محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797025222
به دنیای واقعی خوش آمدید
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
داعش با سر بریدن، خشونت مدرن را از ترسی - تخیلی به واقعیتی ملموس تبدیل کرد به دنیای واقعی خوش آمدید قدرت در دنیای جدید شاید ظاهری متفاوت از گذشته پیدا کرده باشد، ظاهری که آن را اقتصاد، دموکراسی، دیپلماسی، تکنولوژی و... ساخته است، اما هنوز قدرت به میزان زیادی با توانمندی نظامی سنجیده می‌شود.
توانمندی دفاعی، امکان های ابتکاری تهاجمی، قدرت کنترل زمان در جنگ های احتمالی، هنوز هم معیار اصلی و جدی قدرت است، که از سویی قدرت های بزرگ را نسبت به هم محتاط می کند و از سوی دیگر تهییج به افزایش بیشتر توان نظامی. هنوز مهم ترین تحقیقات علمی، در مراکز یا با حمایت نظامی شکل می گیرد و سپس به حوزه های دیگر تزریق می گردد. بدیهی است که در این میان عامل اقتصاد به عنوان اصلی اساسی، توان نظامی را قابل رشد می کند و میزان ثروت ملی کشورها و داشتن دوست های نزدیک تر و منافع عمیق تر با باقی دنیا را افزایش می دهد. در ادامه همین عامل اقتصادی به عنوان یک پایه قدرت بخش است که قدرت فرهنگی و سیاسی هم ایجاد می کند و شاکله قدرت را در جهان تکمیل می گرداند، اما در نهایت و با وجود همه این پیشرفت ها قدرت هنوز آنچنان تفاوت چشمگیری با تعریف ابتدایی خود نکرده است. درگذشته قدرت در زور و استیلا و تحکم نهفته بود. در پادگان های نظامی یا مدارس قدیمی با شیوه های آموزشی سنتی، قدرت چیزی جز امکان اعمال زور نبوده و نیست؛ این شکلی از خشونت بود که قدرت را نشان می داد. خشونت پیدا و اغلب پنهانی که تصور خود را در ذهن دیگران می ساخت تا قدرت را تعین بخشد. سلاح و تجهیزات نظامی فارغ از امور تکمیلی و حمایتگر دیگر ـ همچون توان اجماع جهانی و استیلای اقتصادی، توسعه یافتگی، نظم اجتماعی و انکثار و انتشار فراگیر فرهنگی و همچنین موازنه و کارآمدی قدرت سیاسی ـ عامل اصلی تحقق قدرت هستند، که پیشتر از هر چیز در تخیل آدمیان کار می کنند. انسان ها با وجود نمایش این تجهیزات، استفاده شدن آنها را تخیل می کنند و ترس آنها را بر می دارد پس خشونت به شکل پنهان، در اذهان و ارواح ترس می آفریند و همین قدرت را در بدوی ترین شکل ممکن در کنار ظهور متمدنانه اش که بر شمرده شد تحقق می بخشد. گروه های تروریستی همچون داعش، القاعده، بوکوحرام و... به عنوان جریان های تروریستی غیر دولتی اما خواهان قدرت، با چنین مفهومی از قدرت که گفته شد، چگونه می توانند خود را وارد معادلات سیاسی منطقه کنند؟ آنها که توان شرکت در اتحادیه های نظامی جهان، مراکز تحقیقاتی و مانور نظامی یا قوام داشتن یک ارتش کلاسیک با لوایح و لوازم و تجملات تخیل آفرینش را ندارند. پس امکان تحقق قدرت آنها از طریق تحریک تخیل ها آن گونه که توضیح داده شد منتفی است، پس چگونه آنها می توانند بنا به ماهیت تروریستی و خشونت طلب خود، ترس ایجاد کنند، امتیاز بگیرند و خود را همچون یک قدرت به صحنه سیاسی تحمیل کنند؟ گروه هایی چون داعش هم چاره ای جز نمایش و تصویر کردن قدرت ندارند، اما به شیوه خود؛ به شیوه ای که حاشیه امن مناسبات اجتماعی، اخلاقیات اولیه مشترک بین آدمیان، گفت وگو و همزیستی جهانی را ناممکن کند، به شیوه ای که بتوانند خود را همچون وصله ناجور، همچون افراط گرایی سازش ناپذیر معرفی کنند و فقدان نظم درونی خود را با ایجاد هراس بپوشانند. می گویم نظم ناموجود درونی چون بنا به گزارش های بسیاری، نیروهای القاعده و داعش حقیقتا آموزش نظامی ندیده اند. غالب این نیروها نظم ناپذیرتر و سودازده تر از آن عمل می کنند که بتوان با قواعدی منظم نظمشان بخشید. شور ایدئولوژیک در آنها افراطی تر از آن است که بتوان از آنان یک نظامی با درکی دقیق از استراتژی های جنگی کلاسیک و تمام عیار درآورد. آنها نه از طریق نظم بلکه با زیر سوال بردن آن، با غیر قابل پیش بینی بودن، تحت لوای ایدئولوژی، ترس ایجاد می کنند. قوه تخیل هم اینجا کوچکترین نقشی ندارد، آنها تخیل را با واقعیت مغلوب می گردانند. تصویر کردن این واقعیت سازش ناپذیر و وحشی است که اهمیت دارد، آن هم به شکلی ملموس و فراموش نشدنی. مهم نمایش تکه ای از یک ناامنی آخر الزمانی یا پیشاتمدنی است که حاشیه امنیت جهان مدرن را به چالش بگیرد و تا آنجا که می تواند تمام تلاش های تمدن و تجدد جهانی را برای زندگی بهتر پوچ گرداند. پس بهترین راه واقعیت خشونت به جای تخیل و ترس خودانگیخته انسانی از طریق نمایش سلاح است. خشونت از طریق سر بریدن. حتی تیر زدن این تأثیر را ندارد، اعدام ساده تر از آن است که جهان را تکان بدهد، چون هنوز عالم عادتش را به تصویر اعدام و تیراندازی از دست نداده. بهترین راه سر بریدن است. سربریدن تاریخ را بهت زده می کند و تمام دستگاه سیاسی و دیپلماتیک جهان را خشک می گرداند و ترس را ملموس تر از چیزی می کند که دست کم در این صد ساله اخیر وجود داشته است. اینجا آن تخیل ترس از تجهیزات مدرن و موحش نظامی به پس زمینه ای دور تبعید می شود. دیگر کسی سلاح های هسته ای قدرت های جهانی و منطقه ای، موشک های قاره پیما و هزار اسلحه فوق مدرن را تصور نمی کند، چشم دنیا به کلی از تصویری ساده و بسیط پر می شود و آن تصویر هم چیزی نیست جز یک قمه ـ چاقو یا شمشیر ـ و سری بریده شده. در این میان نقش بسیار مهمی بر دوش رسانه است. رسانه ها هستند که این واقعیت را تعین می بخشند. گروه های بنیادگرای تروریستی گرچه همواره خود را مخالف رسانه و گردش اطلاعات موجود در آن نشان می دهند اما حالا بزرگ ترین قهرمانان این رسانه ها خود آنها هستند. صورت هایی با ریش های بلند یا پوشیده شده در پارچه ای سیاه، نقش اول رسانه را بر عهده دارند و تمام آن واقعیت خشن و بهت آوری که توصیف شد را از طریق و مجرای مدرن ترین وسایل ارتباطی به جهانیان تحمیل می کنند. خشونتی که امروز در عراق رخ می دهد، توسط رسانه تکمیل می شود و نظم جهان را به مخاطره می اندازد. داعش اگرچه در قلب بریتانیا هم هوادار دارد و پرچمش در تظاهرات بنیادگرایان آن کشور هم دیده شد، اما یک جنبش منطقه ای است با جنگ هایی نامنظم. پس وقتی می گوییم به هم ریزی نظم جهان منظور یکی پتانسیل آن برای گسترش تروریسم و دیگری از بین بردن نظم خاورمیانه و پا دادن به جنگ های نیابتی است. لذا رسانه در ایجاد ترسی جهانی نقشی مهم دارد و داعش را از سطح یک تهدید سیاسی ـ منطقه ای ارتقا می دهد و به ترسی آخرالزمانی از جهانی روبه افول بدل می کند. اما این یک سوی کارکرد رسانه است. سوی دیگر این است که همین ترس ملموس رسانه ای، خطر منطقه ای داعش را به هشداری جهانی و ترسی فراگیر برای مقابله بیشتر تبدیل کرد. رسانه، تصویر ترس آلود و حقیقی تروریسم را به چشم جهانیان آورد و خوش خیالی کنترل خاورمیانه از طریق گروه های تروریستی برای غرب و همچنین فاجعه دل بستن قدرت های منطقه ای برای استیلای خود از طریق جنگ های نیابتی را افشا کرد. آنچه امروز در رسانه ها می بینیم گرچه ترس مردمان و در نتیجه قدرتمند کردن داعش را همراه دارد، اما در عین حال آغازی است بر افول گروه های تروریستی اسلامگرا، چون جهان تاب تحمل ترسی حقیقی را ندارد. علیرضا نراقی / جام جم
چهارشنبه 09 مهر 1393 2:00 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها