محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797878768
اینجا همه اسم های اشاره نزدیک است…
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: خاطرات از پیاده روی اربعین؛
اینجا همه اسم های اشاره نزدیک است…
بلندگوهای موکبش دارد با صدای بلند می خواند: «ما یلطم علی الحسین مو شیعی یسمونه»
به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، مرد پا به سن گذاشته ای ست. دارد اشک می ریزد و با لهجه غلیظ و شیرین کربلایی خودش به زوار اربعین التماس می کند بیایید تربت سید الشهدا را به سر و روی تان بکشم تا خاکی به حرم بروید… آنقدر حالش منقلب است که تا نگاهم می افتد سمتش انقلابی در دلم به پا می کند.
بلندگوهای موکبش دارد با صدای بلند می خواند: «ما یلطم علی الحسین مو شیعی یسمونه» فضای حاکم و تقارن این صدا و آن تصویر آنقدر جانانه دست به یکی کرده بود که نه تنها اشک من که اشک هر قسی القلبی را در می آورد. دلم می خواهد چند دقیقه ای فقط گوشه ای بنشینم و خیره وار زل بزنم به آن همه حال و هوای خوب نوکری اش…
می نشینم و کمی ریز تر می شوم. سطل آبی کنارش گذاشته و هر چند دقیقه یک بار چند مهر تربت را داخلش می ریزد تا در آن حل شود. زن و مرد اند که منتظر ایستاده اند تا دستی از داخل سطلش بیرون بیاورد و روی سر و صورتشان یا روی چادر خانم ها بکشد. انگار کمی به دلم نمی چسبد…
از جایم بلند می شوم و از بین ازدحام خودم را به آن مرد می رسانم و به زبان خودش می گویم: اجازه می دهید تربت زدن به چادر خانم ها را من انجام بدهم؟ چند لحظه ای ساکت می ماند؛ انگار فکرش را هم نمی کرد. شروع می کند به تکرار چند باره : «احسنتی، ماجورین ان شاء الله» و چند جمله دیگر که زیر لبش زمزه مى کند. می گوید: بیایید پشت این میز ها بایستید تا راحت تر باشید.
توقع چنین استقبالى را نداشتم. می روم پشت میزهای جلوی موکبش مستقر می شوم. یک سینی آب و تربت کنار دستم می گذارد و می گوید: یادتان باشد نیت را فراموش نکنید… شابلون هایم را از کوله ام در می آورم. نیت مى کنم و اولین نقش را روى چادر خودم مى زنم که «حب الحسین أجننی»
صف خانم ها طولانى مى شود… روز اربعین است انگار… درست چند قدم مانده به سیطره دوم ورودی حرم حضرت ارباب… و اینجا همه اسم های اشاره نزدیک است. نزدیک ِ نزدیک…
اربعین/فاطمه قلعه نویان
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۳۹۳ - ۰۳:۳۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها