محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797728791
رمضان و ضرورت سیر به وحدت در جهان اسلام
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
رمضان و ضرورت سیر به وحدت در جهان اسلام بیش از یک میلیارد و 500 میلیون نفر مسلمان یک ماه از سال را کم و بیش یکسان زندگی می‌کنند. وحدت عمل جهان اسلام در ماه رمضان جهانی را به نظاره وا‌می‌دارد، اما در این میان آنچه هنوز سودای بسیاری از پیروان رسول خاتم(ص) است وحدتی واقعی است.
وقتی می توان سخن از وحدتی واقعی گفت که بتوان آثار آن را ملاحظه کرد. نگاهی به مساله اسرائیل نشان می دهد هنوز یک میلیارد مسلمان و تعداد زیادی از دولت های قدرتمند اسلامی نمی توانند حرکت واحدی در این زمینه انجام دهند. از این رو نگاه به آنچه هست به عنوان امکانات و آنچه باید باشد به عنوان اهداف، می تواند راه را برای حل مشکلات اساسی یک پنجم از جمعیت جهان بردارد. تاریخ اسلام با وحدت مسلمانان آغاز می شود. با روی کار آمدن امویان، میل به جدایی با نهضت شعوبیه نمودار می شود و در پایان خلافت عباسی دیگر وحدتی هرچند صوری در کار نیست. در دوران کنونی جوامع و کشورها بر اساس منافع خود به سوی وحدت پیش می روند و مسلمانان در این جریان هنوز به دنبال منافع ملی خود هستند و این روحیه درست برخلاف جریان غالب دینی است که وحدت را توصیه می کند. تامل درخصوص مسائل مسلمانان، وحدت توصیه ای دینی است و ماه مبارک رمضان هنگام جدی گرفتن خط مشی های اسلامی است. باری بدون نگاه به وضعیت مسلمانان و مشکلات جاری که آنها دارند مسلمانی چیزی کم دارد. مهم ترین مشکلی که در دنیای اسلامی امروز به چشم می خورد، نوعی ستیز و برادرکشی است که هر مسلمان دلسوزی را متوجه خویش ساخته است. نگاهی عمیق تر به ماه رمضان و حیات اسلامی در آن نشان دهنده آن است که خود این ماه و رسم دیرین می تواند مقدمه ای برای حل مشکل جانکاه مسلمانان باشد و راه را برای یکی شدن باز کند. چگونه انسان هایی که وحدتی گسترده با هم دارند، می توانند یکدیگر را نابود کنند. نگاهی فارغ از ایدئولوژی خاص دینی به نحوه زندگی در این ماه نشان از وحدت گسترده مسلمانان است. ماه صیام می تواند با وحدت روزه داران در پیوند بوده و آگاهی به این یگانگی گامی باشد برای حل مشکلاتی اساسی که در غیاب وحدت رخ می نماید. توجه به قرآن ماه رمضان ماه قرآن خوانده شده است و این کتاب مقدس خود به صراحت به آن اشاره دارد. این مساله خود یکی از نقاطی است که مسلمانان را به یکدیگر پیوند می دهد. توجه به یک کتاب در بین همه مسلمانان در این ایام افزایش می یابد. قرائت این متن آسمانی و تدبر در آن، پیروان آیین حضرت محمد(ص) را با مسائل کم و بیش مشابهی درگیر می کند. به بیان دیگر، بسیاری از انسان ها مخاطب یک متن قرار می گیرند و تحقق فهم مشترک برایشان سهولت می یابد. بدیهی است با تحقق فهمی مشترک میان عده ای از انسان ها در خصوص مسائل مختلف زندگی وحدت میان چنین افرادی ممکن خواهد بود. از سویی دیگر، روزه داری در ماه رمضان بر اساس آیات همین کتاب واجب شده و در عمل تحقق یافته است. وحدت مسلمانان نیز خواسته ای قرآنی بوده که همراه راه حل آن بیان شده است؛ چنگ زدن به ریسمان خدا، قرآن. باری همان طور که مسلمانان بسیاری بنا به ضرورت عمل به قرآن به روزه داری روی می آورند دور از تصور نیست که روزی وحدت عملی مسلمانان نیز از چنین گستردگی برخوردار شود. توجهات اجتماعی توجه به وضع اقشار مستمند جامعه، یکی شدن زندگی توانمندان با ناتوانان و درک حال و روز آنان که زندگی را بسختی می گذرانند، هدف اجتماعی است که رمضان را از یک صرف آیین به عملی اجتماعی بدل می کند. نقطه دیگری که در ماه مبارک رمضان می تواند مسلمانان را به هم پیوند دهد، همین روحیه توجهات اجتماعی است. نگاهی به تاریخ اسلام نشان می دهد که مراد از جامعه اسلامی فقط کشور های موجود نبود که همه مسلمانان را در بر می گرفت. واژه امت اسلام چنین معنایی را در خود داشت. مشکل بخشی از دینداران مشکل همه بود و حکومت ها در سال های اولیه اسلامی از مرکز جهان اسلام مشروعیت خود را می گرفتند. امروز نیز وقتی بر اساس دغدغه اسلامی باید به حال و روز ضعیفان رسید، باید همه مسلمانان را در نظر گرفت و از مرز های اعتباری ملل جدید گذشت. همین دغدغه جهانی است که امروز مشکل فلسطین را در صدر نشانده و دیدگان روزه داران را در اقصی نقاط عالم به خود خیره کرده است. یکی شدن در سبک زندگی سحری، افطار، مناجات، صله ارحام، ندای خوش مناجات و قرآن؛ در ماه رمضان سبک زندگی مسلمانان گویی یکی می شود. بسیاری از اعمال اسلامی به صورت جمعی صورت می گیرد و در این میان ماه صیام نهایت این جمعی بودن است. نزدیک به یک پنجم ساکنان جهان در یک ماه از سال سبک زندگی یکسانی را انتخاب می کنند و این مساله نشان دهنده لایه های مشترک دیگر در زندگی است. تصور این که بسیاری از انسان هایی که یک سبک زندگی را انتخاب می کنند، فهم و روحیات کاملا متفاوتی داشته باشند دشوار است. آنچه مسلمانان دارند معرفت شناسی و هستی شناسی خاص آنهاست که با وجود تفاوت در تفسیر یا تاریخ، به عمل واحدی منجر می شود. سبک زندگی در ظاهر هر فرد ظاهری خبر از باطنی می دهد. بدیهی است هر تفکری نمی تواند هر سبک زندگی را انتخاب کند و برگزیدن نوع خاصی از یک زندگی توسط افراد می تواند آن افراد را وحدت بخشد. از سویی دیگر، این مساله با توجه به گستردگی مسلمانان، اقتصاد و فرهنگ را در بخش گسترده ای از عالم تحت تاثیر قرار می دهد. هدایت چنین متغیری در اقتصاد می تواند سود اقتصادی وحدت را به خزانه مسلمانان واریز کند و در صورت نداشتن وحدت طعمه خوبی خواهند بود برای شرکت های چند ملیتی که بیشترین استفاده را از این مساله ببرند. سیر از وحدت ناخودآگاه به وحدت خودآگاه با نگاهی به نقاط پیوند میان ماه صیام و وحدت مسلمانان به نظر می رسد کاری که باید برای وحدت صورت بگیرد تبدیل وحدتی ناخودآگاه به وحدتی خودآگاه است؛ وحدتی جهانی که در یک ماه آن را به صورتی تقویت شده متجلی کند. تصور یکسانی و وحدت عده کثیری از انسان ها فقط در یک ماه از سال و تفاوت در ماه های دیگر بسیاری سخت است. بعید است تعداد زیادی از مردم 11 ماه از سال را بیگانه باشند و یک ماه وحدتی عینی را نشان دهند. به نظر می رسد اما وحدت در جهان اسلامی نیازمند آگاهی بیشتر است. وحدتی که در ماه رمضان آن را مشاهده می کنیم نوعی وحدت ناخودآگاه است. امت اسلامی به مثابه یک بدن هماهنگ عمل می کند، اما چون به هماهنگی و وحدت خویش ناآگاه است فاقد اراده است. از سویی دیگر، مسلمانان درگیر آگاهی هایی هستند که اصل آگاهی اسلامی را زیر سوال می برد. وحدت بدون وحدت در آگاهی غیر ممکن است. اعتقاد به اسلام باید از صورت عمل گذشته به اعتقادی واحد نائل شود. این که مسلمانانی پیدا می شوند که براحتی برادران دینی خود را می کشند دال بر آن است که هنوز وحدت به سطح آگاهی نرسیده است. مسلمانان هنوز باور ندارند که امتی واحدند. رسیدن به این آگاهی نیازمند بحث و گفت وگوهای فراوانی است، اما آنچه از دور پیداست وحدتی است که در رمضان المبارک جهانی را متوجه خویش می کند. ضرورت سیر از وحدت ناخودآگاه به وحدتی خودآگاه با نیم نگاهی به ماه پیش رو معلوم می شود، چنین سیری هر چند صعب، اما ممکن است و این را خود رمضان در گستره جهانی آن نشان می دهد. میثم قهوه چیان / جام جم
چهارشنبه 01 مرداد 1393 2:10 بازدید:0
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها