محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797077244
حاج کاظم در آژانس شیشه ای
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران:
حاج کاظم در " آژانس شیشه ای"
"آژانس شیشه‌ای" را در یکی از سالن‌های کوچک سینماهای کوچک کوچه پس کوچه‌های محله‌ی لاتین در پاریس دیدم.
به گزارش حوزه سینما باشگاه خبرنگاران ؛ "آژانس شیشه‌ای" را در یکی از سالن‌های کوچک سینماهای کوچک کوچه پس کوچه‌های محله‌ی لاتین در پاریس دیدم. شاید یک سال بعد از ساختش اواخر دهه‌ی 90 میلادی و 70شمسی. شانزده ، هفده سال بعد از خروج ازکشور.سالهایی بی‌بازگشت. مدت‌ها بود که محمد حقیقت فستیوالی از فیلم‌های ایرانی را در این سینما برگزار می‌کرد و برای ما ایرانی‌هایی که سالها بود دستمان از دامن وطن کوتاه شده بود، نقش پنجره‌ای داشت به جامعه‌ای که از آن دور مانده بودیم. فیلم‌های بسیاری را در همان سینمای کوچک دیده بودیم، مثلا دونده‌ی نادری را، "گال" ابوالفضل جلیلی را و "باشو غریبه‌ی کوچک" بیضایی را ...
این سینما هم پاتوقی شده بود برای دیدن دوست و آشنایانی که دیگر همگی پا به سن گذاشته بودند و هم فرصتی فراهم می‌کرد تا هر بار با دیدن فیلمی نسبتمان را با جامعه‌ی ایران بسنجیم.
دیدن این فیلم‌ها فال را داشت و تماشا را. هم نوستالژی را التیام می‌دادیم و هم معلوممان می‌کرد – با دلخوری، با شادی، با تعجب گاه ، که «پس از ما» زندگی ادامه داشته است؛ همین «ما»یی که «زمانه» اش را با خود برداشته و آورده بود در کشورهای میزبان و با تعصب بسیار و از سر وفاداری سالها معتکف خاطرات خود مانده بود و همه‌ی «پس از» خود را برایش بیگانه کرده بود. تنها نقطه‌ی عزیمت روشن و قاطع برای هر قضاوتی و تفسیری طبیعتا زمانه‌ی خودمان بود: -«در زمان ما»... منبع: مجله سینمایی 24 انتهای پیام/
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردين ۱۳۹۳ - ۰۳:۰۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها