محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797962255
درنگي بر فلوبر و شاهكار ناتمامش بووار و پكوشه چون خورشيد كه نابينايان را گرم مي كندہ
واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: درنگي بر فلوبر و شاهكار ناتمامش بووار و پكوشه چون خورشيد كه نابينايان را گرم مي كندہ
آرش نقيبيان
گوستاو فلوبر نزد دوستداران ادبيات غرب، خصوصاً ادبيات فرانسه، نام و شخصيتي كاملاً آشنا است و دست كم كمتر علاقه مند كتاب در ايران را پيدا مي كنيد كه نام رمان جاودان او مادام بوواري را لااقل يك بار نشنيده باشد.
اهميت و تاثير فلوبر تنها چندين دهه پس از مرگش شناخته و روشن شد. در قرن بيستم ژان پل سارتر در كتابي سه جلدي و بسيار حجيم تحت عنوان احمق خانواده سعي كرد تمام همت خود را به كار گيرد و از فلوبر به عنوان يك انسان امروزي مثال بياورد تا فلسفه اگزيستانسياليستي خود را ثابت كند.
فلوبر در رمان هايش همچون پزشكي بي روح، كالبد جامعه اش را مي شكافد و معتقد است نويسنده همچون تاريخ نويس بايد مورخ جامعه و طبقاتش باشد.
او در واقع خط رابطي است ميان دو عصر، يا بهتر بگوييم نقطه پيوندي است كه جريان رمانتيسم را به رئاليسم وصل مي كند. در شيوه نگارش و نثر فلوبر كلمه ها بسيار بجا و مناسب و در جاي صحيح نشانده شده است و توصيفات غيرضروري و جملات تكراري در آثار مهم اين نويسنده كمتر به چشم مي خورد.
رئاليسم فلوبر پس از جريان رمانتيسم و ادبيات رمانتيكي كه با توضيحات غيرواقعي اش حوصله غالب خوانندگان را سر مي برد همچون پتكي بر سر هر اميدواري كاذب روياهاي دل خوشكنك فرود آمد و جهاني سخت حقيقي و تلخ را در ذهن خوانندگانش ترسيم كرد. فلوبر منادي واقعيت هراس انگيز حيات انسان در جهان است.
عصري كه گوستاو فلوبر در آن زيست دوران شكوفايي و اعتبار فراوان علم بود. در اوايل قرن نوزدهم آگوست كنت جامعه شناس شهير فرانسوي و از بنيانگذاران اين شاخه از دانش بشري فلسفه تحصيلي (پوزيتيويستي) خود را با مدد از دانش و علم روز آن عصر پايه گذاري كرد.
پوزيتيويسم اساس و بنيان خود را بر اعتبار علم و دانش و تجربه علمي بنا نهاده بود. پس از كوتاه زماني در آثار نويسنده بزرگ و ناتوراليست فرانسوي، اميل زولا، تاثير اين علم گرايي كه گاه رنگ و بوي افراط به خود مي گرفت مشاهده شد (مخصوصاً در سلسله رمان هاي خانواده روگن ماگار). شايد با اندكي اغماض فلوبر را نيز بايد علاقه مندي پيگير تحولات علمي عصر خود تلقي كرد. هرچند تاثير اين حوزه تنها در رمان آخر و ناتمام او بووار و پكوشه متجلي است. از آنجايي كه اين كتاب برخلاف آثار ديگر اين نويسنده همچون مادام بوواري، تربيت احساسات و وسوسه سنت آنتوان خصوصاً نزد خوانندگان فارسي مهجورتر و ناشناخته تر است، در اين يادداشت سعي مي كنيم اندكي به اين كتاب ارزشمند بپردازيم كه مرگ ناگهاني فلوبر مانع از اتمام آن شد. كتابي كه از خلال سطر سطر آن پرتو نبوغ فلوبر عيان مي شود.
بووار و پكوشه در سال 1881 يك سال پس از مرگ نويسنده در پاريس منتشر شد. دو نسخه بردار به نام هاي بووار و پكوشه در گردش هاي روزهاي يكشنبه با هم آشنا مي شوند و هم سليقه در مي آيند و از اين رو ميان شان دوستي عميقي حكمفرما مي شود. اين دوستي بر تمام زندگي اين دو مرد تنها پرتو مي افكند. در اين ميان ارث هنگفتي به بووار مي رسد كه آن پول را با گشاده دستي با پكوشه تقسيم مي كند. هر دو به دهي مي روند، ملكي مي خرند و قصد بهره برداري از آن را دارند اما اولين نتايجي كه به دست مي آيد فاجعه آميز است و چون به اين نتيجه مي رسند كه شكست شان ناشي از جهل است، مجدداً به تحصيل شيمي، طب، دامپزشكي، زمين شناسي و... مي پردازند و در اين راه از هيچ كوششي فروگذار نمي كنند. اما كاري از پيش نمي برند و بر سرخوردگي آنان اضافه مي شود. طبعاً شكاك تر و تلخ تر مي شوند و چون به ادبيات و باستان شناسي و تاريخ رو مي آورند، به شكل ابلهانه يي فضل فروش و گزافه گو مي شوند. پس از آن به مطالعه جامعه و عشق روي مي آورند ولي متوجه مي شوند براي اين كار هم ساخته نشده اند، متافيزيك، مانيتيسم و احضار ارواح را پيش مي گيرند و باز مانند گذشته پاي در گل مي مانند. خلاصه در همه زمينه ها و حوزه هاي علوم و دانش بشري سر مي خورند و به فكر خودكشي مي افتند، اما پيام كليسا در شب عيد نوئل آنها را از صرافت خودكشي مي اندازد. به مذهب روي مي آورند و چندي وقت شان با بحث هاي كلامي و فقهي سپري مي شود و در نهايت پس از آزمودن تمام اين راه ها باز به نسخه پردازي رو مي آورند.
هرچند نيت نويسنده در اين كتاب كه به تعبير ايوون بلانژه مورخ و منتقد بزرگ ادبيات معاصر فرانسه «مضحكه فلسفي بزرگي» است، چندان روشن و مشخص نيست، با اين احوال گوستاو فلوبر فرصتي مناسب يافته است تا تمام انزجار خود را از روحيات بورژوازي نوكيسه عصر خود ابراز كند.
البته نبايد اين نكته را فراموش كرد كه هدف فلوبر تنها هجو ادا و اصول بورژواها نيست، بلكه هجو تند فلوبر دامن ادعاهاي روشنفكرانه شايع در عصر او را، به ويژه «علم پرستي» كه به شكل يك مد و نمايش براي فضل فروشي درآمده بود، مي گيرد.
كتاب بووار و پكوشه همچنين در نگاه اول ستايشي است از دوستي و همدلي و اين عبارت فلوبر كه «دوستي دو قلب پاك مرزي نمي شناسد.» با تمامي اين اوصاف كتاب به لحاظ ساختاري از ضعف هاي فراواني صدمه خورده است. تكرار مطالب خيلي زود خواننده را خسته مي كند و تنها به مدد طنز حيرت انگيز فلوبر در اين كتاب حس ملال زدوده مي شود. در خلال مطالعه برخي از صفحات اين كتاب، گاه خواننده علاقه مند نمي تواند جلو شليك خنده و قهقهه خود را بگيرد و اين نكته بسيار جالبي است، چرا كه از فلوبر تا قبل از اين كتاب، آنچه در اذهان منتقدان و علاقه مندانش باقي مانده بود، خشكي، عدم انعطاف و جدي بودن است. جالب اينجاست كه بدانيم دو شخصيت كتاب بووار و پكوشه در طول تجربيات خود به همان سرخوردگي و ماليخوليايي برمي خورند كه تقريباً خود فلوبر به آن رسيد. با همه اين اوصاف بووار و پكوشه كتاب دست اولي است كه البته درباره آن نمي توان قضاوت قطعي كرد، زيرا ناتمام است. اضافه بر قسمت آخر داستان كه فقط خطوط كلي اش به دست ما رسيده، قرار بوده است مجلد دومي هم باشد كه آنچه دو دوست صرفاً جهت لذت خود نسخه برداري مي كنند در آن بيايد. باز به تعبير ايوون بلانژه احتمالاً فلوبر مي خواسته مجموعه يي از لطيفه ها درباره حماقت نويسندگان بزرگ و كوچك ترتيب دهد. با تمامي اين اوصاف طنز و طنازي فلوبر در اين رمان حيرت انگيز و مثال زدني است و مطالعه اين رمان كه ترجمه فارسي آن نيز در بازار كتاب موجود است، لحظات مفرح و در عين حال پرباري براي علاقه مندان به ادبيات فراهم مي كند. شايسته است اين مقال را با نقل قولي از گي دوموپاسان داستان نويس بزرگ و معاصر فلوبر به پايان برسانيم؛ «نخستين هنر فلوبر در نويسندگي كه به محض نظر افكندن به آثارش به چشم مي خورد، قالب و شكل داستان است كه نزد ديگر نويسندگان كم نظير است و نزد عامه مردم نامرئي- مي گويم نامرئي درحالي كه قدرت اثر چنان خوانندگان را تحت تسلط خود قرار مي دهد كه بي آنكه باور داشته باشند، حتي در قعر وجودشان، رسوخ مي يابد. چون خورشيد كه نابينايان را گرم مي كند بي آنكه نورش را به چشم ببينند.»
* بووار و پكوشه/ گوستاو فلوبر/ افتخار نبوي نژاد/ نشر كاروان/ 1384
ہوصفي كه گي دوموپاسان از آثار گوستاو فلوبر كرده است.
شنبه 9 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[مشاهده در: www.iribnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 746]
-
گوناگون
پربازدیدترینها