واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: زوال عراق
67 - سناتور سوزان كولينز، جمهوريخواهى از ايالت ماين كه در كميته خدمات نيروهاى مسلح خدمت مىكرد در هيئت اعزامى كنگره به عراق شركت كرد. سربازى از بانگور به او گفت: «من مفتخر به ماموريتم هستم. من به آزادى مردم عراق كمك كردهام. اما چه زمانى به خانه خود بازمىگرديم؟ من مىتوانم سه ماه ديگر در اينجا بمانم يا نهايت شش ماه.
ژنرال ابىزبيد مىخواست حضور نيروهاى آمريكايى را كاهش دهد. او متوجه شد كه گشتزنى نيروهاى ائتلافى در اطراف خانهها حاصلى جز بيزارى عراقىها از اشغالگرى آمريكا ندارد. ابىزبيد گفت: «كاهشى بايد در نيروهى آمريكايى صورت گيرد. من هرگز مايل به نيروهاى بيشتر در عراق نبودم، بلكه نيروهاى كمتر چابك و متحرك مىتوانند با مشكل عراق برخورد و آن را حل كنند.» ابىزبيد خاطرنشان ساخت كه شمار انبوه نيروها در هر نقطهاى از ميادين كشور راهگشا نيست. بلكه توانمندى نيروها براى از عهده برآمدن ماموريت مهم است.
به اين ترتيب ابىزبيد گامهايى را براى كاهش زياد واحدهاى ارتش و نيروهاى مكانيزه آغاز كرد. او همچنين استفاده از پيمانكاران خصوصى را گسترش داد.
در نشست كميته روابط خارجى سنا، پل ولفوويتز در مورد هزينه تعهدات آمريكا در عراق پرسشهاى زيادى مطرح كرد. زمانى كه او اصرار ورزيد اين هزينهها و تعهدات نامشخص هستند سناتور جوى بايدن برآشفت و گفت: «به من مهلت بدهيد، آيا مىدهيد؟ چه زمانى شما با ما روراست خواهيد بود؟ واقعا مسخره است.»
در جولاى 2003 ايالات متحده سه ميليارد و نه ميليون دلار به هزينه عمليات نظامى در عراق اختصاص داد. ولفوويتز در اين هزينهها ترديد كرده و آن را رد كرد شمار نيروها در دوره زمانى آتى نامعلوم بود. همه آنچه ولفوويتز مىخواست بگويد اين بود كه دولت بايد به دنبال افزايش بودجه در عراق باشد. او سعى كرد با سرزنش كردن كنگره به خاطر تضعيف تلاشهاى آمريكا در عراق ابتكار عمل را به دست گيرد.
ولفوويتز تصريح كرد كه «كنگره در پيشبينى تامين بودجه چند ساله عمليات در عراق كه تعهد و بينش آمريكايى را نشان مىدهد، شكست خورده است.» او تاكيد كرد اگر قوه مجريه خطرات را درك كند اجازه يك بودجه چند ساله را خواهد داد بودجهاى كه شامل 10 ميليارد دلار براى بازسازى بخش نفت، 15 ميليارد دلار براى سيستم آبرسانى و شبكه تامين سلامتى و بهداشت اجتماعى و 20 ميليارد دلار براى توليد برق مىشد. رامسفلد در رابطه با تعهد آمريكا به عراق تاكيد كرد آيا ما مىتوانيم به جهان يا هر كس ديگرى بگوييم دقيقا چه اتفاقى در عراق مىافتد و چقدر هزينه دارد يا چقدر طول مىكشد؟ نه.
بسيارى از اعضاى كنگره دغدغههايى را مطرح كردند مبنى بر اينكه آيا نيروهاى كافى براى انجام اين كار در عراق وجود دارد. آنها مىخواستند امنيت را بيشتر بينالمللى كنند و نقشى مهم به سازمان ملل در بازسازى عراق و گذار سياسى واگذار كنند. سناتور كارل لوين دموكراتى از ايالت ميشيگان خاطرنشان ساخت كه «ما بايد در اين تلاش ثباتسازى پس از منازعه موفق شويم. بخشى ازاين استراتژى تلاشى خواهد بود براى بينالمللى كردن امنيت و تلاشهاى ملتسازي.» زمانى كه بيدل نقش سازمان ملل را زير سوال برد دولت خاطرنشان ساخت كه كارابينهاى ايتاليايى و بخش مدنى اسپانيايى تعهداتى در عراق دارند. مقامات آمريكايى تصريح كردند زمانى كه اوضاع امنيت بهبود يابد كشورهاى بيشترى وارد عرصه همكارى خواهند شد. سه موضوع مهم در شمار نيروهاى آمريكايى تعيين كننده بود: سطح خشونت؛ توانايى پرسنل امنيتى عراق و مداخله نيروهاى چندمليتي. ولفوويتز گفت كه پيشتر نيروهاى نوزده كشور آمادگى خود را براى حضور در عراق اعلام كردهاند و گفتوگوها با چند كشور ديگر در حال جريان است. او همچنين خاطرنشان ساخت كه چندين كشور قبلا كمكها و مساعدتهاى مالى زيادى براى بازسازى كردهاند.
اينكه ايالات متحده در تامين و جلب حمايت بينالمللى براى به راه انداختن جنگ شكست خورده بود، همكارى بينالمللى را در به دست آوردن صلح بسيار دشوارتر كرده بود. ولفوويتز تصريح كرد كه «تلاشهاى نيروهاى ائتلاف در عراق بايد بيشتر جنبه بينالمللى به خود بگيرد تا موفقيتآميز باشد.» با اين وجود دولت بوش عراق را به مثابه جايزهاى مىنگريست كه بايد آن را مىبرد و اين در حالى بود كه دادن اختيار تصميمگيرى واقعى در عراق را به كشورهاى ديگر رد مىكرد. زمانى كه از وجود سلاحهاى كشتار جمعى در عراق خبرى نشده ترديدهاى بينالمللى به نيت آمريكا بيشتر شد. رامسفلد با حمايت از گفتههاى قبلى خودش فاش ساخت: «ما مىدانيم اين سلاحها كجا هستند. نيروهاى ائتلافى در عراق اقدامى نكردند زيرا ما شواهد جديد محكمى از تعقيب سلاحهاى كشتار جمعى توسط عراق پيدا كرديم. ما دست به اقدام زديم زيرا شاهد شواهد جديدى در تجربه 11 سپتامبر بوديم.» حتى زمانى كه روشن شد آن فاقد تخصص زبان است، دفتر وزير دفاع همچنان همكارى با وزارت خارجه را رد مىكرد. از هزار و صد و چهل هفت آمريكايى استخدام شده در دولت موقت ائتلافى در جولاى 2003 تنها 34 نفر جزو افسران سرويس خارجى بودند. رايان كراكر كسى كه دانش زيادى از عراق و منطقه داشت به عنوان معاون برمر خدمت مىكرد.
با اين حال برمر در مقابل توصيههاى كراكر مقاومت مىكرد و او را داخل دولت موقت ائتلافى به حاشيه راند. كراكر به دانشگاه دفاع ملى رفت، جايى كه قبل از سفير شدن در پاكستان بيش از يك سال به انتظار نشست. زمانى كه سناتور كارل لوين گلهمند شد كه پاول حتى در چارت سازمانى دولت موقت ائتلاف ظاهر نشد، ولفوويتز پاسخ داد: «وزير خارجه مشغله بسيار زيادى دارد.»
سه شنبه 26 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حيات نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]