محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797624384
گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح امروز ايران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح امروز ايران روزنامههاي صبح امروز ايران در سرمقالههاي امروز خود به مهمترين مسايل روز كشور و جهان پرداختهاند كه گزيده برخي از آنها در زير ميآيد. جمهوري اسلامي روزنامه جمهوري در سرمقاله امروز خود با عنوان جهاني شدن مبارزات ضد آمريكائي آورده است: امروز 13 آبان سالروز سه واقعه مهم در تاريخ انقلاب اسلامي ايران است روزي كه به مناسبت همين سه واقعه عنوان « روز جهاني مبارزه با استكبار جهاني » را به خود گرفته است . در 13 آبان 1343 رژيم شاه به دستور آمريكا امام خميني را به جرم مخالفت با كاپيتولاسيون دستگير و به تركيه تبعيد كرد . كاپيتولاسيون مصونيت قضائي اتباع آمريكا در ايران بود كه مجلس آنرا به خواست آمريكا تصويب كرده بود و امام خميني در يك سخنراني تاريخي در آبانماه 1343 اين اقدام را پايمال كردن استقلال ملت ايران و عزت اسلامي دانستند و مردم ايران و علماي اسلام را به قيام عليه سلطه آمريكا بر ايران دعوت كردند. اين موضعگيري شجاعانه امام خميني موجب خشم آمريكا شد و چند روز بعد از آن رژيم شاه به دستور آمريكا و در يك اقدام مخفيانه امام خميني را دستگير و از قم به تهران منتقل كرد و بلافاصله به تركيه تبعيد نمود. امام به همراه فرزند ارشد خود آيت الله حاج آقا مصطفي خميني بعد از يكسال و نيم از تركيه به عراق تبعيد شدند و تا سال 1357 در آن كشور به حالت تبعيد بسر بردند. در 13 آبان 1357 دژخيمان رژيم شاه به دانش آموزاني كه در حمايت از امام خميني و عليه آمريكا و دربار وابسته پهلوي در تهران مشغول تظاهرات بودند حمله كرد و عده زيادي از آنها را به شهادت رساند. اين واقعه چون در سالروز تبعيد امام خميني رخ داد و دانش آموزان به دليل ضديت با آمريكا مورد هجوم دژخيمان رژيم وابسته به آمريكا قرار گرفتند با واقعه 13 آبان 1343 گره خورد . در 13 آبان 1358 يعني حدود 10 ماه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران دانشجويان پيرو خط امام سفارت آمريكا در تهران را تسخير كردند و كاركنان آنرا كه عليرغم شكست آمريكا در برابر ملت ايران و عليرغم برچيده شدن بساط رژيم ستم شاهي و اعلام نظر موافق ملت ايران براي استقرار نظام جمهوري اسلامي هنوز توطئه مي كردند و براي باز گرداندن شاه فراري و باز گرداندن سلطه آمريكا به ايران فعال بودند و سفارت آمريكا در تهران را به لانه جاسوسي تبديل كرده بودند و دولت آمريكا نيز قصد داشت شاه فراري رابه آمريكا ببرد به گروگان گرفتند. اين اقدام شجاعانه بلافاصله مورد حمايت بزرگان انقلاب قرار گرفت و آيت الله بهشتي كه در آن زمان مديريت مجلس خبرگان قانون اساسي را برعهده داشتند در تاييد اقدام دانشجويان سخنراني كردند و از جايگاه مجلس خبرگان قانون اساسي اين حركت را ستودند و آمريكا را به خاطر دخالتهايش در امور داخلي ايران و كينه توزيهايش عليه انقلاب اسلامي سرزنش كردند و بدين ترتيب اين واقعه نيز با دو واقعه ديگر 13 آبان گره خورد و فرزندان رشيد ملت ايران انتقام دو جنايت سالهاي 1343 و 1357 را از آمريكا گرفتند. حمايت گسترده ملت ايران از تسخير لانه جاسوسي آمريكا در تهران مبارزات ضد آمريكائي را به اوج رساند و اين اقدام كه هيمنه ابرقدرتي آمريكا را شكسته بود فرهنگ ضديت با شيطان بزرگ را به فراتر از مرزهاي ايران نفوذ داد. اين دقيقا همان چيزي بود كه امام خميني آنرا به عنوان محور مبارزاتي خود در نظر گرفته بودند. امام خميني بارها اعلام كرده بودند كه آمريكا « ام الفساد قرن » است و عامل اصلي همه گرفتاري هاي ملت هاي مسلمان و ساير ملت هاي تحت ستم و مستضعف آمريكاست و تنها راه نجات ملت ها از سلطه استعمارگران مبارزه بي امان با آمريكاست . ويژگي منحصر به فرد واقعه 13 آبان 1358 اين بود كه به مبارزات ضد آمريكائي ابعاد جهاني بخشيد و ايستادگي در مقابل سلطه آمريكا را به سكه رايج در سرتاسر جهان تبديل كرد. در جهان عرب مبارزات ضد آمريكائي شروع شد و ملت هاي الجزاير و لبنان و فلسطين در صف مقدم اين مبارزات قرار گرفتند. در شمال آفريقا جنوب شرق آسيا و آمريكاي لاتين نهضت هاي ضد آمريكائي يكي بعد از ديگري سر بر آوردند و در طول سه دهه گذشته رشد كردند بطوري كه اكنون دولت آمريكا عليرغم تندخوئي ها و لشكركشي هايش به كشورهاي مختلف هر روز يكي از سنگرهاي خود را در نقاط مختلف جهان از دست ميدهد و بشدت نگران يال و كوپال ابرقدرتي خود مي باشد. در سالروز 13 آبان امروز ما شاهد ضعف شديد آمريكا هستيم و از اين موقعيت ويژه بايد حداكثر بهره برداري را بعمل آوريم . از يكطرف آمريكا به خاطر آنكه از انقلاب اسلامي ايران زخم خورده درصدد گرفتن انتقام است و از طرف ديگر مقاومت پيروز ملت ايران موجب شكسته شدن هيمنه ابرقدرتي آمريكا و گسترش مبارزات ضد آمريكائي در سراسر جهان شده است . ما بايد اين فرصت را غنيمت بدانيم و با وحدت و همبستگي داخلي و تدبير و بهره گيري از تجربه سه دهه گذشته ضربه هاي كاري ديگري بر پيكر شيطان بزرگ فرود آوريم و همچون شوروي كه فرو پاشيد و همچون استعمار انگليس كه دچار افلاس شد هيمنه ابرقدرتي آمريكا را نيز فرو بريزيم . اين كاري است شدني البته بشرط آنكه مسئولان كشور از كارهاي احساسي و شتاب زده بپرهيزند و با درايت از ظرفيت ضد آمريكائي ملت ايران و ساير ملت ها استفاده كنند. اين هيمنه فرو ريختني است و تفكر ضد آمريكائي درحال جهاني شدن است . كيهان روزنامه كيهان در سرمقاله امروز خود با عنوان خوش خدمتي ناشيانه به قلم حسين شريعتمداري آورده است: همزمان با نشست گروه1+5 در لندن كه به منظور رايزني درباره صدور قطعنامه جديد شوراي امنيت سازمان ملل متحد عليه جمهوري اسلامي ايران برپا شده بود، سعود الفيصل وزير خارجه عربستان از پيشنهاد شوراي همكاري خليج فارس براي پايان بخشيدن به چالش هسته اي ايران خبر داد. سعود الفيصل در مصاحبه با مجله انگليسي «ميدل ايست اكونوميك دايجست» گفت: «پيشنهاد ما تشكيل يك كنسرسيوم غني سازي اورانيوم است كه اورانيوم غني شده براي استفاده همه كشورهاي خاورميانه را تأمين خواهد كرد.» براساس پيشنهاد 6 كشور عضو شوراي همكاري خليج فارس- عربستان، كويت، بحرين، عمان، قطر و امارات عربي متحده- اين كنسرسيوم مي تواند در يك كشور بي طرف و خارج از منطقه خاورميانه تأسيس شود و خروجي آن كه اورانيوم غني شده با درصد مورد نياز براي مصرف در نيروگاه هاي توليد انرژي هسته اي خواهد بود در اختيار تمامي كشورهاي خاورميانه قرار گيرد. سعود الفيصل در پاسخ به اين سؤال كه كدام كشور بي طرف مورد نظر اوست، به سوئيس اشاره كرد. پيشنهاد شوراي همكاري خليج فارس بلافاصله بعد از مصاحبه سعودالفيصل با استقبال گسترده رسانه ها و محافل سياسي غرب روبرو شد و در اجلاس روز جمعه 1+5 با نگاهي مثبت مورد ارزيابي قرار گرفت. وزير خارجه عربستان در مصاحبه خود بي آن كه از وي پيرامون نقش آمريكا در ارائه اين پيشنهاد سؤال شود، گفت: «بايد اضافه كنم كه آمريكا هيچ نقش و دخالتي در اين پيشنهاد نداشته است و البته گمان نمي كنم با اين پيشنهاد كه يكي از بزرگترين تنش هاي موجود ميان غرب و ايران را حل خواهد كرد، مخالفتي داشته باشد.»! و اما درباره طرح پيشنهادي شوراي همكاري خليج فارس بايد گفت؛ 1- اين پيشنهاد -همانگونه كه از كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج فارس انتظار مي رفت- نه فقط تأمين كننده نظر آمريكا در پرونده هسته اي ايران است بلكه در همراهي با خواست غيرقانوني و باج خواهانه آمريكا و متحدانش چند گام نيز فراتر رفته است. زيرا اصلي ترين درخواست غرب از ايران كه با صدور يك بيانيه و دو قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل آن را دنبال كرده و مي كند تعليق غني سازي در كشورمان است و طرح شوراي همكاري خليج فارس، به جاي «تعليق»، خواستار توقف كامل و هميشگي غني سازي اورانيوم در تأسيسات هسته اي ايران شده است! بنابراين به آساني مي توان درك كرد كه چرا آمريكا و متحدانش از طرح پيشنهادي شوراي همكاري خليج فارس - بخوانيد اقمار منطقه اي خود- به شدت ذوق زده شده اند و اين نكته نيز قابل فهم است كه چرا سعود الفيصل بي آن كه از وي سؤالي شده باشد در مصاحبه خود با «ميدل ايست اكونوميك دايجست» تأكيد مي كند كه «آمريكا در ارائه اين طرح هيچ نقش و دخالتي نداشته است»! گفتني است 4 سال قبل، ملك عبدالله پادشاه كنوني عربستان سعودي كه در آن هنگام وليعهد اين كشور بود، طرحي با عنوان «طرح صلح خاورميانه»! ارائه كرد، كه بارها از معاهده كمپ ديويد ننگين تر و خيانت آميزتر بود. 2- گزارش اخير آژانس بين المللي انرژي اتمي و اظهارات مديركل آژانس كه برخاسته از بازرسي هاي اين سازمان از تأسيسات هسته اي ايران است نيز در ارائه پيشنهاد شوراي همكاري خليج فارس بي تأثير نبوده است، چرا كه گزارش اخير آژانس و اظهارات صريح البرادعي در مصاحبه با CNN، شوراي امنيت سازمان ملل را -كه بايد در اقدامات خود به گزارش آژانس استناد كند- با دشواري روبرو كرد و تلاش آمريكا و متحدانش براي خطرناك جلوه دادن فعاليت هسته اي كشورمان را مخدوش ساخت. از اين زاويه مي توان طرح پيشنهادي شوراي همكاري خليج فارس را خوش خدمتي ناشيانه اي به آمريكا و متحدانش تلقي كرد. توضيح اين نكته ضروري است كه مطابق اصل سيزدهم اساسنامه آژانس، ارجاع پرونده يك كشور عضوNPT به شوراي امنيت سازمان ملل تنها در دو حالت امكان پذير است. اولاً، آن كه در فعاليت كشور عضو نمونه هايي از قصور يا تقصير -FAILUR BREACH- ديده شده و كشور عضو به تذكرات آژانس براي اصلاح آن توجهي نكرده باشد. اين حالت در پرونده هسته اي ايران جايي ندارد، چرا كه شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي در قطعنامه اجلاس نوامبر 4200 خود، تأكيد كرده بود چنانچه مواردي از «قصور» يا «تقصير» نيز در فعاليت هسته اي ايران بوده است، اين موارد برطرف شده اندCORRECTIVE MEASURE. و حالت دوم آن كه در فعاليت هسته اي كشور عضو نشانه هايي از انحراف به سوي توليد سلاح هسته اي -DIVERSION- ديده شده باشد. از آنجا كه در هيچ يك از بازرسي هاي آژانس نشانه اي از انحراف در فعاليت هسته اي ايران گزارش نشده است، ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت، اساساً غيرقانوني بوده است اما تاكنون اظهارات دو پهلوي مديركل آژانس -اگرچه با نتيجه بازرسي ها همخواني نداشت- براي كشورهاي عضو گروه1+5 فرصت سوءاستفاده تبليغاتي و سرپوش نهادن بر اين اقدام غيرقانوني را فراهم آورده بود. اظهارات صريح و مستند البرادعي در مصاحبه اخير با CNN- شايدبي آنكه خود او بخواهد- غيرقانوني بودن ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت سازمان ملل و به تبع آن، غيرقانوني بودن قطعنامه هاي اين شورا عليه ايران را برملا كرد. ضربه اي كه از اين طريق بر بافته هاي تبليغاتي 1+5 وارد آمد به اندازه اي سنگين بود كه بلافاصله حريف را به واكنش خصمانه عليه البرادعي واداشت. زيرا تأكيد البرادعي- به عنوان مديركل آژانس- بر اين واقعيت كه در فعاليت هسته اي ايران نشانه اي از انحراف به سوي توليد سلاح ديده نمي شود به منزله، از جا كندن تيرك خيمه فريب غرب بود. مديركل آژانس در پاسخ به «پرينو» سخنگوي كاخ سفيد كه اظهارات وي را غيرقابل قبول دانسته بود گفت: «اگر ايالات متحده درباره فعاليت هسته اي ايران اطلاعات بيشتري از آژانس دارد، در اختيار ما قرار دهد، آژانس از دريافت آن بسيار خشنود خواهد شد.» در همان حال، «آويگدور ليبرمن» وزير امور استراتژيك رژيم صهيونيستي كه به نوشته خبرنگار فرانس پرس، عصباني به نظر مي رسيد گفت؛ «احتمالاً مدركي كه البرادعي دنبال آن است، قارچ هسته اي بعد از انفجار است كه همه قادر به ديدن آن هستند»! 3- در طرح پيشنهادي شوراي همكاري خليج فارس، اشاره به كشور سوئيس به عنوان يك «كشور بي طرف»! فقط خنده دار است، زيرا سوئيس بارها نشان داده است كه در مناقشات ميان آمريكا و كشورهاي ديگر نه فقط بي طرف نيست بلكه در كنار آمريكا قرار مي گيرد. به عنوان مثال، در اوايل سال جاري ميلادي -فوريه 7.200بهمن58- بعد از تصميم يك جانبه آمريكا براي تحريم و ايجاد محدوديت در مبادلات بانكي جمهوري اسلامي ايران، بلافاصله بانك UBS سوئيس تمامي مبادلات بانكي خود با ايران را متوقف كرد و بانك هاي «كرديت» و HSBC سوئيس نيز مراودات بانكي خود با ايران را كاهش داده و از صدور اعتبارات اسنادي براي ايران خودداري كردند! و... 4- تأكيد طرح پيشنهادي شوراي همكاري خليج فارس بر تأسيس كنسرسيوم غني سازي در يك كشور غربي بيرون از منطقه خاورميانه ضمن آن كه اهانت به تمامي مردم مسلمان خاورميانه است، از وادادگي شرم آور اين 6 دولت عربي حكايت مي كند كه هنوز براي ملت هاي خود كمترين توانمندي و ارزشي قائل نيستند، تا آنجا كه ترجيح مي دهند كنسرسيوم پيشنهادي بيرون از منطقه خاورميانه باشد! 5- و بالاخره، مطابق مفاد صريح NPT و پادمان هاي مربوطه، غني سازي اورانيوم با هدف بهره گيري از آن به عنوان سوخت راكتورهاي توليد برق اتمي حق مسلم تمامي كشورهاي عضو اين پيمان- و ازجمله ايران- است و اين حق قانوني با هيچ طرح و پيشنهادي كه آن را به رسميت نشناخته باشد قابل تعويض نيست. همبستگي روزنامه همبستگي در سرمقاله امروز خود با عنوان علت رشد تورم سالهاي 84 و 85 به قلم نويسنده مرتضي الويري آورده است: امتياز 3 صندوق بين‌المللي پول در آخرين گزارش خود اعلان كرده است كه سياست‌هاي انبساطي پولي و مالي مهمترين عامل رشد تورم در اقتصاد ايران بوده است. به موجب گزارش اخير بانك مركزي، حجم نقدينگي از تير 84 تا تير 86 به دو برابر افزايش پيدا كرده است و از 73 هزار ميليارد تومان به 140 هزار ميليارد تومان رسيده است. در مقابل اقتصاد كشور فقط رشد سالانه حدود 5 درصد را تجربه مي‌كند كه نتيجه‌اش نمي‌تواند چيزي جز رشد نرخ تورم و رسيدن آن به 19 درصد براساس برآورد صندوق بين‌المللي پول طي سال 2007 باشد. بيان بسيار ساده اين پديده آن است كه در دو سال گذشته به اندازه كل پول و شبه پول موجود در كشور (از زمان پيدايش پول در زمان ناصرالدين شاه تا تير 84) به نقدينگي كشور اضافه شده است. در حالي‌كه در كفّه توليد حتي رشد پيش‌بيني‌شده برنامه چهارم نيز به‌رغم درآمدهاي سرشار نفتي تحقق نيافته است! ذكر اين نكته ضروري است كه اگر دولت به مدد دلارهاي نفتي و صفر كردن تعرفه‌ها و واردات پرحجم كالا، جلوي افزايش قيمت‌ها را نمي‌گرفت، سياست‌هاي انبساطي پولي، تورم خيلي بيشتري را بر اقتصاد كشور تحميل مي‌كرد. اين روزها بازارهاي كشور انباشته از كالاهاي چيني، حتي ميوه‌جات مصري، پاكستاني و غيره است، اين كار موجب گرديده است كه به‌رغم رشد نقدينگي 40 درصدي، قيمت كالاهاي مصرفي كه امكان واردات آن وجود داشت رشد نيابد يا خيلي كم رشد كند، اما دو پيامد ناگوار، شيريني اين مهار قيمت را به كام مردم تلخ كرد؛ اول اينكه اين سيل بنيان‌كن نقدينگي به سوي كالاها و خدماتي سرازير شد كه امكان واردات آن با دلارهاي نفتي وجود نداشت (مانند زمين و مسكن) و قيمت اين قبيل كالاها و خدمات را به شدت بالا برد. دومين پيامد ناگوار، ركود واحدهاي توليدي به دليل عدم امكان رقابت با محصولات خارجي است. در درازمدت، كاهش توليد كالا و خدمات، خود موجب رشد تورم مي‌شود، چرا كه در مقابل حجم معيني نقدينگي، مقدار كم‌تري كالا و خدمات براي عرضه وجود دارد. سياست تثبيت قيمت‌ها هم كه توسط مجلس هفتم به دليل بي‌تجربگي‌هاي اوايل دوره اتخاذ گرديد، نه تنها گره‌گشاي مهار قيمت‌ها نشد، بلكه خود عاملي براي رشد تورم گرديد. چراكه دولت مجبور شد يارانه‌هاي بيشتري به كالاهايي كه مشمول تثبيت قيمت شده بودند پرداخت نمايد و اين خود نتيجه‌اي جز كسر بودجه و نهايتاً افزايش نقدينگي و رشد ساير كالاها و خدمات نداشت. اتخاذ سياست كاهش نرخ سود بانكي نيز در همين راستا قابل تحليل است. توضيح اينكه بسياري از كشورها جهت مهار تورم، سود بانكي را افزايش مي‌دهند تا از اين طريق نقدينگي در دست مردم را جمع‌آوري و سرعت گردش پول را كاهش دهند. با كمال تعجب در كشور ما برخلاف نظر كليه متخصصان و كارشناسان بانكي به دليل دستور و تأكيد رييس‌جمهور، نرخ سود بانكي 12 درصد تعيين گرديد. اين كار علاوه بر آنكه اقدامي تورم‌زا بود، سيستم بانكي را دچار مشكلات اساسي كرد حزب‌الله روزنامه حزب‌الله در سرمقاله امروز خود با عنوان اگر تسخير نمي شد آورده است:روز سيزده آبان از اوان انقلاب، يادآور استكبارستيزي مردم انقلابي ايران بوده است. روزي كه سردمداران سلطه با دژ عظيم مقاومت مردمي مواجه شدند و نتوانستند تحصيل منفعت بي رنج از سرزمين ايران را استمرار بخشند. اكنون نيز مردم ايران بر مواجهه با شيطان بزرگ تاكيد مي كنند و اين را به دفعات با حضور در اجتماعات عظيم و راهپيمايي ها اعلام نموده‌اند. اگرچه در اين ميان همواره عده اي مرعوبانه در خدمت دشمنان حرف و قلم مي زنند. چنانكه در مقوله تسخير لانه جاسوسي نيز عده اي اين شبهه را طرح مي كنند كه اگر ما از اول انقلاب با امريكا مواجهه نمىكرديم، در طول اين چند دهه، اين همه خطر و زحمت از طرف امريكا براى انقلاب و ملت ما پيش نمىآمد! صرف نظر از دست هاي پشت پرده اي كه اين عده را به مخالفت وا مي دارند، بايد تاكيد كرد كه اصل اين ادعا از ريشه، غلط و سادهلوحانه است - البته اگردر خوش بينانه ترين حالت آن را مغرضانه ندانيم- . مسئله اين نيست كه ملت ايران آيا حق داشت به امريكا تعرض بكند يا نه و آيا مقتضاى عقل و حكمت اين بود كه به امريكا تعرض بكند يا نه اصلاً قضيه اين نيست؛ بلكه مسئله اين است كه انقلابى با جوهر فكرىِ اسلام، ممكن نيست از تعرض امريكا و امثال آن، مصون بماند. استكبار جهانى، اجازه نمي دهد كه در ميان ملتها، فكرها و انديشههايى رشد مىكند كه پايه آنها، واژگون كردن تخت استكبارى است. لذا بديهي است كه با دستگاه‌هاى اطلاعاتى و ايدئولوگ هاى خود، تشخيص مىدهد كه كجا و كدام فكر و كدام ملت و كدام شخص، براى او تهديد محسوب مىشود و سعى مىكند با تمام قوا، اين تهديد را از خويش رفع كند و در اين راه، به راحتي شخصيتها را ترور مي كند و قبل از آن كه نهضتِ ملتها به ثمر برسد، آنها را زيرفشارهاى وحشيانه قرار ميدهد. به نظر شما، آنجايى كه استكبار نسبت به انقلابى كه به‌رغم ميل او، رشد كرده و پيروز شده و دولت و ملتى تشكيل داده و همه اركانش تهديدى براي او محسوب مي شود، احساس خطر نمىكند و در مواجهه با آن آرام و نجيب و بى تفاوت خواهد بود؟ ترديدي نيست، كه استكبار، با همهى وجود به مقابله با انقلاب و نظام جمهورى اسلامى كمر بسته است و اگر انقلاب اسلامى سفارت امريكا را هم تسخير نمي كرد، همين ميزان، فشار از طرف استكبار و امريكا، عليه اين انقلاب و نظام با هدف نابودي آن انجام مىگرفت. اين روش امريكا و استكبار در مقابل انقلاب اسلامى است و هرجا كه نداي اسلام انقلابي و پيشرو بلند گردد استكبار جهاني و ايادي اش، براي سركوبي و استحاله و انحراف آن تلاش خواهند كرد. فشارى كه روى ملت لبنان براى تحميل نظام فرقهاى و تحميل اقليت بر اكثريت وارد آورده مىشود، برخلاف ادعاهاى دمكراسى خواهي است؛ اما مشاهده مي شود كه چنين تحميلى ازسوي آمريكا و متحدان بي آبرويش صورت مي‌گيرد زيرا شعار آزادي خواهي و مقاومت و نفي سلطه حزب الله لبنان و سيد حسن نصرالله آن رهبر بزرگ عربي جهانيان را بيدارتر از پيش كرده و بيم ويراني خانه هاي عنكبوتيشان، تن آنان را به لرزه در آورده است. لذا در سراسر دنيا، تبليغات عليه گروه‌هاى مبارز و مسلمان و مخلص، تبليغات طرفدار استكبار است و انسانهاى فداكارى را كه براى نجات خودشان از شرايط بد زندگى، دست از جان شستهاند، تروريست معرفى مىكنند، همه اينها از خصوصيات استكبار است. بي شك اطاله پرونده هسته اي ايران، در همين راستا قابل تحليل است. استكبار جهاني به دنبال مهار انقلاب ايران است و در اين راه از هيچ كوششي فروگذار نخواهد كرد. استكبار جهاني به رهبري آمريكا، پيشرفت و موفقيت ايران را نمي پذيرند و براي ناكارآمد كردن اين نظام تلاش مي كنند. از حيات سياسي جمهوري اسلامي ايران بيش از ربع يك قرن گذشت. پيشرفت ها و موفقيت‌هاي اين نظام سياسي به نسبت طول عمر آن و فشارها و تهديدهاي استكبار جهاني فوق العاده بوده است. جوانان كشور قله هاي علمي جهان را تصرف كرده اند و شكوفه هاي انقلاب به اعتمادنفس رسيده اند. جمهوري اسلامي در دنيا و مناسبات بين الملل تثبيت شده است و برخلاف ميل بسياري از كشورهاي مستكبر ومرتجع تبديل به يك قدرت منطقه اي و بين المللي شده است. اكنون تصميم گيري در مورد بسياري از بحران هاي منطقه اي بدون ايران ميسر نيست. بايد مقاومت كرد و از پا ننشست كه مبادا آرمان انقلاب اسلامي به تاراج رود. قدس روزنامه قدس در سرمقاله امروز خود با عنوان«13 آبان اراده ديروز، سربلندي امروز» آورده است: تاريخ تحولات سياسي كشورها بيانگر ظهور و بروز رخدادهايي است كه هر يك ميتواند در سرنوشت ملتها تأثيرگذار باشد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران دشمنيهاي مداوم آمريكا و همپيمانانش عليه جمهوري اسلامي ايران با هدف براندازي، نه تنها اراده ملت شجاع و سلحشور ايران را در دفاع از انقلاب اسلامي مصمم‌تر و استوارتر نمود، بلكه كشورهايي را كه با كشورمان خصومتي ديرينه و آشكار داشتند، با ناكامي مواجه كرد. هر ملتي، حوادثي را به عنوان نقطه عطف تحولات تاريخي در بايگاني ذهن خود ثبت و ضبط نموده است. ملت ايران نيز از اين منظر گنجينه‌اي از خاطره‌هاي به ياد ماندني را در جريان به ثمر نشاندن شجره طيبه انقلاب اسلامي به عنوان برگهاي زرين در كارنامه خود دارد. مروري بر حادثه 13 آبان و اتفاقهاي آن روز، بيانگر يك فرهنگ پايدار در ميان مردم ايران است كه امروزه ميتواند الگوي مناسبي براي آناليز رفتار مردم كشورمان در مقابل موضعگيريهاي بلوك غرب ارزيابي شود. بازخواني تسخير لانه جاسوسي آمريكا در ايران نشانگر اين موضوع است كه مردم ايران همواره با هوشياري و بيداري، رفتار بيگانگان را رصد كرده و فريب شعارها و ادعاهاي به ظاهر عوام فريب آنها را نمي خورند. نكته ديگري كه از اين حادثه به ياد ماندني مي توان عنوان نمود، راهبرد ايستادگي و مقاومت در مقابل بيگانگان است. امروزه چنانچه كوچكترين تعرضي به قلمرو ايران اسلامي از سوي هر كشور متجاوزي صورت پذيرد، با قاطعيت از سوي ملت هميشه در صحنه ايران اسلامي پاسخ داده مي شود. بررسي فداكاريهاي ملت غيور اسلامي در دفاع از انقلاب، بيانگر اين موضوع است. اينك بايد مقامهاي واشنگتن به ياد داشته باشند آنچه پس از رخداد 13 آبان اتفاق افتاد، عقب نشيني گام به گام آمريكا در خصوص اعمال تهديد عليه ايران بود و اين توفيقات و افتخارات ميسر نمي شود، مگر با خواست و اراده الهي و حضور پرصلابت و هميشگي مردم در صحنه هاي مختلف دفاع از نظام. بايد اذعان نمود، حضور مقتدرانه اراده هاي خلل ناپذير در راهپيمايي 13 آبان، ضمن خلق حماسه اي ماندگار همچنان در صحنه هاي گوناگون حامي نظام بوده و با همان روحيه در هر صحنه‌اي كه احساس نياز نمايند آماده جانفشاني هستند و از هيچ‌گونه تلاشي در اين زمينه دريغ نخواهند كرد. لذا اين روز مهم و حساس در تاريخ انقلاب اسلامي به يكي از راهبردهاي نظام در مواجهه با مناقشه هاي بين المللي براي احقاق حقوق مردم ايران مبدل شده است. سياست روز روزنامه سياست روز در سرمقاله امروز خود با عنوان "رويكردي نو در استكبار ستيزي" به قلم مجيد مختاري آورده است. 13 ابان سالروز تسخير سفارت آمريكا توسط دانشجويان پيرو خط امام در سال 58 و روز ملي مبارزه با استكبار جهاني است. پيش از انقلاب نيز در چنين روزي دانشجويان و دانش‌آموزان ايراني در سال 57 به حمايت‌هاي سران كاخ سفيد از رژيم ستمشاهي اعتراض كردند كه به شهادت جمعي از آنان انجاميد. ماجراي مبارزه با ظلم و ستم قدرت‌هاي جهاني در كشور ما سابقه‌اي طولاني دارد هرچند برخلاف غالب كشورهاي همسايه ايران هيچگاه مستقيما مستعمره نبوده است. با اين همه پس از پيروزي انقلاب اسلامي و به ويژه به خاتمه نگ تحميلي روند استكبار ستيزي با حمايت ملت و دولت وارد مرحله جديدي شد كه باز تبيين شاخصه‌هاي اين مرحله ميتواند در پويايي و موفقيت بيشتر آن موثر باشد، مهمترين محورهاي رويكرد جديد عبارتند از: 1_ تاكيد بر اقتدار دروني؛ در قالب برنامه‌هاي توسعه اول تا چهارم و چشم‌انداز 20 ساله نظام تلاش شده است آرمان‌هاي انقلاب كه در قانون اساسي نيز مورد تاكيد قرار گرفته است به صورت گام به گام و با برنامه‌ريزي اجرايي دنبال شود. 2_ مقابله نرم با جبهه استكبار؛ با عنايت به تحولات نويت تكنولوژيك به ويژه در عرصه ارتباطات جمهوري اسلامي با راه‌اندازي رسانه و شبكه‌هاي بين المللي به زبان‌هاي مختلف و افشار ماهيت و جنايات جريان استكبار در افكار عمومي جهانان و تبليغ آموزه‌هاي معنوي اسلامي كوشيده است در جبهه فرهنگي فعال‌تر شده و تاثير‌گذاري خود را خصوصا در منطقه افزايش دهد، البته اين به معناي غفلت از قدرت سخت نيست. نهايت اينكه ما ضمن حفظ اصل مبارزه با استكبار لازم است بيش از شعار در عرصه عمل اولا به تقويت قابليت‌هاي خود در حوزه‌هاي مختلف فرهنگي، سياسي، اقتصادي بپردازيم ثانيا با تاكيد بر قابليت‌هاي معنوي اسلام به مبارزه فرهنگي با جريان فكري غرب كه نوعي از حيوانيت مدرن است مبادرت ورزيم. صداي عدالت روزنامه صداي عدالت در سرمقاله امروز خود با عنوان «البرادعي و سياست‌هاي بربادرفته آمريكا» آورده است: آمريكا تا ديروز به گام بعدي در مورد ايران مي‌انديشيد، بدون اينكه در انتظار گزارش محمد البرادعي، مدير كل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي درباره همكاري‌هاي ايران و آژانس باشد. در همين حال كشورهاي عضو گروه 1 + 5 براي اتخاذ موضع در قبال تحريم بيشتر ايران به انتظار گزارش تازه‌اي از آژانس بين‌المللي انرژي اتمي نشسته‌اند كه قرار است اول آذرماه نتيجه اين گفت‌وگو‌ها و همچنين پيشرفت در روند توافق طرفين بر سط طرح اقدامي كه براي رفع ابهامات از سابقه فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران كه مورد توافق ايران و آژانس قرار گرفته است، در گزارش محمد البرادعي، مديركل ديده‌بان هسته‌اي سازمان ملل براي شوراي حكام و شوراي امنيت درج شود. توافق قبلي آژانس و ايران آن طور كه انتظارش مي‌رفت با استقبال آمريكا و متحدانش روبه‌رو نشد و اين بي‌توجهي به دستاورد آژانس براي محمد البرادعي، مديركل اين نهاد بين‌المللي بسيار گران تمام شد. البرادعي با انتقاد شديد از سياست‌هاي آمريكا در خصوص تحريم ايران و موج اسلام ستيزي در غرب بار ديگر هر نوع تهديد عليه ايران را رد كرده و گفت: حتي نهادهاي امنيتي آمريكا هم اذعان دارند كه ايران بين 3 تا 8 سال با ساخت بمب‌اتمي فاصله دارد بنابراين چنين تهديدهايي هيچ فايده‌‌اي جز پيچيده‌تر كردن مسائل ندارد. آژانس اكنون در مورد ايران بارها تاكيد كرده است مساله هسته‌اي ايران بايد به مثابه موضوعي فني و حقوقي بررسي شود، اما مداخله كشورهاي با نفوذ در شوراي حكام باعث شده است كه قطعنامه‌هايي سياسي در شوراي حكام عليه تهران صادر شود. در شش ماه گذشته آژانس به اين نتيجه رسيده است كه بايد وظيفه حقوقي و فني خود را احيا كند. در واقع توافق ماه اوت ايران و آژانس به نوعي سند احياي جايگاه فني و حقوقي آژانس در موضوع هسته‌اي ايران بود. براساس همين موافقت با برنامه هسته‌اي ايران بود كه كاخ سفيد از اهداف خصمانه‌اش عليه ايران به دفعات عقب نشست و امتيازهاي سنگيني را به اعضاي دائم شوراي امنيت مانند روسيه و چين و كشورهاي ديگر مانند هند تقديم كرد تا تنها بتواند قطعنامه‌هايي را با اجماع و با اكثريت آرا از تصويب بگذراند و دقيقا همان كشورها حاضر نشدند حتي از يك دلار روابط اقتصادي‌شان با ايران صرف نظر كنند و قدمي با تحريم‌هاي كاغذي همراهي كنند و آمريكايي‌ها از اين رخداد عصباني هستند، چرا كه روسيه و چين همكاري‌هاي بيشتر ايران و آژانس را طلب مي‌كنند تا مانع اعمال تحريم‌هاي فزاينده شود و آمريكا در هر صورت در تلاش براي سنگين‌تر كردن وزنه تحريم‌هاي ايران در ترازوي شوراي امنيت است. در هر حال قطعنامه‌هايي كه در نيويورك «دو قطعنامه» با حضور 15 عضو دايم و غير دايم شوراي امنيت تصويب شد، آنقدر كارآمد نبوده و نخواهد بود كه ايران را از پيگيري برنامه هسته‌اي خود منصرف كند. جمهوري اسلامي ايران كشوري بسيار قدرتمند در صحنه جهاني است و اهرم اعمال نفوذ قدرتمندي اين كشور در سراسر خاورميانه مشهود است و ايران با توجه به نقش اين كشور در اقتصاد جهاني همجنين گرفتاريهاي آمريكا در عراق و افغانستان منطقي است كه خود راهكار مصالحه در پيش بگيرد. اين خواستار تعامل با همه جهان به جز رژيم صهيونيستي است و براي مذاكره با آمريكايي‌ها به شرط آنكه روابط دو جانبه رابط گرگ و ميش نبوده و براساس احترام متقابل باشد، آمادگي كامل دارد و بارها اين مساله مهم را به طور رسمي اعلام كرده است. اعتماد ملي روزنامه اعتماد ملي در سرمقاله امروز خود با عنوان« اجلاس استانبول» آورده است: اجلاس كشورهاي همسايه عراق با حضور كشورهاي قدرتمند منطقه و جهان از امروز كار خود را در استانبول آغاز مي كند. هر چند حواشي كنفرانس و برخي ملاقات‌هاي دوطرفه از ديروز كار خود را در اين كشور آغاز كرده است. اين اجلاس در شرايط بسيار حاس كار خود را در استانبول آغاز مي‌نمايد. در حالي كه تنش در مناسبات عراق و تركيه بر سر موضوع حزب كارگران تركيه(پ ك ك) به يك موضوع پرتنش مرزي تبديل شده، تركيه ميهمان اجلاسي است كه تلاش مي كند فرمولي نجات بخش براي تثبيت امنيت در عراق فراهم آورد. آنچه در اين ميان اهميت دارد، ارائه بسته پيشنهادي ثبات امنيت در عراق از سوي جمهوري اسلامي ايران است. ايران به همراه تركيه، سوريه و كويت از همسايگان موثر عراق مي‌باشند.بدون ترديد يافتن هر راه حلي بدون كمك و معاضدت همسايگان عراق امكانپذير نخواهد بود. اما نقش دولت‌هاي بزرگ از جمله امريكا را نمي‌توان در كنترل بحران در عراق ناديده انگاشت، بديهي است وارونگي و تغيير رژيم استبدادي صدام حسين در عراق، شرايط خاص سياسي- اجتماعي و امنيتي را درعراق باعث شده است. در يك استراتژي كلي ، مطلوب آن است كه آمريكايي‌ها به عنوان مسوول اصلي آغاز و و استمرار بحران،نيروها و سربازهاي خود را از عراق خارج نمايند اما نمي‌توان صرفا بر اساس توهمات و يا ايده‌ال‌هاي سياسي دست به اين تاكتيك زد. فارغ از برنامه‌هاي مشكوكي كه آمريكايي‌ها از اشغال عراق دنبال مي‌كنند، ترديدي وجود ندارد كه خروج يكباره ارتش آمريكا از عراق، دولت نااستوار مالكي را با تروريست‌ها و مخالفان تنها مي‌گذارد. اوضاع امروزعراق در مقايسه با گذشته از ثبات و ماندگاري نهادينه‌تري سود مي‌برد. كنفرانس استانبول با توجه به اين قابليت‌ها مي تواند به تبيين نقشه عملياتي و هماهنگي براي تقسيم كار دست يابد. آمريكا و دولت عراق بدون كمك همسايگان عراق نمي‌توانند به امنيت و ثبات پايدار دست يابند، همسايگان همسايگان عراق هم بايد بدانند ثبات عراق به معني استقرار صلح و آرامش در مرزهاي آن كشورها است. وقايع چند روز اخير در مرزهاي تركيه و عراق اين حقيقت را اثبات نموده است آنچه ناديده گرفتني است، نقش مشاركتي ، موثر و همگاني دولت عراق، همسايگان و قدرت‌هاي بانفوذ در رسيدن به نقطه ثبات و آرامش است. شايد اجلاس استانبول بتواند در اين راه گام بردارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 507]
-
گوناگون
پربازدیدترینها