واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
خلافت مؤمنان، وعدهي¬ الهي نويسنده:احمدی-فرزانه فردمنبع: تنهاراه وَعَدَاللهُ الَّذينَ آمَنوا مِنکُم وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ لَيَستَخلِفَنَّهَم فِی الأرضِ کَمَا استَخلَفَ الّذينَ مِن قَبلِهِم وَ لَيُمَکِّنَنَّ لَهُم دينَهُمُ الّذی ارتَضی لَهُم وَ لَيُبَدِّلَنَّهُم مِن بَعدِ خَوفِهِم اَمناً يعبُدونَني لا يُشرِکونَ بي شَيئاً وَ مَن کَفَرَ بَعدَ ذَلکَ فَاولئِکَ هُمُ الفاسِقون؛1خدا به کساني از شما که ايمان آورده و کارهاي شايسته کرده¬اند، وعده داده است که حتماً آنان را در اين سرزمين جانشين [خود] قرار دهد؛ همانگونه که کساني را که پيش از آنان بودند جانشين خود قرار داد. و آن ديني که برايشان پسنديده است؛ به سودشان مستقر کند، و بيمشان را به ايمني مبدل گرداند، [تا] مرا عبادت کنند و چيزي را با من شريک نگردانند و هرکس پس از آن به کفر گرايد، آنانند که نافرمانند. در اين آيه¬ي شريفه سخن از وعده¬ي الهي به ميان آمده است. وعده¬ي الهي در هر زمان که شرايط و لوازم تحقّق آن فراهم شود، ظهور پيدا مي¬کند و خداوند فراهم شدن شرايط را به عهده¬ي انسآنها گذاشته¬است چرا که: إنَّ اللهَ لايُغَيِّرُمابِقَومٍ حَتّي يُغَيِّروا ما بِأنفُسِهِم؛2 همانا خداوند قومي را دگرگون نميکند مگر اينکه آن قوم خودشان را تغيير دهند.پس هر زمان که انسآنها بخواهند، وعدهي خداوند محقق مي¬شود و هر زمان که انسآنها حاکميت امام مهدي (عليه السلام) را بخواهند، خداوند آن را رقم مي¬زند. تا طلب در کار نباشد مطلوبي هم نخواهد بود. در زيارت جوشن کبيره مي¬خوانيم: «يا هاديَ مَنِ استَهدَي» «اي هدايت کننده¬ي کسي که طالب هدايت است.»نکته¬ها و پيام¬هاي آيه:1- پيامبر اکرم(صلي الله عليه و آله وسلم) در آخرين جمع خود در مسير بازگشت از مکّه، در غدير خم، به فرمان خداوند حضرت علي (عليه السلام) را جانشين خود قرار دادند. در اين هنگام آيه نازل شد که امروز خداوند دين اسلام را براي شما پسنديد: وَ رَضيتُ لَکُمُ الإسلامَ ديناً3 در اين آيه وَعَدَاللهُ ... نيز مورد وعده¬ي خداوند پيروزي آن ديني است که خداوند پسنديده است: دينَهُم الّذی ارتَضی لَهُم در نتيجه ديني را که خداوند پسنديده، ادامه¬ي همان مکتب غديرخم است. بنابراين دين بدون ولايت مورد رضايت خداوند نيست.2- وعدههاي خداوند شامل کساني مي¬شود که ايمان همه¬ي وجودشان را پر کرده و اعضا و جوارحشان در مسير بندگي خداست.3- وعدههاي خداوند به مؤمنان چهارچيز است: الف) براي آنان جامعه¬اي صالح مخصوص خود درست کرده و حاکميت زمين را در اختيار آنان قرار مي¬دهد. اين خلافت به معني مسلّط شدن بر کلّ زمين و استفاده از موهبت¬هاي آن است.ب) دينشان را در زمين برتري مي¬دهد، ديني که خدا آن را پسنديده است همانا دين مقدّس اسلام است: وَ رَضيتُ لَکُمُ الإسلامَ ديناً؛ «و اسلام را براي شما به عنوان دين پسنديدم».ج) امنيت را جايگزين ترسشان مي¬کند. در اين دوران هيچ عاملي باعث نگراني و ترس مؤمنان نخواهد شد: لا خَوفٌ عَلَيهِم وَ لا هُم يَحزَنون4 «نه ترسي دارند و نه حزن و اندوهي».د) فقط خداوند را عبادت کرده و هيچ چيز را شريک او قرار نمي¬دهند.بحث روايتي:1- امام صادق (عليه السلام) در روايتي مي¬فرمايند: «إنَّهُ لَم يَجيءُ تأويلُ هَذهِ الآيَةِ وَ لَو قامَ قائِمُنا، سَيَري مَن يُدرِکُهُ ما يَکونُ مِن تأويلِ هذِهِ الآيَةِ وَ لَيَبلُغَنَّ دينَ مُحَمَّدٍ(صلي الله عليه و آله وسلم) ما بَلَغَ اللَيلُ حتّی لايَکونَ مُشرِکُ عَلَی ظَهرِ الأرضِ کما قالَ اللهُ تَعالَي وَ يعبُدونَنی لايُشرِکونَ بی شَيئاً»؛5 «تأويل و مصداق اين آيه هنوز نيامده است. هنگامي که قائم قيام کند کسي که او را درک مي¬کند، تأويل اين آيه را مي¬بيند. هر آينه دين محمّد(صلي الله عليه و آله وسلم) به هر جايي که شب برسد،(همه¬ي کره¬ي زمين) مي¬رسد؛ به صورتي که هيچ مشرکي بر روي زمين نخواهد بود؛ همانگونه که خداوند فرمود: مرا پرستش کنيد و چيزي را شريک من نگردانيد.»2- در حديثي از امام سجّاد (عليه السلام) نقل شده که ايشان در مورد ءامنوا مِنکُم وَ عَمِلوا الصّالحاتِ6 مي-فرمايند: «به خدا سوگند، آنان دوستداران و پيروان ما خاندان پيامبرند که خداوند به دست مردي از ما که مهدي اين امّت است نويدهاي جان¬بخش آيه را درباره¬ي آنان تحقق مي-بخشد.» پي نوشت ها:1. نور(24)، 55 .2. رعد(13)، 11 .3. مائده(5)، 3 .4. يونس(10)، 62 .5. مجلسی، بحارالانوار، ج 51، ص 55، ح 41 .6. حرّ عاملی، اثباة الهداة، ب 32، ح 422 .
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 201]