محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797588311
آیا سازمان ملل به اهدافش رسیده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آیا سازمان ملل به اهدافش رسیده است؟
سوم آبان ماه مصادف با 24 اکتبر سالروز تاسیس سازمان ملل متحد است.تاریخچه:سازمان ملل متحد سازمانی بین‌المللی است که در 1945 میلادی توسط فاتحان جنگ جهانی دوم تأسیس شد. در مرحله اول 51 کشور به عضویت آن در آمدند و تاکنون 192 کشور عضو آن شده اند. اکثر کشورهای دنیا در این سازمان عضو هستند. اما واتیکان، که مقر پاپ است عضویت در سازمان را نپذیرفتهاست و یا چین ملی (تایوان) که عضویتش بعد از عضویت جمهوری خلق چین لغو شد، در سازمان ملل متحد عضو نیست. در میان ارکان این سازمان، مجمع عمومی و شورای امنیت از بقیه مشهورتر هستند. مجمع عمومی سازمان ملل متحد تنها رکنی است که تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد در آن شرکت دارند. مجمع جلساتی سالانه به ریاست یکی از اعضا که منتخب تمام دیگر اعضا است، برگزار میکند. اما تصمیم هایی که در مجمع عمومی گرفته می شود الزامی نیست و صرفا توصیه ای می باشد. البته در موارد معینی که به امور داخلی سازمان بر می گردد، تصمیمات آن الزام آورند. تمام اعضای سازمان ملل در مجمع عمومی از حق رأی برابر برخوردارند.پنج عضو دائم شورای امنیت شامل کشورهای آمریکا، انگلستان، روسیه، فرانسه و چین است که در تصمیمها و رای‌گیری‌های شورا حق وتو دارند. وتو کلمه‌ای لاتینی و به معنای «من منع می‌کنم» است.شورای امنیت وظیفه پاسداری از امنیت و صلح بین‌المللی را به عهده دارد. بر اساس منشور سازمان ملل متحد، حیطه قدرت شورای امنیت شامل اعزام نیروهای پاسدار صلح، تصویب تحریم‌های بین‌المللی، و اعطای اجازه استفاده از نیروی نظامی بر علیه کشورهای متخاصم است. تصمیم‌های این شورا به صورت قطعنامه‌های شورای امنیت اعلام می‌شود.شورای امنیت پنج عضو دائم و ده عضو انتخابی دارد. پنج عضو دائم این شورا شامل کشورهای آمریکا، انگلستان، روسیه، فرانسه و چین است که در تصمیمها و رای‌گیری‌های شورا حق وتو دارند. وتو کلمه‌ای لاتینی و به معنای «من منع می‌کنم» است. در منشور سازمان ملل متحد هرگز کلمه‌ای به نام وتو قید نشده است بلکه به لزوم جلب 9 رای موافق از مجموع 15 رای اعضای شورای امنیت که باید شامل 5 رای موافق اعضای دائم شورا باشد اشاره شده است. به این ترتیب مخالفت یا عدم موافقت هر یکیاز اعضای دائم به معنای عدم تصویب قطعنامه و به اصطلاح وتوی آن است.اعضای غیر دائم شورا توسط مجمع عمومی برای یک دوره دوساله انتخاب میشوند. هر سال، پنج عضو جدید جایگزین اعضای قدیمی‌تر میشوند. در هفته گذشته ایران و ژاپن بر سر کرسی عضویت غیر دائم سازمان ملل با هم به رقابت پرداختند که سرانجام ژاپن توانست این کرسی را برای نهمین بار به دست آورد.مقر سازمان ملل متحد در نیویورک است و کشورهای عضو و موسسات وابسته در طول هر سال با تشکیل جلسات منظم در مورد امور بین‌المللی و امور اجرایی مربوط به آنها تصمیم‌گیری می‌کنند.
صلح و امنیت جهانیمهمترین ماموریت سازمان ملل که بخش بزرگی از هزینه‌های این سازمان ملل را نیز به خود اختصاص داده حفظ صلح و امنیت جهانی و توسعه روابط دوستانه میان کشورهای جهان است. بودجه حفظ صلح سازمان برای سال مالی 2005-2006 حدود 5 میلیارد دلار بوده است (در حالیکه بودجه کلی سازمان ملل در دیگر امور در همین مدت زمانی معادل 5/1 میلیارد دلار بوده‌است) و 70000 نیرو را در 17 ماموریت به سراسر دنیا اعزام کرده‌است. اگر به دورانهای پیش از تاسیس سازمان ملل نگاه کرده و آن را با دوران بعد از تاسیس این سازمان مقایسه کنیم شاهد کاهش چشمگیر جنگهای بین المللی خواهیم بود. تقریبا مرزهای اکثر کشورهای جهان در طول مدت بعد از جنگ جهانی دوم یکسان باقی مانده است و مانند دوران پیش از آن نیست که همواره دستخوش تغییرات خونین می شد اما این بدان معنا نیست که این دوره بدون جنگ بوده است.نگاهی به جنگهایی که در دوران بعد از تاسیس این سازمان رخ داده، نشان از حضور مستقیم یا غیر مستقیم حداقل یکی از کشورهای صاحب وتو در اکثر این جنگ هاست: جنگ 8 ساله عراق با ایران، جنگ ویتنام؛ جنگ کره، حمله شوروی به افغانستان، حمله آمریکا به افغانستان، دو بار حمله آمریکا به عراق، حمله اسراییل به لبنان و سوریه و....در واقع اگر از منظر تاریخ روابط بین الملل به سازمان ملل نگاهی بیندازیم این سازمان را در کاهش جنگها موفق ارزیابی می کنیم اما در مقابل این سازمان نه تنها نتوانسته جلوی زورگویی قدرتهای بزرگ و تمایل آنها برای جنگ افروزی را بگیرد، بلکه گاهی اوقات و اتفاقا اکثر اوقات به ابزاری برای قدرتهای بزرگ تبدیل شده است. طبیعی است که دراین صورت این سازمان نتواند (و نتوانسته است) وظیفه تامین امنیت درعرصه بین المللی را به صورت کامل و تمام به انجام رساند.چرا این سازمان نتوانسته این هدف را محقق سازد؟ دلیل آن در ساختار ظالمانه این نهاد نهفته است. همانگونه که گفته شد تصمیمات مجمع عمومی جنبه توصیه ای دارد و تنها تصمیمات شورای امنیت جنبه الزام آور دارد که در این شورا 5 کشور صاحب وتو همواره عضو هستند و با حق وتوی خود جلوی هر گونه تصمیم این شورا برعلیه خود را می گیرند. پیشتر روسای جمهور ایران این ساختار ظالمانه را نقد کرده اند. به عنوان مثال به سخنرانی های انتقادآمیز آیت الله خامنه ای و دکتر احمدی نژاد در صحن علنی این سازمان می توان اشاره کرد.مقام معظم رهبری پیشنهاد اختصاص کرسی دائم به کشورهای اسلامی را مطرح کرده اند. در صورت تحقق این ایده که حمایت 57 کشور اسلامی عضو کنفرانس اسلامی را در پی دارد، فضای کنونی که فضای جنگ و سلطه بر علیه کشورهای اسلامی و اسلام است شکسته خواهد شد.اگر واقعی به مساله بنگریم امکان اینکه اعضای دائم شورای امنیت حاضر شوند از حق وتوی خود صرف نظر کنند بسیار ناچیز است بنابراین باید از راههای دیگری استفاده نمود تا بتوان شورای امنیت را از انحصار این 5 کشور خارج نمود.برخی کشورها بحث افزایش تعداد اعضای دائم شورای امنیت را دنبال می کنند. کشورهایی که تقاضای آنها برای کرسی های دائم شورای امنیت جدی است عبارتند از برزیل، آلمان، هندوستان و ژاپن. ژاپن و آلمان دومین و سومین فراهم کنندگان کمکهای مالی سازمان ملل متحد هستند، برزیل، بزرگترین کشور آمریکای جنوبی و هند بزرگترین دموکراسی مردمی جهان و هر دو از بزرگترین فراهم کنندگان سرباز برای نیروهای حافظ صلح به رهبری سازمان ملل متحد می باشند. این کشورها خواهان کرسی دائم در این شورا می باشند.ما ایرانیان برای تامین حقوق خود چه راهی را می توانیم در پیش بگیریم؟ با توجه به آنکه ما نقش چندانی در تامین مالی و نیروی نظامی سازمان ملل نداریم به کرسی دائم این شورا نخواهیم رسید. چندی پیش مقام معظم رهبری پیشنهاد واقع بینانه ای را مطرح کردند و آن اختصاص کرسی دائم به کشورهای اسلامی بود. در صورت تحقق این ایده که حمایت 57 کشور اسلامی عضو کنفرانس اسلامی را در پی دارد، فضای کنونی که فضای جنگ و سلطه بر علیه کشورهای اسلامی و اسلام است شکسته خواهد شد و با توجه به نفوذ ایران در میان کشورهای اسلامی به نفع کشور ما نیز خواهد بود. البته تحقق این هدف آسان نیست و نیاز به مشارکت و همکای فعالانه کشورهای اسلامی دارد.یکی دیگر از راه های خارج کردن سازمان ملل از ساختار ظالمانه کنونی افزایش نقش، قدرت و اختیارات مجمع عمومی و الزام آور نمودن برخی تصمیمات آن است.همچنین رییس جمهور محترم در دیدار اخیر از سازمان ملل و در گفتگو با برخی خبرنگاران از لزوم انتقال مقر این سازمان از نیویورک آمریکا به یک کشور بی طرف سخن گفت. چون این کشور از حضور مقر این سازمان در سرزمینش سو استفاده میکند. به عنوان مثال علی رغم آنکه بایستی برای تمام کشورها روادیدهای لازم را در وقت مناسب صادر کند ولی از این اقدام ممانعت کرده و در مواردی با تاخیر و در مواردی نیز از صدور ویزا خودداری می نماید. چنانچه در سفراخیر برای برخی همراهان رییس جمهوری ایران روادید صادر نکرد. تهیه و تنظیم: گروه جامعه و سیاستحمید نساج
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 486]
-
گوناگون
پربازدیدترینها