واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: شعر وادب فارسي، شيرين و خوش گفتار
از عمر ادبيات پهناور و گران بار فارسي بيش از هزار سال مي گذرد در اين مدت كشور ايران فراز و فرودها و ناكامي هاي بسياري ديده و دوران هاي تلخ و شيرين زيادي را پشت سر گذاشته است. فرزندان اين سرزمين در اين گستره زماني و مكاني پهناور در زمينه هاي گوناگون دانش هاي بشري تلا ش ها كرده و تجربه ها اندوخته و از جهان پر رمز و راز علم و دانش، ره آوردهاي بسيار و با ارزش و ماندگاري به جامعه انسانيت پيش كش كرده اند واز همين رهگذر بوده است كه قرن ها، يافته ها و تجربه ها وعلوم و دانش مسلمين به ويژه مسلمانان ايران چشمان كنجكاو جهانيان را خيره كرده و به خود مشغول داشته است. ادبيات پربار فارسي جلوه گاه راستين انعكاس تلا ش هاي هزار ساله مردم مسلمان فارسي زبان در زمينه هاي گوناگون هنر و معارف از حماسه و داستان هاي دلكش وجذاب و تاريخ و افسانه و سيرو تفسير قرآن و علم و عرفان و فلسفه و اخلا ق است و از اين رو گويي از لحاظ گستردگي در مفاهيم و اشتمال بر انواع ادبي به رود پرآب و پهناور و زلا لي مي ماند كه عطش هر تشنه اي را با هر ذوق و سليقه اي كه باشد فرو مي نشاند و اين معنا را بايد در انگيزه هاي اصيل اين فرهنگ جست وجو كرد.
زبان و ادبيات فارسي در كشورهاي ديگر
زبان و ادبيات فارسي به عنوان دومين زبان جهان اسلا م و زبان حوزه فرهنگ و تمدن ايراني، با هزاران آثار گران سنگ در زمينه هاي مختلف ادبي، عرفاني، فلسفي كلا مي، تاريخي، هنري و مذهبي همواره مورد توجه و اعتقاد ايرانيان و مردمان سرزمين هاي دور و نزديك بوده است، علي رغم حوادث و رويدادهاي پرتب و تاب و گاه ناخوشايند سه سده اخير باز هم اين زبان شيرين و دل نشين در دورترين نقاط جهان امروز حضور و نفوذ دارد. اين حضور و نفوذ حكايت از آن دارد كه در ژرفاي زبان و ادب فارسي آن قدر معاني بلند و مضامين دل نشين علمي، ادبي، اخلا قي و انساني وجود دارد كه هر انسان سليم الطبعي با اطلا ع و آگاهي از آنها، خودبخود به فارسي و ذخاير مندرج در آن دل مي سپرد اگر چنين نبود ترجمه و تاليف هزاران كتاب و مقاله از سوي خارجيان درباره آثار جاودان و جهاني ادب فارسي مانند شاهنامه فردوسي، خمسه حكيم نظامي گنجوي، گلستان و بوستان سعدي، مثنوي مولا نا جلا ل الدين بلخي، غزليات خواجه حافظ شيرازي و رباعيات حكيم عمرخيام چهره نمي بست و هزاران ايران شناس و ايران دوست غيرايراني دل و عمر بر سر شناخت، فهم، تفسير و ترجمه اين آثار ارزنده در نمي باختند. زبان فارسي به عنوان يكي از زبان هاي اسلا مي و زبان حوزه فرهنگ و تمدن ايراني علا وه بر ايران در سرزمين هايي مانند هند، افغانستان، پاكستان، تاجيكستان، بنگلا دش، ازبكستان، ارمنستان و آذربايجان هنوز هم علا قه مندان و هواداران بسياري دارد.
در ميان اين كشورها، كشور هند وضع خاصي دارد چرا كه زبان فارسي قريب به هزار سال زبان دين و زبان رايج در دادگاه ها و دربارهاي آنها بوده است. ورود و حضور زبان فارسي در سرزمين هند سبب شد تا شاعران، نويسندگان و عارفان بزرگ هندي، اين زبان را براي بيان افكار و احساسات خويش برگزينند و هزاران اثر گرانبها و ارزشمند در زمينه هاي ادبيات، عرفان، فلسفه، كلا م، زبان شناسي، تفسير و تاريخ به وجود آورند. با اقتدار حكومت هاي مسلمان و گسترش روابط با ايران و مهاجرت ايرانيان به هند زبان فارسي رفته رفته رونق يافت و تا بدانجا پيش رفت كه زبان علم و سياست شبه قاره شد.
حضور همه جانبه زبان و فرهنگ فارسي تا آمدن انگليسي ها در قرن هفدهم ادامه داشت اما از اين تاريخ به بعد اين حضور اندك اندك كم رنگ شد و حتي آرام آرام زبان هاي محلي و انگليسي جاي آن را گرفتند به طوري كه از اواسط قرن 19 زبان و ادبيات فارسي به تدريج ضعيف و ضعيف تر شد و ستاره درخشان آن رو به افول نهاد.
با برچيده شدن بساط استعمارگران انگليسي در سال 1947، فارسي به دوران تازه اي قدم نهاد و صدها دانشگاه و مدرسه علوم ديني به زبان فارسي توجه نشان دادند. در همان حال برخي جريان هاي سياسي و فكري و مذهبي سعي كردند تا زبان فارسي را بي اعتبار و از كار افتاده جلوه دهند ولي تلا ش آنها به ثمر نرسيد و همچنان شعر و ادب فارسي گوي سبقت را در جهان ادب ربوده و به خود اختصاص داده است و چه خوش گفته اند كه زبان فارسي شكرشكن و خوش گفتار است.
يکشنبه 10 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 482]