واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: مرگبارترين آزمايشگاه هاي دنيا
دانشمندان براي كشف رمز و رازهاي اين جهان حاضرند حتي از جان خود هم بگذرند، آزمايشگاه هايي كه اين دانشمندان استفاده مي كنند خطر ناك ترين آزمايشگاه هاي دنيا هستند.
به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران، به نقل از سرنخ، بعضي از آزمايشگاهايي كه دانشمدان در آنجا تحقيق و بررسي انجام ميدهند، خطرناكترين دانشگاههاي دنيا ناميده شدهاند. جايي كه كمتر افرادي جرأت رفتن به آنجا را داشتهاند و خيليها نتوانستهاند از اين مكانها جان سالم به در ببرند.
آزمايشگاه وستوك
آزمايشگاه وستوك كه در قطب جنوب قرار دارد، در واقع متعلق به روسيه است كه در سال 1957 و به منظور تحقيقات ژئوفيزيك ساخته شد. اين منطقه، ركورددار سردترين نقطه روي زمين است كه دماي آن در بيشتر اوقات به منفي 89 درجه سانتيگرا ميرسد كه البته اين دما در بعضي از زمستانها پايينتر هم آمده و به منفي 91 درجه سانترگراد هم ميرسد.
اين دما به معني آن است كه يك فرد عادي با لباس معمولي، تنها در عرض چند دقيقه منجمد شده و جان خود را از دست ميدهد.
دانشمنداني كه در اين ايستگاه مشغول كار هستند، يخها را ميشكافند تا بتوانند درباره گذشته زمين تحقيق كنند، اين ايستگاه نزديكترين ايستگاه قطبي، 1300 كيلومتري فاصله دارد.
حتي تابستانهاي اين منطقه نيز در مقايسه با مانطق ديگر زمستاني وحشتناك به حساب ميآيد اما با اين حال در تمام طول تابستان، 25 دانشمند و مهندس در اين ايستگاه مشغول فعاليت هستند، اين در حالي كاست كه از اين تعداد، تنها 13 نفر طاقت تحمل زمستانهاي قطب جنوب را دارند و همچنان تا فصل آينده به تحقيقات خود ادامه ميدهند.
گودال ماريانا
در قسمتي از كف اقيانوس آرام و در نزديكي جزاير ماريانا، گودالي به عرض 2550 كيلومتر قرار دارد، اما اين تنها مسئلهاي نيست كه اين مكان را استثنايي كرده است گودال ماريانا عميقترين نقطه در تمام دنياست كه عمق آن در حدود 11 كيلومتر از سطح درياست البته تمام قسمتهاي آن داراي همين عمق نيستند، به خاطر گرد بودن زمين، عمق گودال در منطقهاي كه به هسته زمين نزديكتر است به 13 كيلومتر هم ميرسد همين موضوع باعث شده تا اين منطقه يكي از مهمترين مناطق و آزمايشگاهها براي اقيانوس شناسان و محققان باشد، البته به غير از محققان تا به حال چند غواص هم دل و جرأت رفتن به اين گودال را داشتهاند كه يكي از آنها جيمز كامرون بوده است.
در سال 2012 كامرون موفق شد تا ركورد عميقترين شيرجه زيرآبي در اين گودال را به نام خود ثبت كند، فشار آب در اين مكان بسيار زياده بوده و در حدود هزار برابر سطح آب است، همچنين دماي آب در گرمترين شرايط هرگز بالاتر از 4 درجه سانتيراد نخواهد بود. براي رفتن به اين گودال با اين فشار بايد زير درياييهايي بسيار مستحكم داشت.
گودال ماريانا براي اولين بار در سال 1951 و توسط ستوان دان والش و مهندسي به نام ژاك پيكارد كه سوار بر زير دريايي چلنجر متعلق به ارتش آمريكا بودند كشف شد، به همين خاطر عميقترين نقطه آن چلنجر نام دارد. تا 42 سال پس از كشف اين نقطه، تنها همان دو نفر موفق به ديدن آن شده بودند تا اينكه در سال 2012 جيمز كامرون با زيردريايي «ديپ سي چلنجر» 20 دقيقه در اين مكان تحقيق كرد، او در ساخت فيلم «ورطه» از اين گودال استفاده كرده بود.
آزمايشگاه بيوايمني سطح چهارم
آزمايشگاههاي بيوايمني كه در آمريكا قرار دارند، آزمايشگاههايي هستند كه روي انسانها، عوامل مرگ و بيماريهاي مختلف تحقيق ميكنند. اين آزمايشگاهها از نظر مطالعاتشان به چند دسته تقسيم شدهاند كه سطح يكم تا چهارم ناميده ميشوند.
در آزمايشگاهي سطح اول، آزمايشهاي معموليتر انجام ميشود و آزمايشگاههاي سطح چهارم روي خطرناكترين و كشندهترين بيماريها در طول تاريخ تقحيق ميكند، بهطور خلاصه بايد گفت كه تقريباً تمام بيماريهايي كه در اين آزمايشگاه مورد بررسي قرار ميگيرند، هيچ دارو و درماني ندارند و البته نكته مهم اين است كه اين محققان در برابر بيشتر اين بيماريها واكسينه نيستند.
افرادي كه در اين آزمايشگاه مشغول به كار هستند لباسهاي مخصوصي به تن داشته و منبغ تنفسي جداگانهاي از محيط آزمايشگاه دارند، كه اينها تنها امكانات ايمني آنها در برابر اين ويروسها و باكتريهاي كشنده است. در واقع اين افراد هيچگونه امنيتي ندارند و تنها يك سر سوزن آلوده ميتواند جان آنها را به سادگي بگيرد.
براي مثال در سال 2004 يك محقق روسي هنگام آزمايش روي بيماري ايبولا، به وسيله يك سوزن آلوده شده و چند روز بعد، جان خود را از دست داده.
آزمايشگاه فضايي
فضا يكي ديگر از خطرناكترين مكانهايي است كه تا به حال دانشمندان در آن به كارهاي تحقيقاتي مشغول بودهان، مكاني كه برخلاف گودال ماريانا هيچ فشاري ندارد، نه فشار و نه اكسيژن. قرار گيري در اين شرايط بسيار خطرناك است زيرا ميتواند به خاطر اختلاف فشار در داخل و خارج بدن، در يك لحظه باعث پارگي ريهها شده و در نهايت منجر به مرگ فضانورد شود.
همچنين اين خلاء ميتواند باعث پارگي پرده گوش و سينوسها شود. پارگي مويرگها و ايجاد كبود در نقاط مختلف بدن از كمترين و عاديترين مشكلاتي است كه تقريباً براي تمامي فضانوردان پيش ميآيد. به غير از تمام اين مشكلات، قرارگيري در چنين شرايطي براي مدت طولاني، ميتواند باعث هايپو كسيا يا كمبود اكسيژن در تمام بدن شود.
سه شنبه 30 مهر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]