واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: معامله دو سر برد - بنفشه غلامی همه چشم ها به وین دوخته شده است. جایی که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران مقابل همتایان خود در گروه 1+5 نشسته و مأموریت دارد تا در چارچوب منافع و مصالح ایران، گره های مناقشه هسته ای را با روش مذاکره بگشاید.
شواهد حاکی از آن است که شش کشور حاضر در مذاکرات وین یعنی ایران از یک سو و امریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان از سوی دیگر، خواهان به نتیجه رسیدن مذاکراتی هستند که در بیش از یک سال گذشته بارها و بارها آنها را گردهم آورده است.
نشست وین که قرار است تا سوم آذر ادامه پیدا کند، در حال حاضر در صدر اخبار رسانه های جهان بویژه شبکه های خبری غرب قرار دارد.
روزنامه گاردین چاپ انگلیس در این باره می نویسد: پرونده هسته ای ایران، بزرگتر از آن است که بخواهد شکست بخورد. از نظر این روزنامه بعد از مشکلات به جامانده از یک دهه بی اعتمادی، آنچه برجا مانده است، سنگریزه هایی بیش نیست که براحتی می توان از آنها عبور کرد. بویژه که باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا به این توافق نیاز دارد تا نشان دهد توانسته است، ظرفیت های ایران برای داشتن سلاح هسته ای مورد ادعای غرب را در قالب توافقنامه ای مهار کند. و البته از سوی دیگر دولت حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران نیز خواهان به ثمر رسیدن این پرونده مطابق با موازین و منافع ایران است تا تندروها را به پذیرش قواعد همزیستی سیاسی مجاب سازد. هرچند حل پرونده براساس برآورده شدن خواسته های دو طرف مشکل است اما همین دلیلی است براینکه توافق باید انجام شود. زیرا هر دو طرف خواهان آن هستند.
فرانس پرس نیز به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته ای و امضای توافقنامه هسته ای بین ایران و گروه 1+5 را یک معامله برد – برد برای دو طرف اصلی این مذاکرات یعنی ایران و امریکا خوانده و نوشته است: امضای این توافقنامه به 12 سال بن بست در این مذاکرات خاتمه می دهد و به عادی سازی روابط ایران با غرب کمک می کند. علاوه بر این امضای توافقنامه به همان نسبت که اقتصاد ایران را تقویت می کند، می تواند بزرگترین موفقیت سیاست خارجی اوباما به حساب آید.
موفقیت در عرصه سیاست خارجی چیزی است که اوباما بسیار به آن احتیاج دارد. او در یکی - دو سال گذشته عرصه های خارجی چندی را به روسیه باخته است و نمی خواهد متحمل شکست دیگری شود. روزنامه فایننشال تایمز معتقد است اگر امریکا نتواند با ایران به توافق هسته ای دست پیدا کند، مانند آن است که خود با دستان خویش ایران را به آغوش روسیه انداخته است. ایران و روسیه از انقلاب ایران در سال 1357 به این سو تقریباً در اغلب موارد روابط خوب و نزدیکی داشته اند لکن هیچ دولتی در کاخ سفید خواهان نزدیک تر شدن این روابط نیست. زیرا آنها هم از توسعه نفوذ روسیه در هراس هستند و هم می دانند که منافع آنان و ایران در خاورمیانه در بسیاری از جهات همسو است و دو طرف در بخش زیادی از مسائل خاورمیانه می توانند با یکدیگر همکاری داشته باشند و البته این چیزی است که برخی اعراب حاشیه خلیج فارس و اسرائیل راضی به آن نیستند.
*روزنامه ایران
اول**
01/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]