محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796638306
افخمی: سخنان حاتمی‌کیا برای من غیرمنتظره بود/ زرشناس: آوینی یک متفکر دوره گذار و یک مجاهد بصیر بود
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران: آنچه در برنامه "مناظره" می گذرد
افخمی: سخنان حاتمی‌کیا برای من غیرمنتظره بود/ زرشناس: آوینی یک متفکر دوره گذار و یک مجاهد بصیر بود
شهریار زرشناس گفت: اهمیت آوینی در این بود که او یک متفکر دوره گذار و یک مجاهد بصیر بود. او در سال‌های آغازین دهه شصت این نکته را به درستی مطرح کرد که با انقلاب ایران یک گذار تاریخی در مقیاس جهانی آغاز شده است.
به گزارش خبرنگار رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران، برنامه این هفته مناظره با حضور شهاب اسفندیاری، بهروز افخمی، شهریار زرشناس، وحید جلیلی، شهاب اسفندیاری و عبدالله اسفندیاری به بررسی شهید آوینی و نگاه او به فرهنگ پرداخت.
شهاب اسفندیاری، فعال فرهنگی و منتقد سینما، اولین سخنران برنامه "مناظره" در ابتدا با اشاره به دلایل حضور خود در این برنامه گفت: حس متناقضی برای حضور در این برنامه داشتم چراکه پرداخت شبکه یک به موضوعی خاص فرهنگی که عوام شاید علاقه ای برای گوش دادن به آن نداشته باشد، عجیب بود. من با امید بازگشت مسائل و دغدغه‌های آوینی از حاشیه به متن در این برنامه شرکت کردم.
وی ادامه داد: کارهایی که شهید آوینی برای سینما انجام داد در دعواهای سال های اخیر به فراموشی سپرده شد که البته به برکت خون این شهید قدم‌هایی در تطهیر سینمایی که از غرب وارد ایران شده بود برداشته شد. با ورود سینما به ایران بخش‌هایی از جامعه مذهبی ما به آن گرایش پیدا کردند. البته از زمان ورود امام خمینی (ره) به ایران گفته شد که ما مخالف سینما نیستیم اما باید خونی در این راه داده می‌شد تا این مسئله فهم شود.
اسفندیاری عنوان کرد: جبهه آوینی را نباید فراموش کرد. زمانی که حاتمی‌کیا به عنوان فیلمسازی بزرگ در عرصه سینما اینگونه با این قدرت از جای خالی آوینی حرف می‌زند می‌توان فهمید که چه فضایی بر سینمای کشور حاکم است.
در ادامه عبدالله اسفندیاری، کارشناسی ارشد فرهنگ، با اشاره به تکرار نکردن حرف‌های خوب گفت: زیاد شدن برخی حرف‌ها اثر مثبت خود را از بین می‌برند و به مسئله‌ای پیش پا افتاده تبدیل می‌شود و به همین خاطریکی از دلایل پرهیز من در این برنامه این موضوع بود که به احترام شهید آوینی به این برنامه آمدم.
وی تصریح کرد: همه زندگی آوینی را باید به صورت یک مجموعه دید. نمی‌توان یک بخش از زندگی آوینی را بزرگنمایی کرد و گفت تنها آوینی این است. آوینی از وقتی که به او سید کامران آوینی می‌گفتند تا وقتی که لقب سید شهیدان اهل قلم را گرفت بوجود آمد. اگر جاهایی تند می‌رفت بعد از آن به تعادل و پختگی می‌رسید. او از جهاتی شبیه آل احمد است. او در اوایل انقلاب بسیار تند بود ولی مسیر تکاملش منجر به شهادتش شد.
عبدالله اسفندیاری افزود: اخلاص، جست‌وجوگری و پویایی خصلت‌های اصلی آوینی بود که باعث شد مزد نهایی را که همان شهادت است را بگیرد.
بعد از صحبت های این کارشناس فرهنگی، بهروز افخمی، کارگردان سینمای ایران، در خصوص شهید آوینی گفت: سید مرتضی مسئله‌ای را در فضای فرهنگی و روشنفکری ایران تشخیص داده بود و به خاطر درگیری با این موضوع می‌خواست آن را بشناسد و به دیگران بشناساند. این امر باعث شده بود که او یک شخصیت واحد داشته باشد. او از زمان تولید "خان گزیده‌ها" تا زمان شهادتش با مسئله درگیری فرهنگیان و روشنفکران با سوبژکتویته درگیر بود.
وی ادامه داد: روشنفکران غرق در نظریه‌پرداری‌های خود بودند و به ساخت چارچوب‌های ذهنی و خیالی می‌پرداختند و از مردم و مسئله آنها فاصله می‌گرفتند. به نظر من اگر مرتضی اکنون در بین ما بود هم به تولید آثار فرهنگی و آموزش نیرو می‌پرداخت و هم نقد فرهنگی را ادامه می‌داد. فیلم او معطوف به بیرون بود نه اینکه ذهن خود را به عالمی بسپارد که خودش هم نمی‌داند چیست.
این کارگردان سینمای ایران در ادامه تصریح کرد: آوینی در دوران خودش با کوشش‌هایی برای نادیده شدنش مواجه بود اگر الان نیز در بین ما بود همین کوشش‌ها انجام می‌شد. حرف‌های حاتمی‌کیا برای من غیرمنتظره بود زیرا او هم مثل همه کسانی که تحت آموزش شهید مرتضی آوینی بودند باید پیش زمینه‌ای برای نادیده انگاشته شدن داشته باشند.
وحید جلیلی، فعال فرهنگی و منتقد سینما، این چنین سخنان خود را آغاز کرد و گفت: خوشحالم که بعد ازگذشت 21 سال از شهادت شهید آوینی، همچنان در محافل بحث نخبگان و حتی توده‌ها قرار دارد.
جلیلی ادامه داد: برای شناخت آوینی بهتر این است به مقطع زمانی ظهور او در فضای فرهنگی کشور اشاره کنیم. آوینی قبل از پایان جنگ با "روایت فتح" تاثیر خود را بر جامعه گذاشت؛ اما تاکید من روی مقطعی که آوینی به نام سید مرتضی آوینی در فروردین 1368 با اولین شماره مجله سوره همزمان با پایان جنگ به میدان آمد و جامعه وارد فضای جدیدی شده بود و برخی علاقمند به نام گذاری شرایط بعد از جنگ به دوره ارتجاع انقلاب بودند و شکل گیری ریزش هایی در فضای سیاسی و هنری این نگرانی را دامن می‌زد که جهت گیری های این انقلاب در حال عوض شدن است. خیلی‌ها هم بودند که علم انقلاب را بلند کرده بود و در آن دوره روی زمین گذاشتند و اکنون هم در اسرائیل مشغول هنرنمایی هستند. در نتیجه شهید آوینی در این مقطع ظهور کرد و توجه به ویژگی‌هایی آن مقطع نشان از نقش بزرگ آوینی در علمداری انقلاب بود که نسل پیش رویش را به شدت جلو برد.
شهریار زرشناس، استاد دانشگاه و متفکر نظری، سخنران بعدی مناظره با اشاره به وجود مستندساز و فیلمساز و تئوریسین آوینی گفت: اهمیت آوینی در این بود که او یک متفکر دوره گذار و یک مجاهد بصیر بود. او در سال‌های آغازین دهه شصت این نکته را به درستی مطرح کرد که با انقلاب ایران یک گذار تاریخی در مقیاس جهانی آغاز شده است و بشر در حال پشت سر گذاشتن استکبار اومانیستی و دوره مدرن بود. این وجه جهانی بودن انقلاب اسلامی و بشری بودن آن جز در بیانات امام راحل و برخی از مسئولان در حرف‌های هیچ‌کسی نبود. آوینی بعدها از انقلاب ایران به عنوان مبشر توبه بشریت یاد کرد و این مسیر را پیش برد.
وی ادامه داد: مهمترین وجه اهمیت آوینی این بود که او متفکر دوره گذار ایران است و حتی نگاه او به سینما هم در قالب این تفکر قرار می‌گرفت. محوری‌ترین نکته اهمیت آوینی این بود که اکنون که با انقلاب ایران دوره گذار تمام شده است حالا چگونه باید از میراث روشنفکری و عصر مدرن عبور کرد و عالم تازه‌ای را بنا نهاد و معضلات تئوریک این عصر را پاسخ داد؟
شهاب اسفندیاری در پاسخ الویت امروز شهید آوینی در صورت زنده بودن کارش «نقد» یا «تولید فیلم سینمایی» بود، عنوان کرد: به دلیل تأثیری که خود شخصیت شهید آوینی در نسل‌های مختلف داشته ما امروزه شاید در زمینه تولید نسبت به وضعیتی که در دوران حیات ایشان داشتیم، پیشرفت‌هایی کردیم نسل‌های جدید در عرصه فیلم سازی ظهور کردند به نظرم هم در حوزه نقد و هم نظریه پردازی پیش رفتند که به نظرم اگر ایشان زنده بود، احتمالا بیشتر به حوزه نظریه پردازی می‌پرداخت و البته نقد! شهامتی که ایشان در حوزه نقد داشتند، ستودنی است.
عبدالله اسفندیاری نیزاین چنین پاسخ داد: شخصیت ایجابی شهید آوینی بیشتر بوده است و این عاملی است که ما آن را کم داریم. شناختی که من از شهید آوینی داشتم این است که ایشان اهل تولید تفکر و بحث‌های نظری بوده است.
بهروز افخمی کارگردان و دوست شهید آوینی معتقد است که هیچ چیزی همانند تولید فیلم تاثیر بر روی عرصه‌های مختلف اندیشه حتی اندیشه‌های نظری ندارد و البته سیدمرتضی اهل نقد نیز بوده است. اما به نظر من بیشتر به تولید محصولات فرهنگی روی می‌آورد.
وحید جلیلی در پاسخ به این سوال گفت: این تزاحم بین نقد و تولید را متوجه نمی‌شوم. بحثی را اخیرا مطرح کرده‌اند به این مضمون که ما در عرصه سینما منتقد فیلم داریم نه منتقد سینما. چون اگر منتقد سینما داشته‌ایم او می‌تواند بگوید که تا به حال چه فیلم‌هایی ساخته نشده است نه اینکه فیلم‌های تولیدی را مورد انتقاد قرار دهد.
وی ادامه داد: ما در عین حال به تولیدات انبوه و با کیفیت نیاز داریم. مونعی مقابل این حرکت وجود دارد که نمی‌شود با تولید چند کار محدود پاسخ این بخش را داد. بنابر این باید موانع تولید در کشور را رفع کرد که این رفع موانع در عرصه فرهنگ به نقد جدی نیاز دارد.
زرشناس نیز در پاسخ به این سؤال عنوان کرد: من هم معتقدم این سؤال خیلی درست و دقیق نیست نمی شود اینها را از هم جدا کرد اما اگر مقصودتان این است که ایشان نسبت به شرایط موجود دغدغه مند بود که بیاید غفلت‌های بقیه را نقد کند؟ بله فکر می کنم نقد او به میزان تهاجم روشنفکری گسترش پیدا می‌کرد ایشان هم واکنش‌هایشان گسترش می یافت بنابراین بیشترین نوشته‌هایی که از ایشان در سرمقاله‌های مجله سوره است عمدتاً نقد است ایشان وارد نقد عبدالکریم سروش، سینما و سینماگران و وزارت ارشاد وقت می‌شد و این نقد اصلا چیز بدی نیست بسیاری متفکران بزرگ جهانی هم از طریق نقد حرف‌هایشان را زدند.
خبر در حال به روز رسانی است...
انتهای پیام/رس
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردين ۱۳۹۳ - ۱۸:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها