محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796961399
قصه هاي لچك و ترنج
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: A«پوشاندن سرA» ـ البته به غير از فرار از سرما و ضربات احتمالي و اتفاقاتي كه جنسيت سرش نمي شود ـ يكي از موارد خاص خانم هاست.اين قضيه خيلي هم ربطي به مسلمان شدن ما ايراني ها ندارد، چون شواهد نشان مي دهد بانوان ايران باستان هم A«سركردني هاييA» داشته اند.البته ورود اسلام موجب شد اين امر به عنوان يك تكليف شرعي و به نام A«حجابA» پررنگ تر شود. از آن جايي كه هر چيزي كه ربطي به خانم ها داشته باشد، حتما تنوع و زيبايي خاص خودش را پيدا مي كند، در مورد سركردني ها هم همين قاعده برقرار است." روسري ها "روسري که توضيح نمي خواهد! يک پارچة چهارگوش است که از روي قطر تا مي شود و به صورت مثلثي سر مي کنند. محض اطلاع آقاياني که نمي دانند چرا آن را تا مي کنيم و مثلا از اول، سه گوشش را تهيه نمي کنيم، بايد بگوييم که لبة تا شده، بهتر روي سر مي ايستد و تا نمي خورد. تنوع طرح هاي روسري بي حد است و از طرح هاي هندسي و حروف انگليسي و عکس ميکي موس گرفته تا گل دوزي هاي سنتي و طرح هاي بته جقه اش وجود دارد. معمولا در سه اندازة ۱۱۰، ۹۰ و ۷۰ سانتي متري پيدا مي شود. البته هر چه مي گذرد، اندازه ها آب مي روند و ديگر کمتر جايي مي توانيد روسري ۱۱۰سانتي پيدا کنيد. به جايش مغازه ها پر است از دستمال سرهاي ۵۰ سانتي! روسري هاي نخي تقريبا بهترين جنس را دارند؛ خنک هستند و ليز هم نمي خورند. تازگي ها هم روسري هاي ساتن زياد شده اند که فقط با کمک چسب دوقلو ممکن است بتوانيد روي سرتان نگهش داريد! براي بستن روسري چند راه وجود دارد گره: در عهد عتيق (يعني ۱۵ سال پيش) که روسري ها چيزي حدود ۱۵۰سانتي متر عرض داشتند، گره، روش کارآمدي براي بستن روسري بود. اما گره زدن روسري هاي فسقلي هر چه باشد، دردي از حفظ حجاب درمان نمي کند. مگر اين که يقة لباس تان تا بيخ گلويتان را پوشانده باشد! گيره: اين گيره مي تواند همين گيره هاي کوچک مخصوص روسري باشد يا سنجاق قفلي و يا سوزن ته گرد. کافي است دو سمت روسري را زير گلويتان با گيره از زير به هم وصل کنيد. اگر بخواهيد روسري تان را مدل لبناني ها ببنديد، يکي از رشته هاي روسري را از کنار صورت ادامه دهيد و با سوزن به لبة روسري وصل کنيد. نترسيد! سوزنش در صورتتان فرو نمي رود! اين کار دو فايده دارد: اول اين که با اين روش زير گلو هم پوشيده مي شود، دوم اين که خوش تيپ مي شويد! شال شال هم از آن چيزهايي است که تلويزيون مد کرد! قبل از اين که در تمام سريال ها خانم ها روي روسري شان يک شال هم بيندازند، کمتر کسي سراغ شال مي رفت. چون هم سر کردنش سخت است و هم لبه هايش خوب نمي ايستد. با اين همه الان بازار پر است از انواع شال ها .به هر حال اگر طرح ها و رنگ هاي متنوع شال ها چشم شما را گرفت و دوست داشتيد سرتان کنيد، اين توصيه ها به دردتان مي خورند: اگر بخواهيد شال را محکم دور سرتان بپيچيد، لبة پارچه بد مي ايستد. براي درست کردن جلوي آن مي توانيد يک باريکه از مقوا يا طلق (شبيه آن قطعه طلق هايي که لاي يقة پيراهن هاي مردانه هست) ببريد و بگذاريد لاي تاي شال. شال را طوري سرتان کنيد که طلق يا مقوا درست بالاي سرتان قرار بگيرد. اين طوري لبة شال توپ توپ مي ايستد و هيچي اش هم نمي شود! يک راه ابتکاري ديگر هم اين است که شال را درست عين روسري سرتان کنيد! شال را از يک سمت آن به صورت سه گوش تا کنيد (انگار که مربعي بيش نيست!) بعد آن را از قسمت تا شده، درست عين روسري سر کنيد و دو سر آن را با گيره محکم کنيد. حالا مي توانيد ادامة آن را دور سرتان بپيچيد! مقنعه مقنعه در سال هاي اول انقلاب رايج شد. قبل از آن، همه از همان روسري هاي بزرگ ساده سر مي کردند. اما خوبي مقنعه اين بود که تا زير سينه را مي پوشاند و ضمنا شل هم نمي شد.در حال حاضر مقنعه بيشتر پوشش دانش آموزها و دانشجوها و معلم ها و کارمندهاست و انواع آن در بازار موجود است. مقنعه ساده: دو نوعش هست؛ دوخته و ندوخته! منظور از ندوخته، مقنعه هايي هستند که تکة مثلثي بالاي سرشان به مقنعه دوخته نشده و خودتان بايد آن را به داخل تا کنيد. خوبي دوخته شده ها اين است که ديگر لازم نيست صبح به صبح براي مرتب کردن شان نيم ساعت با مقنعه کشتي بگيريد. ولي ندوخته ها روي سر بهتر مي ايستند. مقنعه چانه دار: از اول، مقنعة چانه دار هم مد بود. مزيتش هم که معلوم است: چانه دارد و در نتيجه زير چانه را مي پوشاند! مقنعه پفي: همان مقنعه هاي سادة دوخته است که در لبة بالاي سر مقنعه، يک تکه ابر لاي پارچه دوخته اند. اين طوري هم نياز به کلنجار رفتن با لبه هاي مقنعه نيست و هم لبه اش صاف و مرتب مي ايستد. جنس مقنعه: معمولا با دو جنس پارچه، مقنعه مي دوزند: کرپ و نخي. مقنعه هاي کرپ به خاطر سنگيني پارچه شان روي شانه مي افتند و کمي رسمي تر و شيک تر هستند (مقنعه مجري هاي تلويزيون از اين جنس هستند). مقنعه هاي نخي هم براي تيپ دانش آموزي، دانشجويي هستند و البته راحت تر هم مي شود روي سر نگهشان داشت. مقنعه هاي نخي بازار۷۰ جور کيفيت دارند و اگر در شناخت پارچه حرفه اي نباشيد ممکن است بعد از اولين شست وشو مجبور شويد يک مقنعة نو بخريد. اما اگر جنس خوبش را خريده باشيد مي توانيد تا چندين سال سرتان کنيد و حالش را ببريد! انواع چادر قبلا در سبك زندگي شماره9 مفصل در مورد انواع چادر براي تان حرف زديم. اين فقط اشاره اي كوتاه به چادرهاي امروزي است چادرهاي چرخي قديمي ترين نوع چادر است كه معمولا براي آدم هايي با قد متوسط، با 5/4 متر پارچه (يك قواره) مي شود يك چادر دوخت. پارچه را طوري برش مي زنند كه قسمت تركي اش (بخشي كه احتياج به دوخت ندارد) بيفتد بالاي چادر. طرح و رنگ آن، بستگي به زمانه دارد و نوع استفاده. چادر ايراني- ملي از مدل هاي ابتكاري چادر است كه يك دبير فيزيك كه خدا خيرش بدهد، خلق كرد! خوبي اين نوع چادر، اين است كه دست ها آزاد هستند. يعني براي نگه داشتن چادر و جمع وجور كردنش احتياجي به درگير بودن دست ها نيست. اين مدل، يك چادر آستين دار است كه از جلو با دگمه يا زيپ بسته شده. همه گير شدن اين چادرها در مدت زمان كوتاهي نشان داد كه چقدر خانم ها در مورد استفاده از دست ها هنگام سركردن چادر، مشكل داشتند. تنها چيزي كه مي تواند حس زيبايي شناسي شما را نشان دهد، انتخاب روسري يا مقنعه اي است كه زير چادر سرتان مي كنيد، چون فقط مقنعه يا روسري شما مشخص است.كاركرد اين نوع چادر، در خريد، رانندگي، و حمل و نقل از هر نوعش (از جزوه و كتاب گرفته تا بچه) مشخص مي شود. چادر عربي اولين چادر متفاوت براي ما ايراني ها، سوغات مكه و كربلا است. ضمنا اولين نمود تضاد فكري بعضي دخترها با خانواده هاي داراي فكر سنتي است. همين هم باعث رايج شدن اين نوع چادر شد، چون هم چادر بود، هم راحت بود، هم يك جورهايي زيبا بود و متفاوت. پس همه را راضي مي كرد. اين روزها با ورود مدل هاي جديد و راحت به بازار، حضورش كم رنگ شده. چادر شيشه اي يا مجلسي بيشتر، جنبة تشريفاتي دارد و كاركرد پوشش بر ايشان صدق نمي كند. معمولا توري و حرير است و براي مراسم خاصي مثل جشن ها و ختم ها استفاده مي شود؛ آن هم نه براي هم سن و سال هاي ما. اين چادرها را سر مادرها و مادربزرگ ها پيدا مي كنيد. چادر دانشجويي به نظر همان چادر معمولي است با دو تا سوراخ براي بيرون آوردن دست ها. البته الگوي مخصوص دارد. (با سوراخ كردن چادر چرخي تان نمي توانيد به يك چادر دانشجويي برسيد! حتما خياط مي خواهد.) فرق آن با چادر ملي، اين است كه بايد حواستان به چيزي كه زير چادر مي پوشيد هم باشد، چون جلويش بسته نيست. سركردني هاي قبل از انقلاب چارقد و چاقچور آن زمان پوشش سر و مو چيزي نبود كه نوع حكومت سرش بشود. انگار وجدان، كار خودش را مي كرد. قديمي ترين نوع حجاب، همان چادرهاي به اصطلاح A«چرخيA» است كه اگر روي زمين پهنش كنيد، يك نيم بيضي ايجاد مي شود. مادربزرگ هاي ما كه حتما جوان هاي آن سال ها بودند، چادر را بدون روسري يا مقنعه سرشان مي كردند و خيلي ماهرانه، با يك دست رويشان را مي گرفتند. روسري هاي آن زمان هم حتما در قواره هاي بزرگي بودند، چون قرار بود پوشش باشد. جنس آن ها متنوع بود، اما نه مثل روسري هاي امروزي. جنس بيشتر چادرها و روسري ها، پارچه اي بود كه A«كيفيA» ناميده مي شد. اين نوع پارچه، در سرما گرم كننده است و در گرما، خنك كننده. وقتي رضاشاه قانون A«كشف حجابA» را درآورد و به دنبال آن، تو كوچه ها و خيابان ها آژان ها چادر و روسري از سر ناموس ملت (با ادبيات همان وقت ها) مي كشيدند، A«سركردني هاA» صحنه را خالي نكردند. حتما خلاقيت يك بانوي ايراني بود كه موها را در يك كلاه كشي جمع كرد و روي كلاه، كلاه هاي لبه دار گذاشت؛ چيزي شبيه مدل پوشش بازيگران زن سريال كيف انگليسي. از صحبت در مورد چادرهاي قاجاري نمي شود گذشت؛ چادرهايي كه الان هم تك و توك سر بعضي خانم ها مخصوصا حوزوي ها ديده مي شود. اين چادر، از پشت يكسره است، ولي از جلو دو تكه به نظر مي رسد. قسمت بالايي كه دسته هاي چادر است، تا زانو است و قسمت پاييني كه از كمر تا زمين است، با يك كمري باريك، دور كمر گره مي خورد. البته اين جدا بودن، وقتي فرد به اصطلاح رو مي گيرد، مشخص نيست. در گذشته گاهي همراه با چادر قاجاري، پوشيه هم مي بستند. روسري هاي سفيد لچكي، روسري هاي مخصوص اين چادرها است. چادرهاي خانم ها توي سريال پهلوانان نمي ميرند، از اين نوع بودند. تنوع پارچه ها در حد توانايي مالي خانواده بود. اگر هم كسي پارچه هاي ناب تري از لحاظ جنس و طرح مي خواست، بايد به كسي توي آشنا و فاميل مي سپرد كه اگر به مكه يا كربلا مي رود، برايش بياورد. البته رفت و آمد يك زائر كعبه و كربلا در آن زمان، حداقل 3 ماه طول مي كشيد. چادرها و روسري ها معمولا از رنگ هاي تيره بودند؛ مثل مشكي، سرمه اي و قهوه اي. (اصولا جلب توجه نكردن، شرط مهمي بوده.) مدل هاي جديد براي اين كه بتوانيد هم خوش تيپ و امروزي باشيد و هم حجاب تان را رعايت كنيد،لازم نيست خيلي به دردسر بيفتيد. فقط كمي ذوق و خلاقيت و حوصله لازم است و از طرفي اين كه به اندازه كافي انگيزه و دقت براي اين كار داشته باشيد. اين ها چند پيشنهاد براي بستن و سركردن اند روسري ها و شال ها و همچنين چند مدل از روسري هاي جديدي هستند كه به بازار آمده اند كه هم زيبايي خودشان را دارند و هم پوشيده هستند. روسري پاپيوني اين جا هم از روش قديمي گره به شكل جديدي استفاده شده كه هم پوشش كامل باشد و هم زيبايي روسري حفظ شود روسري و سربند همرنگ اگر خوب دقت كنيد، زير روسري سربندي از جنس و رنگ روسري سر شده است. روسري و سربند با طيف رنگي هماهنگ اين جا براي سربند از رنگ هاي هم خانواده روسري استفاده شده كه علاوه بر پوشش كامل، بسيار هم زيباست. سربند كامل با شال پارچه سياه كه زير شال مي بينيد، از همان سربند هاي كامل است كه تنها روي آن يك شال انداخته شده است. ساق و سربند همرنگ علاوه بر سربند، ساق بندهاي همرنگ هم هستند كه ست بودن آن ها با هم به زيبايي و مرتبي حجاب كمك مي كند. جور ديگري ببنديد سربند متناسب با رنگ شال را سر كنيد؛ لبة شال را تا كنيد طوري كه يك طرفش بلندتر از طرف ديگر باشد و آن را روي سر بيندازيد. با دست چپ، طرف كوتاه تر شال را بگيريد از زير چانه به طرف گونة راست برده و محكم نگه داريد. با دست راست، طرف بلندتر شال را از زير چانه دور سر بچرخانيد، لبة شال را تا نزديك گونة راست بياوريد و با سنجاق، آن را محكم و ثابت كنيد. (البته به اين پيچيدگي كه نوشتيم نيست، يك بار امتحان كنيد.) اين طوري هم مي شود ببنديد سربند تك رنگي كه با رنگ زمينه روسري تناسب دارد سركنيد؛ روسري را تا كنيد و طوري سر كنيد كه يك طرف بلندتر از يك طرف ديگر باشد. بعد روسري را از وسط زير چانه با يك سنجاق قفلي كوچك ببنديد. سپس طرف بلندتر روسري را دور سر چرخانده و با يك سنجاق تزئيني در پشت سر يا كنار گونه ببنديد و اطراف آن را مرتب كنيد، طوري كه روي سينه را بپوشاند . روسري دگمه دار احتياج به توضيح خاصي ندارد. وقتي روي سر بيندازيد، دگمه و جادگمه راهنمايي تان مي كند كه چگونه ببندينش. مقنعه شال دار يك مدل جديد مقنعه است، البته براي كساني كه نمي خواهند روي مقنعه شان چادر سر كنند، كاربرد دارد. (شال حرير به مقنعه وصل است) شال بنددار به طرح اين شال توجه كنيد؛ قسمت بالايي شال يك تكه جداي دولاست كه به شال وصل شده، پشت اين تكه در دو طرف بند دارد كه پشت سر بسته مي شود. شال و سربند همرنگ هيچ وقت تصور مي كرديد، شال آن قدر خوب روي سر بايستد؟ به سربندهاي همرنگ شال و نوع بستن شال توجه كنيد. (اندازة شال: 65?— 175 سانتي متر) شال و سربند سر هم به پشت اين سربند، يك تكه پارچه به عنوان شال دوخته شده. به نوع بستن آن دقت كنيد كه همراه تركيب رنگ سربند و شال، پوششي مناسبي را ايجاد كرده. انواع سربند با اين سربندهاي متنوع (از نظر رنگ و طرح) مشكلاتي كه معمولا با سر كردن شال داريد از بين مي رود؛ هم پوشش كاملي دارد هم زيباست. سركردني هاي بعد از انقلاب هر سال دهه فجر، مستندهايي از راهپيمايي هاي انقلاب را نشان مي دهند. پوشش خانم هاي شركت كننده در تظاهرات را يادتان هست؟ روسري هايي قواره بزرگ گره زده زير گلو كه دو طرف بالاي آن، به طرز اغراق آميزي به طرف گوش ها تا خورده و پيشاني را كاملا پوشانده بود. در اين نوع پوشش، گاهي به جاي گره از حلقه استفاده مي شد. دو دستة روسري را داخل حلقه مي كردند و حلقه را تا زير گلو بالا مي بردند. اين طوري، جلوي روسري بسته مي شد. مقنعه در اوايل انقلاب چندان رايج نبود و مطمئنا محدود مي شد به فك و فاميل طراح مقنعه؛ آن هم در رنگ هاي تيره. چادري هاي آن زمان هم چادرهاي چرخي سر مي كردند و خيلي در بند گلدار بودن و نبودن و رنگ آن نبودند. نگه داشتن چادر روي سر هم به غير از كش دار كردن چادر كه خيلي رايج نبود، همان مهارت رو گرفتن خانم ها بود. هنگامي كه قرار بود يك خانم با چادر، خريد بكند يا بچه هم بغل كند، دو طرف بالاي چادر را به موازات دهان، با دندان هايش مي گرفت. اين بار به غير از وجدان، بعضي اجبارها هم قضية A«جلب توجه نكردنA» را مهم تر مي كرد. حتي رنگ بندي ها تا جايي محدود شد كه قانوني تصويب كردند كه در مكان هاي دولتي مثل اداره ها و دانشگاه ها فقط رنگ هاي مشكي، قهوه اي و سرمه اي حق حضور دارند. در اين زمان بود كه جرقه هاي طراحي براي سركردني ها زده شد؛ مثلا مقنعه به وجود آمد. A«چادر شب صورت ماه را قاب كرد.A» همين جمله، همه چيز را در مورد چادر مشخص مي كند: يك پوشش سرتاسري كه معمولا مشكي اش مدنظر است. چادر، آن اول هاي انقلاب، يك جورهايي موضع سياسي بود و شايد به خاطر بعضي شعارها يك نوع نماد به حساب مي آمد. يواش يواش اين نگاه كم رنگ شد و حالا تنها به عنوان يك انتخاب براي پوشش كاربرد دارد. مخصوصا كه به بركت طراحان لباس، چادر به مدل هاي مختلفي درآمده كه سركردنش را آسان كرده،كاربري اش را بيشتر كرده و امكان استفاده از آن براي همه فراهم شده است. منبع:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 733]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها