واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: ‹‹ ماه رمضان ماه همدرى است ››
‹‹ مواسات ، يارى كردن ، به هم كمك كردن و مساعدت و همراهى نمودن بامال و ثروت است . ماه رمضان ماه همدردى با پابرهنگان ، مستضعفان ، محرومان ، گرسنگان ، تشنگان ، فقرا ، مساكين ، نيازمندان و بى بضاعتها ست . همه مردم ثروتمند و فقير در گرسنگى و تشنگى مساوى اند . هيچ كدام در حال روزه چيزى نمى خورند و نمى آشامند و اين راهى است براى اينكه عموم مردم بويژه ثروتمندان و پولدار ها و توانگران و سرمايه داران ، درد گرسنگى و تشنگي پا برهنگان را درك كنند و به فكر و ياد آنها باشند ، شريك غم و غصه آنها شوند ، به يارى آنها بشتابند ، يا مال و ثروت و امكانات خود به آنها كمك كنند ، حقوق سائل و محروم رابپردازنند و از دادن خمس و زكات اموال خويش دريغ نورزند .
همتون کم بیش با عبارات فوق آشنا هستید و نیازی نیست که از فضیلت ماه مبارک و ثواب انفاق و گرفتن دست یک محروم صحبت بشه...
فقط می خوام بگم که سعی کنید تو شادیهاتون هرچقدر هم که اندک باشه یک نیازمند رو هم شریک بکنید.
این روزها مردمی هستند که با آبرو زندگی می کنند و با سیلی صورتشون رو سرخ نگه می دارند، اگر هر کدوم از ما دست یک نیازمند رو در حد توان بگیریم ، مطمئن باشید که تعداد این نیازمندها روز به روز کمتر می شه...
فکر نکنید برای کمک به یک مستمند به یک تراول 50 هزارتومانی نیاز دارین ، نه یک کیسه ی 10 کیلویی برنج ، یک روغن ، یک مقدار حبوبات هر کدوم از اینها می تونه اون سر گرسنه ای که شب ها رو بالین گذاشته می شه رو خوشحال کنه.
بیاین تو این ماه مبارک با کمک فامیل ، دوست و آشنا سبد های غذایی تهیه کنید و برین جاهایی که خودتون می دونید توی شهرتون محله فقیر نشینه و اونها رو بین فقرا پخش کنید.
حاضرم قسم بخورم که وقتی اینکار رو انجام می دین نوع نگاه و نگرشتون به زندگی تغییر پیدا می کنه و از زاویه دیگه ای به دنیا نگاه می کنید.
کاری که وظیفه دولت مثلا مردمی هست رو خودمون انجام بدیم. و این ماه باشه آغاز کارهای خیرمون.
چه اشکالی داره به خاطر تشکر از خدای مهربون، به خاطر تمام مهربونی هایی که در حقمون کرده ، دست یک بنده اش رو بگیریم؟
با خودمون صادق باشیم ...
نماز و روزه واقعی اینجاست
معبود اینجاست
خدا اینجاست
کعبه اینجاست
کافیست که فقط اراده کنیم...
منم دقیقا با کتی موافقم.ما یکی از دوستامون ماه رمضون که میشد برای ایتام و فقیرا غذا میبرد.چیزهایی تعریف میکرد که آدم میموند از شدت ناراحتی.مثلا یکیش این بود که دو نا برادر بودن که روی کارتو می خوابن و غذاشون ویفر هست چون پولشون در همین حد بوده.یا یه خانواده 6 نفری که فقط یه وعده غذا توی هر روز برای 6 نفر داشتن. ماه رمضون که میشد همسایه ها هر کی یه قابلمه غذا می پخت و این آقا با دوستانش میبردن برای اینجور خانواده ها.به کسی فشار نمییومد ولی در عوض دعای خیر فقیرا و ینیما و زمین گیر شده ها پشت سر همه بود.
خداوند در قران سفارش کرده که با یتیما مهربانانه برخورد کنید و اون ها رو زیر بال و پر خودتون بگیرید و در ادامه هشدار میده که آیا نمیترسید از اینکه شما هم از دنیا برید و از شما یتیمان کم سن و سال باقی بمونه؟!
بچه ها سرسری از کنار این نگذرید.
آخه نيازمند واقعي رو چطور پيدا كنيم؟
افرادی که تحت سرپرستی نهاد های خیریه هستند گزینه های خوبی هستند.
افراد با آبرو نیازمند رو خیلی راحت می شه پیدا کرد .
پريا-ز نوشته است:آخه نيازمند واقعي رو چطور پيدا كنيم؟
عزیزم خیلیها هستند تحت سرپرستی خیریه هستند.مثلا همین دوستمون که براتون گفتم یه خیریهیی بودند که یه عدهیی رو تحت سرپستی داشتن.محلهای فقیر نشین که معلومه و شما اگه از دورو بریهاتون بپرسید کلی آدم میشناسن که فقیرن و محتاج کمک.
ممنون از توجه ات معصومه جون
کتی جون ان شالله همیشه موفق و مصمم و پایدار باشی و تو کارهای خیر پیشتاز...
اتفاقا من هم یه تایپیک با همین موضوع زدم . به امید اینکه چراغی روشن کنیم برای فردا ...ttp://www.ashpazonline.com/forum/viewto ... 24&t=10809
بچه ها من الان عذاب وجدان گرفتم
يه ماه پيش از اين موسسات خيريه اومدن دمه دره شرکت عکسه يه سري بچه رو نشون دادن و گفتن اينا يتيمن ( البته با خانواده شون زندگي ميکردن ولي بابا نداشتن) و هر کدوم رو مي خواين انتخاب کنين و ماهيانه يه مبلغي به حسابش بريزيد من گفتم دلم ميخواد اين بچه رو از نزديک ببينم گفت اگه بخوايد بايد تقاضا بديد بيايد موسسه اونم بياد اونجا ببينيدش يه فرم دادن من پر کردم براي اينکه ماهيانه 10 تومن بدم براي اون بچه که انتخاب کرده بودم....بعدش دختره گفت يک ماه ديگه ميايم تا پول رو جمع کنيم
بعدش به هر کسي گفتم اين کارو بکنم يا نه...گفت نه بابا اينا معلوم نيست واقعا ً خيريه هستن يا کلاهبردارن معلوم نيست اين پولارو واقعاً به دسته اون بچه ميرسونن يا نه گفتن اصلاً معلوم نيست همچين بچه اي وجود داشته باشه يا نه!!!
خلاصه منو پشيمون کردن....
ديروز دختره بعد از يک ماه اومد و خواست پول بگيره گفتم من فعلا ً بايد بيشتر در مورد موسسه شما تحقيق کنم بعدا ً خودم ميام موسسه..
بعدش عذاب وجدان گرفتم که نکنه لايق نبودم... به نظره شما ميشه به اين موسسات اعتماد کرد؟؟
سلام به دوستان
من عضو نبودم ولی وقتی این تایپیک رو دیدم تصمیم گرفتم عضو بشم و جواب این دوستمون که دچار تردید شده رو بدم.
دوست من مهم اینه که تو نیت کنی به یه فقیر(اون هم تو این ماه عزیز)کمک کنی.
این راه، این عذاب وجدان، این دلسوزی، این مهربونی که تو قلبت نسبت به
هم نوع خودت ایجاد شده نشون دهنده اینه که تو یه کاری کردی که خدا دلش
می خواد که تو بیشتر بهش توجه کنی.بزار باهات روراس باشم.من دیدم بعضی ها رو که وقتی بحث این جور مسائل پیش میاد ککشون هم نمی گزه که مثلا اون خانواده نون شب ندارن که بخورند.
دوست من باور کن که خدا این راه رو پیش پات گذاشته،مطمئن باش که "تو کارت درسته" اگر نبود این موقعیت حتی تا آخر عمر واست پیش نمیومد.
تا این جاشو داشتی،
حالا از این به بعدشو داشته باش
اگر از ته قلبت خدا رو حس کنی دیگه برات مهم نیست که مردم چی می گن.
خوب حالا بریم سراغ راه حل:
عزیز من راهش خیلی سادس.
خوب اگر به این موسسه اعتماد نداری میتونی بری به کمیته امداد بخش اکرام ایتام که دقیقا همین کارو انجام میدن تازه اونجا الزاما نمیان هر ماه ازت پول بگیرن هروقت که آوردی ازت تحویل میگیرن
حرف آخر:اصلا حرف های منم بی خیال اگر واسه خود خدا می خوای ابن کارو انجام بدی از خودش کمک بخواه
من بکی هر وقت از خدا خواستم راه رو بهم نشون بده،چنان یهویی راه رو بهم نشون داد که با خودم میگم
چرا ما آدما این قدر از یاد تو غافلیم
پريا-ز نوشته است:آخه نيازمند واقعي رو چطور پيدا كنيم؟
پریا جون سوار ماشینت شو بنداز تو سرپایینی.به یه جاهایی میرسی که باورت نمیشه آدمیزاد تو اون محیط زندگی می کنه.یه خانوم بسیار نازنین از آشناهامون هست که زمان جنگ نامزدش شهید میشه.این خانوم بعد اینهمه سال هنوز عاشق اون آقاست و سر خاکش میره.و تمام وقت آزادش صرف پیدا کردن نیازمند واقعی و کمک به اونهاست.خیلی ها هستند که از همکار و همسایه و فامیل و ....که ماهانه مبالغی رو به حساب این خانوم واریز می کنن که صرف اون کمک ها شه.منتها این خانوم به همشون میگه برای به جز واریز پول خودتون بیاید ببینید از نزدیک به کیا دارید کمک می کنید اما فقط چند نفر رفتن و ماکسیمم 2بار طاقت آوردن و دیگه نرفتن.اصلا باورشون نمیشد تو شهر تهران خونه هایی هست که فقر و مریضی و بدبختی از سر و کولش بالا میره.یعنی اینا حتی چندششون میشد تو اون خونه ها پا بذارن.البته میگم چون این خانوم بسیااار دقیق هست به آدم علاف و تن لش و ....پولی نمیده.یعنی اصلا هیچ وقت پولی نمیده.همیشه جنس مورد نیاز یا دارو میده.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 337]