محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797701414
هالیوود موسیقی فیلم را تحقیر می‌کند/ قوام ذات غیرمیتولوژیک سینما به مدد موسیقی
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و هنر > موسیقی و هنرهای تجسمی در نشست «پلک تهران» مطرح شد:
هالیوود موسیقی فیلم را تحقیر می‌کند/ قوام ذات غیرمیتولوژیک سینما به مدد موسیقی
هفدهمین نشست «پلک تهران» با موضوع رابطه سینما و موسیقی پنجشنبه اول مرداد ماه با حضور تعدادی از سینماگران و پژوهشگران در تالار استاد ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار مهر، محمد رضا اصلانی مدرس و کارگردان سینما در ابتدای این نشست تخصصی گفت: سینما را می توان تشکلی از مجموعه هنرها اعم از هنرهای بصری، حجمی و صدایی از کلام تا موسیقی دانست. این در برگیری ساختاری سینما در طول ِ تاریخ بحث رابطه هنرهای مختلف را با سینما برانگیخته که البته منابع و کتاب هایی در این باب نوشته شده و دیدگاه های زیادی از سوی موسیقیدانان و فیلمسازان روس ، فرانسه ، ایتالیا مطرح شده است به همین دلیل سینما را به سخن بین رشته ای و یا بهتر بگویم هنر بینامتنی تبدیل کرده اند.
این که بعد از پایان فیلم موسیقی آن طراحی شود اشتباه است وی ادامه داد: کاربرد موسیقی در فیلم یک مبحث مجزاست. موسیقی الهام بخش فیلم نیست بلکه جداره و نگهدارنده تصاویر فیلم می شود که این امر موسیقی را به امر دست دوم تبدیل می کند. این که بعد از پایان فیلم موسیقی آن طراحی شود اشتباهی است که این روزها رواج یافته است. رییس هیات مدیره انجمن مستندسازان ایران تصریح کرد: توهینی که به موسیقی نه در ایران بلکه در همه جای جهان علی الخصوص در هالیوود می شود و اتفاقا سکوت موزیسین ها و آهنگسازان در این بین واقعا جای شگفتی دارد. این است که موسیقی را یک هنر دست دوم برای ماست مالی تصاویر بی رمق و جلای تصاویر کم رنگ می دانند و این یک تحقیر موسیقیایی است چرا که موسیقی روح ِ انسان است جسم هم برای روح ساخته شده نه روح برای جسم ِ آدمی. موسیقی متافیزیکی ترین متافیزیک هاست اصلانی افزود: من در مجله مقام موسیقایی به موضوعیت موسیقی پرداخته ام و حالا که قریبا برای اولین بار می خواهیم به طور جدی به این سخن بینامتنی و موسیقی فیلم بپردازیم باید بگویم که موسیقی به تعبیر بسیاری از هنرشناسان خالص ترین ِ هنرهاست و به دلیل این خلوص صداها و تجرد زبان یافته نت ها ، موسیقی یک سخن الهی است ؛ آوای جهان ملکوت است و به قول نیچه متافیزیکی ترین متافیزیک هاست. چنین هنر ِ والایی را نمی توانیم حتی برای همراهی دیگر هنر ها به کار گیریم ، موسیقی به تنهایی مطلق ِ هنر است و گرچه کسانی هستند که تنها به موسیقی فیلم می پردازند که برای سینمای صنعتی چنین حضوری و حتی اختصاص جایزه اسکار به این بخش ضروری است. این مدرس دانشگاه با بیان اینکه موسیقی و سینما دو هنری هستند که در زمان دریافت می شوند، بیان کرد: از این هر دو وجه می توان گفت موسیقی نوعی سینمای کهن صداهاست و سینما نوعی صدای مدرن ِ موسیقایی است ، سینما را می توان موسیقی بصری دانست . هر فیلم بلند سینمایی را می توان یک سمفونی بصری دانست و هر فیلم کوتاه یک سونات بصری است ، بنابراین مجموعه تصاویر از ریتم موسیقایی در زمان برخوردارند ، چه به لحاظ ترتیب ریتمیک تصاویر و صداها ، چه به لحاظ ریتم درونی تصاویر که در زمان جاری می شوند.
فضای موسیقی هنوز فضای فیثاغورثی است اصلانی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: فضای موسیقی هنوز فضای فیثاغورثی است در عین حال فضای سینما اکنون اما به طرز عجیبی فضای افلاطونی است . انگارترکیب موسیقایی صدا و تصویر یک ترکیب فضای موسیقی را زنده می کند که اشاره به یک واقعیت مثالی ولی پنهان دارد ، سینما در ترکیب زمان مند خود غار ِ افلاطون را از تمثال اعیان ثابته به اعیان زمانمند تبدیل می کند و افلاطون را از سکون و ثبات ( اعیان ثابته ) به زمان متصل تبدیل می کند . این سینماگر افزود: این مبحث باز خواهد ماند تا بعدها بتوانیم باز به آن بپردازیم ، این موضوع به یک جلسه ختم نمی شود و در این جلسه پلک تهران فتح الباب کردیم ، هیچ سخنی نهایت نیست و هیچ سخنی آغاز نیست ، ما همه در زمان جاری هستیم ، زمان اسرافیل ِ ماست ، زمان جبرائیل ماست و زمان عزرائیل ماست اما زمان خود رسته از همه ی این هاست یعنی نهایت وجود . حمیدرضا اردلان مدرس و پژوهشگر تئاتر و موسیقی هم که در نشست رابطه موسیقی و سینما حضور داشت با ارائه مفاهیم حوزه فلسفه در رابطه با موسیقی و فیلم صحبتهای خود را آغاز کرد و گفت: در زبان فارسی از واژه بانگ ، آواز، ندا، نجوا ، گفتار و صدای فیلم استفاده نمی کنیم ، اگر از واژه بانگ استفاده کنیم جدای آنکه صدا طرح مساله می شود ، در درون واژه بانگ نیز یک امر مصور نیز وجود دارد، حال اگر از واژه «آواز»استفاده شود یک امر معشوف در صدای مد نظر ما وجود دارد ، و حالا اگر از واژه ندا استفاده کنیم رمزی در خود حمل می کند ، و حتی اگر از واژه صدا استفاده کنیم یک امر عام مد نظرمان است و اگر از واژه « گفتار » استفاده کنیم زبان بندی آدمی نیز طرح مساله می شود . پس در اطلاق آن چه به گوش ما می رسد کاملا از ترجمه های غربی که واردِ فرهنگِ ما شده به گونه ای ترجمه آمیزاستفاده می کنیم. من یک پژوهش عمیقِ ژورنالیسیتی ندیده ام که بحث تصویر و صدا را طرح مساله کند وی توضیح داد :به واسطه فراگیری سینما حتی سینمای روشنفکری نسبت به اشکال دیگر هنر ، مطالعه بر « صدا در فیلم » من یک پژوهش عمیقِ اوریجینال و ژورنالیسیتی ندیده ام که بحث تصویر و صدا را طرح مساله کند و تحت تاثیر دیگر فلاسفه نباشد این به این معناست که ما در امر فلسفه در جهان ، فیلسوفی که تخصصا به صدا در فیلم بپردازد، نداریم . به طور عام یک تفکر فلسفی وجود دارد که بعضا در مورد سینما هم گریزی زده اند . این مدرس دانشگاه افزود: مانیفست جریان ها و مکاتب هنری در پرداخت به هنر با یک دیگر متفاوت اند ؛ به طور مثال در یکی از مکاتب انقلاب گری هنر ،«استقلال هنر برای انقلاب » تعریف می شود و یا داداییسم ها معتقدند «مرگ و گرایشات زیبایی شناختی »، سورئالیست ها اذعان کردند می توان تمام عمر یک سورئالیست صرف شنیدن اسرار دیوانگان شود و یا فوتوریست ها خواستار از بین رفتن موزه ها ، کتابخانه ها و جنگ علیه اخلاق گرایی، فمنیسم و هر آنچه در حیطه چارچوب اخلاق مداری قرار گیرد. اردلان با بیان اینکه سینما یک صورت کلی دارد، بیان کرد: سینما در جایی از جهان، در یک جغرافیا در یک دوره تاریخی ظهور پیدا می کند. این تصویر امکان تفکر میتولوژیک به سینما نخواهد داد ، سینما فی نفسه امر میتولوژیک نبوده بلکه امری است معاصر که میتولوژی می تواند موضوعش باشد . سینما گاهی اجناسی از جنس موسیقی که گرایشات عمیق میتولوژیک دارد ، را به کار می گیرد که آثار باخ را می توان دراین میان دارای خصلت میتولوژیک دانست. البته تارکوفسکی در برخی از فیلم هایش از موسیقی میتولوژیک استفاده می کند . اما اینجا یک آسیب وجود خواهد داشت. اینکه سینما که میتولوژیک نیست پس چگونه با موسیقی که این خصلت را دارد ارتباط بر قرار می کند و این نسبت ها چگونه رعایت می شود ؟ ذات غیر میتولوژیک سینما می تواند به مدد موسیقی قوام یابد.
زبانی که سینما را توصیف می کند قدرت رفتن به تاریخ زبان را ندارد وی تصریح کرد: سینما تصویر دارد نه صورت. در ادبیات و کلیه نقدها سینما را به صور می‌خوانند نه به تصویر، صور گرایش میتولوژیک دارد اما تصویر معاصر است. زبانی که سینما را توصیف می کند قدرت رفتن به تاریخ زبان را ندارد به همین دلیل هر سینمایی که خود را موضوع میتولوژیک قرار دهد در حوزه سینمای جهان منزوی خواهد شد. در طول تاریخ وقتی میتولوژِ را از صور به تصویر تبدیل می کنند، سینما بیننده پیدا می‌کند و اگر تصویر سینما را بخواهیم به صور تغییر دهیم دچار معضل خواهیم شد. اردلان گفت: مساله صدا در سینما را از مجراهای دیگر هم می توان نگریست، هنگامی که ما قواعد معینی در ساخت موسیقی داریم قادر نخواهیم بود ، صدایی که در دوره جدید حضور دارد را با عنایت به یک تفکر فلسفی وارد سینما کنیم ، این یک ویژگی خواهد بود که هم آسیب هایی وارد خواهد کرد و هم نقاط مثبتی خواهد داشت. او با بیان اینکه سینما اگر قادر بود در حوزه تصویر خود را اداره کند نیازی به مولفه های میتولوژیک بیرونی نداشت، تصریح کرد: در علم فلسفه موضوع و محمول تعریف شده است. صدای انسان در حالت سخن گفتن نمی تواند موسیقی باشد چون موضوع نیست ، اگر موضوعیت پیدا کند محمولی نیز نمایان می شود. از دوران باستان تا رنسانس در موسیقی «صدا و آواز» مبنای موسیقی قرار می گرفت. وی در بخش پایانی صحبتهای خود گفت: در دوره جدید سینما موسیقی صداست که به دیالوگ و آواز فرم می بخشد و اگر دیالوگ مطرح نباشد موسیقی فی نفسه خود را اداره می کند.
۱۳۹۳/۵/۳ - ۱۵:۲۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها