محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797099367
توصیه های کاربردی برای برخورد صحیح با کودکانی که دروغ می گویند
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: توصیه های کاربردی برای برخورد صحیح با کودکانی که دروغ می گویند
روانشناسان دروغ های کودکان را به 7 دسته تقسیم می کنند .
انواع دروغ های کودکان
برخی از پدر و مادرها، دروغ گویی های فرزندشان را طبیعی می دانند. اگر چه این رفتار در یک مقطع سنی طبیعی به نظر می رسد اما برای همیشه رفتار درستی نخواهد بود؛ برای مثال کودک 2 ساله درک صحیحی از اهمیت راستی و درستی ندارد اما همین کودک در 10 سالگی باید تفاوت بین راست و دروغ را درک کند. همچنین برای کودک 5 ساله طبیعی است در رویاها و تخیلات خود غوطه ور شود و داستان های بلند و طولانی غیر واقعی تعریف کند. والدین باید بدانند که این کودک با گفتن داستان های تخیلی و دروغین، قصد فریب دادن فردی را ندارد. روانشناسان دروغ های کودکان را به 7 دسته تقسیم می کنند:
1 - دروغ بازیدروغی که با آن کودک حوادث تخیلی را به دیگران می باوراند. مثلا کودک 4 ساله ای تحت تاثیر تماشای یک فیلم، شروع به تعریف یک داستان دروغی می کند و تنها هدف او سرگرم شدن است.
2 - دروغ مبهماین نوع دروغ از ناتوانی کودک در گزارش دقیق جزئیات یا مطالعه کردن یک مسئله بنا به پیشنهاد و تشویق فرد دیگر ناشی می شود. مثلا یک کودک 4 ساله از اتفاقی که دیشب در اتاقش افتاده است و باعث ترس او شده، صحبت می کند اما برخی از گزارش هایش با دروغ همراه است.
3 - دروغ پوچدر این حالت کودک دروغ را برای جلب توجه دیگران به کار می برد. مثلا وقتی کودک 8 ساله متوجه بازی مادر و برادرش می شود، شروع به تعریف کردن یک حادثه دروغی در مدرسه اش می کند تا توجه مادرش را به خود جلب کند.
4 - دروغ انتقام جویانهاین نوع دروغ از ناراحتی کودک ناشی می شود. مثلا کودکی برای انتقام از برادرش که او را دعوا کرده است، وقتی پدر به منزل برمی گردد، ماجرایی را همراه با دروغ علیه برادر به پدر می گوید.
5 - دروغ محدودکودک به خاطر ترس از محدود شدن شدید، قوانین سختگیرانه والدین یا تنبیه بدنی، دروغ می گوید. مثلا کودک 5 ساله از ترس تنبیه بدنی مادر، شکستن ظرف را به گردن فرد دیگری می اندازد.
6 - دروغ خودخواهانهدروغی حساب شده است که برای فریب دادن دیگران استفاده می شود تا کودک آن چه را می خواهد به دست آورد. مثلا کودک 9 ساله ای در بازار به مادرش می گوید که دوستش برای کادوی تولد، یک ماشین بزرگ گرفته و او ناراحت شده است. کودک از این طریق سعی می کند مادر را برای خرید آن ماشین ترغیب کند.
7 - دروغ وفادارانهکودک از این دروغ به منظور حفظ و مراقبت از فردی که دوستش دارد، استفاده می کند. به طور مثال، شکسته شدن ظرف به وسیله خواهرش را به گردن می گیرد تا برای خواهرش مشکلی پیش نیاید.
علایم دروغگویی
وقتی کودکان دروغ می گویند در بسیاری از موارد می توان متوجه دروغگویی آنان شد. کودکان برای این که بتوانند نشانه های دروغگویی خود را بپوشانند بسیار ناتوان تر از بزرگسالان هستند. برخی از نشانه های دروغگویی که البته به صورت مجموعه ای مشاهده می شود، عبارت است از: افزایش ضربان قلب، نفس نفس زدن، رنگ پریدگی، بیقراری و اضطراب، خشکی دهان، شتابزدگی و عجله، فراموشکاری، پنهان کردن دست ها، گاز گرفتن لب، پوشاندن بخشی یا نیمی از دهان به وسیله دستان و انگشتان و برقرار نکردن تماس چشمی.
ذکر این نکته ضروری به نظر می رسد که این علایم نشانه حتمی برای دروغ گفتن نیست و ممکن است کودک به دلایل دیگری از جمله اضطراب یا ضعف در برقراری ارتباط مناسب با دیگران این علایم را از خود نشان بدهد.
دلایل و راهکارهای جلوگیری از دروغگویی کودکان
دکتر هادی صدری- روان شناس و مشاور خانواده/ علت دروغ گویی مکرر فرزندان معمولا نداشتن اعتماد به نفس، ترس بیش از حد، جلب توجه به دلیل احساس کمبود عاطفه، آزمودن والدین خود، الگو گیری و تاثیرپذیری از رفتارهای والدین، تلافی جویی و انتقام یا پایین بودن آستانه تاب آوری در برابر مشکلات و فرار از آن ها، سرکوب کردن احساس حقارت و محرومیت و در نهایت فرار از یک موقعیت اضطراب آمیز است.
برای جلوگیری از دروغ گویی فرزندان راه های زیادی وجود دارد که در ادامه به چند مورد، اشاره می شود.
1 - والدین باید الگوی صداقت و راستگویی برای فرزندان شان باشند وقتی یکی از والدین در موقعیت های خاص و در برابر فرزندش دروغ می گوید، ناخودآگاه در حال آموزش دروغ گفتن به فرزندش است. مثلا مادری که در حال تماشای تلویزیون است و به دروغ در تماس تلفنی به دوستش می گوید که مشغول آشپزی است، به طور طبیعی فرزندش هم دروغگو خواهد شد.
2 - پدر و مادرها نباید فرزندشان را در موقعیت دروغ گویی قرار دهند والدین گاهی حقیقت رفتار را می دانند اما برای این که کودک را شرمنده یا تحقیر کنند ناخواسته از او سوال هایی می پرسند که کودک مجبور می شود برای دفاع از خود، دروغ بگوید و آن ها هم عصبانی تر می شوند. در نتیجه این دور باطل تکرار می شود. بنابراین کودک تان را در چنین موقعیت هایی قرار ندهید.
3 - پدر و مادرها باید راستگویی فرزندشان را تحسین کنندالبته اگر فرزندشان مرتکب اشتباهی شده بود، ضمن تذکر به فرزندشان، باید راستگویی او را هم تحسین کنند تا تلاش برای راستگویی در او تقویت شود.
4 - نوجوان را با پیامدهای منطقی دروغ گویی اش آشنا کنیدابن کار باعث می شود تا یاد بگیرد که باید مسئولیت کارهایش را بر عهده بگیرد زیرا یکی از مهم ترین دلایل نوجوان برای دروغ گویی، این است که واقعیت را به نحو دیگری جلوه دهد تا پاسخ گوی عواقب کارهای خود نباشد.
5 - محبت و پذیرش بی قید و شرط شخصیت کودک به همراه بردباری و صبر در برابر خطاهای وی می تواند کمک زیادی به راستگویی فرزند کند
البته والدین هیچ گاه نباید در برابر اشتباهات فرزندشان بدون تلاش برای اصلاح کردن او، صبر کنند بلکه می توانند در زمان های مناسب با او به گفت و گو بنشینند تا خطاهایش را تکرار نکند.
6 - والدین باید سعی کنند به جای زیر سوال بردن شخصیت فرزندشان، رفتارهای او را زیر سوال ببرندبه طور مثال به جای این که به او بگویند «تو کند ذهن هستی»، می توانند به او بگویند «تو زمان کافی برای درس خواندن اختصاص نمی دهی در نتیجه نمراتت پایین می شود». توصیه می شود که پدر و مادرها گاهی رفتارهای درست و راه های درستی که فرزندشان جهت حل مشکلات خود در گذشته به کار گرفته است، به او یادآوری کنند تا اعتماد به نفس کافی را برای مقابله با مشکلات به دست بیاورد. در پایان فراموش نکنند که هر کودکی ممکن است اشتباه کند و والدین قبل از هر اقدامی برای تنبیه وی باید بررسی کنند که رفتار آن ها، فرزندشان را به آن ها نزدیک تر می کند یا دورتر.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
سبک زندگی
پربازدیدترینها