاق در زمینه بهبود سه عامل حساسیت اخلاقی، قضاوت اخلاقی و تأثیرات محیطی ایفای نقش می‌نماید. در ادامه به شرح روش‌های رایج در هر یک از این سه حوزه که به‌عنوان تکنیک‌های رایج مدیریت اخلاق‌مدار شناخته می‌شوند، پرداخته‌ایم: روش‌های رایج به‌منظور بهبود حساسیت اخلاقی، برگزاری دوره‌های آموزشی اخلاق کسبوکار و کارگاه‌های آموزشی است که در آنها مطالعات موردی از معماهای اخلاقی مطرح شده، مورد بحث و گفتگو قرار می‌گیرد. هدف از برگزاری چنین دوره‌هایی بالا بردن توانایی ذهنی افراد در شناسایی موقعیت اخلاقی، درک جوانب مسئله و تشخیص بدیل‌های متفاوت در جهت تصمیم‌گیری اخلاقی می‌باشد. سازمان‌ها از طریق تدوین منشور اخلاقی، کدهای رفتاری، سند جامع اخلاقی و مرام‌نامه‌های اخلاقی به تعیین اولویت ارزش‌های اخلاقی می‌پردازند و فرآیند قضاوت اخلاقی را تسهیل می‌نمایند. بر این اساس سعی می‌شود با معرفی و تعیین اولویت حقوقِ تمامی ذی‌نفعان، افراد راهنمای جامعی در اختیار خود داشته باشند. همچنین تکنیک‌هایی مانند مدل توسعه هوشیاری اخلاقی کوهلبرگ در این حوزه کاربرد می‌یابند. البته تکنیک‌های مطروح‌شده در حوزه مدیریت اسلامی قابلیت کاربرد ندارند و نیازمند بومی‌سازی می‌باشند. به‌دلیل کمبود مجال، تنها با اشاره‌ای از این موضوع می‌گذریم که مدل توسعه هوشیاری اخلاقی کوهلبرگ براساس فلسفه اخلاق سودمندگرایی(14) بنا نهاده شده است (Collins, 2009: 187) و لذا در عمل در بسیاری از موارد، با فلسفه اخلاق اسلامی تعارض خواهد داشت. برای بهبود تأثیرات محیطی، فعالیت‌هایی همچون: ایجاد قانون افشای عام،(15) ایجاد مراکز اخلاقیات،(16) آزادی اطلاعات، شفاف‌سازی، آگاهی همگانی، استفاده از مشاوران اخلاقی (الوانی، 1383: 8)، حمایت مدیر عالی از اخلاقیات، اعمال نظارت و کنترل مطلوب، حاکمیت ضوابط و مقررات سازمانی و تدوین نظام جامع پرداخت (بیک‌زاد و دیگران، 1389: 61)، به‌طور خاص در جهت ارتقای سطح اخلاقی صورت می‌پذیرد؛ لیکن در این حوزه می‌توان از سایر رویکردهای مدیریتی مانند ارتقای ادراک عدالت ادراک‌شده کارکنان (حبیبی و دیگران، 1390: 99) بهره برد. حال پس از درک مفهوم مدیریت اخلاق در سازمان به تبیین تئوری موردنظر خود (رهبری اخلاق‌مدار) که براساس پارادایم مدیریت اسلامی به صورت پله‌پله و سیر منطقی شکل پیدا کرده است، می‌پردازیم. پی نوشت: 1. Rights oriented ethics. 2. Deontological ethics. 3. جعل الله سبحانه حق عباده متقدّماً على حقه، فمن قام لحق عباده و ذلک یودی الى اقامة حقه. 4. Stakeholders. 5. Stockholders. 6. Ethical decision making. 7. Ethical sensitivity. 8. Ethical judgement. 9. Decision making. 10. Stewart-sprinthall management survey (SSMS). 11. Ethical dillema. 12. Ethical conflict. 13. Competing values. 14. Utilitarian. 15. Whistleblowing. 16. Ethics centre. منابع و مآخذ قرآن کریم.
آقاپیروز، علی، 1390، «رهبری در مدیریت اسلامی»، نشریه اسلام و پژوهشهای مدیریتی، سال اول، شماره سوم، زمستان.
اترک، حسین، 1389، «وظیفه‌گرایی اخلاقی»، فصلنامه اخلاق در علم و فناوری، سال پنجم، شماره‌های 1 و 2.
ازگلی، محمد، 1385، «درآمدی بر رویکردهای رهبری اخلاقی»، نشریه علوم انسانی، مصباح، خرداد و تیر، شماره 63.
اسمعیل‌لو، سجاد و هادی خان‌محمدی، 1387، «سبک رهبری خدمتگزار»، مجله تدبیر، خرداد، شماره 193.
باقری، حسین و محمد صالحی و محمد حاجی‌زاد، 1389، «اخلاق حرفه‌ای در مدیریت»، فصلنامه پژوهشی پژوهش‌نامه اخلاق، سال سوم، بهار و تابستان، شماره 8 ـ 7.
بلانچارد، کنت و پاول هرسی، 1378، مدیریت رفتار سازمانی، ترجمه قاسم کبیری، تهران، ماجد، چ ششم.
بیک‌زاد، جعفر و محمد صادقی و روح‌الله کاظمی قلعه، 1389، «اخلاق حرفه‌ای ضرورتی اجتناب‌ناپذیر سازمان‌های امروزی»، نشریه عصر مدیریت، سال چهارم، شماره 17 ـ 16.
تونکه‌نژاد، ماندنی، 1385، «مقایسه دو سبک رهبری خدمت‌گذار و تحول‌گرا ـ دو محیط، دو سبک رهبری»، مجله تدبیر، شماره 174.
تمیمی آمدی، عبدالواحدابن‌محمد، تاریخ غررالحکم و دررالکلم، تصحیح سید مهدی رجایی، بی‌جا، دارالکتاب الاسلامی.
جوادی‌آملی، عبدالله، 1382، «حق و تکلیف»، مجله حکومت اسلامی، شماره 29.
ـــــــــــــــ ، 1385، «حکمت تکالیف و حقوق در تعالیم اسلامی»، نشریه پاسدار اسلام، شماره 292 ـ 291.
ـــــــــــــــ ، 1389 الف، «حق و تکلیف از منظر نهج‌البلاغه»، نشریه افق حوزه، شماره 264، فروردین.
ـــــــــــــــ ، 1389 ب، «علوم انسانی در صبغه اسلامی»، مجله عیار (سخن سمت)، شماره 23 (سخنان استاد جوادی آملی در جمع مسئولان سازمان سمت).
ـــــــــــــــ ، 1391، مفاتیح الحیوة، مرکز نشر اسراء، بهار، چ 16.
حبیبی، معصومه و نسرین جزنی و سجاد نصر، 1389، «تحلیل عوامل مؤثر بر استرس شغلی و راهکارهای مدیریت آن (مورد پژوهی منطقه 3 عملیات انتقال گاز)»، فصلنامه علمی ـ پژوهشی مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت، سال اول، شماره 4، تابستان.
حبیبی، معصومه و دیگران، 1390، «عدالت ادراک شده از سوی کارکنان در رابطه با تعدیل نیروی انسانی و تأثیر آن بر نشر دانش سازمانی (مطالعه موردی: صنعت پتروشیمی)»، فصلنامه علمی ـ پژوهشی مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت، سال دوم، شماره 7، بهار.
ـــــــــــــــ ، 1379، «دام‌های پنهان در تصمیم‌گیری»، نشریه توسعه مدیریت، شماره 15، تیر ماه.
خائف الهی، احمد و دیگران، 1388، «تبیین الگوی اثربخشی سازمان‌های دولتی ایران براساس نقش رهبری خدمتگزار»، نشریه مدرس علوم انسانی، تابستان، شماره 61.
خدایار، دادخدا، 1390، «نقش راهبردی اخلاق در ایجاد وحدت»، فصلنامه پژوهشی پژوهش‌نامه اخلاق، سال چهارم، پاییز، شماره 13.
خسرویه رضازاده، رزق‌الله، 1386، اراده خلاق انسان، انتشارات هاتف، مشهد.
خمینی، سید روح‌الله، 1371، صحیفه امام خمینی، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
داج‌خوش، سید صادق، 1391، «طراحی مدل اخلاق کسبوکار با رویکرد تجزیه و تحلیل شبکه‌ای فازی ـ مطالعه موردی مرکز آمار ایران»، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مدیریت و اقتصاد.
رابینز، استفن، پی، 1385، مبانی رفتار سازمانی، ترجمه علی پارسائیان و سید محمد اعرابی، دفتر پژوهشهای فرهنگی، چ 12.
رضائیان، علی، 1387، مبانی مدیریت رفتار سازمانی، انتشارات سمت، تهران، چ نهم.
سلطان‌مرادی، محمد و مریم هابیلی، 1390، «حقوق بشر در نهج‌البلاغه»، فصلنامه مطالعات تفسیری، سال دوم، شماره 5، بهار.
سلطانی، مرتضی، 1382، «مدیریت اخلاق در سازمان»، مجله تدبیر، شماره 132، اردیبهشت.
سیادت، سید علی و علی نصر اصفهانی و سمیه اله‌یاری، 1389، «رهبری اخلاقی در سازمان‌های آموزشی»، ماهنامه مهندسی فرهنگی، سال پنجم، مهر و آبان، شماره 46 ـ 45.
شبر، سید عبدالله، 1390، اخلاق، ترجمه محمدرضا جباران، مؤسسه انتشارات هجرت، چ 17.
طباطبایی، سید محمدحسین، 1374، تقسیر المیزان، ج 12، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی.
علی‌احمدی، علیرضا، فاطمه ثقفی، حمید رحیمیان و اکبر کاری دولت‌آبادی، 1389، «طراحی مدل مفهومی مشارکت مردمی و عدالت محوری در بستر دولت الکترونیکی بر پایه متدولوژی تفکر ارزشی»، مدیریت فردا، بهار و تابستان، شماره 23.
فاطمی‌نیا، سید عبدالله، 1391، نکته‌ها از گفته‌ها، نشر مسجد و حسینیه الزهرا÷، چ پنجم.
قراملکی، احد و همکاران، 1386، اخلاق حرفه‌ای در تمدن ایران و اسلام، انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
قراملکی، احد، 1383، «تعارض‌های اخلاقی در سازمان»، نشریه دانشکده علوم انسانی دانشگاه سمنان، شماره بهار و تابستان، شماره 7.
ـــــــــــــــ ، 1388 الف، اخلاق سازمانی، سرآمد، چ اول.
ـــــــــــــــ ، 1388 ب، درآمدی بر اخلاق حرفه‌ای، سرآمد، چ دوم.
ـــــــــــــــ ، 1389 الف، «بنیان اخلاقی اصل تقدم تعلیم و تربیت خویش بر تعلیم و تربیت دیگران در پرتو حکمت 73 نهج‌البلاغه»، نشریه نهج‌البلاغه، شماره 30، ماه 7، 8 و 9.
ـــــــــــــــ ، 1389 ب، اخلاق کاربردی در ایران و اسلام، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، چ اول.
قرائتی، محسن، 1389، 300 نکته در مدیریت اسلامی، برگرفته از تفسیر نور، انتشارات مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، چ سوم، نوبت بهار.
ـــــــــــــــ ، 1383، تفسیر نور، تفسیر تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
قربانی، نیما، 1384، سبک‌ها و مهارت‌های ارتباطی، نشر نیلوفر، تهران.
قلی‌پور، آرین و محمود حضرتی، 1388، «تبیین ابزار سنجش رهبری خدمت‌گذار در سازمان‌های دولتی ایران»، پژوهشهای مدیریت، سال دوم، بهار، شماره 3.
قهرمانیان، مریم و سید علی حسینی‌زاده، 1390، «تحلیل معناشناسی تزکیه و تهذیب در آیات قرآن با تأکید بر تفسیر المیزان»، فصلنامه مطالعات تفسیری، سال دوم، زمستان، شماره 8 .
کرمانی، محمد، 1392، «بررسی رابطه سطح آگاهی و نوع نگرش کارکنان به خصوصی‌سازی مطالعه موردی: پتروشیمی خراسان»، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت.
کلانتری، بهروز و حسن دانایی‌فرد، 1378، «در جستجوی پارادایمی برای مدیریت دولتی / آیا می‌توان از مدیریت دولتی اسلامی چیزی آموخت؟»، نشریه علوم انسانی (دانشگاه امام حسین(علیه السلام))، فروردین، شماره 29.
کلینی، محمدبن یعقوب، 1390، اصول کافی، ج 3، مترجم داود روحانی‌معین، بی‌جا، طاووس بهشت، چ اول.
کوهن، تامس، 1389، ساختارهای انقلاب‌های علمی، ترجمه سعید زیباکلام، تهران، سمت، چ اول.
محمد رضایی، محمد، 1382، «فلسفه اخلاق از دیدگاه استاد شهید مطهری(رحمه الله علیه)»، نشریه قبسات، شماره 31 ـ 30.
مطهری، مرتضی، 1375، فلسفه اخلاق، صدرا، چ 15.
مکارم شیرازی، ناصر، 1386، «اخلاق، اصلاح و تربیت»، نشریه اصلاح و تربیت، اردیبهشت، شماره 61.
مکارم شیرازی، ناصر و گروه نویسندگان، 1374، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیة.
مهدوی‌کنی، محمدرضا، 1390، نقطه‌های آغاز در اخلاق عملی، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(علیه السلام).
موسوی، سید‌محمد و سید حسین ابطحی، 1388، (تدوین استراتژی منابع انسانی (مطالعه موردی: یکی از سازمان‌های معنوی کشور))، فصلنامه پژوهشهای مدیریت منابع انسانی، سال اول، شماره 3.
وارث، سید حامد، 1380، «نگرش فراپارادایمی به مدیریت دولتی»، نشریه دانش مدیریت، ویژه‌نامه مدیریت دولتی، سال 14، شماره 55، زمستان.
الوانی، سید مهدی و محمدحسین رحمتی، 1385، «فرآیند تدوین منشور اخلاقی برای سازمان»، نشریه فرهنگ مدیریت، شماره 15، ص 70 ـ 43
الوانی، سید مهدی، 1379، «منشور اخلاقیات سازمان در کلام مولا علی(علیه السلام)»، نشریه مدیریت دولتی، شماره 48 و 49.
ـــــــــــــــ ، 1383، «اخلاقیات و مدیریت به‌سوی نظام اخلاقیات یکپارچه در سازمان»، نشریه مطالعات مدیریت بهبود و تحول، شماره 42 ـ 41.
وجدانی، فاطمه و محسن ایمانی، رضا اکبریان و علیرضا صادق‌زاده، 1391، «تحلیل شکاف میان نظر و عمل اخلاقی از دیدگاه علامه طباطبایی»، فصلنامه پژوهش‌نامه اخلاق، سال پنجم، شماره 18، زمستان.
ورام ابن‌ابی فراس، مسعودابن‌عیسی، تاریخ تنبیه الخواطر و نزهة النواظر (معروف به مجموعه ورام)، باب العتاب.
Annebel H. B. De Hoogh, Deanne N. Den Hartog, 2008, “Ethical and despotic leadership relationships with leader's social responsibility, top management team effectiveness and subordinates' optimism: A multi-method study”, The Leadership Quarterly 19, pages 297: 311
Armonk NY, 2007, Ethics in Public Management, Sharpe, Inc
Bernard Burnes, Rune Todnem, 2012, Leadership and Change: The Case for Greater Ethical Clarity, J Bus Ethics 108, pages 239: 252
Brown, M. E, Trevin L. K., Harrison, D. A., 2005, Ethical leadership: A social learning perspective for construct develop-ment and testing. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 97, 117-134.
Catherine Marsh, 2012, Business Executives’ Perceptions of Ethical Leadership and Its Development, J Bus Ethics, DOI 10. 1007/s10551-012-1366-7
Christian J. Resick, Gillian S. Martin, Mary A. Keating, Marcus W. Dickson, Ho Kwong Kwan, Chunyan Peng, 2011, What Ethical Leadership Means to Me: Asian, American, and European Perspectives, Journal of Business Ethics, 101, pages 435-457.
Denis Collins, 2009, Essential of business ethics, John wiley & sons, inc.
Fred O. Walumbwa, David M. Mayer, Peng Wang, Hui Wang, Kristina Workman, Amanda L. Christensen, 2011, Linking ethical leadership to employee performance: The roles of leader-member exchange, self-efficacy, and organizational identification, Organizational Behavior and Human Decision Processes 115, pages 204: 213.
Gallagher Ann, Tschudin Verena, 2010, “Educating for ethical leadership”, Nurse Education Today, 30, pages 224: 227
Hasan Tutara, Mehmet Altınozb, Demet Çakıroglu, 2011, Is ethical leadership and strategic leadership a dilemma? A descriptive survey, Procedia Social and Behavioral Sciences 24, pages 1378: 1388.
James B. Avey, Tara S. Wernsing, Michael E. Palanski, 2012, Exploring the Process of Ethical Leadership: The Mediating Role of Employee Voice and Psychological Ownership, J Bus Ethics 107: 21-34.
Kanika T. Bhal, Anubha Dadhich, 2011, Impact of Ethical Leadership and Leader Member Exchange on Whistle Blowing: The Moderating Impact of the Moral Intensity of the Issue, J Bus Ethics 103, pages 485: 496.
Kanungo, R. N., 2001, “Ethical values of transactional and transformational leaders, Canadian Journal of Administrative Sciences”, 18,pages 257: 265.
Karianne Kalshoven, Deanne N. Den Hartog, Annebel H. B. De Hoogh, 2011 a, “Ethical Leader Behavior and Big Five Factors of Personality”, Journal of Business Ethics, 100, pages 349-366.
Karianne Kalshoven, Deanne N. Den Hartog, Annebel H. B. De Hoogh, 2011 b, “Ethical leadership at work questionnaire (ELW): Development and validation of a multidimensional measure”, The Leadership Quarter, 22, pages 51-69.
Laura Reave, 2005, “Spiritual values and practices related to leadership effectiveness”, The Leadership Quarterly, 16, pages 655: 687.
Michael E. Brown-Linda K. Trevino, 2006, “Ethical leadership: A review and future directions”, The Leadership Quarterly, 17, pages 595-616.
Michel Dion, 2012, “Are ethical theories relevant for ethical leadership?”, Leadership & Organization Development Journal, Vol. 33 Iss: 1, pages 4: 24.
Mojtaba rafiee, Mohammad mosavi, Rasool Amirzadeh, 2010, “Formulating and Elaborating a model for the recognition of intellectual capital in Iranian Universities”, World Applied Science Journal, 10, pages 23: 28.
Mojtaba rafiei, Mohammad mousavi, Zahra mohammadi, 2011, “Investigating the effect of transformational and transactional style on the effectiveness of organizational leadership (A case study in an Iranian educational organization)”, World Applied Science Journal, 14, pages 341: 350.
Mollie Painter-Morland, 2008, “Systemic Leadership and the Emergence of Ethical Responsiveness”, Journal of Business Ethics, 82, pages 509: 524.
Silke Astrid Eisenbeiss, 2012, “Re-thinking ethical leadership: An interdisciplinary integrative approach”, The Leadership Quarterly, 23, pages 791-808. مجتبی رفیعی: استادیار دانشگاه پیام نور مرکز اراک. علیرضا علی احمدی: دانشیار دانشگاه علم و صنعت. محمد موسوی: استادیار دانشگاه پیام نور مرکز مشهد. محمد کرمانی: دانشجوی دکتری مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور فصلنامه علمی ـ پژوهشی پژوهش‌نامه اخلاق 20 ادامه دارد/
93/12/10 - 04:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها