محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797172039
خون مصنوعي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
خون مصنوعي نويسنده: Traey v. Wilsonمترجم: محمود کريميمنبع: راسخون دانشمندان و پزشکان در مورد ابزارهاي بسياري براي جايگزيني قسمت هاي مختلف بدن فکر کرده اند تا بتوانند از پس وظايف آن قسمت بدن برآيند و حالتي عمومي پيدا کنند. به طور مثال يک قلب به طور اساسي يک پمپ است، و يک قلب مصنوعي يک پمپ است که موجب حرکت دادن خون مي شود. به طور مشابه يک زانوي کامل با پلاستيک و فلز به جاي استخوان ها و غضروف ها جايگزين مي شود. اعضاي مصنوعي خيلي پيچيده شده اند اما به طور کلي ابزارهايي مکانیکي هستند، که کار دستها و پاها را انجام مي دهند. همه ي اينها به طور روشن و به سادگي قابل فهم هستند. تبادل يک عضو بدن با يک نمونه جايگزين دست ساز، کاري معقول به حساب مي آيد. آن اين است که بيشتر مردم فکر مي کنند که خون بيشتر از یک بافت رابط براي حمل اکسيژن و مواد مغذي است. در عوض خون، بيانگر و نمايش دهنده ي زندگي است. خيلي از فرهنگ ها و مذاهب به آن اهميت ويژه اي مي دهند و حتي اهميت آن بر روي زبان انگليسي تأثير گذاشته است. شما ممکن است اشاره کنيد که صفت هاي فرهنگي و اجدادي شما در خونتان باشد. اعضاي خانواده تان، خويشاوندان خوني شما هستند. اگر حق شما ضابع شود، خونتان به جوش مي آيد. اگر وحشت کنيد، خونتان خنک مي شود. خون همه اين معاني را به دلايل خوبي حمل مي کند. چرا که خون به طور آشکار براي حفظ بقاي مهره داران حياتي است. از جمله انسان ها. خون اکسيژن را از شش هاي شما به تمام بدن شما حمل مي کند. همچنين دي اکسيدکربن را جمع آوري مي کنند (که ديگر به آن نياز نداريد) و آن را به شش هاي شما برمي گرداند، بنابراين مي توانيد آن را بيرون بدهيد. خون مواد مغذي را از سيستم گوارشي شما و هورمون ها را از غدد درون ريز به قسمت هايي از بدنتان که به آن نياز دارند، حمل مي کند. خون از کليه ها و جگر (کبد) عبور مي کند تا مواد سمي و زائد را تصفيه و يا تجزيه کند. سلولهاي حفاظتي (گلبولهاي سفيد) در داخل خون شما موجب جلوگيري و مبارزه با بيماريها و عفونتها مي شوند. خون همچنين مي تواند لخته خون تشکيل دهد تا از دست رفتن خون از طريق خراشها يا بريدگي هاي کوچک جلوگيري کند.
.jpg)
عکس شماره 1عکس يک ميکروسکوپ الکتروني از گردش معمولي خون در بدن انسان. گلبولهاي سفيد و قرمز و پلاکت هاديده مي شوند.تصور اين که يک ماده مصنوعي جايگزين چيزي که اين چنين در بدن انسان حياتي است و همه ي اين کارها را انجام مي دهند، غير محتمل يا حتي غير ممکن به نظر مي رسد. براي فهميدن فرآيند، دانستن اين که خون واقعي چگونه کار مي کند، کمک کننده خواهد بود. خون از دو جزء سازنده تشکيل شده است. پلاسما و سلولهاي خوني.تقريباً هر چيزي که خون آن را حمل مي کند مثل مواد مغذي، هورمون ها و مواد زائد در پلاسما حل مي شوند. پلاسما بيشتر از آب تشکيل شده است. سلولهايي که شامل سلولها و بخش هاي سلولي مي شوند در پلاسما شناور هستند. سلولهاي خوني شامل گلبولهاي سفيد (WBC) مي شوند که قمست از سيستم ايمني بدن محسوب مي شوند. ديگر قسمت سلولهاي خوني پلاکت ها هستند که به تشکيل لخته ي خون کمک مي کنند. گلبول هاي قرمز خون (WBC) که دیگر عضو سلولهاي خوني هستند، مسئول يکي از مهم ترين وظايف خون هستند: حمل اکسيژن و دي اکسيد کربن.گلبولهاي قرمز بي شمارند، و آنها 90% سلولهاي خوني را تشکيل مي دهند. در واقع هر چيز آنها به آنها در حمل کردن اکسيژن کمک مي کند يک گلبول قرمز مثل يک ديسک است که از دو طرف مقعر شده باشد. اين شکل موجب داشتن مناطق سطحي زياد براي جذب و آزاد کدرن اکسيژن مي شود. پوسته ي آن انعطاف پذير است و هسته اي ندارد بنابراين مي تواند درون مويرگ هاي خيلي کوچک قرار گيرد و پاره نشود.
.jpg)
عکس شماره 2گلبولهاي قرمز خون که شبيه ديسک هاي دوطرف گود هستند.نداشتن هسته به گلبولهاي قزمز فضاي بيشتري براي هموگلوبين مي دهند. هموگلوبين مولکول پيچيده اي است که اکسيژن را حمل مي کند. هموگلوبين از يک جزء پروتئين به نام گلوبين و 40 رنگ دانه به نام هم (hem) تشکيل شده است. hem از آهن براي متصل کردن اکسيژن استفاده مي کند. در داخل هر گلبول قرمز خون حدود 280 ميليون مولکول هموگلوبين وجود دارد. اگر شما خون زيادي از دست دهيد، شما قسمت زيادي از سيستم اکسيژن رساني تان را از دست داده ايد. سلولهاي حفاظتي (گلبول هاي سفيد)، مواد مغذي و پروتئين هايي که خون حمل مي کند هم مهم هستند. اما دکترها به طور کلي نگران اين هستند که آيا سلولهاي شما اکسيژن کافي دريافت مي کنند يا نه.در يک حالت اضطراري، پزشکان اغلب به مريض يک افزايش دهنده ي حجم مي دهند مثل محلول نمک تا حجم خون از دست رفته جبران شود. اين کار اجازه ي بازگرداني فشار خون معمولي را مي دهد و به سلولهاي خوني باقي مانده کمک مي کند تا به کار حمل اکسيژن ادامه دهند. بعضي مواقع اين کار کفايت مي کند تا بدن به کار خود ادامه دهد و بتواند سلولهاي خوني و ديگر عناصر خون را توليد کند. اگر چنين نباشد، پزشکان مي توانند به مريض خون تزريق کنند تا قسمتي از خون رفته جبران شود. تزريق خون در حين انجام برخي از اعمال جراحي، کاري رايج است. اين فرآيند خوب جواب مي دهد اما چندين چالش وجود دارد که موجب مي شود، دريافت خون مورد نياز براي بيمار سخت يا غير ممکن باشد:خون انسان بايد سرد نگاه داشته شود و عمر تازگي آن براي نگهداري 42 روز است. اين مشکل موجب غير عملی بودن استفاده از آن« براي کارکنان اورژانس جهت حمل آن در آمبولانس يل حمل آن توسط کارکنان پزشکي به ميدان هاي جنگي مي شود. افزايش دهندگان حجم هم ممکن است به تنهايي براي زنده نگه داشتن یک بیمار با خونريزي بالا تا رسيدن به بيمارستان کافي نباشد. پزشکان قبل از اين که بخواهند خون را به يک مريض تزريق کنند بايد مطمئن شوند که از نوع درست است (AB,B,A يا O). اگر يک نفر نوع اشتباه خودن را ديافت کند، يک واکنش کشنده نتيجه ي کار خواهد بود.تعداد افرادي که خون نياز دارند روز به روز از تعداد افرادي که خون اهدا مي کنند، سريعتر رشد مي کند. ويروس هايي مثل HIV و هپاتيت مي توانند خونهاي انتقالي را آلوده کنند، اگر چه روشهاي آزمايش خون جديد، ميزان آلودگي خون هاي جديد را کاهش داده است اما همچنان يک مشکل به حساب مي آيد.و اين همان جايي است که خون مصنوعي وارد مي شود. خون مصنوعي تمام کارهاي يک خون واقعي را انجام نمي دهند. حتي بعضي مواقع نمي تواند حجم خون از دست رفته را جبران کند. به جاي آن، اکسيژن را در حالتي که خون يک فرد خودش نمي تواند اين کار را انجام دهد، حمل مي کند. به همين دليل، خون مصنوعي، گاهي اکسيژن درماني ناميده مي شود. برخلاف خون واقعي، خون مصنوعي را مي توان استريليزه کرد تا باکتريها و ويروسهاي درون آن نابود شوند. همچنين پزشکان مي توانند آن را بدون در نظر گرفتن نوع خون مريض، به او بدهند. بيشتر انواع کنوني خون مصنوعي، عمر نگهداري بيش از يک سال دارند و لازم نيست در يخچال نگه داري شوند و اين خاصيت خون مصنوعي را براي استفاده در موارد اورژانسي و ميدان هاي جنگ مناسب مي کند. اگر چه خون مصنوعي نمي تواند جايگزين خون انسان شود، اما همچنان هم شگفت انگيز است. در قسمت هاي بعدي خواهيم فهميد که خون مصنوعي از کجا مي آيد و در رگهاي خوني ما چگونه عمل مي کند؟انوع خون مصنوعي:تا همين اواخر بيشتر تلاشهاي صورت گرفته براي خون مصنوعي شکست خورده بود. در قرن 19 پزشکان به بيماران خون حيوانات، شير، روغن ها و ديگر مواد را تزريق کرده بودند که ناموفق بود. حتي پس از مشخص شدن و کشف انواع مختلف خون طبيعي در سال 1901، پزشکان هم چنان دنبال جايگزيني براي خون بودند. جنگ جهانی اول و دوم و کشف هپاتيت و ويروس HIV علاقه جهت توسعه ي آن را بالا برد. کارخانجات داروسازی تعداد کمی از انواع خون های مصنوعی را در سالهاي دهه ي 1980 و 1990 توليد کردند اما خيلي ها آن را پس از حملات قلبي و ضربات مرگ هاي رخ داده در آزمايش هاي انساني رها کردند. برخي از فرمولهاي اوليه هم موجب از بين رفتن مويرگها و بالا رفتن زياد فشار خون شدند. اما تحقيقات بيشتر موجب دستيابي به چندين جايگزين ويژه در خون در دو دسته ي حمل کننده هاي اکسيژن با پايه ي هموگلوبين (HBOC) و پروفلروکربن ها (PFC) شد. برخي از اين جايگزين ها به مراحل آخري فاز آزمايشگاهي خود نزديک شده اند و ممکن است به زودي در بيمارستان هادر دسترس قرار گيرند. از بقيه هم در حال حاضر استفاده علمي مي شود. به طور مثال يک نمونه از حمل کننده هاي اکسيژن با پايه ي هموگلوبين که Hemopure هموپور ناميده مي شود هم اکنون در بيمارستان هايي آفريقاي جنوبي يعني جايي که منابع از طرف ويروس HIV تهديد مي شوند، در حال استفاده است. يک نمونه حمل کننده ي اکسيژن با پايه ي PFC که اکسيژنت ناميده مي شود در حال گذاراندن آخرين مراحل آزمايش هاي انساني در اروپا و آمريکاي شمالي است.
.jpg)
عکس شماره 3خون مصنوعي پلي، هم از کلاس HBOC از آزمايشگاه هاي نورث فيلددو نوع خون مصنوعي مذکور داراي تفاوت هاي ساختارهاي شيميايي چشم گيري هستند. اما به طور اصولي هر دو از طريق نفوذ انفعالي (passive dipfusion) کار مي کنند. نفوذ انفعالي از تمايل گازها براي حرکت از نواحي داراي تمرکز بيشتر به نواحي داري تمرکز کمتر تا رسيدن به تعادل بهره مي برند. در بدن انسان اکسيژن از شش ها حرکت مي کند، (تمرکز بالاي گاز) و به خون مي رود (تمرکز کمتر گاز). پس از آن که خون به مويرگ ها رسيد، اکسيژن از خون به بافت ها مي رود (تمرکز بالاي گاز به تمرکز گاز)
.jpg)
عکس شماره 4خون مصنوعي از نفوذ انفعالي استفاده مي کند که در آن اکسيژن از منطقه اي با تمرکز بالاي اکسيژن (شش ها) به منطقه اي با تمرکز اکسيژن (خون) مي رود.HBOC يا حمل کننده هاي اکسيژن با پايه ي هموگلوبين: HBOC به طرز نامعلومي شبيه خون است. آنها معمولاً قرمز تيره هستند و هموگلوبين هاي واقعي استريليزه شده که از منابع متنوعي قابل تأمين است، تهيه شده است.• گلبولهاي قرمز خون واقعي داري تاريخ منقضي• گلبولهاي قرمز خون گاو ماده• باکتريهاي اصلاح شده ي ژنتيکي که مي تواند هموگلوبين بسازند. • placentas هاي انسانياما، پزشکان نمي توانند به سادگي هموگلوبين را به داخل رگ هاي انسان تزريق کنند. وقتي که هموگلوبين درون خون انسان قرار گيرد، وظيفه ي مهم حمل و انتشار اکسيژن را بر عهده دارد. اما بدون غشاي سلولي براي محافظت از آن، هموگلوبين خيلي سريع از بين مي رود. از بين رفتن هموگلوبين ها مي تواند آسيب هاي جدي به کليه وارد کند. به همين دليل بيشتر حمل کننده هاي اکسيژن با پايه ي هموگلوبين (HBOC) از هموگلوبين هاي اصلاح شده که از مولکولهاي ساخته شده به صورت طبيعي محکم تر هستند، تشکيل مي شوند. برخي از رايج ترين تکنيک ها:• crass-linkiny بخش هاي مولکول هموگلوبين با يک هموگلوبين حمل کننده ي اکسيژن اشتقاقي دياسپيرين (diasprin) ناميده مي شد.• پليمر کردن: هموگلوبين ها ايجاد شده توسط اجبار تبديل مولکويهاي چند گانه به يکي ديگر.• در هم آميختن: هموگلوبين به دست آمده از تبديل آن به يک پليمر.دانشمندان همچنين بر روي عمل کننده هاي اکسيژن با پايه ي هموگلوبين (HBOC) با نگه داشتن هموگلوبين در غشاهاي مصنوعي از ليپيد، کلسترول و اسيدهاي چرب تحقيق کرده اند. يک HBOC که MP4 نام دارد از هموگلوبين قرار گرفته در گليکول پلي اتيلني ساخته مي شود. HBOCها، خيلي شبيه گلبولهاي قرمز خون عمل مي کنند. مولکولهاي HBOC در پلاسماي خون شناور مي شوند و اکسيژن را از شش ها برمي دارند و آن را در مويرگ ها رها مي کنند. مولکولها از گلبولهاي قزمز خيلي کوچکتر هستند بنابراين آنها مي توانند در فضاهايي که گلبولهاي قرمز نمي توانند قرار گيرند، قرار بگيرند مثل بافتهاي به شدت متورم يا رگهاي استتثنايي اطراف تومورهاي سرطاني بيشتر HBOCها براي يک روز در خون انسان باقي مي مانند که خيلي کمتز از زمان 10 روزه ي گردش گلبولهاي قرمز در بدن است.اما HBOCها يک سري عواض جانبي هم دارند. مولکولهاي هموگلوبين هاي اصلاح شده مي توانند در فضاي بسيار کوچک بين سلولها و اتصالهاي نيتريک اکسايد قرار گيرند که براي حفاظت از فشار خون خيلي مهم است. اين مشکل مي تواند موجب بالا رفتن فشار خون بيمار تا سطوح خطرناک شود. همچنين HBOCها مي توانند موجب ناراحتي در ناحيه ي شکم و گرفتگي عضلات شوند که اين هم بيشتر به خاطر انتشار راديکالهاي آزاد است. راديکالهاي آزاد مولکول هاي مضري هستند که مي توانند به سلولها آسيب برسانند. برخي از HBOCها مي توانند موجب بروز موقتي قرمز شدگي چشم با پوست شوند.
.jpg)
عکس شماره 5هر دو ملکول HBOC و PFC به طرز قابل ملاحظه اي از گلبولهاي قرمز خون کوچکتر هستند.PFCها:برخلاف HBOCها، PFCها سفيد هستد و معمولاً از مواد مصنوعي ساخته مي شوند، آنها خيلي شبيه به هيدروکربن ها هستند. هيدروکربن ها مواد شيميايي هستند که کلاً از کربن و هيدورژن تشکيل شده اند. PFCها به جاي کربن در هيدورکربن، فلوئور دارند.PFCها از لحاظ شيميايي خنثي هستند اما براي حمل گازهاي حل شده بي نهايت عالي هستند. آنها در حدود 20 الي 30 درصد بيشتر از آب يا پلاسماي خون مي توانند اکسيژن حمل کنند. و اگر گاز بيشتري در اختيار باشد، مقدار بيشتري از آن را مي توانند حمل کنند. به همين دليل، پزشکان براي اکسيژن اضافي، اصولاً PFCها را تزريق مي کنند. اما اکسيژن اضافي مي تواند موجب انتشار راديکالهاي آزاد در درون بدن شود. محققان درحال تحقيق بر روي اين موضوع هستند که آيا PFCها مي توانند بدون اکسيژن افزوده کار کنند يا نه.PFCها روغني و لغزنده هستند بنابراين يا بايد امولسيون شوند يا به صورت ذرات معلق در مايع درآيند تا بتوان از آنها در خون استفاده کرد. معمولاً PFCها با موادي که در داروهاي درون وريدي زياد استفاده مي شوند مخلوط مي شوند مثل آلبومين يا لسيتين. اين امولسين کننده ها سرانجام وقتي که درخون به گردش درمي آيند، از بين مي روند. جگر و کليه آنها را از خون تصفيه مي کنند و شش ها همانند دي اکسيد کربن، PFCها را بيرون مي دهند. بعضي مواقع افراد نشانه هايي شبيه آنفلونزا را وقتي که بدنشان در حال هضم کردن و بيرون دادن PFCهاست، مشاهده مي کنند.
.jpg)
عکس شماره 6خون مصنوعي با پايه PFC که توسط اکسيژنت ساخته شده است.PFCها هم مثل HBOCها بي نهايت کوچک هستند و مي توانند در فضاهايي قرار گيرند که براي گلبول هاي فرمز خون غير قابل دسترسي است. به همين دليل برخي از بيمارستان ها بر روي اين موضوع که آيا PFCها مي توانند ضربه ي مغزي را با رساندن اکسيژن به درن بافت هاي متورم مغز درمان کنند يا نه، تحقيقاتي را انجام داده اند.شرکت هاي داروسازي، در حال آزمايش براي HBOCها و PFCها جهت استفاده در حالت هاي پزشکي خاص هستند، اما آنها استفاده هاي بالقوه ي مشابهي دارند از جمله:بازگرداندن اکسيژن رساني به حالت اول پس از دست رفتن خون به علت آسيب در مواقع اورژانسي و ميدان اجنگ.جلوگيري از نياز به تزريق خون در حين اعمال جراحينگه داري از جريان اکسيژن به بافتهاي سرطاني که ممکن است بتواند شيمي درماني را مؤثرتر کند. درمان کم خوني که موجب کاهش گلبولهاي قرمز خون مي شود. امکان اکسيژن رساني به بافت هاي متورم يا نواحي از بدن که تحت تأثير کم خوني داسي شکل قرار گرفته اند.خون مصنوعي چندان بدون بحث و جدل هم نبوده است و در قسمت بعدي به يک سري موضوعات حاشيه اي آن مي پردازيم و نگاهي هم به آينده آن در پزشکي خواهيم داشت.جدل هاي خون مصنوعي:در نگاه اول خون مصنوعي چيز خوبي به نظر مي آيد. خون مصنوعي عمر نگه داري بالاتري دارد. در حالي که در فرآيند توليد آن مي توان مرحله ي استريليزه کردن را نيز اضافه کرد، خطر انتقال بيماريها را هم به دنبال ندارد. دکترهاي مي توانند از آن براي بيماري با هر نوع گروه خوني استفاده کنند. به علاوه، خيلي از مردمي که به علت هاي مذهبي نمي توانند از تزريق خوب استفاده کنند مي توانند خون مصنوعي را بپذيرند و به ويژه PFCها را، چرا که از خون مشتق نشده اند.اما خون مصنوعي در مرکز چندين مشاجره بوده است. پس از انجام اولين آزمايش هاي انساني HBOC در ايالات متحده ي آمريکا، که در آن مريض هاي دريافت کنننده ي HBOC اغلب بيشتر از بيماران دريافت کننده ي خون طبيعي مي مردند، پزشکان استفاده از hemهاي کمکی را رها کردند. بعضي مواقع کمپاني هاي توليد کننده ي دارو براي اثبات مؤثر بودن حمل کننده هاي اکسيژن شان به مشکل برخورد مي کردند. قسمتي از اين مشکل به علت آن است که خون مصنوعي با خون طبيعي متفاوت است و بنابراين ايجاد روشي براي مقايسه ي آنها سخت است. در ديگر موارد، مثل زماني که از حمل کننده هاي اکسيژن براي رساندن اکسيژن به بافت هاي متورم مغز استفاده مي شد، بيان کيفيت نتيجه سخت بود.يک منبع جدال برانگيز ديگر هم در مطالعات خون مصنوعي هست. ادز سال 2004 تا 2006، آزمايشگاه هاي نورث فيلد (کارخانه داروسازي) آزمايشات خود را بر روي بيماران آسيب هاي ناگهاني آغاز کرد و اين کار را با يک نوع HBOC به نام پلي هم (poly heme) انجام داد. اين آزمايش ها در 20 بيمارستان در سراسر ايالات متحده صورت گرفت. از آنجا که بسياري از مريضان ضربه هاي ناگهاني بيهوش هستند و نمي توانند براي انجام تحقيقات پزشکي رضايت نامه دهند سازمان غذا و داروي آمريکا اين تحقيقات را به عنوان تحقيقات بدون نياز به رضايت نامه تصويب کرد. به عبارت ديگر پرشکان مي توانستند بدون اين که اول از مريض ها بپرسند به آنها polyheme را به جاي خون واقعي تزريق کنند.آزمايشگاههاي نورث فيلد جلساتي براي آموزش مردم در جوامعي که آزمايش ها در آنها صورت مي گرفت، برگزار کرد. همچنين کمپاني به مردم اين فرصت را داد تا دست بندي را در دست کنند که به پرسنل اورژانس اطلاع دهد آنها نمي خواهند در اين مطالعات شريک شوند. اما منتقدان ادعا مي کنند که کمپاني آزمايشگاههاي نورث فيلد، آموزش لازم را به عموم مردم نداده است و از اصول اخلاقي پزشکي تجاوز کرده است.جايگزين هاي خون ممکن است به عنوان داروهاي نمايش دهنده ي پيشرفت استفاده شوند که بيشتر شبيه ناخالص سازي (دوپينگ) خون است. در اکتبر سال 2002 مقاله اي در نشريه ي wired گزارش داد که برخي از دوچرخه سواران از oxyglobin يک فرآورده ي HBOC دامي براي بالا بردن ميزان اکسيژن خونشان استفاده کرده اند. برخلاف تمام مشاجرات و جدال ها، خون مصنوعي ممکن است ظرف چندين سال آينده به طور گسترده مورد استفاده قرار گيرد. توليدات بعدي جايگزين هاي خون ممکن است پيچيده تر باشند. در آينده ممکن است HBOCها و PFCها بيشتر شبيه گلبول هاي قرمز خون شوند و ممکن است که با خود برخي از آنزيم ها و آنتي اکسيدان هايي را که خون واقعي با خود دارد را داشته باشند. منبع: Howstuff worles.comکپي يا استفاده از مطالب اين مقاله بدون ذکر نام مترجم، منبع اصلي و نقل از راسخون ممنوع است و شرعاً هم مجاز نمي باشد. /خ
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6755]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها