تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 10 فروردین 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):درگذشت عالم مصيبتى جبران ‏ناپذير و رخنه ‏اى بسته ناشدنى است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

وکیل اصفهان

لیست قیمت گوشی شیائومی

آیسان اسلامی

خرید تجهیزات صنعتی

دستگاه جوش لیزری اتوماتیک

دستگاه جوش لیزری اتوماتیک

اجاق گاز رومیزی

تور چین

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

لوله پلی اتیلن

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

مرجع خرید تجهیزات آشپزخانه

خرید زانوبند زاپیامکس

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

کلاس باریستایی تهران

تعمیر کاتالیزور

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

قطعات لیفتراک

خرید مبل تختخواب شو

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

دانلود رمان

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1793543607




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

هپاتيت ها


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
هپاتيت ها
هپاتيت ها نويسنده:راضيه عقيلي هپاتيت : هپاتيت:هپاتيت يک بيماري شايع است که به علت التهاب کبد ايجاد مي شود.هپاتيت؛ دو نوع حاد و مزمن تقسيم مي گردد و در اثر انواع ويروسها، داروها، الکل وجايگزيني بافت چربي و... در کبد ايجاد مي شود.هپاتيت هاي ويروسي که جزء علل مهم درگيري کبد مي باشند در اثر آلودگي با ويروس هاي هپاتيت G،E،D،C،B،A و همچنين ويروس هاي CMV .EBV (ساتيومگالوويروس)سرخک، سرخجه و... ايجاد مي شوند.يکي از عوامل مهم هپاتيتهاي ويروسي، هپاتيت B مي باشد.اهميت هپاتيت B شيوع زياد اين بيماري و همچنين عوارض مهم کبدي و خارج کبدي است.در حال حاضر 3/4 مردم دنيا در نواحي «شيوع بالاي آلودگي هپاتيت B زندگي مي کنند، حدود يک ميليون نفر در سال به علت عوارض حاد عفونت هپاتيتB و همچنين عوارض مزمن نظير H.C.C و سيروز فوت مي کنند.هپاتيت B عفونت هپاتيتB يک مشکل مهم بهداشتي در سراسر دنياست.سير بيماري از يک عفونت حاد با يک بيماري مزمن متفاوت مي باشد.معمولاً موارد حاد عفونت با هپاتيت B، سير خود محدود شونده دارند.1 تا 2% از موارد حاد منجر به هپاتيت برق آسا مي گردد که در30-50 در صد موارد منجر به مرگ بيمار مي گردد.نوع مزمن هپاتيت B نيز از يک عفونت بدون علامت تا هپاتيت مزمن علامت دار، سيروز و سرطان هپاتوسلولر متغير مي باشد، عفونت حاد و مزمن هپاتيت B منجر به مرگ و مير 500/000 تا 1/200/000 در سال مي شود.اپيدميولوژي:وضعيت بيماري در جهان:بيش از 2 ميليارد نفر از جمعيت دنيا با ويروس هپاتيت B برخورد داشته و با اين ويروس آلوده شده اند و در حدود 400-350 ميليون نفر در جهان ناقل HBVهستند.ميزان شيوع ناقلي HBV در نقاط مختلف جهان متفاوت بوده و بر اين اساس مناطق مختلف جهان به 2 گروه تقسيم مي شوند:-مناطق با شيوع کم:ميزان شيوع ناقل HBV در اين مناطق از 0% تا 2% است. اين مناطق شامل کشورهاي آمريکاي شمالي ،اروپاي غربي،استرالياوقسمتي از آمريکايي جنوبي و مرکزي مي باشد.-مناطق با شيوع متوسط :ميزان شيوع ناقلي HBVدراين مناطق 2تا8درصد است.اين مناطق شامل کشورهاي اطراف مديترانه، ژاپن، آسياي مرکزي، خاورميانه و قسمتهايي از آمريکاي جنوبي و لاتين و اروپاي شرقي است.-مناطق با شيوع بالا:ميزان شيوع ناقلي HBV در اين مناطق 8 تا 20 درصد است اين مناطق شامل آسياي جنوب شرقي، چين، جزاير پا سيفيک، آلاسکا و قسمتهايي از خاور ميانه و اروپاي شرقي مي باشد. 75درصداز موارد ابتلا در هر سال به کشورهاي آسيايي متعلق هستند.اختلاف ميزان ناقلين ABV در مناطق مختلف عمدتاً مربوط به سن ابتلا مي باشد.سن بيمار رابطه معکوس با ميزان مزمن شدن بيماري دارد به عنوان مثال ميزان پيشرفت بيماري از عفونت حاد HBV به عفونت مزمن در عفونتهاي دوره نوزادي در حدود 90درصد مي باشد اين ميزان در سن 1-5 سالگي به 20-50 درصد مي رسد.در مناطقي از دنيا که شيوع هپاتيت B کم است.شايع ترين سن ابتلا در نوجوانان و بالغين جوان مي باشد.در اين مناطق عمده ترين راه هاي انتقال شامل روابط جنسي، تزريق خون و يا فرآوده هاي خوني آلوده، اعتياد تزريقي و استفاده از سرنگ و سوزن مشترک و تزريقات نامطمئن مي باشد، در اين مناطق واکسيناسيون سبب کاهش ابتلا در کودکان شده است.به نظر مي رسد انجام واکسيناسيون در بالغين به احتمال ابتلا بيشتر مي تواند انتقال و شيوع HBV را کاهش دهد.مرگ و مير از اين بيماري حتي در کشوهايي که از شيوع بالايي برخوردار نيستند 5 برابر بيشتر از هموفيلوس آنفولانزا تا هپاتيت B و 10 برابر بيشتر از سرخک بوده است.در نواحي آندميک الگوي انتقال و ميزان مزمن شدن بيماري متفاوت مي باشد، در اين مناطق عفونت با ABV عمدتاً در شيرخواران و کودکان در اثر انتقال از مادر و يا به علت تماس نزديک با کودکان آلوده ايجاد مي شود، البته سير راههاي انتقال نظير تماس با سوزن آلوده و تزريق غير ايمن نيز مهم مي باشد.به طور کلي 3/4 از جمعيت دنيا در مناطق با آلودگي بالا زندگي مي کنند.حدود 90درصد از ناقلين سالم در مناطق در حال توسعه و يا توسعه نيافته زندگي مي کنند 100 ميليون نفر از ناقلين مزمن هپاتيت Bدر چين و 1/2 ميليون نفر از آنها در آمريکا زندگي مي کنند.در مناطق مرکزي آفريقا شيوع ناقلي HBV بسيار بالا بوده واين امر مربوط به انتقال از مادر به نوزاد و يا آلودگي کودکان تا 5 سالگي مي باشد.در اين مناطق عوارض مزمن آلودگي با HBV در اين کشور نظير سيروز و HCC دردهه دوم و سوم زندگي ديده مي شود.بر اساس برآورد CDC آمريکا ميزان عفونت باHBV در سال بين 80 تا 85 هزار نفر بوده و 8500 تا 19000 نفر در سال به علت عفونت حاد هپاتيت بستري مي شوند، ساليانه 150 تا 300 مورد هپاتيت برق آسا ناشي از HBV نيز از آمريکا گزارش مي شود.وضعيت بيماري در ايران: بر اساس طرح ملي سلامت و بيماري که در سال 1378 انجام گرديد 1/7درصد جمعيت عمومي HBSAG مثبت داشتند .بر اساس مطالعات انجام شده ايران جز کشورهاي با شيوع متوسط محسوب مي شود و به نظر مي رسد 35درصد ايرانيان با HBV برخورد داشته اند و 3-2 درصد جمعيت ناقل مزمن مي باشند که البته در مناطق مختلف پراکندگي يکساني ندارند.بطوري که اين رقم در برخي مناطق کشور مثل استان فارس 1/7% و در برخي ديگر مثل سيستان و بلوچستان 5% مي باشد.با توجه به انجام واکسيناسيون نوزادان در سال 1372 و کاهش شيوع آن بر اساس طرح ملي سلامت و بيماري کشورها در مرحله گذار از شيوع متوسط به شيوع کم بوده و موارد جديد بيماري بيشتر در گروه نوجوانان و بالغين اتفاق مي افتد.ژنوتيپ شايع HBV در بيمارن مبتلا به هپاتيت مزمن ژنوتيپ D مي باشد.80درصد موارد مبتلا قبلاً به عفونت مزمن HBV در ايران HBeag منفي هستند ميزان شيوع HBsAg در نهاوند 2/3 درصداست.شيوع HBVدر بررسي 39598 اهدا کننده خون در قزوين 1/08 درصد بوده که بيشتر در زنان و افراد کم سواد ،متاهل و سن بالاي 35 سال بوده و انتقال افقي نيز مهمترين راه است.شيوع هپاتيت D در جمعيت عادي 2/4 درصد در اهدا کنندگان خون 2/5 درصد و در هپاتيت مزمن 5-6 درصد است.همچنين در بررسي انجام شده در مراجعه کنندگان اهداي خون در سال 82 نيز 7/8 در هزار نفر آلودگي به HBV وجود داشته است.در بررسي انجام شده روي مبتلايان به سيروز، 84درصد موارد antiHBC مثبت و 51درصد HBsAg مثبت بوده اند.در بيماران مبتلا به هپاتو سلولار کارسينوما 72% antiHBC مثبت و 46% HBsAg مثبت بوده اند.با توجه به مجموع بررسي هاي انجام شده HBV يکي از شايع ترين علل بروز هپاتيت حاد و مزمن در بالغين و همچنين سيروزهپاتوسلولار کارسينوما در ايران است.ويروس شناسي:ويروس مولد اين نوع هپاتيت جزء خانواده هپادنا ويروس نوع I طبقه بندي مي شود.HBV يک نوع DNA ويروس مي باشد که ساختمان ژنتيکي بسيار متراکمي دارد و از 3200 زوج باز آلي تشکيل شده است.DNA ويروس 4 گروه از اجزاء سازنده ويروس را توسط قسمت X،P،C،S کند مي کند.بطور کلي ويروس از ساختمانها زير تشکيل شده است.1-پوشش ليپوپروتئين 2-هسته نومکئو کسپيدي 3-ماده وراثتي DNA که به صورت 2 زنجيره اي پيچيده در هم مي باشد.يک مشخصه بسيار بارز اين گروه از ويروس ها وجود DNAپلي مراز مي باشد که در تکثير ويروس حائز اهميت مي باشد.اين گروه از ويروس ها توانايي آلوده کردن موش خرما، اردک، سنجاب، شمپانزه را دارند.در انسان نيز محل اصلي درگيري کبد مي باشد ولي ويروس در سلولهاي خوني، مغز استخوان و بافت لنفاوي نيز يافت شده است.اجزاء تشکيل دهنده HBV:HBsag جزء پوشش خارجي ويروس بوده و محصول ژن S مي باشد.HBsAg هاي تايپهاي مختلفي دارد.اين آنتي ژن در 90 تا 95 درصد از موارد حاد قابل تشخيص مي باشد و آنتي بادي توليد شده بر عليه آن نقش محافظتي دارد.مهم ترين جزء آن m25-17 طول داشته و به صورت بيضوي يا رشته هاي بلند، قابل شناسايي مي باشد.اين قسمت شايع ترين قسمت توليد شده بوده و گاهي تا 1000 برابر ساير اعضا ويروس توليد مي گردد.2- HBcAg ويريون با قطر 428m شامل يک نوکلئوکسپيد 278m مي باشد.آنتي ژن ظاهر شده بر روي هسته نوکلئوکسپيد HBcAg ناميده مي شود و توسط ژن c کد مي گردد.از آنجاييکه اين آنتي ژن برروي هسته نوکلئوکسپيد قرار دارد در گردش خون قابل تشخيص نيست ولي آنتي بادي توليد شده بر عليه آن anti-HBC قابل تشخيص بوده و گاهي تنها مشخصه ابتلاء به عفونت HBV اين آنتي بادي است.3-HBeAg يک پروتئين محلول نوکلئوکسپيدي است که توسط ژن C کد مي شود از نظر ايمني زايي متفاوت از HBcAg بوده و وجود آن با بيماريزايي رابطه مستقيم دارد.لازم به يادآوري است درصدي از ويروس هاي هپاتيت B به علت تغيير در ماده ژنتيکي HBeAg توليد نمي کنند.روشهاي انتقال:روش غالب انتقال HBV در نقاط مختلف دنيا متفاوت است در مناطق با شيوع بالا انتقال از مادر به جنين مهمترين راه انتقال HBV مي باشد.مهمترين راه انتقال در مناطق با شيوع متوسط، انتقال از فرد آلوده در دوران کودکي و نوجواني و در مناطق با شيوع کم، روابط جنسي غير مطمئن و مصرف داروهاي تزريقي در بالغين است.انتقال از مادر به جنين:ميزان انتقال HBV از مادر به جنين در صورت مثبت بودن HBsAg بيش از 90درصد است انتقال ويروس از مادر به جنين ممکن است طي بارداري، هنگام زايمان يا بعد از زايمان اتفاق بيفتد.شواهدي مبني بر کاهش ريسک انتقال ويروس از مادر به جنين در اثر زايمان به روش سزارين وجود ندارد.از طرفي شيردهي احتمال انتقال HBV را افزايش نمي دهد.بطور کلي احتمال انتقال ويروس از مادر به کودک با نحوه ي مستقيم و فعاليت ويروس رابطه مستقيم دارد.لذا انجام تست HBsAg در مراحل اوليه حاملگي الزامي است.در زماني که در معرض خطر بيشتري قرار دارند (مثل همسران معتادان تزريقي)اين تست بايد در ماهاي آخر حاملگي تکرار گردد.نوزادان به دنيا آمده از مادران ناقل بايد در بدو تولد واکسينه شده و HBIG دريافت نمايند.از اين طريق احتمال آلوده شدن نوزاد به شدت کاهش مي يابد.انتقال افقي (Horizantal):احتمال انتقال HBV از طريق تماس جنسي، استفاده از سرنگ و سوزن آلوده، خراش هاي پوستي يا مخاطي به خصوص در کودکان طي تماس هاي نزديک بدني و تماس هاي غير مستقيم مثل خالکوبي و...وجود دارد.HBV مي تواند در خارج از بدن به مدت طولاني زنده بماند لذا احتمال آلودگي در تماس با وسايلي نظير مسواک، تيغ، حتي اسباب بازي آلوده با خون وجود دارد.با توجه به الگوي اپيدميولوژيک يک کشور راه انتقال عمودي به افقي در حال تغيير باشد.تزريق خون و فرآوره هاي خوني تزريق خون و تماس با خون آلوده يک روش مهم در انتقال HBV مي باشد.البته با بررسي خون هاي اهدايي از نظر HBsAg و antiHBC ميزان انتقال HBV به دنبال تزريق خون کاهش قابل ملاحظه اي پيدا کرده است.در حال حاضر احتمال انتقال HBV از طريق تزريق خون در آمريکا يک در 63000 واحد خون مي باشد.در پاکستان در يک بررسي مشاهده شد که شانس انتقال عفونت از طريق خون و محصولات خوني حدود 6 تا 8 درصد بوده و نظام کنترل خون در بسياري مناطق وجود ندارد (لازم به ذکر است در بسياري از مناطق پاکستان خون فروشي هاي حرفه اي فعال بوده و اغلب آنها HBsAg مثبت مي باشند)بيماراني نظير افراد مبتلا به هموفيلي و تالاسمي که نياز به تزريق مکرر خون دارند در معرض خطر بيشتري از نظر ابتلا به HBV هستند.-تماس هاي جنسي:انتقال از طريق تماس هاي جنسي مهم ترين روش انتقال در کشورهاي توسعه يافته مي باشد.به نظر مي رسد که 50درصد از موارد هپاتيت حاد در آمريکا به علت انتقال از طريق تماس هاي جنسي نامطمئن بوجود مي آيد.لذا آموزش عمومي جامعه درمورد پايبندي به خانواده و ا ستفاده از وسايلي نظير کاندوم در حين آميزش اهميت بسزايي در کنترل HBV دارد.در يک مطالعه که توسط WHO شده ساليانه 500/000 sexwarker در جهان مبتلا به عفونت HBV حاد و مزمن تشخيص داده مي شوند.-انتقال از طريق تزريق وريدي دارو و مواد مخدر:انتقال HBV معمولاً در اثر استفاده از سرنگ ها و سوزن هاي مشترک در معتادين تزريقي اتفاق مي افتد.در اين حالت احتمال آلودگي همزمان با چند ويروس نظير HIV ، WCV ، HBV نيز از اين طريق وجود دارد.روش هايي نظير طب سوزني، خالکوبي نيز نقش قابل توجهي در انتقال HBV دارند.-عفونت هاي بيمارستاني:هپاتيت B شايع ترين ويروس منتقل شده از طريق خون در پرسنل بهداشتي و درماني مي باشد.انتقال معمولاً از طريق وسايل آلوده يا تماس با سوزن آلوده ايجاد مي شود.احتمال انتقال ويروس هپاتيت B از پرسنل بيمارستاني آلوده به بيماران وجود دارد.بيشترين احتمال در ناقلين HBV است که HBeAg مثبت داند.-پيوند اعضا:يکي از راههايي که جديداً مورد توجه قرار گرفته است، انتقال HBV از طريق اعضاء پيوند شده مي باشد.در صورتيکه فرد اهدا کننده از نظر HBsAg مثبت باشد.حتي اهدا و عضوي نظير کليه و قرنيه نيز موجب انتقال HBV مي شود.لذا انجام تست HBsAg در افراد اهدا کننده عضو الزامي است.-سير آلودگي به HBV :طيف علايم و نشانه هاي باليني عفونت با HBV در نوع حاد و مزمن و برق آسا متغير مي باشد.علايم بيماري بر اساس سن، وصعيت سيستم ايمني، وجود يا عدم وجود ساير بيماريهاي کبد وحتي روش انتقال متفاوت است.هپاتيت حاد:70درصد از مورد هپتاتيت حاد B بدون زردي مي باشد.در 30درصد موارد بيمار دچار زردي مي شود.دوره ي نهفتگي بيماري از 4 تا 24 هفته متغير است.علايم اوليه هپاتيت حاد به صورت سيستميک بوده و شامل بي اشتهايي،تهوع و استفراغ، بي حالي و سردرد، کوفتگي عضلاني، درد مفاصل، تب و در موارد نادر به صورت سرفه و آبريزش است.معمولاً تهوع ، استفراغ و بي اشتهايي همراه با تغيير در حس بويايي و چشايي است.تب معمولاً خفيف و حدود 38 درجه مي باشد.با بروز زردي، پررنگ شدن ادرار و کم رنگ شدن مدفوع علايم اوليه کاهش مي يابد.در اين مرحله ممکن است بيمار دچار کاهش وزن خفيف در حدود 5-2/5 کيلوگرم گردد.همچنين به علت بزرگي کبد، احتمال بروز درد در قسمت فوقاني و راست شکم وجود دارد.در 10 تا 20 درصد بيماران غدد لنفاوي گردن و طحال نيز بزرگ مي شود.بتدريج زردي کاهش و علايم اوليه بيماري از بين مي رود.دوره ي بعد از مرحله زردي متغير بوده و در 75درصد از موارد مرحله حاد هپاتيت B در حدود 3 تا 4 ماه طول مي کشد.هپاتيت مزمن:طبق تعريف وجود يک بيماري نکروز دهنده التهابي در کبد به علت عفونت پايدار هپاتيت B مزمن است.سابقه هپاتيت حاد تنها درصد کمي از بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن وجود دارد.بيشتر بيماران مبتلا به هپاتيت مزن بدون علامت هستند.در بيماران علامت دار مهم ترين علامت ضعف و بيحالي و خستگي زودرس است برخي از بيماران بي اشتهايي نيز دارند.و درصد کمي از بيماران در RUQدارند.در صورت پيشرفت بيماري به علت بروز سيروز علائمي نظير آسيت، زردي،بزرگي طحال و آنفالوپاتي و ادم محيطي بروز مي کند.در مراحل تشديد بيماري و افزايش پديده فعال شدن مجدد و تکثير ويروس احتمال بروز علائم هپاتيت حاد و نارسايي کبد وجود دارد.معاينه باليني بيماران مبتلا به هپاتيت B مزمن مي تواند طبيعي بوده و يا علائمي از يک بيماري کبدي مزمن وجود داشته باشد.اين علائم شامل بزرگي طحال،زردي، آسيت، ادم محيطي و حتي آنفالوپاتي مي باشد.نتايج آزمون ها ي آزمايشگاهي در هپاتيت B مزمن از نتايج طبيعي تا کاملاً مختل متغير مي باشد.معمولاً AST و ALT بطور خفيف تا متوسط افزايش نشان مي دهند.مراحل عفونت مزمن HBV:سير معمول عفونت مزمن HBV بر اساس رابطه بين تکثير ويروس و بالغ ايمني ميزبان تعيين مي گردد.اثرات نهايي عفونت مزمن HBV بستگي به شدت بيماي کبدي در زمان توقف تکثير HBV دارد.به طور کلي عفونت مزمنHBV شامل دو مرحله است:1-مرحله اوليه که شامل تکثير ويروس و بيماري فعال کبدي است.2-مرحله انتهايي که تکثير ويروس متوقف شده و بيماري کبدي وارد فاز پسرفت مي شود.در بيماراني که در دوره نوزادي دچار عفونت با HBV مي شوند يک مرحله تکثير ويروس وجود دارد که با بيماري فعال کبدي همراه نيست اين مرحله اصطلاحاً فاز تحمل ايمني ناميده مي شود، در اين مرحله تکثير ويروس بسيار زياد بود.ولي شواهدي از بيماري فعال کبدي وجود ندارد.اين مرحله 10 تا 20 سال ادامه مي يابد.در اين مرحله احتمال پاک شدن HBeAg بسيار کم مي باشد.مراحل تکثير يا پاکسازي ايمني:گذر از فاز تحمل ايمني به فاز پاکسازي ايمني در دهه دوم يا سوم در بيماراني که دچار عفونت از مادر به نوزاد شده اند اتفاق مي افتد.در اين مرحله احتمال پاکسازي خود بخودي HBeAg افزايش مي يابد.گاهي در اين مرحله علائم شديدي نظير هپاتيت حاد ايجاد مي شود. علت بروز علائم حمله ور شدن سيستم ايمني به سلولهاي کبدي آلوده مي باشد.مرحله توقف يا کاهش تکثير ويروس:در اين مرحله بيماران از نظر HBeAg منفي بوده و آنتي بادي ضد HBeAg در سرم وجود دارد و عليرغم مثبت بودن HBeAg سطح DNA ويروس به شدت کاهش مي يابد.از طرف ديگر عوارض ناشي از التهاب منجر به نکروز در کبد نيز کاهش مي يابد.در درصدي از اين بيماران HBsAg نيز منفي مي شود.در بيماران غير سيروزي که HBsAg پاک مي شود، پيش آگهي بيمار خوب است. البته در اين بيماران نيز عوارضي نظير سرطان هپاتوسلولر (HCC) و سيروز گزارش شده است.عوارض و پيش آگهي هپاتيت مزمن B:عوارض عفونت مزمن HBV از يک وضعيت ناقل غير فعال تا بروز سيروز و سرطان هپاتو سلولر HCC بيشتر مي شود.اگر سطح حرميHBVDNA بالا باشد، خود مي تواند به عنوان يک ريسک فاکتور براي سرطان هپاتوسلولر محسوب گردد.از طرفي احتمال سرطان هپاتو سلولر در بيماران با HBeAg مثبت بيشتر از افراد HBeAg منفي است.عوامل متعددي عوارض کبدي عفونت مزمن HBV را تشديد مي کند.اين عوامل شامل مصرف الکل، عفونت همزمان HCV يا HDV، کبد چرب و بيماريهاي متابوليک کبد است.هپاتيت برق آسا:اين عارضه عمدتاً خود را به صورت يک آنفالوپاتي کبدي نشان مي دهد که معمولاً ظرف 8 هفته از زمان شروع اولين علائم بيماري و يا 2 هفته پس از شروع يرقان رخ مي دهد.ريسک ابتلاي به هپاتيت و نارسايي فولمينات کبد کم است ولي رخداد آن در بعضي گروهها بيشتر است.مرگ در فاز حاد هپاتيت B معمولاً به علت هپاتيت برق آسا يا فولمينانت است.علائم اوليه اين بيماري به صورت آنفالوپاتي و زردي است و در اکثريت قريب به اتفاق موارد زردي قبل از آنفالوپاتي ظاهر مي شود.به محض مشاهده علائم استفراغ هاي مکرر، خونريزي، تيرگي مشهود و خواب آلودگي در بيماري که مبتلا به هپاتيت B حاد است بايد به فکر هپاتيت فولمينانت بود.ميزان افزايش آنزيم هاي کبدي معمولاً با شدت بيماري و رخداد هپاتيت فولمينانت همخواني ندارد.طولاني شدن زمان انعقاد خونشان علامت بيوشيميايي نارسايي برق آساي کبد است که علت آن هم نقص در سنتز فاکتوهاي انعقادي است که توسط کبد صورت مي گيرد.طولاني شدن زمان PT در بيمار مبتلا به هپاتيت حاد حتي اگر بيمار در معاينه باليني هيچگونه علائمي از آنفالوپاتي نداشته باشد بايد به عنوان پيش درآمد هپاتيت فولمينات تلفي شود و بيماران به دقت پايش شده و تحت نظر قرار گيرند.در هپاتيتهاي فولمينانت ممکن است هيپوگليمي هم ديده شود.بنابراين نبايد اين مسئله را در بررسي بيماران با آنفالوپاتي از نظر دور داشت.يکي ديگر از علائم مهم در اين فاز نارسايي کليوي است که با کاهش حجم ادرار و افزايش کراتينين خود را نشان مي دهد.در اين موارد بهبود عملکرد کبد سبب بهبود عملکرد کليه مي شد.هپاتيت D (دلتا):در اين ويروس در تمام گروههايي که شانس آلودگي به HBV را دارند به ويژه به معتادان تزريقي، دريافت کنندگان خون از جمله بيماران هموفيلي ديده مي شود.عفونت HEV نيز مي تواند فعاليت مجدد اين ويروس را باعث شود البته مواردي از همزماني HBV و HDV بدون ريسک فاکتور شناخته شده در بعضي مناطق جغرافيايي خاص ديده شده که نياز به بررسي دقيق است.عفونت با ويروس دلتا در تمام دنيا مخصوصاً در جنوب اروپا، خاورميانه، هندوستان و قسمتهايي از آفريقا شايع است.آلودگي به اين ويروس در خاور دور شامل ژاپن، برزيل، چين نادر است.ويروس هپاتيت D يک ويروس ناقص بوده و چرخه تکثير ويروس تنها در حضور هپاتيت B کامل مي شود احتمال آلودگي با هپاتيت D و B به صورت است:1-ابتلاء به هپاتيت حاد D همراه با عفونت هپاتيت B حاد، اين عفونت معمولاً در معتادان تزريقي اتفاق مي افتد.در برخي از مطالعات نشان داده شده که عفونت حاد هپاتيت B وD خطر هپاتيت برق آسا را افزايش مي دهد.از آنجايي که هپاتيت B در اکثر موارد پاک مي شود در نتيجه هپاتيت D نيز به دنبال آن پاک مي شود.البته خطر مزمن شدن در عفونت همزمان هپاتيت B و D کمتر از 5درصد است.2-هپاتيت حاد D بر آلودگي قبلي و مزمن هپاتيت B اضافه مي گردد.در اين موارد معمولاً علائم شديد در ناقلين HBV يا افراد شناخته شده مبتلا به هپاتيت B مزمن بروز مي کند.در چنين مواردي عفونت هپاتيت D در 70درصد موارد مزمن مي شود.در اين موارد سطح ويروس HDV در خون غالباً زياد مي باشد.تکثير همزمان HDV و HBV غالباً منجر به پيشرفت سريع هپاتيت و ايجاد سيروز در عرض چند سال مي گردد.گاهي آلودگي با HDV به صورت مزمن در افراد مبتلا به HBV مزمن باقي مي ماند.نحوه انتقال ويروس HDV مشابه HBV مي باشد روشهاي پيشگيري کننده و انتقال HBV وواکسيناسيون بر ضد آن مي تواند از انتقال HDV و بروز عفونت حاد و مزمن هپاتيت D جلوگيري کند.تشخيص:از آنجايي که عفونت HDV با HBV وابستگي دارد.لذا در تشخيص عفونت HDV وجود HBsAg ضروري است چون شناسايي HDVAg معمولاً به سهولت انجام نمي گيرد.جهت تشخيص هپاتيت B و D تعيين Igmanti،HBC، HBSAg لازم است HDVAg وRNA-HDV در مراحل اوليه اين نوع عفونت امکانپذير است ولي در صورت عدم دسترسي به اين دو يقين anti HDV کمک کننده خواهد بود.تظاهرات خارج کبدي HBV: اين تظاهرات هم در هپاتيت حاد و هم نوع مزمن و در 10-20 در صد بيماران مبتلا به هپاتيت B ديده مي شود عامل اصلي آن در عفونت حاد و مزمن واکنش هاي وابسته به سيستم ايمني است.در عفونت حاد هپاتيت B مهم ترين تظاهرات خارج کبدي بيماري شبه سرميمي باشد.علائم آن به صورت تب، بثورات پوستي، درد مفاصل، کهير، آرتريت و خستگي صبحگاهي است و با بروز زردي به صورت قابل توجهي اين علائم کاهش مي يابد.سه عارضه مهم خارج کبدي در HBV مزمن شامل پلي آرتريت ندوزا و درگيري گلوفرولي کليه اکرودرماتيت پاپوس است.تشخيص هپاتيتB:مشخصه سرولوژيک تشخيصي براي عفونت هپاتيت HBSAG،Bاست.HBSAg معمولاً 2-10 هفته بعد از تماس با HBV و قبل از افزايش آنزيم هاي کبدي و علائم باليني در سرم بيماران ظاهر مي شود. در عفونت حاد خودمحدود شونده HBSAg طي 4 تا 6 ماه از سرم پاک مي شود.وجود HBSAg به مدت بيش از 6 ماه به مفهوم عفونت مزمن HBV مي باشد.چند هفته بعد از پاک شدن HBSAg، آنتي بادي antiHBS ظاهر مي شود.در اين فاصله زماني يعني زمان پاک شدن HBSAg تا ظهور آنتي بادي تنها روش تشخيص عفونت حاد هپاتيت B اندازه گيري آنتي بادي از نوع Igm براي antiHBC مي باشد.در يک چهارم موارد HBSAg مثبت توأماً antiHBS نيز وجود دارد.در اين موارد آنتي بادي قادر به خنثي کردن ويريون ويروس نيست.اين افراد ناقل HBV تلقي مي شوند.مشخصات سرولوژيک/آنتي ژن و آنتي بادي HBCCAg:HBC يک آنتي ژن داخل سلولي است که در هپاتوتيت ها ظاهر مي شود.اين آنتي ژن در سرم بيماران يافت نمي شود.برخلاف HBCAg، آنتي بادي ضد آن در تمام سير عفونت HBV قابل تشخيص مي باشد و در فاز حاد عفونت HBV معمولاً آنتي بادي از نوع IgM در سرم يافت مي شود.اين نوع آنتي بادي 4 تا 2 سال بعد از عفونت حاد در سرم قابل تشخيص است.آنتي بادي IgMantiHBC بتدريج ظاهر مي شود و در بيماراني که عفونت حاد آنها در حال پاک شدن است و همچنين در بيماران مبتلا به عفونت مزمن در سرم باقي مي ماند.در برخي موارد تنها مارکر عفونت HBV وجود antHBC در سرم مي باشد.در 4 حالت عمده اين وضعيت رخ مي دهد.1-در عفونت حاد،درفاصله HBSAg و ظهور antiHBS (نوع IgM) 2-سال ها بعد از عفونت حاد HBV که ميزان antiHBS به زير سطح قابل اندازه گيري مي رسد.3-سالها بعد از عفونت مزمن HBV که ميزان HBSAg کاهش مي يابد.4-موارد مثبت کاذب به علت وجود IpM بالا اهميت باليني وجود avtiHBC تنها در سرم کاملاً روشن نشده، در 20درصد اين افرادHBVDNA در سرم بيماران قابل تشخيص است.احتمال انتقال HBV به سايرين در اين موارد از 0/5 تا 87% متغير است.در اين مواردجهت بررسي بيمار بايد مجدداً تست هاي HBeAG،antiHBS، antiHBe انجام گيرد.در بيماراني که بيماري مزمن کبدي داشته و تنها مارکر مثبت antiHBC است .اندازه گيري سطح HBVDNA توصيه مي شود.در مواردي که تنها مارکر مثبت antiHBC است احتمال همراهي آلودگي با HCV نيز بالاست.اکثر اين بيماران دچار بيماري مزمن کبدي نشده و حتماً بايد در اين زمينه به آنها اطمينان داده شود.در صورتي که در چنين بيماراني علائمي از بيماري مزمن کبدي وجود داشته باشد، پيگيري آنها به صورت يک بيمار مزمن هپاتيت B توصيه مي شود.نکته قابل توجه لزوم غربالگري افراد خانواده درجه يک اين بيماران توسط پزشک است.آنتي ژن و آنتي بادي HBe:HBEAG يک پروتئين ترشحي است که در مراحل اوليه عفونت حاد HBV در سرم ظاهر مي شود. اين آنتي ژن معمولاً بعد از افزايش آنزيمها کبدي و طي مرحله حاد پاک مي شود.وجود HBEAG به مدت بيش از 3 ماه احتمال مزمن شدن عفونت را به طور قابل ملاحظه اي افزايش مي دهد.HBEAG يکي از نشانه هاي مهم تکثير و عفونت زايي HBV است وجود HBEAG در عفونت مزمن HBvمعمولاً با ميزان بالاي HBCDNA همراه است.در صورت تبديلHBEAG به antiHBE در بيماران مبتلا به عفونت مزمن HBV ميزانHBVDNA کاهش مي يابد.در برخي از بيماران عليرغم عدم وجود HBEAG يا وجود antiHBE بيماري فعال کبدي همراه با HBVDNA بالا وجود دارد.علت اين امر توليد نوعي از ويروس با موتاسيون در ناحيه precore مي باشد.HBVDNAاندازه گيري HBVDNA به روش کمي و کيفي در تشخيص عفونت HBV، انتخاب بيماران براي درمان و بررسي پاسخ درماني حائز اهميت است.در عفونت حاد بعد از پاک شدن HBSAG از سرم ميزان HBVDNA نيز با روش هيپريداسيون قابل اندازه گيري نخواهد بود.در صورتي که از روش هاي دقيق PCR استفاده شود مي توان وجود HBVDNA را ثابت کرد.در عفونت مزمن نيز با تبديل HBEAG به antiHBE ميزان HBVDNA به طور قابل توجهي کاهش مي يابد.مهم ترين نقش HBVDNA تعيين ميزان تکثير ويروس و انتخاب بيماران جهت درمان است.کاهش HBVDNA بعد از درمان نيز يکي از نشانه هاي پاسخ به درمان مي باشد.در موارد هپاتيت برق آسا، تعيين HBVDNAممکن است تنها راه مشخص کردن علت نارسايي حاد کبدي باشد.لذا در چنين مواردي اندازه گيري آن توصيه مي شود.تشخيص آزمايشگاهي هپاتيتB:1-هپاتيت B حاد:تشخيص هپاتيت B حاد از طريق آزمايش هاي بيوشيمياي کبد و اثبات وجود آنتي ژن ها و آنتي بادي هاي مربوط به آن انجام مي شود.عفونت هپاتيت B حاد با افزايش آنزيم هاي کبدي همراه است و ميزان اين آنزيم ها ممکن است به 5 برابر حد طبيعي برسد.در برخي بيماران سطح بيلي روبين افزايش مي يابد.همچنين ممکن است اختلال در تستهاي انعقادي مشاهده شود که در موارد شديد نشانه ي پيش آگهي نامناسب مي باشد.همچنين مشخصه عفونت حاد هپاتيت B وجود HBSAG است که 2 تا 10 هفته بعد از برخورد با HBV و قبل از بروز علائم ظاهر مي شود.وجود HBEAG نيز نشانه مراحل اوليه عفونت حاد است.2-هپاتيت B مزمن:به مواردي اطلاق مي شود که HBSAG بيشتر از 6 ماه در بدن باقي مي ماند. هپاتيت B مزمن بر اساس مثبت يا منفي بودن HBEAG به دو گروه تقسيم مي شود.HBEAG مثبت و Hbeagمنفي.برنامه کنترل هپاتيت B: هدف کلي:پيشگيري و کنترل هپاتيت B اهداف اختصاصي: -تعيين بيماري در کشور -تعيين موارد نيازمند واکسيناسيون و يا ساير ملاحظات پيشگيرانه -شناسايي به موقع outbreak ، تعيين علل آن و اجراي اقدامات کنترلي مناسب-شناسايي به موقع تماس هاي آلوده جهت پروفيلاکسي بعد از مواجهه-تدوين سيستم گزارش دهي دقيق، مستمر و پويا-پايش روند بروز و عوامل خطر بيماري-شناسايي منبع آلودگي و نحوه انتقال با انجام تحقيقات اپيدميولوژيک-مديريت بيمارياستراتژي ها:استراتژيهاي مورد نياز کنترل هپاتيت در سه سطح اول ودوم و سوم پيشگيري تعريف مي شود و شامل موارد زير است:-واکسيناسيون-تزريق HBIG -پيشگيري از آلودگي بعد از تماس آلوده-رعايت احتياطات استاندارد-غربالگري گروههاي هدف-مراقبت موارد آلوده به HBV (مبتلايان به هپاتيت حادB، عفونت پري ناتال، افراديکه آزمايش HBSAG دارند)-تقويت زيرساختها لازم به منظور فراهم نمودن امکانات غربالگري، آموزش و مشاوره افراد نيازمند-آموزش و مشاوره-مراقبت اپيدميولوژيک و ثبت و گزارشدهي-تحقيق و پژوهش-پايش و ارزشيابي گروههاي نيازمند واکسيناسيون شامل موارد زير است:-نوزادان، مطابق برنامه ايمن سازي کشوري.-افرادي که در معرض تماس هاي شغلي با خون هستند.-افرادي که به علت ناتواني و مشکلات خاص پزشکي در مؤسسات خاصي طولاني مدت بستري بوده ،و نگهداري مي شوند.-بيماران مبتلا به بيماريهاي مزمن کبدي و افراد آلوده به هيپاتيت C -بيماران همودياليز-دريافت کنندگان مکرر خون يا فرآورده هاي خوني -مصرف کنندگان مواد مخدر-صاحبان رفتارهاي جنسي پر خطر، خصوصاً کسانيکه سابقه بيماري آميزشي دارند.-زندانيان با سابقه ي رفتارهاي پرخطر و مدت اقامت بيش از 6 ماه-تماس نزديک داخل منزل (مثل همسران افرادي که HBSAG آنها مثبت است.)-رفتگران شهرداري ها، آتش نشان ها، امدادگران اورژانس، زندانيان، کارشناسان آزمايشگاههاي تحقيقات جنايي و صحنه جرم-افرادي که کانديد پيوند عضو هستند.-نوجوانان زير 18سال که سابقه واکسن ندارند.-جامعه اي که شيوع هپاتيت در آنجا بالاست.-مسافراني که قصد مسافرت به مناطق اندميک HBV (چين، آلاسکا، جنوب شرقي آسيا و...) را دارند در صورتي که در محيط مورد نظر در معرض خطر باشند.روش هاي انتقال:پاتوژن هاي منتقله از راه خون نظير HIV، HCV، HBV مي توانند از طريق تماس با خون آلوده انساني و ديگر مايعات بالقوه عفوني بدن شامل:مني، ترشحات واژينال، بزاق و هر نوع مايع بدن که با خون آلوده شده انتقال مي يابند.دانستن اينکه بيشترين احتمال در معرض قرار گرفتن و انتقال در حين تماس چگونه رخ مي دهد مهم است.پوست سالم بهترين سد بر عليه پاتوژن هاي منتقله از راه خون است.شايع ترين روش انتقال HIV HBV عبارتند از:-تماس جنسي-استفاده از سرنگ مشترک-از مادر به فرزند قبل يا هنگام تولد-فرو رفتن اتفاقي سوزن هاي آلوه، شيشه شکسته يا ديگر اجسام تيز آلوده-تماس پوست بريده با مايعات آلوده بدن-تماس غشاهاي مخاطي با مايعات آلوده بدندر هر زمان که خون با خون يا مايعات آلوده بدن تماس يابند، احتمال انتقال وجود دارد، خون آلوده مي تواند از طريق زير وارد بدن شود:زخم هاي باز، بريدگي ها، ساييدگي ها، آکنه يا هر نوع پوست بريده يا آسيب ديده نظير آفتاب سوختگي يا تاول هاپاتوژن هاي منتقله از راه خون ممکن است از طريق غشاهاي مخاطي چشم، بيني يا دهان نيز انتقال يابند. به عنوان مثال پاشيدن خون آلوده به چشم، بيني يا دهان مي تواند منجر به انتقال شود.احتياطات شغلي روش هاي ويژه اي هستند براي کاهش تماس با خون يا ديگر مواد بالقوه آلوده به ويژه در کارکنان بهداشت و پزشکي که در حين کار بايستي رعايت شوند.اين اقدامات شامل:احتياطات عمومي، بهداشت شخصي و شستشوي مرتب دستهاست.هپاتيت HAV:Aتاريخچه ويروس:از خانواده پيکورنا ويروسهاست و براي اولين بار در سال 1973 ميلادي توسط ميکروسکوپ الکتروني ديده شد.يکي از شايع ترين بيماريهاي عفوني در جهان سوم مي باشد و از علل اصلي مرگ زودرس ناشي از بيماريهاي عفوني در جهان است به طوريکه در حدود يک ميليون نفر را در هر سال به کام مرگ مي کشاند.اکثر کودکان اين کشورها تا سن 10 سالگي با ابتلا به آن داراي ايمني شده اند در حاليکه در کشورهاي پيشرفته اين مصونيت کمتر بوده و بيماري اغلب در بزرگسالان مشاهده مي شود و در صورت برخورد با ويروس دچار بيماري شديدتري نسبت به کودکان خواهند شد.مشخصات ويروس:اين ويروس از خانواده پيکورنا ويروسها مي باشد و اسيدنوکلئيک آن از نوع RNA مي باشد از نظر آنتي ژني هيچ مشابهي با ساير ويروسهاي کبدي انساني ندارد.پوشش خارجي يا نومکئوکسپيد آن در مقابل عواملي چون اسيد مقاومت بيشتري از ساير ويروسهاي کبدي دارد.لذا از سد اسيد معده به خوبي مي گذرد.عدم وجود پوشش ليپدي در اين ويروس باعث مي شود تا در مقابل منوا مقاومت داشته باشد.اين ويروس قادر است تا روي دست انسان به حيات خود ادامه دهد که باعث انتقال و گسترش بيماري مي شود.مقاومت به حرارت اين ويروس نيز بالا بوده و تا 80 درجه سانتيگراد را بخوبي تحمل مي کند. عواملي چون سرما، انجماد، شوينده ها و برخي اسيدها تأثيري بر آن ندارند اگر چه فرمالين و کُلر باعث غير فعال شدن آن مي گردند.اين ويروس در آب دريا، فاضلاب، آبهاي جاري و خاک براي مدتهاي زيادي قادر به حيات است و مهمترين راه گسترش و انتقال آن از طريق آبهاي آلوده است.هپاتيت A در تمام فصول سال ديده مي شود ولي در اواخر پاييز و اوايل زمستان شايعتر است.در برخي کشورهاي معتدله مانند ژاپن، آمريکا و دانمارک موجي از شيوع اين بيماري هر 10-5 سال ديده مي شود.از نظر ابتلا در هر دوجنس استعداد يکساني وجود دارد و ليکن به دلايل شغلي مردان در برخي جوامع بيشتر مبتلا مي شوند مانند کارگراني که با زباله ها و فاضلاب تماس دارند.همچنين در مردان هم جنس باز و مقاربت کنندگان دهاني-مقعدي شيوع بالاتري دارد.در هنگام بارندگي هاي موسمي و مواقع بروز حوادث طبيعي مانند سيل و زلزله به دليل جاري شدن آبهاي زيرزميني و تداخل آنها با فاضلاب انساني و نيز پايين آمدن سطح بهداشت، موارد بروز بيماري افزايش قابل توجهي نشان مي دهد.هپاتيت A هيچگاه باعث فرم مزمن بيماري کبدي نخواهد شد و فقط به صورت حاد و گذرا ديده مي شود.در حاليکه در هپاتيت BوCفرم مزمن وجود دارد.راههاي انتقال اين ويروس عبارتند از:-آبهاي آلوده-غذا و نوشيدنيهاي آلوده-برخي غذاهاي دريايي مانند صدف و ماهي خام -تماسهاي جنسي دهاني-مقعدي در مردان همجنس بازافراد در معرض خطر ابتلا به هپاتيت A:1-کسانيکه با فرد مبتلادر يک خانه زندگي مي کننند و تماس خيلي نزديک دارند2-تماس جنسي3-انتقال از طريق خون و سرنگهاي آلوده که بسيار نادر است4-افراد ساکن در آسايشگاهها، خوابگاهها و سرباز خانه ها و محلهاي تجمع انساني5-پرستاران و شاغلين در بخشهاي عفوني بيمارستانها و شاغلين حرفه هاي پزشکي و پيراپزشکي 6-افراد شاغل در بخشهاي جمع آوري زباله ها و کارگران بخش فاضلاب انساني7-مهد کودکها و مؤسسات نگهداري کودکان عقب مانده ذهني 8-شاغلين آزمايشگاههاي طبي که با مدفوع انساني سر و کار دارندعلائم آزمايشگاهي:استاندارد طلايي براي تشخيص پاراکلينيکي هپاتيت A وجود آنتي ايمونوگلوبولين M در خون بيمار است.وجود اين IgMntiHAV در همراهي با علائم باليني بيماري نشان دهنده ي فرم حاد بيماري است.در حاليکه اگر علائم حاد ديده نشوند مي توان آنرا به عنوان آلودگي قبلي و بهبود يافته با اين ويروس تلقي نمود.مي توان وجود ويروس را در مدفوع بيمار نيز بررسي کرد ولي يک روش وقت گيرو پُر هزينه است و بهتر است از بررسي سرم خون برا ي IgMnti HAV استفاده کرد.ميزان اين آنتي بادي تا 6 ماه در خون بالا مي باشد در حاليکه IgG anti HAV همزمان با دوران نقاهت در خون بيمار ظاهر شده و براي چند دهه در خون قابل رديابي است.ساير يافته هاي بيوشيميايي خون در اين بيماران عبارتند از:بالا رفتن سطح آمينوتراسفرازهاي خون شامل ALT و AST افزايش ميزان بيلي روبين مستقيم و غيرمستقيم خون و همچنين افزايش ميزان سرعت رسوب گلبولهاي قرمز خون (ESR).علائم باليني:بيماري ناشي از عفونت با ويروس هپاتيت A عموماً به صورت حاد بروز کرده و خود محدود شونده است.اگر فرد مبتلا در سنين کودکي باشد علايم به صورت تحت باليني و بعضاً غير قابل شناسايي است ولي هرچه سن فرد مبتلا بيشتر باشد علائم شديدتر و واضح تر مي باشند که اين امر در کشورهاي پيشرفته شايع تر است.زيرا افراد مبتلا در اين کشورها را عمدتاً بالغين تشکيل ميدهند اين ويروس بندرت باعث هپاتيت برق آسا مي شود که نوعي کشنده و شديد مي باشد.يافته هاي عمده ي باليني شامل زردي و بزرگي کبد مي باشند که به ترتيب در 70و 80 درصد مبتلايان داراي علامت ديده مي شوند.علايمي که از شيوع کمتري برخوردار مي باشند عبارتند از:درد مفاصل، بثورات جلدي، بزرگي طحال و بزرگي غدد لنفاوي ناحيه گردن .دوره کمون:دوره کمون اين بيماري بطور متوسط 30 روز مي باشد.منظور از دوره کمون فاصله زماني بين ورود ويروس به بدن تا شروع علايم باليني است.در شروع بيماري علايم اوليه و حاد آن بصورت خستگي، تهوع، بي اشتهايي، بي حالي، تب و درد در ناحيه راست و بالاي شکم ديده مي شود. در طي روزهاي بعد تا حدود يک هفته علايم بصورت تيره شدن ادرار، مدفوع بي رنگ ،زردي و خارش بدن ديده مي شود. با بروز زردي علايم اوليه کاهش مي يابند.درمان:با توجه به ماهيت خود محدود شونده و شدت خفيف اين بيماري ،درمان آن بصورت حمايتي خواهد بود يعني مراقبت از بيمار و جلوگيري از بروز وضعيت هاي خطرناک در او، تقريباً 85درصد افراد داراي علامت، در عرض 3 هفته از شروع علايم از نظر آزمايشگاهي و باليني بدون علامت خواهند شد ودر افراد بالغ مبتلا علايم خستگي متعاقب اين بيماري شايع تر است و در کودکان کمتر ديده مي شود. ميزان مرگ و مير در مبتلايان به هپاتيت A به سن وابسته است بطوريکه د رنوزادان و کودکان از 1% ، در سنين 14-39 سال 4% و در بالاتر از 40 سال 1/1 درصد مي باشد.پيشگيري:همانگونه که اشاره شد هپاتيت A يک بيماري است که به صورت هاي دهاني-مقعدي منتقل مي گردد.لذا رعايت مسائل بهداشتي د ر خصوص شستشوي دستها پس از اجابت مزاج-گرم کردن غذاها-رعايت مسائل بهداشتي مربوط به آب و نوشيدنيها خصوصاً در مکانهايي که اين بيماري بومي است يا در مناطق بروز همه گيري اهميت خاصي دارند.استفاده از کُلر و يا سفيد کننده هاي معمولي با رقت يک درصد مي تواند باعث غير فعال شدن اين ويروس شود.پيشگيري قبل از تماس با ويروس هپاتيت A:در برخورد با بيماريهاي ميکروبي و عفوني مي توان اقدام به ايمن سازي نمود.اين امر به دو صورت اجرا مي شود:1-ايمن سازي غير فعال که در آن اقدام به تزريق ايمنوگلوبولين مربوطه مي گردد. 2-ايمن سازي فعال که به صورت انجام واکسيناسيون است.اين نوع عمدتاً قبل از تماس با عامل بيماريزا انجام مي شود و ليکن در مواردي هم پس از تماس با عامل قابل انجام است.در مورد پيشگيري غير فعال براي هپاتيت A مي توان از تزريق ايمنوگلوبولين مربوطه استفاده کرد.اين امر از دهه 1940 ميلادي مرسوم شده است.در اينجا اقدام به تزريق ايمنوگلوبولين 2 هفته قبل از تماس با ويروس مي گردد.مثلاً براي کسانيکه قصد سفر به مناطقي را دارند که احتمال وجود بيماري وجود دارد.با توجه به ميزان تزريق مي توان گفت که حداکثر 6 ماه ايمني بر عليه ويروس هپاتيت A بوجود مي آيد.استفاده از اين روش بايد محدود به کساني شود که نسبت به ويروس ايمني نداشته و در ريسک کسب بيماري با توجه به شرايط خاص مي باشند.پيشگيري به وسيله واکسن هپاتيت A:انسان تنها مخزن هپاتيت A به شمار مي رود.پس از اينکه در سال 1997 امکان تکثير و رشد آزمايشگاهي ويروس هپاتيت A مقدور گرديد و مقادير زيادي از آن در دسترس دانشمندان قرار گرفت توليد يک واکسن موثر براي آن آغاز گرديد.تنها واکسني که در حال حاضر توسط FDA آمريکا مورد تأييد قرارگرفته است نوع ويروس غير فعال شده است.گردهمايي که بايد واکسن هپاتيت A تزريق نمايند:-مبتلايان به بيماريهاي مزمن کبدي با اختلالات انعقادي خون-مردان همجنس باز-مصرف کنندگان مواد مخدر-کساني که با پريماتهاي آلوه به هپاتيت A کار مي کنند.-کارکنان آزمايشگاههاي تشخيصي و تحقيقاتي-مسافرين به کشورهاي با شيوع بالا-متقاضيان اين واکسنپيشگيري پس از تماس با هپاتيت A: 1-تماسهاي نزديک فردي:اگر تماس در منزل بوده باشد نياز به ا يمنوگلوبولين دارد افردي که با مبتلايان به هپاتيت A بصورت مشترک اقدام به استفاده از مواد مخدر نموده اند بايد ايمنوگلوبولين و واکسن بگيرند.2-مراکز نگهداري کودکان:در صورتيکه يکي از کودکان يا متصديان مهد کودک مبتلا به هپاتيت A باشند بايد به تمام افراد مقيم و شاغلين آنجا واکسن تزريق گردد.3-تماس در مکانهاي عمومي:اگر فردي که دست اندرکار مواد غذايي مي باشد دچار هپاتيت A باشد بايد به ساير همکاران شاغل در همان محل ايمنوگلوبولين داده شود.4-مدارس، بيمارستانها و محل کار:بطور معمول نيازي به دادن ايمنوگلوبولين و واکسن در اين مکانها با پيدا شدن يک فرد مبتلا به هپاتيت A نيست.مثلاً در يک بخش بيمارستان در صورت اثبات وجود فرد مبتلا نيازي به دادن ايمنوگلوبولين و واکسن نيست ولي رعايت دقيق بهداشت ضروري است که مشتمل بر مسايل مرتبط با بهداشت دهاني-مدفوعي است. تزريق ايمنوگلوبولين هر چه نزديکتر به زمان تماس باشد مؤثرتر است و در کل نبايد بيش از 2 هفته از تماس باشد.در صورتيکه فرد بيش از يکماه قبل از تماس اقدام به واکسيناسيون هپاتيت A نموده باشد نيازي به تزريق ايمنوگلوبولين نيست.هپاتيت C:تاريخچه:در اثر ويروسي از نوع RNA ويروسها به وجود مي آيد.قبل از شناسايي اين ويروس، بيماريهاي ويروسي کبدي که ناشي از هپاتيت B و A نبودند را تحت عنوان non AmonB نام مي برند.سرانجام در سال 1988 ميلادي ويروس هپاتيت c کشف و شناسايي گرديد.بر طبق گزارشات در آمريکا ميزان موارد جديد عفونت با ويروس هپاتيت c از 23000 مورد در سال 1980 به 36000 در سال 2006 رسده است.اين کاهش تا حد زيادي مديون تلاشهايي است که براي کنترل ايدز انجام شده است مهمترين ريسک فاکتور در اين آلودگي استفاده از تزريق وريدي آلوده است. اغلب افراد آلوده به اين ويروس بي علامت خواهند بود.و فقط 25درصد داراي علايم مي شوند و بروز هپاتيت برق آسا در اين تعداد نادر است.در سال 1997 کليه هزينه هاي مرتبط با اين بيماري بالغ به 5/4 ميليارد دلار گرديد که معادل مبالغ هزينه هاي لازم براي بيماري آسم است.عوامل شايع خطرناک براي اکتساب اين عفونت عبارتند از: -تزريق وريدي داروهاي غير مجاز-انتقال خون -تماس جنسي با فرد آلوده-حجامت و تيغ زني هاي سنتي و مذهبي در برخي نقاط-زخمي شدن توسط يک جسم آلوده به خون مثل سرسوزن يا تيغ ها-سوراخ کردن گوشها يا ساير نقاط بدنتظاهرات باليني هپاتيت c:عفونت با اين ويروس مي تواند منجر به 2 نوع هپاتيت حاد و مزمن گردد. نوع حاد عمدتاً بي علامت است و در صورت وجود در طي چند هفته بر طرف مي شوند.هپاتيت حاد بصورت معمول به عفونت مزمن مي انجامد و بين 60 تا 80 درصد آنها به اين سمت حرکت مي کنند. فاصله زماني لازم براي مزمن شدن اين عفونت بين 20-30 سال از ورود ويروس و شروع بيماري مي باشد.هپاتيت مزمن نوع c عامل اصلي بيماريهاي مزمن کبدي و نيز بيماران نيازمند به پيوند کبد در آمريکاست.هپاتيت c حاد:عامل حدود 20درصد از هپاتيهاي حاد در آمريکاست.اولين يافته هاي بيوشيميايي در سرم خون و در سلولهاي کبدي وجود HCV RNA است از روز 8 پس از آلوده شدن به ويروس تا چند هفته پس از آن قابل کشف است.اکثر بيماران در اين نوع بي علامتند.زردي در 25درصد آنها ديده مي شود.علايم ديگر با ساير انواع هپاتيت مشابه است از جمله خستگي، بي اشتهايي، درد ناحيه بالا و راست شکم.اين علايم بين 2-12 هفته ادامه مي يابند.هپاتيت c مزمن:احتمال مزمن شدن هپاتيت پس از بروز نوع حاد آن در هپاتيت c بالااست در برخي مطالعات نشان داده اند که 100-80 درصد از بيماران براي هميشه بصورت HCV RNA مثبت باقي مي مانند.علايم:بيشتر بيماران مبتلا به فرم مزمن هپاتيت c بدون علامت هستند و يا علايم مختصر غير اختصاصي دارند که مهمترين آنها خستگي است.علايم با شيوع کمتر عبارتند از: تهوع، درد عضلات، بي اشتهايي، درد مفاصل،ضعف و کاهش وزن اين علايم به صورتي هستند که مي توانند با برخي بيماريهاي ديگر تداخل دشته باشند که شايعترين آنها افسردگي است و مي توانند بعضاً کيفيت زندگي فرد را مورد تأثير قرار دهد.سيروز کبدي:اين عارضه به معناي بروز تغييرات غير قابل بازگشت در بافت و عملکرد کبد است. از بيماران مزمن هپاتيت c تا حد 50% آنها دچار سيروز خواهند شد.پيشرفت به سمت سيروز کبدي بسيار آرام و بي سروصدا مي باشد و هيچگونه آزمايش طبي يا علامت کلينيکي يا معاينه باليني حساس براي اين عارضه وجود ندارد.در حال حاضر تنها راه درمان قاطع براي اين عارضه پيوند کبد است که بسيار پر هزينه و مشکل است.ميزان بقاء:در بيماران هپاتيت c تا وقتي که سيروز حادث نشده باشد با جمعيت عمومي تفاوتي نخواهد داشت.تشخيص هپاتيت c:در حال حاضر دو روش براي تشخيص اين بيماري وجود دارد:1-بررسي سرم خون از نظر وجود ANT HCV 2-بررسي مولکولي براي شناسايي RNA ويروس در بدنچه کساني بايد اين تستها را انجام دهند:1-هر کس که به هر شکل تزريق داروها غير مجاز را انجام داده است.2-افراديکه فاکتورهاي خوني ساخته شده از قبل از سال 1987 را دريافت کرده اند.3-افراديکه خون يا عضو اهدايي قبل از سال 1922 ميلادي را دريافت کرده ا ند.4-افراديکه در هر زمان تحت همودياليز قرار داشته يا دارند.5-افراديکه شواهدي از بيماريهاي کبدي دارند.6-بچه هايي که از مادران آلوده به دنيا آمده اند.7-پرسنل واحدهاي بهداشتي درماني،





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2006]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن