واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > محیط زیست - تقریباً 70 درصد از اراضی ایران از جمله جنگلها و مراتع خشک هستند؛ از جمله مناطق بیش از حد خشک، خشک و کمرطوبت. از مساحت کل ایران، حدود 75 میلیون هکتار در معرض فرسایش آب و 20 میلیون هکتار در معرض فرسایش باد قرار دارد سونیل نادولا : ایران یکی از کشورهای خاور نزدیک است که به شدت تحتتأثیر رشد بیابانهاست. تقریباً 70درصد از اراضی ایران از جمله جنگلها و مراتع خشک هستند؛ از جمله مناطق بیش از حد خشک، خشک و کمرطوبت. از مساحت کل ایران، حدود 75 میلیون هکتار در معرض فرسایش آب و 20میلیون هکتار در معرض فرسایش باد قرار دارد. این امر باعث شده است که پنج میلیون هکتار از مساحت ایران در معرض اشکال مختلفی از تخریب همچون ناباروری، شوری و مسائلی از این دست باشند. ایران یکی از 70 کشور در حال توسعه جهان است که پوشش جنگلی آن کم است. این رقم، کمتر از 10درصد کل مساحت کشور است. با این حال، جنگلها در ایران به علت حضور در منطقه خاور نزدیک، با سرعت بیشتری نسبت به سایر مناطق جهان ناپدید میشوند. مسائل و عوامل بسیاری باعث این امر میشوند؛ از جمله ناتوانی و عدم کارآیی مطلوب سیاستهای ملی استفاده از اراضی و جنگل برای پاسخگویی مؤثر به تقاضای رو به افزایش و پرفشار از جنگلها و منابع طبیعی. همچنین عدم وجود ظرفیت فنی و سرمایهگذاریهای بلندمدت و هماهنگ در این امر دخیل میباشند. این شرایط سخت، توأم با فقر و فقدان فرصتهای اجتماعی - اقتصادی، جمعیت روستایی را وادار به بهرهبرداری بیش از حد از منابع آسیبپذیر خود میکند. استفاده بیش از حد، برداشت ناپایدار از چوب به عنوان سوخت و محصولات غیرچوبی جنگل و قطع درختان جنگل در ایران شایع است. علاوه بر این، تغییرات آب و هوا، فشار بیشتری وارد میکند و آسیبپذیری مردم، اکوسیستمهای جنگلی و گونههای زنده در این مناطق خشک را تشدید میکند. این امر، منجر به یک چرخه غلط تخریب بیشتر و بیابانزایی، فقر و ناامنی غذایی میشود. یکی دیگر از چالشهای اصلی بیابانزایی در سراسر جهان به ویژه در ایران، پیشروی شن است، که اثرات مخرب زیستمحیطی و اجتماعی - اقتصادی دارد. این پدیده زمینهای زراعی، چراگاهها و منابع آبی در دسترس را کاهش میدهد و نیز بهرهوری اکوسیستمها و کشاورزی و همچنین امنیت غذایی و معیشت جوامع محلی را به خطر میاندازد. در این زمینه، جای شگفتی نیست که مقابله با بیابانزایی همواره یکی از اولویتهای ملی جمهوری اسلامی ایران باشد. به دنبال نشست کارشناسان که از چهارم تا هشتم اکتبر 1999 در تهران برگزار شد، جمهوری اسلامی ایران نقش کلیدی را در تشکیل چارچوب همکاری میان کشورهای با پوشش کم جنگل (LFCC) و سازمانهای چندجانبه و اهداکنندگان ایفا کرده است. هدف این چارچوب همکاری، در ابتدا قرار دادن مسئله کشورهای با پوشش کم جنگل در دستور کار سیاسی و سیاستگذاریهای بینالمللی آینده در مورد جنگلها و دیگر مسائل مربوط به توسعه، از جمله مقابله با بیابانزایی، بوده است. دستاورد اصلی این جلسه تأیید طرح پیشنهادی برای راهاندازی به اصطلاح «روند تهران» بود. تجارب فائو در خدمت ایران فائو تجارب بسیاری در زمینه مقابله با بیابانزایی و پیشروی شن دارد و آمادگی پاسخگویی به چالشهای جدید پیش رو و ادامه نقش رهبری خود در حوزههای تخصصیاش را دارد. به علاوه در ایران، فائو با همکاری تسهیلات زیستمحیطی جهان (GEF)، سازمان جنگلها، مراتع و مدیریت آبخیزداری، دیگر مؤسسات تحقیقات کشاورزی و ذینفعان مربوطه در مرحله نهایی تهیه سند پروژهای هستند که تا پایان این ماه توسط فائو به تسهیلات زیستمحیطی جهانی (GEF) ارائه خواهد شد. این پروژه بر بازسازی مناظر جنگلی و زمینهای تخریب شده با توجه خاص به خاک شور و مناطق مستعد فرسایش باد، متمرکز است. هدف پروژه، احیا و بهبود تنوع زیستی و ظرفیت اراضی تخریب شده جنگلی است تا قادر به تأمین محصولات و خدمات موردانتظار برای معیشت پایدار، امنیت غذایی و مقابله با بیابانزایی باشند. رویکرد این پروژه، در گام نخست اقدامات مشارکتی یکپارچه مدیریت پایدار جنگلها و اراضی (SLFM)، را در حوزه آبخیزداری دو استان ایران ترویج میدهد و ظرفیتهای ملی و محلی برای حمایت از اجرای گسترده این اقدامات را در سراسر مناطق خشک و نیمهخشک ایران افزایش میبخشد. من عمیقاً امیدوارم این پروژه که به صورت مشترک توسط تیم فائو و در سال 2010 آماده شده است، فرصتی باشد برای تقویت همکاری ما جهت مقابله با بیابانزایی و کمک به امنیت غذایی جوامع محلی در آیندهای نزدیک. نماینده فائو در ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 456]