واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رکورد دار مرگ جاده ای هستیمرکورد دار تصادفات نیستیم، رکورد مرگ را زده ایم!
یكی از اصلیترین دلایل مرگ افراد در تصادفات جادهای «آنوكسیا» یعنی ناتوانی در تامین اكسیژن به دلیل بسته شدن مجاری تنفسی است (بهطور متوسط كمتر از چهار دقیقه پس از انسداد مجاری تنفسی مرگ اتفاق میافتد). این در حالی است كه در كشور ما در بهترین حالت و عالیترین امكانات حداقل 15 دقیقه طول میكشد كه نیروهای امداد و نجات جادهای بر سر مصدومان برسند و اقدامات اولیه را مثل خالی كردن دهان و مجاری تنفسی از خون و خاك انجام دهند. عصرایران ؛ سیدجواد سیدپور - اصلیترین مشكل ما در راه توسعه این كشور كم بود اعتبار، سرمایه و پول نیست بلكه درست هزینه نكردن آن است. نمونه روشن و واضح آن را میتوان در عدم مدیریت تلفات جادهای در كشور مشاهده كرد. مثلا روشن است به اندازهای كه پلیس در گذرگاهها و شبكههای اصلی و جادهای كشور مستقر شده گروههای امداد و نجات مستقر نیستند. در حالی كه هر دو این گروههای زحمتكش و خدوم از بودجه عمومی استفاده میكنند. شکی نیست که اگر به اندازهای كه پلیس در جادهها وجود دارد امداد و نجات هم وجود داشت قطعا تلفات جادهای كشور بهطور چشمگیری كاهش مییافت. یكی از اصلیترین دلایل مرگ افراد در تصادفات جادهای «آنوكسیا» یعنی ناتوانی در تامین اكسیژن به دلیل بسته شدن مجاری تنفسی است (بهطور متوسط كمتر از چهار دقیقه پس از انسداد مجاری تنفسی مرگ اتفاق میافتد).این در حالی است كه در كشور ما در بهترین حالت و عالیترین امكانات حداقل 15 دقیقه طول میكشد كه نیروهای امداد و نجات جادهای بر سر مصدومان برسند و اقدامات اولیه را مثل خالی كردن دهان و مجاری تنفسی از خون و خاك انجام دهند. جالب است بدانیم كه ما در میزان تصادفات در جادهها ركوردار جهان نیستیم بلكه در میزان مرگ و میر ركورددار شدهایم. براساس آمارهای رسمی جهانی آمریكا، كانادا و ژاپن ركورددار تصادفند ولی مرگ و میر آنها كمتر از ایران استالبته این 15 دقیقه در جادههای خوب و مناسب و در شرایط ایده آل است و در برخی جادهها این آمار بسیار بیشتر و گاه تا یك ساعت یا بیشترهم طول میكشد و تازه پس از آمدن هم در برخی موارد شاهد كمبود امكانات پزشكی هستیم.بهطور مشخص میتوان گفت هر دقیقه كاهش زمان رسیدن نیروهای امدادی برابر با نجات جان صدها نفر است. پس ضروری است كه نیروهای امدادی نه تنها كمتر از پلیسها نباشند بلكه حتی بسیار بیشتر هم باشند چرا كه اگر پلیس نقش بازدارندگی از تصادف را دارد ، نیروهای امدادی نقش «بازدارندگی از مرگ» را دارند و به همین دلیل باید امكانات بیشتری به امداد و نجات داد تا مرگ را از جادهها دور كنند.
جالب است بدانیم كه ما در میزان تصادفات در جادهها ركوردار جهان نیستیم بلكه در میزان مرگ و میر ركورددار شدهایم. براساس آمارهای رسمی جهانی آمریكا، كانادا و ژاپن ركورددار تصادفند ولی مرگومیر آنها كمتر از ایران است. درست است كه بخشی از این مربوط به كیفیت خودروها و ایمنی آن است ولی شکی نیست که بخش عمدهای از مرگومیرها به دلیل كیفیت اندک امدادرسانی یا امداد دیرهنگام و نوشداروی بعد از مرگ سهراب است. چه اشكالی دارد كه كنار هر ساختمان پلیس راه، یك ساختمان درمانگاه پزشكی هم وجود داشته باشد؟ چه ایرادی دارد كه کنار هر كیوسك پلیس یك كیوسك امدادی نیز مستقر شود؟چرا نباید تمام اتوبوسهای بینراهی مجهز به امکانات فوریتهای پزشكی باشند و رانندگان بین راهی همانطور كه دفترچه راهنمایی و رانندگی میگیرند گواهینامه بهداشتی و فوریتهای پزشكی هم بهطور فشرده یادبگیرند تا اگر در جادهای با مصدومی برخورد كردند به نجات او با اقدامات اولیه دست بزنند.راهاندازی بیشتر بیمارستانهای صحرایی كه در دفاع مقدس تجربه آن را داشتهایم نیز میتواند بسیار موثر باشد چرا كه میزان تلفات جادهای ما چندان كمتر از جنگیدن با لشکرهای عراق برای كشور و مردم هزینه ندارد. اگر روزگاری ما با لشكرهای ارتش بعث میجنگیدیم و شهید میدادیم امروز با لشكر جهل و بی برنامگی خودمان میجنگیم و تلفات میدهیم.پس ضروری است كه منابع، اعتبارات و پول بیشتری به امداد و نجات جادهای اختصاص بدهیم تا ضمن اشتغالزایی برای فارغ التحصیلان رشته های مرتبط ، از هدر رفتن سرمایههای بیشتر در جادههایی كه همانا جان شهروندان این آب و خاك است، جلوگیری كنیم.تنظیم:س.آقازاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]