محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797543001
حماسه همواره 9: کالبد خودت را دریدی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: حماسه ی همواره ی حسین علیه السلام خردمندی های شیعی- روایت "قیام جاودانه" از زبان علامه محمد رضا حکیمی
صفحه ادبیات سایت تبیان مفتخر است که در طول ماه محرم به تناوب بخشی از کتاب گرانسنگ " قیام جاودانه" را برای عمق بخشیدن به معرفت حسینی مخاطبان فرهیخته ی خود ارائه دهد و این گونه قطره ای شود از دریای خردمندی های شیعی که نسل های غیبت زده را با نور پر فروغ ولایت آل الله علیهم السلام آشنا می کنند و این را بهانه تقرب به ساحت آن بزرگواران قرار می دهند . با ما در سلوک " حماسه همواره ی حسین علیه السلام" همراه باشید . قسمت اول قسمت پنجم قسمت دوم قسمت ششم قسمت سوم قسمت هفتم قسمت چهارم قسمت هشتمقسمت نهم : ای یزید!کالبد خودت را دریدیمسلمانان آگاه باید - همواره - براى قطع نفوذ نفوذیان ، و بیدارى آن بخش عوام و بى اطلاع و اغفال گشته (در كشورهاى اسلامى )، و آگاه سازى ناآگاهان دیگر، با همه امكانات بكوشند، و با روش هاى معقول و موثر این انحطاط را بزدایید، و فرهنگ عاشورا را بشناسانند، كه فرهنگ حركتهاى سازنده است نه ركوردها ویرانگر...به گفته عالم و نویسنده شیعى پركار، مرحوم استاد شیخ محمد - جواد مغنیه لبنانى :"" "حسین "، در نزد شیعیان و آگاهان از اهداف و آرمانهاى او، تنها اسمى براى یك شخص نیست ، بلكه این نام (حسین )، نماد ژرف هدایت است ، و رمز قهرمانى و انسانیت و آرمان ؛ و سرلوحه دین و شریعت است ، و سرفصل فداكارى در راه حق و جانبازى در راه عدالت ؛ چنانكه نام " یزید " نماد فساد و تباهى و استبداد است و هتك مقدسات و نشر فجور و رذالت ...بنابراین ، زنده نگاه داشتن حماسه حسینى و جهاد او و آرمان او، به معناى زنده نگاه داشتن حق و نیكى و آزادى است ، و تجدید خاطره جانبازیهاى حسین (ع ) و خاندان و یاران او در راه این اهداف مقدس ... و این نام و این حماسه ، همواره ، فریادى است پرطنین در برابر هر حاكمى ستمگر و همكاران او، و هر اسراف گرى كه با مصالح ملتى بازى مى كند... هدف زاده معاویه از خرد كردن اهل بیت پیامبر (علیه السلام )، این بود كه نور خدا (شعاع هدایت الهى ) را خاموش كند، تا از نو حكومت بر انسانها از آن شر و ستم گردد... و با خود مى پنداشت كه در این هدف پیروز گشته است ، و با كشتن امام حسین (ع ) به هدف خود دست یافته است ؛ لیكن این خیالى بود واهى و زودگذر، زیرا بزودى سلطنت بنى امیه نابود گشت تو یاد خاطرات شورانگیز كربلا و آرمانهاى والاى حسینى زنده شد، و همچنان تا روز رستاخیز زنده خواهد ماند.واین حقیقت را، بانوى قهرمان ، حضرت زینب كبرى (سلام الله علیها)، با صراحت و شهامت ، در سخنانى كه به یزید گفت ، ابراز داشت : اظننت یا یزید! حیث اخذت علینا اقطار الارض و آفاق السماء، فاصبحنا نساق كما تساق الاسارى ، ان بنا على الله هونا و بك علیه كرامه ؟!...فمهلا، مهلا...فهوالله ما فریت الا جلدك ، و ما حززت الالحمك ... و لئن جرت على الدواهى مخاطبتك انى لاستغر قدرتك ، واسنعیظم تقریعك ، و استكثر توبیخك ؛ و لئن اتخذتنا مغنما، لتجدنا وشیكا مغرما، حین لاتجد الا ما قدمت یداك ... فكدكیدك ، واسع سعیك ، و ناصب جهدك ، فوالله لاتمحو ذكرنا، ولاتمیت وحینا، و لا یرحض عنك عارها، و هل رایك الافند؟ و ایامك الا عدد، و جمعك الا بدد؟... - اى یزید! آیا خیال كرده اى ، اینكه روزگار را بر ما تنگ كردى و جهان را تیره ساختى ، و ما مانند اسیران در شهرها گرداندى ، به این معنى است كه ما نزد خداوند منزلتى نداریم ، و تو نزد خدا مكرمى ؟!... سرجاى خود بنشین و باز هم بنشین كه هرگز چنین نیست ؛ به خدا سوگند تو فقط پوست خود را كندى ، و كالبد خویش را دریدى (خودت را خوار و خرد و رسوا كردى )... اگر اكنون این حوادث تلخ مرا مجبور ساخته است كه با چون تویى هم سخن شوم ، این را بدان كه من قدرت تو را بسیار ناچیز مى دانم ، و تو را از آن پست تر مى شمارم كه نكوهشت كنم ، و قابل آن نمى دانم كه زبان به سرزنشت گشایم . اگر مى پندارى كه از شهادت و اسارت آل محمد سود برده اى ، بزودى خواهى دید كه زیان كرده اى ، یعنى هنگامى كه نتیجه كارت را ببینى ... و اكنون را، هر ترفندى دارى بكار گیر، و هر كوششى از تو ساخته است بكن ، و هر نیرویى مى توانى برانگیز... لیكن به خدا سوگند كه هرگز نخواهى توانست خاندان وحى را نابود سازى ، و قرآن را از صحنه روزگار براندازى ... و این ننگ (كشتن فرزندان پیامبر (ص ) و اسیر كردن خاندان او، و شكست اهداف ضد دینى و ضد قرآنى تو)، هیچگاه از تاریخ زندگى تو پاك نخواهد گشت ... و اینك بنگر كه آیا این تصمیم تو چیزى جز سفاهت بود؟ و روزگار قدرت تو جز همین چند روز است ؟ و نیروهاى تو جز رو به نابودى است ؟). و پیشگوى بانوى بزرگوار درست بود، زیرا یزید و جانشین او یكى پس از دیگرى از میان رفتند، و سلطنت امویها نیم قرن پس از آن به بعد همواره یزید را لعنت مى كنند، و یاد امام حسین (ع ) را در روز شهادتش و در روز ولادتش - در هر سال - گرامى مى دارند.بنگرید كه به كشور مصر، كه در روز میلاد امام حسین (ع )و روز میلاد خواهرش حضرت زینب (سلام الله علیها)، بانوى قهرمان كربلا، در هر سال ، چه جشنهایى با شكوه مى گیرند، و با برپا كردن چادرها و طاق نصرتها، و دایره زدن و طبل نواختن و سرود خواند به سرور و شادمانى مى پردازد. پس این تنها شیعیان نیستند كه یاد امام حسین (ع ) را زنده مى دارند، و اگر چه روشها فرق مى كند و مراسم هر كدام متفاوت است (یكى شادمانى است در روز ولادت ، و یكى سوگوارى در روز شهادت )، لیكن جوهر همه یكى است .من در مجله "الغد" (فردا)، به شماره دوم ، فوریه 1959، مقاله اى دیدم ، درباره میلاد حضرت زینب (سلام الله علیها)، كه از جمله در آن مقاله آمده بود (ترجمه با تلخیص ): "شخصیت حضرت زینب ، در ضمن بزرگترین پیكار در راه عقیده ، به شكل بانویى قهرمان ، دلاور، مومن و شجاع جلوه گر شد، تا آنجا كه یزید بن معاویه ... به هنگامى كه حضرت زینب را مانند اسیران نزد وى بردند، و آن بانو او را مانند همه خائنان و قاتلان پاكان لعنت كرد، جرئت نكرد سخنان بانوى بزرگ را رد كند. از اینجاست كه ما مصریان- بلكه همه عرب در هر جا - حضرت زینب را به عنوان بانویى قهرمان مى شناسیم ؛ همچنانكه به قهرمان جاوید، حسین بن على - پدر شهیدان - نیز ایمان داریم ... و روز میلاد آنان را با شادمانى جشن مى گیریم . و هیچ كس قدرت ندارد این محبت خالص و بیشائبه را كه به ساحت پیشواى حركت قهرمانى خارق العاده تاریخ ابراز مى داریم از دل ما بیرون كند. این محبت ما را زنده مى دارد و امید مى دهد تا بكوشیم و مبارزه كنیم ، زیرا این نماد (سمبل )، راه را براى ما روشن مى كند، و وجود ما را از آرمانهاى پاك و پاى بندى به شرف و آزادگى سرشار مى سازد...".این نویسنده واقع بینانه سخن گفته و سخن حق را ابراز داشته است ؛ زیرا شرایط گذشته و كنونى ما مسلمانان توجه به این مراسم را بر ما لازم مى دارد چون همین مراسم است كه قهرمانى و دلالت و مبارزه در راه آزادى را كه آرمانى والا و همان است پیوسته به یاد ما مى آورد و ما مسلمانان را وامى دارد تا در جستجوى حكمرانان و مسئولانى نمونه باشیم كه براى وطن اسلامى امت مسلمان تلاش مى كنند و زیر بار حكومتهایى داریم آنها را ساقط كنیماكنون 1318 [بر اساس زمان نگاشته شدن مقاله] سال از شهادت امام حسین (ع ) گذشته است و با وجود این شیعیان همچنان یاد این گذشته را زنده مى دارند و تجدید مى كنند و بزرگ مى دارند تا از این مراسم درس انقلاب مبارزه با ظلم بیاموزند. و ما شیعه به دلیل همین اعتقادات و تعالیم خود مردمى انقلابى هستیم و همواره پیام آور انقلابهاى آزاد ببخشیم و از آنها استقبال مى كنیم و نسبت به شهداى راه آزادى همیشه احساس و احترامى عمیق داریم و احترامى كه براى امام حسین (ع ) قائم به این دلیل است كه او بزرگترین پرچمدار انقلابهاى تاریخ است ، و نخستین معلم انقلابیونى است كه در راه "حق و مساوات " انقلاب كرده اند و انقلاب مى كنند ما شیعه فردپرست نیستیم آرمان پرستیم زیرا پیش از هر چیز مسلمانیم و امام حسین (ع ) مجسمه والاى همه تعالیم و ارزشها و آرمانهاى جدش رسول خداست و او خود در راه همین تعالیم و آرمانها (یعنى قرآن و اسلام ) شهید شد و فرزندان و یارانش در همین راه فدا گشتند و زنان و كودكانش در راه این اسیر شدند. و براى همین امور است كه مسلمانان سنى نیز (چنانكه اشاره شد)، روز میلاد امام حسین (ع ) را جشن میگیرند و به پایكوبى و سرودخوانى مى پردازند، زیرا روز ولادت امام حسین (ع ) روزى است كه پیامبر رحمت و عدالت از آن شادمان گشت . و مسلمانان شیعه در روز شهادت امام حسین (ع ) (عاشورا) به عزادارى و سوگوارى مى پردازند، زیرا در آن روز، پیامبر اكرم داغدار و سوگوار شد (چون در آن روز حسینش را، و بسیارى از فرزندان و نور چشمانش را كشتند، و زنان و كودكان او را به اسارت گرفتند).همچنین همه مسلمانان ، در آن روز، بتبع پیامبر اكرم (ص ) ، سوگوارند (در صورتى كه به پیامبر خود وفادار باشند، و خود را در غم بزرگ و اندوه بیكران او - در چنین مصیبت بزرگ ، كه مصیبت دین است - شریك بدانند)، پس این اندوه و عزادارى ، اندوه وعزادارى همه مسلمانان است ، و شیعه در روز عاشورا، با سید شریف رضى (عالم بزرگوار و شخصیت بسیار والا اسلامى ، و گردآورنده "نهج البلاغه " همآوازند كه مى گوید: لو رسول الله یحیا بعده قعد الیوم علیه للعزا- اگر پیامبر خدا، پس از روز عاشورا زنده بود، همواره در این روز بعنوان ((صاحب عزا)) مى نشست تا همه بیایند و به او تسلیت گویند.این است كه اهل سنت روز ولادت حسین (ع ) را به شادى بزرگ مى دارند، و شیعه روز شهادت حسین (ع ) را با سوگوارى ؛ و هدف هر دو طایفه یكى است : اطاعت خدا و پذیرش ولایت ، و تقرب جویى به خداى متعال و پیامبر بزرگوار... و خداوند پاداش این عمل را به همه خواهد داد."" (1)1- این بود بخشى از مقاله "استاد شیخ محمد جواد مغنیه لبنانى "- رحمة الله علیه - كه ترجمه آن را مناسب و سودمند دانستم و تقدیم خوانندگان كردم . رجوع شود - براى اصل مقاله - به مجله"رساله الاسلام "، شماره یادداشت شده (در صفحه 45).
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 507]
-
گوناگون
پربازدیدترینها