محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797945854
ناگفته های سرزمین میانه
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم: میراثی که جی آر آر تالکین از خود به جا گذاشت،قابل تصور نیست.او نه یک کتاب،بلکه یک جهان وسیع خلق کرد.زمانی که به سراغ کتاب های دیگر تالکین نظیر "سیلماریلیون" و "فرزندان هورین" می رویم،متوجه می شویم که سرزمین میانه صرفا یک دنیای تخیلی نیست و دارای تاریخچه ای طولانیست.تاریخچه ای که دربرگیرنده حوادث متعددی است و ماجرای حلقه قدرت و آن چه در سه گانه ارباب حلقه ها رخ داد،بخشی از رخدادهای سرزمین میانه به شمار می آید.قصه های بی شماری که می توان قبل از وقایع ارباب حلقه ها و یا در خلال آن بازگو کرد،استودیوهای بازیسازی متعددی را بر آن داشته تا دست به ساخت عناوین متعددی در دنیای سرزمین میانه بزنند.متاسفانه به ندرت پیش آمده که عنوان با کیفیتی با نام Lord Of The Rings ساخته شود و این شاید نخستین چالش هر استودیوی بازیسازی باشد.چرا که خواه ناخواه،همه به یاد سه گانه سینمایی آن می افتند.اما Monolith productions این اشتباه را نکرد.بازی جدید خالقان F.E.A.R در دنیای سرزمین میانه رخ می دهد.اما ربطی به ارباب حلقه ها ندارد.بنابراین نام بازی خود را Middle Earth:Shadow Of Mordor گذاشتند که انصافا هم کار درستی کرده اند.چرا که "سایه موردور" آن قدر خوب است که دیگر نیازی به نام ارباب حلقه ها ندارد.
حوادث Middle Earth:Shadow Of Mordor پس از نخستین نبرد معروف انسان ها و الف ها در برابر سائرون که منجر به شکست اورک ها و مرگ سائرون به دست ایزیلدور است،رخ می دهد.تاریکی سقوط کرده و حلقه قدرت نیز دست به دست چرخیده و ظاهرا ناپدید شده است.شخصیت اول داستان تالیون(Talion) نام دارد.او یکی از محافظان Black Gate می باشد و زندگی آرامی با همسر و فرزندش دارد.تا این که طی حمله یک دسته اورک،تالیون و خانواده اش کشته می شوند.اما مرگ تالیون تصادفی نبوده و هدف بزرگی در پشت آن پنهان بوده است.هدف،بازگرداندن Celebrimbor از دنیای مردگان به دنیای زنده ها بوده است که در این امر موفق هم می شوند.روح Celebrimbor که یک الف است،با روح تالیون در هم آمیخته می شود و دوباره زنده می شود.او که در ابتدا Wraith نام دارد،هیچ اطلاعاتی از گذشته اش ندارد.از طرف دیگر تالیون که حالا فرصتی دوباره برای زندگی یافته،فقط و فقط به دنبال گرفتن انتقام است.چرا Wraith برای سائرون آن قدر مهم بوده که دوباره زنده شده؟سوال های زیادی در داستان بازی وجود دارد که مخاطب را مجاب می کند داستان بازی را دنبال کند.سرزمین میانه همیشه جذاب بوده است.با این که هفت کتاب از تالکین مطالعه کرده ام(که همه شان در سرزمین میانه جریان دارند) و پنج فیلم سینمایی هم مشاهده کردم،باز هم نمی توانم عطشم را برای دنبال کردن داستان هایی جدید در این جهان خیالی انکار کنم."سایه موردور" هرچند داستان سرایی بی نقصی ندارد.اما آن قدر جذاب هست که شما را به دنبال خود بکشاند.
