محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796906282
اشعار بابا طاهر-2
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اشعار بابا طاهر-2 تعداد ابيات : ٢٤٠ هزاران غم بدل اندوته ديرم هزار آتش بجان افروته ديرمبيک آه سحر کز دل برآرم هزاران مدعي را سوته ديرمبيته گلشن به چشمم گلخن آيو واته گلخن به چشمم گلشن آيوگلم ته گلبنم ته گلشنم ته که واته مرده را جان بر تن آيوغم عشقت ز گنج رايگان به وصال تو ز عمر جاودان بهکفي از خاک کويت در حقيقت خدا دونه که از ملک جهان بهسر سرگشته‌ام سامان ندارهدل خون گشته‌ام درمان ندارهبه کافر مذهبي دل بسته ديرمکه در هر مذهبي ايمان ندارهامان از اختر شوريده‌ي موفغان از بخت برگرديده‌ي موفلک از کينه ورزي کي گذارهرود خون از دل غمديده‌ي موبروي ماهت اي ماه ده و چاربه سرو قدت اي زيبنده رخسارکه جز عشقت خيالي در دلم نيبدياري ندارم مو سر و کارنهالي کن سر از باغي برآرد ببارش هر کسي دستي برآردبرآرد باغبان از بيخ و از بناگر بر جاي ميوه گوهر آردغمت در سينه‌ي مو خانه ديرهچو جغدي جاي در ويرانه ديرهفلک هم در دل تنگم نهد بازهر آن انده که در انبانه ديرهکشم آهي که گردون پر شرر شيدل ديوانه‌ام ديوانه‌تر شيبترس از برق آه سوته ديلانکه آه سوته ديلان کارگر شيشبي نايد ز اشکم ديده تر نيسرشکم جاري از خون جگر نيشو و روجم رود با ناله‌ي زارته را از حال زار مو خبر نيغم و درد دل مو بي حسابهخدا دونه دل از هجرت کبابهبنازم دست و بازوي ته صيادبکش مرغ دلم بالله ثوابهبي تو تلواسه ديرم اي نکويارزهر در کاسه ديرم اي نکويارميم خون گريه ساقي ناله مطربمصاحب اين سه ديرم اي نکوياراگر دستم رسد بر چرخ گردوناز او پرسم که اين چين است و آن چونيکي را ميدهي صد ناز و نعمتيکي را نان جو آلوده در خونچه باغ است اينکه دارش آذرينهچه دشت است اينکه خونخوارش زمينهمگر بوم و بر سنگين دلان استمگر صحراي عشق نازنينهکجا بي جاي ته اي بر همه شاهکه مو آيم بدانجا از همه راههمه جا جاي ته مو کور باطنغلط گفتم غلط استغفراللهکسيکه ره بفريادم برد نيخبر بر سرو آزادم برد نيهمه خوبان عالم جمع گردندکسيکه يادت از يادم برد نيبه هر شام و سحر گريم بکوئيکه جاري سازم از هر ديده جوئيمو آن بي طالعم در باغ عالمکه گل کارم بجايش خار روئيسمن زلفا بري چون لاله ديريز نرگس ناز در دنباله ديرياز آن رو سه بمهرم بر نياريکه در سرناز چندين ساله ديريشبي نالم شبي شبگير نالمز جور يار و چرخ پير نالمگهي همچون پلنگ تير خوردهگهي چون شير در زنجير نالمواي آن روزي که قاضي مان خدا بيبه ميزان و صراطم ماجرا بيبنوبت ميروند پير و جوانانواي آنساعت که نوبت زان ما بيدل ارمهرت نورزه بر چه ارزهگل است آندل که مهر تو نورزهگريباني که از عشقت شود چاکبيک عالم گريبان وابيرزهبرويت از حيا خوي ريته ديريدو ابرويت بناز آميته ديريبه سحر ديده در چاه زنخدانبسي هاروت دل آويته ديريز آهم هفت گردون پر شرر بيزمژگانم روان خون جگر بيته که هرگز دلت از غم نسوجهکجا از سوته ديلانت خبر بي******سحرگاهان که اشکم لاوه گيرهزآهم هفت چرخ آلاوه گيرهچنان از ديده ريزم اشک خونينکه گيتي سر بسر سيلابه گيرهعزيزان موسم جوش بهارهچمن پر سبزه صحرا لاله زارهدمي فرصت غنيمت دان درين فصلکه دنياي دني بي اعتبارهمرا درد آموه و درمان چه حاصلمرا وصل آموه و هجران چه حاصلبسوته بي گل و آلاله بي سرسر سوته کله ياران چه حاصلدلا از دست تنهايي بجانمز آه و ناله‌ي خود در فغانمشبان تار از درد جداييکند فرياد مغز استخوانمغم عشق تو مادر زاد ديرمنه از آموزش استاد ديرمبدان شادم که از يمن غم توخراب آباد دل آباد ديرمالهي سوز عشقت بيشتر کندل ريشم ز دردت ريشتر کنازين غم گر دمي فارغ نشينمبجانم صد هزاران نيشتر کنغمم بيحد و دردم بي شمارهفغان کاين درد مو درمان ندارهخداوندا ندونه ناصح موکه فرياد دلم بي‌اختيارهعزيزان از غم و درد جداييبه چشمانم نمانده روشنائيبدرد غربت و هجرم گرفتارنه يار و همدمي نه آشنائينصيب کس مبو درد دل موکه بسياره غم بي‌حاصل موکسي بو از غم و دردم خبردارکه دارد مشکلي چون مشکل موبه لامردم مکان دلبرم بيسخنهاي خوشش تاج سرم بياگر شاهم ببخشد ملک شيرازهمان بهتر که دلبر در برم بيدلي ديرم خريدار محبتکز او گرم است بازار محبتلباسي دوختم بر قامت دلزپود محنت و تار محبتخوشا آنانکه تن از جان ندانندتن و جاني بجز جانان ندانندبدردش خو گرند سالان و ماهانبدرد خويشتن درمان نداننددل مو بيتو زار و بي قرارهبجز آزار مو کاري ندارهزند دستان بسر چون طفل بدخوبدرد هجرت اينش روزگارهبوره بلبل بناليم از سر سوزبوره آه سحر از مو بياموزتو از بهر گلي ده روز ناليمو از بهر دل‌آرامم شو و روزخداوندا بفرياد دلم رستو يار بيکسان مو مانده بيکسهمه گويند طاهر کس ندارهخدا يار مو چه حاجت کسدلي ديرم ولي ديوانه و دنگز دستم شيشه‌ي ناموس بر سنگازين ديوانگي روزي برآيمکه در دامان دلبر برزنم چنگهمه عالم پر از کرد چه سازمچو مو دلها پر از درد چه سازمبکشتم سنبلي دامان الوندهمواز طالعم زرد چه سازمقدح بر گيرم و سير گلان شمبطرف سبزه و آب روان شمدو سه جامي زنم با شادکاميوايم مست و بسيرلاليان شممو از جور بتان دل ريش ديرمزلاله داغ بر دل بيش ديرمچو فردا نامه خوانان نامه خوانندمن شرمنده سر در پيش ديرمديم آلاله‌اي در دامن خارواتم آلاليا کي چينمت باربگفتا باغبان معذور ميداردرخت دوستي دير آورد بارخوشا آندل که از خود بيخبر بيندونه در سفر يا در حضر بيبکوه و دشت و صحرا همچو مجنونپي ليلي دوان با چشم تر بيهمه دل ز آتش غم سوتني بيبهرجان سوز هجر افروتني بيکه از دست اجل بر تن قبائي اگر شاه و گدائي دوتني بيقلم بتراشم از هر استخوانممرکب گيرم از خون رگانمبگيرم کاغذي از پرده‌ي دلنويسم بهر يار مهربانممحبت آتشي در جانم افروختکه تا دامان محشر بايدم سوختعجب پيراهني بهرم بريديکه خياط اجل ميبايدش دوختالهي ار بواجم ور نواجمته داني حاجتم را مو چه واجماگر بنوازيم حاجت روا بيوگر محروم سازي مو چه ساجممو آن دلداده‌ي بي خانمانممو آن محنت نصيب سخت جانممو آن سرگشته خارم در بيابانکه چون بادي وزد هر سو دوانمنميدانم که رازم با که واجمغم و سوز وگدازم با که واجمچه واجم هر که ذونه ميکره فاشدگر راز و نيازم با که واجمسر کويت بتا چند آيم و شم ز وصلت بي نوا چند آيم و شمبکويت تا ببيند ديده رويتنترسي از خدا چند آيم و شمبوره کز ديده جيحوني بسازيمبوره ليلي و مجنوني بسازيمفريدون عزيزم رفتي از دستبوره کز نو فريدوني بسازيمگلي که خود بدادم پيچ و تابشباشک ديدگانم دادم آبشدرين گلشن خدايا کي روا بي گل از مو ديگري گيرد گلابشزعشقت آتشي در بوته ديرمدر آن آتش دل و جان سوته ديرمسگت ار پا نهد بر چشمم ايدوستبمژگان خاک پايش روته ديرمبه آهي گنبد خضرا بسوجمفلک را جمله سر تا پا بسوجمبسوجم ار نه کارم را بساجيچه فرمائي بساجي يا بسوجماگر جسمم بسوزي سوته خواهماگر چشمم بدوزي دوته خواهماگر باغم بري تا گل بچينمگلي همرنگ و همبوي ته خواهمسر کوه بلند چندان نشينمکه لاله سر بر آره مو بچينمالاله بيوفا بي بيوفا بينگار بيوفا چون مو گزينمز وصلت تا بکي فرد آيم و شمجگر پر سوز و پر درد آيم و شمبموگوئي که در کويم نياييمو تا کي با رخ زرد آيم و شمخوشا روزي که ديدار ته وينمگل و سنبل ز رخسار ته چينمبيا بنشين که تا وينم شو و روزجمالت اي نگار نازنينمدلم زار و حزينه چون ننالموجودم آتشينه چون ننالمبمو واجن که طاهر چند ناليچو مرگم در کمينه چون ننالمبيته گلشن چو زندان بچشممگلستان آذرستان بچشممبيته آرام و عمر و زندگانيهمه خواب پريشان بچشممبشو ياد تو اي مه پاره هستم بروز از درد و غم بيچاره هستمتو داري در مقام خود قراريمويم که در جهان آواره هستمغريبي بس مرا دلگير داردفلک بر گردنم زنجير دارد فلک از گردنم زنجير بردارکه غربت خاک دامنگير داردهر آن دلبر که چشم مست ديرههزاران دل چو ما پا بست ديرهميان عاشقان آن ماه سيماچو شعر مو بلند و پست ديرهقضا رمزي زچشمان خمارشقدر سري ز زلف مشگبارشمه و مهر آيتي ز آنروي زيبانکويان جهان آئينه دارش شبي کان نازنينم در بر آيوگذشته عمرم از نو بر سر آيوهمه شو ديده‌ي مو تا سحرگاهبره باشد که يارم از در آيو دلا راهت پر از خار و خسک بيگذرگاه تو بر اوج فلک بيشب تار و بيابان دور منزلخوشا آنکس که بارش کمترک بيدلي چون مو بغم اندوته اي نيزري چون جان مو در بوته‌اي ني بجز شمعم ببالين همدمي نهکه يار سوته دل جز سوته‌اي ني شبم از روز و روز از شو بتر بي دل آشفته‌ام زير و زبر بيشو و روز از فراقت ناله‌ي مو چو آه سوته جانان پر شرر بيخور آئين چهره‌ات افروته‌تر بيبجانم تير عشقت دوته‌تر بيچرا خال رخت دوني سياهههر آن نزديک خور بي سوته‌تر بيصفا هونم صفا هونم چه جابيکه هر ياري گرفتم بيوفا بيبشم يکسر بتازم تا به شيرازکه در هر منزلي صد آشنا بيبمو واجي چرا ته بيقراريچو گل پرورده‌ي باد بهاريچرا گردي بکوه و دشت و صحرابجان او ندارم اختياريمو آن باز سفيدم همدانيلانه در کوه دارم سايبانيببال خود پرم کوهان بکوهانبچنگ خود کرم نخجير بانيعزيزا مردي از نامرد نايوفغان و ناله از بيدرد نايوحقيقت بشنو از پور فريدون که شعله از تنور سرد نايوبدام دلبري دل مبتلا بيکه هجرانش بلا وصلش بلا بيدرين ويرانه دل جز خون نديدمنه دل گويي که دشت کربلا بيدل ديوانه‌ام ديوانه‌تر شيخرابه خانه‌ام ويرانه‌تر شيکشم آهي که گردون را بسوجمکه آه سوته ديلان کارگر شي قدم دايم زبار غصه خم بيچو مو خونين دلي در دهر کم بيزغم يکدم مو آزادي نديرمدل بيچاره‌ي مو کوه غم بيجهان خوان و خلايق ميهمان بيگل امروز مو فردا خزان بيسيه چالي که نامش را نهند گوربما واجن که اينت خانمان بيسحرگان که بلبل بر گل آيوبدامان اشک چشمم گل گل آيوروم در پاي گل افغان کنم سرکه هر سوته دلي در غلغل آيوگلان فصل بهاران هفته‌اي بيزمان وصل ياران هفته‌اي بيغنيمت دان وصال لاله رويانکه گل در لاله زاران هفته‌اي بيشبي خواهم که پيغمبر ببينمدمي با ساقي کوثر نشينمبگيرم در بغل قبر رضادر آن گلشن گل شادي بچينم - رازهجرانت هزار انديشه ديرمهميشه زهر غم در شيشه ديرمز نا سازي بخت و گردش چرخفغان و آه و زاري پيشه ديرمبروي دلبري گر مايلستممکن منعم گرفتار دلستمخدا را ساربان آهسته ميرانکه من وامانده‌ي اين قافلستمبي ته سر در بيابانم شو و روزسرشک از ديده بارانم شو و روزنه بيمارم که جايم ميکري دردهميدانم که نالانم شو و روزهمه روزم فغان و بيقراريشوان بيداري و فرياد و زاريبمو سوجه دل هر دور و نزديک ته از سنگين دلي پروا نداريبميرم تا ته چشم‌تر نبينيشرار آه پر آذر نبينيچنانم آتش عشقت بسوجهکه از مو مشت خاکستر نبينيواي آن روجي که در قبرم نهند تنگببالينم نهند خشت و گل و سنگ******نه پاي آنکه بگريزم ز ماراننه دست آنکه با موران کنم جنگبدل چون يادم از بوم و بر آيوسر شگم بيخود از چشم تر آيواز آن ترسم من بر گشته دورانکه عمرم در غريبي بر سر آيوز دست چرخ گردون داد ديرمهزاران ناله و فرياد ديرمنشنيد دستانم با خس و خارچگونه خاطر خود شاد ديرمدلا راه تو پر خار و خسک بيدرين ره روشنايي کمترک بيگر از دستت بر آيد پوست از تنبيفکن تا که بارت کمترک بيدلي ديرم چو مو ديوانه و دنگزده آئينه هر نام بر سنگبمو واجند که بي نام و ننگي هر آن يارش تويي چه نام و چه ننگسرم بالين تنم بستر ندارهدلم جز شوق ته در سر ندارهنهد دور از ته هر کس سر ببالينالهي سر ز بالين بر ندارهسياهي دو چشمانت مرا کشتدرازي دو زلفانت مرا کشتبه قتلم حاجت تير و کمان نيستخم ابرو و مژگانت مرا کشتبلا رمزي ز بالاي ته باشدجنون سري ز سوداي ته باشدبصورت آفرينم اين گمان بيکه پنهان در تماشاي ته باشدنگارينا دل و جانم ته ديري همه پيدا و پنهانم ته ديرينميدانم که اين درد از که ديرمهميدانم که درمانم ته ديريمو آن محنت کش حسرت نصيبمکه در هر ملک و هر شهري غريبمنه بو روزي که آيي بر سر منبويني مرده از هجرحبيبمبغير ته دگر ياري نديرمبه اغياري سر و کاري نديرمبدکان ته آن کاسد متاعمکه اصلا روي بازاري نديرمبوره جانا که جانانم تويي توبوره يارا که سلطانم تويي توته دوني خود که مو جز تو ندونمبوره بوره که ايمانم تويي توسرم سوداي گيسوي ته ديرهدلم ميل گل روي ته ديرهاگر چشمم بماه نو کره ميلنظر بر طاق ابروي ته ديرهاگر دردم يکي بودي چه بوديوگر غم اندکي بودي چه بوديبه بالينم طبيبي يا حبيبيازين هر دو يکي بودي چه بوديمو آن رندم که عصيان پيشه ديرمبدستي جام و دستي شيشه ديرماگر تو بيگناهي رو ملک شومن از حوا و آدم ريشه ديرمگرم خواني ورم راني ته دانيگرم درتش بسوزاني ته دانيورم بر سر زني الوند و ميمندهمي واجم خدا جاني ته دانينگار تازه خيز ما کجاييبچشمان سرمه ريز ما کجايينفس بر سينه‌ي طاهر رسيدهدم رفتن عزيز ما کجاييچه خوش بي‌مهرباني هر دو سر بيکه يکسر مهرباني دردسر بياگر مجنون دل شوريدهاي داشتدل ليلي از آن شوريده تر بيبه خنجر گر برآرند ديدگانمدر آتش گر بسوزند استخوانم اگر بر ناخنانم ني بکوبندنگيرم دل ز يار مهربانممن آن شمعم که اشکم آتشين بيکه هر سوته دلي حالش همين بيهمه شب گريم و نالم همه روزبيته شامم چنان روزم چنين بيتو آري روز روشن را شب از پيشده کون و مکان از قدرتت حيحقيقت بشنو از طاهر که گرديدبيک کن خلقت هر دو جهان طيشب تار است و گرگان ميزنند ميش دو زلفانت حمايل کن بوره پيش از آن کنج لبت بوسي بمودهبگو راه خدا دادم بدرويشدلي ديرم چو مرغ پا شکستهچو کشتي بر لب دريا نشستهتو گويي طاهرا چون تار بنوازصدا چون ميدهد تار گسستهمو آن دل داده يکتا پرستمکه جام شرک و خود بيني شکستممنم طاهر که در بزم محبتمحمد را کمينه چاکرستمالهي اي فلک چون مو زبون شيدلت همچون دل مو غرق خون شياگر يک لحظه ام بي غم بوينييقين دانم کزين غم سرنگون شيمدامم دل پر از خون جگر بيچو شمع آتش بجان و ديده تر بينشينم بر سر راهت شو و روزکه تا روزي ترا بر مو گذر بيبناداني گرفتم کوره راهيندانستم که مي‌افتم بچاهيبدل گفتم رفيقي تا به منزل ندانستم رفيق نيمه راهيمن آن رندم که گيرم از شهان باجبپوشم جوشن و بر سر نهم تاجفرو نايد سر مردان به نامرداگر دارم کشند مانند حلاجزمشک‌تر سيه‌تر سنبلت بيهزاران دل اسير کاکلت بيزآه و ناله تاثيري نديدمزخارا سخت‌تر گويا دلت بينپرسي حال يار دلفکارتکه هجران چون کند با روزگارتته که روز و شوان در ياد موييهزارت عاشق با مو چه کارتهمه شو تا سحر اختر شمارمکه ماه رويت آيو در کنارمشوان گوشم بدر چشمم براهتگذاري تا بکي در انتظارمشبي ديرم زهجرت تار تاروگرفته ظلمتش ليل و نهاروخداوندا دلم را روشني دهکه تا وينم جمال هشت و چارودلم ميل گل روي ته ديرهسرم سوداي گيسوي ته ديرهاگر چشمم بماه نو کره ميلنظر بر طاق ابروي ته ديره الاله کوهساران هفته اي بيبنفشه جو کناران هفته‌اي بيمنادي ميکره شهرو به شهرووفاي گلعذاران هفته‌اي بي
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 783]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها