واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: داستان سرباز هیتلر که در قلب اش روزه گرفت او تاکید می کند :"هیچگاه از این که به دین اسلام گرویده ام پشیمان نیستم ،اما نسبت به ادامه فقدان سعه صدر چه از سوی مسلمانان و یا آلمان ها احساس نا امیدی می کنم محمد هربرت هوبوم شهروندی است آلمانی که در سال 1939 یعنی در سیزده سالگی به دین اسلام گروید ،او می گوید هنگامی در دوره نازیها سرنشین یک کشتی جنگی آلمانی بود با توجه به ممنوعیت روزه گرفتن لذا تنها به "نیت روزه" اکتفا می کرد .رؤیای سیر وسفر به گوشه وکنار جهان از کودکی همراه هربرت بوده است، ولی مقامات نازی در آن زمان درمورد سفر شهروندان آلمانی به خارج سختگیری می کردند ، لذا تنها وسیله ای که برای سیر وسفر در اختیار داشت کتاب هایی بود که درباره فرهنگ های دور دست به نگارش درآمده بود و اتاقش را درشهر لوبک (شمال آلمان) با رائحه ی سرزمین های بیگانه وناشناخته آکنده ساخته بود. او در حالی که در اتاق پذیرایی خانه اش در حومه بن نشسته بود خاطرنشان ساخت : "جهان عرب بیش از هرجایی مرا مجذوب خود کرده بود".به گزارش «فردا» و به نقل از العربیه، او برغم سن بالایش همچنان روزه می گیرد ،ودر اینباره می گوید :"می خواهم گرسنگی را احساس کنم تا نسبت به گرسنگان رافت داشته باشم " .هربرت که پیشتر روزنامه نگار ،دیپلمات وسرپرست یک موسسه اسلامی بود و سالیان طولانی برای نزدیکی آلمان واسلام تلاش کرده است ،انسانی است با اندیشه ی دینی باز که تاکید دارد درصورتی که احساس کند دارد از حال می رود بدون تردید روزه خود را خواهد شکست .هربرت در سال 1926 میلادی در خانواده ای پروتستان چشم به جهان گشود ومی گوید از روزگار کودکی دچار "شک" بوده که "چرا خداوند مخلوقی را بیافریند که توان رهایی خویشتن از گناهان را نداشته ودرنتیجه نیازمند یک نجات بخش باشد؟!".او که پس از آشنایی با چند جوان مسلمان آلمانی پایش به مساجد باز شده بود در اینباره می گوید :"اصل رابطه مستقیم میان خدا وانسان در اسلام واین که پیامبر محمد تنها یک انسان است ونیز برادری اسلامی " مرا بخودش جذب کرد.او که از سن ده سالگی از افکار تندروی حزب نازی که از سال 1933 قدرت را در آلمان به دست گرفته بود تنفر داشت خاطر نشان نمود :"جهان من ،جهان اندیشه ی باز بود ، وجایی درآن برای قوانین نژادپراستانه وجود نداشت ."هربرت که درسال 1943 به نیروی دریایی پیوست ، می گوید :"روزه گرفتن غیر ممکن بود ،زیرا به منزله ی مخالفت با ارزشهای دفاع از میهن به شمار می آمد."، به همین دلیل تنها "نیت" روزه را می کرد ونمازهای پنجگانه را ایستاده ادا می نمود ."او می افزاید :"هیچگاه ایمان خود را پنهان نکردم " ،در آن تاریخ 10 هزار مسلمان در آلمان زندگی می کردند که بعضی از آنان بشدت از آلمان نازی دفاع می کردند زیرا باور داشتند که رژیم هیتلر از عرب ها در برابر یهودیان در فلسطین دفاع خواهد کرد ،واز حاج امین حسینی مفتی قدس در آلمان استقبال به عمل آمد .در یکی از روزها فرماندهی نظامی هربرت را که نام خود را محمد گذاشته بود احضار کرد ونامه هایش به مسلمانان آلمانی را که به زبان آلمانی ولی با رسم الخط عربی نوشته بود به او نشان داد ، "مساله به شدت شک برانگیزی بود ،زیرا این نامه ها بمثابه پیامهای محرمانه قلمداد شده بود ومن در شرف محاکمه نظامی قرار داشتم ." ولی فرماندهی مرا بخشید .در پی جنگ جهانی دوم محمد ،امام مسجد برلین شد وسپس دراسل 1956 به پاکستان رفت ودر آنجا در مجله "وویس اف اسلام" (صدای اسلام) مشغول به نویسندگی شد وبا همسر اول خود که از او دو فرزند دارد آشنا شد.وی سه ده تمام به عنوان وابسته اقتصادی ویا وابسته فرهنگی کشورش در جهان اسلام حضور داشت ومقاله ها وکتاب های بسیاری را نوشت کما این که در بسیاری از سازمان های بین المللی وآلمانی اسلامی عضویت دارد .او تاکید می کند :"هیچگاه از این که به دین اسلام گرویده ام پشیمان نیستم ،اما نسبت به ادامه فقدان سعه صدر چه از سوی مسلمانان و یا آلمان ها احساس نا امیدی می کنم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 350]