همان طور که پیشتر هم اشاره کردم،"سایه موردور" نیازی به ارباب حلقه ها ندارد و به خودی خود عنوان مستقلی به شمار می آید.از کاراکترهای محبوب ارباب حلقه ها نظیر آراگورن و لگولاس و هابیت های دوست داشتنی هم خبری نیست و تنها سه کاراکتر قدیمی حضور دارند:گندالف،سارومان و گالوم.با این حال با توجه به پتانسیل داستانی،شاید حضور کاراکترهایی نظیر گالادریل یا الروند می توانست کمک بیشتری به شخصیت پردازی و قصه گویی بهتر داستان کند.به هر حال سازندگان بیشتر از آن که تمرکز خود را بر روی داستان خطی بگذارند،تلاش کردند تا دنیای سرزمین میانه را احیا کنند و مخاطب را مجاب کنند تا به گشت و گذار در آن بپردازد.در گوشه و کنار دنیای بازی،اطلاعات زیادی درباره گذشته موردور،وقایع مهم و نقطه های کور داستانی بازی وجود دارد.علاوه بر آن،میان پرده های بسیار خوبی هم برای روایت بهتر داستان طراحی شده که در نوع خود جذاب است.دیدن چهره سائرون و لحظه ساخته شدن حلقه قدرت شاید یکی از هیجان انگیزترین لحظه های بازی باشد.با این حال در اواخر بازی،داستان دچار کمی سردرگمی می شود و شاید نویسندگان می توانستند بهتر عمل کنند.
اما جذابیت اصلی "سایه موردور" در گیم پلی بازیست."سایه موردور" یک اکشن نقش آفرینی در یک جهان آزاد است.بنابراین از همان ابتدا باید حساب بازی را از نقش آفرینی های کلاسیک نظیر Dragon Age جدا کنیم.از آن جا که داستان بازی سناریوی ثابتی را دنبال می کند و دارای یک کاراکتر اول هست،بنابراین خبری از ساخت یک کاراکتر با کلاس های مختلف و ظاهر دلخواه نیست."سایه موردور" در میان بازی های نقش آفرینی بیشتر از همه به The Witcher شباهت دارد.اما در کل شباهت بیشتری به Assassin’s Creed و نسخه های اخیر Batman دارد!از آن جا که تیم طراحی انیمیشن های Assassin’s Creed مسئولیت طراحی انیمیشن های این بازی را نیز به عهده گرفته اند،شباهت های غیر قابل انکاری در حرکات تالیوس با قهرمان های AC وجود دارد.از طرف دیگر در مبارزات نیز "سایه موردور" ترکیبی فوق العاده از Batman و AC است.حرکات تماشایی،خشن و دیدنی تالیون در حین مبارزات کمک زیادی به جذابیت گیم پلی می کند.دشمنان در دسته های بعضا چند ده تایی به شما حمله می کنند و از بین بردن آن ها کار راحتی نیست.بنابراین ارتقای توانایی های تالیون امری اجتناب ناپذیر است.بخش ارتقای قابلیت های "سایه موردور" فوق العاده است و آن قدر وسیع است که مرتب شما را مجاب می کند تا توانایی های بیشتری را باز کنید.به طور کلی توانایی های تالیون به دو دسته کلی تقسیم می شود.توانایی های خود او که شامل ارتقای سلاح ها و غیره می شود،توانایی های الفی Wraith که بسیار کاربردی هستند و در مبارزات مفید هستند.تالیون یک شمشیر،یک خنجر و یک تیر و کمان با خود حمل می کند که در طول بازی ارتقا می یابند و کشنده تر می شوند.اما این شاید یکی از نقاط ضعف بازی باشد که نمی توانید سلاح های متعددی را با خود حمل کنید و در تمام بازی باید با همین سه سلاح پیش بروید.برای بنده یکی از جذابیت های عناوینی نظیر TES:Skyrim،Dragon Age و Diablo همین آیتم های بی شمارشان که بخش اعظمی از آن ها را سلاح ها تشکیل می دادند،بود که با خود یک سیستم خرید و فروش اعتیادآور نیز به همراه داشت.
اما برگ برنده گیم پلی "سایه موردور" مکانیزم Nemesis است و سازندگان پیشتر مانور زیادی بر روی سیستم ابداعی خود می دادند.اما Nemesis چیست؟ماهیت این سیستم،هویت بخشیدن به تک تک دشمنانتان در بازیست.اگر یک اورک معمولی شما را بکشد،تبدیل به یک فرمانده می شود و زمانی که بازی را از آخرین Checkpoint لود می کنید،آن سرباز دیگر یک سرباز معمولی نیست.حال اگر یک فرمانده اورک شما را بکشد،مقامش ارتقا پیدا می کند.فرماندهان دسته های مختلف اورک ها برای ارتقای مقام با یک دیگر به رقابت می پردازند.شما می توانید از این مسئله استفاده کنید.مثلا به یک فرمانده کمک کنید تا دیگری را شکست دهد.یکی از قابلیت های اصلی بازی،توانایی خواندن ذهن دشمنانتان است که اطلاعات مختلفی را به شما می دهد.حال توصر کنید به ذهن یک فرمانده نفوذ کنید و او را تحت کنترل خود در بیاورید و به گروه های دیگر حمله کنید.یا مثلا از طریق نفوذ به ذهن یک فرمانده،از مکان دیگر فرماندهان باخبر شوید.می توانید یک اورک را در اختیار بگیرید و به عنوان جاسوس وارد گروه های دیگر کنید و یک عملیات کامل ترتیب دهید.سیستم Nemesis آن قدر اعتیادآور است که شما را وادار می کند خط داستانی را رها کنید! Monolith Productions برای طراحی گرافیک بازی از موتور Lithtech استفاده کرده است.نتیجه آن یک گرافیک بسیار عالی در نسل هشتم و PC می باشد که مسلما مخاطب را راضی می کند.محیط های وسیع،Drew Distance های بسیار زیبا،نورپردازی عالی،کیفیت بالای بافت ها و انیمیشن ها تنها گوشه ای از زیبایی های گرافیکی بازی می باشد.سیستم شب و روز در بازی نیز وجود دارد و باعث می شود با یک سرزمین میانه کاملا داینامیک مواجه باشیم."سایه موردور" با وجود گرافیکی بسیار حجیم و سنگین،بدون هیج مشکل یا افت فریمی بر روی کنسول های نسل هشتم اجرا می شود و اگر دارای یک PC با قدرت فوق العاده بالا داشته باشید،تجربه ای مشابه کنسول های نسل هشتمی خواهید داشت.در نسل هفتم هم با این که گرافیک بازی خارق العاده نیست،اما با کیفیت است و کمتر ضعفی در آن می بینیم.به هر حال نمی توان انتظار بیشتری داشت.چون "سایه موردور" عملا برای نسل هشتم ساخته شده.جدا از بحث گرافیک،بخش صداگذاری بازی نیز بسیار خوب انجام گرفته.Troy Baker باز هم در جان دادن به کاراکتری جدید موفق بوده و مخاطب با تالیون به خوبی ارتباط برقرار می کند.شاید موسیقی بزرگ ترین ضعف "سایه موردور" باشد که انتظار بسیار بیشتری از آن می رفت.در چنین بازی هایی موسیقی می تواند خود ابزاری برای جذابیت بیشتر بازی و بیشتر درگیر کردن مخاطب شود که در "سایه موردور" با چنین چیزی روبرو نیستیم.
Middle Earth:Shadow of mordor بازی بسیار خوبیست.اعتراف می کنم که انتظارم از بازی آن قدر بالا نبود.اما به دلایل مختلف،آن قدر جذاب بود که بیش از 30 ساعت از وقتم را گرفت.این در حالی است که خط داستانی بازی حدودا 15 تا 20 ساعت(بسته به درجه سختی بازی) می باشد.اگر به سبک اکشن سوم شخص علاقه مندید،اگر دلتان برای یک نقش آفرینی خوب تنگ شده و اگر تشنه سفر به سرزمین میانه هستید،"سایه موردور" را از دست ندهید. نویسنده:امیر محسن امینی
3 ساعت پيش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها