محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797535617
دنياي پر هياهوي جواني
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: جام جم آنلاين: عبور از نوجواني و رسيدن به دنياي پر هياهوي جواني ويژگيهاي خاص خود را دارد. مساله اينجاست كه والدين در مورد شيوه برخورد با كودكان و همسران و گاهي سالخوردگان دقت ميكنند، اما كمتر درباره چگونگي روحيات و نحوه برخورد خود با فرزندان نوجوان‌شان كه در حال ورود به دنياي جواني هستند دقت و مطالعه ميكنند. محدوديت براي جوان معنا ندارد. او خواهان استقلال بيشتري است و قصد ندارد در محدوديتي كه شما به عنوان والدين ايجاد كرده‌ايد زنداني شود، بدين ترتيب كار به بحث و مشاجره مي‌كشد. نوجوانان در اين مرحله سني تمايل ندارند جزييات زندگي و كارهاي روزمره‌شان را براي والدين تعريف كنند. آنها دوست دارند هر چه بيشتر استقلال داشته و مستقل باشند؛ اما گاهي اين رفتار‌ها و ميل به تنها بودن والدين را عصبي و تا حدي نگران مي‌كند و آنها نمي‌دانند در اين گونه موارد چطور بايد رفتار كنند. در اين مقاله به بيان راه‌هايي براي داشتن ارتباط موثر خانواده‌ها با جوانان پرداخته‌ايم. برخي والدين هر چه بيشتر مي‌خواهند به نوجوان‌شان نزديك شوند نوجوان فاصله بيشتري از آنها مي‌گيرد. آ نها بايد بدانند كه در عين ارتباط با فرزندشان به حريم او نيز تجاوز نكنند. متخصصان روان‌شناسي معتقدند به منظور برقراري ارتباط دوطرفه والدين بايد بياموزند كه چگونه رفتار كنند تا فرزندان مايل باشند با آنها به صحبت بپردازند. والدين به اين نكته توجه داشته باشند كه نوجوانان بيشتر تمايل دارند به دوستان‌شان اعتماد كنند تا به اعضاي خانواده و اين نيز يكي از مراحل طبيعي در روند رشد است. پس بايد به راه‌هايي متوسل شد كه بدون كنجكاوي و تجسس بيش از حد در امور نوجوان از آنچه در زندگي‌شان مي‌گذرد، اطلاع حاصل كرد. در غير اين صورت چنانچه قرار باشد همواره از بالا به او نگاه كنيد و براي مثال بپرسيد كجا مي‌روي؟ پاسخ خواهيد شنيد كه هيچ جا و يا اگر بپرسيد چه مي‌كني؟ پاسخ خواهيد شنيد كه هيچ كار و اين پرسش و پاسخ‌ها گاهي موجب خستگي و عصبانيت مي‌شود. متخصصان چند راهكار عملي براي اين مساله ارائه كرده اندكه والدين با كمك آنها مي‌توانند بدون درگيري و ايجاد تنش از اوضاع و احوال فرزندشان آگاه شوند. بكوشيد بزرگسالان بيشتري را وارد زندگي نوجوان كنيد. هر چه محيط اطراف فرزندتان را بهتر بشناسيد و با اطرافيان و دوستان فرزندتان بيشتر آشنا باشيد بهتر مي‌توانيد از كارهايش آگاه شويد. آنها مي‌توانند مسائل و بحران‌هايي را كه او با آن روبه‌روست به اطلاعتان برسانند، زيرا با وجود اين‌كه ممكن است فرزندتان اجازه ندهد كه شما مانند يك مدير و ارشد كارهايش را كنترل كنيد، اما همواره نيازمند بزرگسالان است. پس ممكن است هر كسي را غير شما بپذيرد زيرا احساس مي‌كند بدين ترتيب آسيب كمتري به استقلال او مي‌رسد. دوم اين‌كه برخي اوقات در مسير‌هايي كه مي‌خواهد برود او را همراهي كنيد. يكي از جاهاي حساس سنين نوجواني است كه برخي كارشناسان آن را ميز شام دوران جواني مي‌نامند. براي مثال اگر فرزند شما و دوستانش قصد دارند به خريد بروند پيشنهاد كنيد حاضريد آنها را برسانيد. چون در اين سنين همه چيز براي فرد اهميت دارد، يعني اين كه چه كسي چه كسي را دوست دارد، چه كسي مشكل دارد، چه كسي از دست مادرش عصباني است و... وقتي جوانان با هم هستند درباره همه چيز صحبت ميكنند و شما مي‌توانيد در جريان كارها قرار بگيريد. اگر درباره مساله‌اي نگران شديد بكوشيد در فرصتي مناسب به آن بپردازيد و مي‌توانيد حتي از طريق فرد ديگري به طور غير مستقيم آن را پيگيري كنيد. وقتي در جمع نوجوان و دوستانش هستيد بكوشيد بيشتر سكوت كنيد و اجازه دهيد آنها صحبت كنند. در ضمن شايد برايتان جالب باشد بدانيد بسياري از صحبت‌هايي كه در منزل مطرح نمي‌شود در خودرو بيان مي‌شود. شايد بپرسيد چرا؟ زيرا خودرو جاي مناسبي است كه افراد كنار هم قرار گيرند. حتي بسياري از والدين معتقدند خودرو بهترين مكان براي گفتگو با جوان است. مكان‌هايي را براي گفتگو انتخاب كنيد كه براي بيان احساسات زمينه فراهم آورد. براي مثال وقتي با فرزند خود به پارك،كافي‌شاپ يا رستوران مي‌رويد بدون هيچ مشكلي براحتي مي‌توانيد گفتگو كنيد. بكوشيد صحبت‌هاي شما موجب ايجاد حالت تدافعي نشود. موضوعاتي را انتخاب كنيد كه در مورد آن به تبادل نظر بپردازيد نه اين كه انگشت اشاره‌تان به سوي او برود. براي مثال به جاي اين‌كه از او بپرسيد آيا تا به حال سيگار كشيده‌اي؟ مي‌توانيد درباره اين‌كه در جايي خوانده‌ايد شمار نوجواناني كه سيگار مي‌كشند رو به افزايش است، صحبت كنيد و از او بخواهيد نظرش را در اين مورد بگويد. به خاطر داشته باشيد كه لزوما همه اطلاعات از طريق صحبت و پرسش و پاسخ به دست نمي‌آيد. گاهي اوقات او طوري رفتار مي‌كند كه انگار ناراحت يا عصباني است. دلش مي‌خواهد تنها يا فقط در كنار دوستانش باشد. پيامي كه در اين حالت به شما مي‌دهد اين است كه حالا زمان مناسبي براي گفتگو نيست زيرا او آمادگي ندارد. پس مرتب علت ناراحتي‌اش را از او نپرسيد. وقتي هم مي‌خواهد با شما تلويزيون ببيند يا سعي مي‌كند همه اعضاي خانواده غير از شما از منزل بيرون بروند، يعني آمادگي گفتگو و بيان افكار و احساساتش را دارد. پس به او فرصت دهيد. كمبود محبت عامل بسياري از كجروي‌ها خانواده مهم‌ترين جايگاه ارامش براي نو جوان است اما در صورت عدم برخورداري از روابط سالم و صميمانه جوان به دنبال راهي ديگر براي تامين نيازهاي خود ميگردد. روان‌شناسان معتقدند آنچه موجب افزايش جرم و اشتباه در ميان نوجوانان و جوانان مي‌شود كمبودهاي عاطفي و محبت در خانواده است نه نيازهاي مالي و اقتصادي. خانواده نخستين جامعه‌اي است كه فرزندان در آن روابط اجتماعي و ارتباط برقرار كردن با ديگران را مي‌آموزند. وقتي روابط حاكم بر خانواده مبتني بر محبت و امنيت باشد او براي رهايي از هر مشكل به خانواده پناه مي‌برد، اما وقتي اين خانواده كانون مشكلات روحي باشد نيز به هر دستاويزي خارج از منزل چنگ مي‌زند تا شايد گمشده خود را بيابد. كاهش سن ارتكاب جرم و بزه يكي از علل اصلي كجروي‌ها در نوجوانان و جوانان نيز عدم پذيرش آنها در محيط زندگي است. نوجوانان عموما به دنبال توجه و بزرگنمايي هستند و چنانچه اين مساله ازشيوه‌هاي مثبت و مطلوب ميسر نشود، ساده ترين راه اذيت و انجام كارهاي خلاف به نظر مي‌رسد. وقتي فرد در خانواده و جامعه خود را شكست خورده و ناكام ببيند به دنبال راهي براي انتقام از اين فضا و اجتماع است و اين انتقام را به صورت آزار و اذيت و گاهي خراب كردن و ضرر زدن به ديگران نشان مي‌دهد و نيروهاي سركوب شده خود را تخليه مي‌كند. كارشناسان معتقدند نبود يك ارتباط موفق و عاطفي و محبت آميز يعني قطع ارتباط فرد با دنياي مثبت و خلاق. در اين شرايط او به سمت مخالف حركت مي‌كند تا نارضايتي خود را نشان دهد. در اين راه بدترين و بي نتيجه ترين راه انتقاد و سرزنش و طرد كردن او از خانواده و جامعه‌اي است كه به آن تعلق دارد. زيرا وي خواهان پذيرش و محبت است و مشكل بايد از ريشه حل شود. در ضمن افراد در سنين نوجواني و جواني احساس ميكنند كه مي‌توانند براي رسيدن به خواسته‌هاي خود دنيا را تغيير دهند، از اين رو به هر كاري دست مي‌زنند تا ابراز وجود كنند و وقتي بخواهند اين ابراز وجود را از راه‌هاي منفي بروز دهند دست به جرم و بزه مي‌زنند. حالاهرچه فاصله ميان والدين و فرزندان بيشتر شود جوان تمايل بيشتري براي پر كردن آن با فرد يا چيز ديگري را پيدا مي‌كند و به همين ترتيب احساس مي‌كند هم سن و سالان خودش حرف او را بهتر از اعضاي خانواده مي‌فهمند. آرامش، موثرترين شيوه است اغلب بزرگسالاني كه بيشترين آمار خودكشي و جرم را به خود نسبت داده اند كساني هستند كه در دوران نوجواني ناراضي و شاكي بوده‌اند، اما هرگز خشم خود را به شيوه صحيح بروز نداده و به نوعي آن را سركوب كرده‌اند. برخي والدين با احساس تهديد با فرزندان نوجوان‌شان رفتار كرده، در برقراري انضباط زياده‌روي ميكنند. اگر قرار باشد ما با هر خطايي كه از نوجوان سر مي‌زند او را محكوم به قدر ناشناسي و بي‌لياقتي كنيم، ساده‌ترين ولي اشتباه‌ترين راه را انتخاب كرده‌ايم. بايد بتوانيم به فرزندان نوجوان بياموزيم كه عصبانيت و خشم ايجاد مي‌شود اما نحوه ابراز آن مهم است. وقتي به هر دليلي نوجوان‌تان از شما عصباني است از اين خوشحال باشيد كه او بزرگ شده و نظر خود را ابراز مي‌كند. شما را دوست داشته، به شما اعتماد دارد به همين دليل نيز خشم خود را با شما قسمت مي‌كند. در چنين مواردي عصبانيت و لجبازي با او شرايط را وخيم تر مي‌كند. اما اگر آنچه شما را وادار به گرفتن تصميمي كرده يا اين‌كه باعث شده مانع شويد او كار مورد علاقه‌اش را انجام دهد با وي در ميان بگذاريد و با احترام به عقيده او از وي بخواهيد راه حل ديگري را كه در اين مورد به نظرش مي‌رسد با شما در ميان بگذارد تا اوضاع آرام‌تر شود و از آنجا كه نوجوان‌تان را طرف مشورت قرار داده ايد اعتماد ميان شما نيز افزايش خواهد يافت. چه وقت بايد سكوت كرد؟ زماني كه نارضايتي شما فقط ناشي از سلايق شخصي يا طرز تفكرتان در مورد والدين دوست اوست، كاري انجام ندهيد و در انتخاب فرزندتان دخالت نكنيد. براي مثال وقتي دوست فرزندتان از يك شهرستان ديگر با آيين و رفتارهاي ديگر است يا در جاي بدي از شهر سكونت دارد. يا اگر لباس پوشيدن، مدل موي او را نمي‌پسنديد يا در نهايت اگر از والدين او خوشتان نمي‌آيد، در چنين مواردي بهتر است واكنش منفي نشان ندهيد. نكات قابل توجه تصميم‌گيري در مورد دخالت در زندگي اجتماعي فرزندتان هرگز كار ساده‌اي نيست. شما بايد در مورد خودش، تمايلاتش، حفاظت و حمايت از او و طبيعت خودتان تعادل ايجاد كنيد. بگذاريد فرزندتان خودش دوستانش را انتخاب كند. اگر شما بخواهيد او را وادار به دوستي كنيد عاقبت خوبي ندارد و خبر ناخوشايند ديگر اين است كه اگر اجباري در كار باشد فرزندتان سر به نافرماني بر مي‌دارد. وقتي تصور مي‌كنيد كه شايد اشتباهي در دوستي رخ داده، در مواردي كه قبلا توضيح داديم، سكوت و تحمل كنيد. به ياد داشته باشيد كه نوجواني زماني براي كسب تجارب اجتماعي است و برخي شكست‌ها نيز درس خوبي براي آينده بهتر هستند. رفتار فرزندتان را به خودش نسبت دهيد و تصور نكنيد هر كار اشتباهي كه مي‌كند به واسطه دوستانش است، زيرا اين‌كار تاثير بدي دارد و به او كمك نمي‌كند كه احساس مسووليت در قبال رفتار و كردارش كند. توجه داشته باشيد كه گذراندن اوقات فراغت با دوستان نيز حق فرزندتان است، پس به هر بهانه‌اي در صدد ممنوع كردن آن نباشيد. فقط نكات موثر در دوستيابي را به او خاطرنشان كنيد. سحر كمالي نفر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 364]
-
گوناگون
پربازدیدترینها