واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: نگاهي به گذشته در امروز
نوشيروان كيهاني زاده
پايان استقلال كوتا ه مدت كوشان هاي ايراني تبار
شاپور يكم شاه ساساني ايران كه به ايران خاوري لشكر كشيده بود در آگوست سال 248 ميلادي پادشاه كوشان ها را مغلوب و سلطنت مستقل آنان را منحل و آنجا را مانند سابق تبديل به حكومت محلي و دست نشانده كرد. شاپور پس از اين پيروزي كسي را مجازات نكرد و مقامي را تغيير نداد. وي به كوشان هاي ايراني تبار گفت ايران زمين نمي تواند شاه مستقل ديگري داشته باشد ولي آنان نيز مي توانند مانند ارمنيان، شاه داخلي داشته باشند و رياست اين شاه كه «پادشاه» خوانده خواهد شد بايد قبلاً به تاييد تيسفون (پايتخت وقت ايران) برسد. منطقه كوشان مي تواند در امور داخلي آزاد باشد ولي حق جنگ خارجي و ارتباط مستقيم با دولت هاي بيگانه و عقد قرارداد و سپردن تعهد را ندارد زيرا اگر در جنگ شكست بخورد، همه ايران «شكست خورده» تلقي خواهد شد. بايد احساس خطر را قبلاً به ستاد جنگ در تيسفون اطلاع دهد تا ارتش ايران خطر را برطرف سازد نه سپاه محدود كوشان كه بيم شكست خوردنش زياد است. استقلال كوشان ها كمتر از دو قرن طول كشيده بود.كوشان ها آريايي هاي ايراني تباري بودند كه در تاجيكستان امروز، شمال و شمال شرقي افغانستان فعلي، كشمير و پنجاب سكونت داشتند و «پيشاور» يكي از شهر هاي بزرگ آنان بود. كوشان ها اوايل هزاره يكم ميلادي (اواخر دوران اشكانيان و به ضعف گراييدن اين دودمان) در منطقه خود دولتي مستقل تشكيل داده بودند. اعقاب كوشان هاي باستان اينك عمدتاً در دو پنجاب (هند و پاكستان)، كشمير، دره پنجشير، نورستان، بدخشان و جمهوري تاجيكستان به سر مي برند. در قديم، اشكانيان كه از ميان مردم خراسان بزرگ تر برخاسته بودند كوشان ها را «تخارها» مي ناميدند كه ايالت تخارستان افغانستان از نام آنان گرفته شده است. تاجيكان منطقه، خود را از اعقاب اشكانيان (پارتي = پلهوي = پهلوي) و حتي تخار ها (كوشان ها) مي دانند.
سابقه تاسيس خبرگزاري در ايران به مناسبت 74 ساله شدن ايرنا
خبرگزاري پارس (ايرنا) 19 مرداد سال 1313 (سال 1934 و در آن زمان مصادف با 10 آگوست) آغاز به كار كرد تا تصميمات دولت، مذاكرات و مصوبات مجلس، فعاليت هاي سازمان هاي دولتي و غيردولتي و افراد را به ايرانيان و ساير ملل گزارش كند و اخبار «مطلق، موثق و مهم» ساير ملل را براي استفاده ايرانيان به رسانه هاي كشور برساند. شاه وقت پس از ديدار از تركيه و مشاهده طرز كار خبرگزاري آناتولي درصدد تاسيس يك خبرگزاري مشابه در ايران برآمده بود و آژانس پارس (ايرنا) كه امروز 74 ساله مي شود پا به عرصه وجود گذاشت.تا سال 1350 (1971)، خبرگزاري پارس آژانس خبري منحصر به فرد ايران بود كه در بهمن ماه اين سال خبرگزاري سازمان راديو ــ تلويزيون تاسيس شد كه تحت نام واحد مركزي خبر به كار ادامه مي دهد. بايد دانست كه عباس مسعودي موسس روزنامه اطلاعات، كار خود را در سال 1304 با ايجاد يك دفتر خبررساني يك نفره به نام مركز اطلاعات آغاز كرده بود. از سال1379، بدون توجه به محدود بودن مشتري، كار تاسيس خبرگزاري در ايران از سر گرفته شده و در حال گسترش است و به دليل وجود اينترنت و تسهيل كار مطلب رساني در هشت سال گذشته در ايران حدود 20 خبرگزاري آغاز به كار كرده است كه بي شباهت به وبلاگ نيستند. از آنجا كه خبرگزاري يك رسانه عمومي نيست كه مستقيماً مطالب گرفته شده را به مردم برساند و يك دستگاه كمكي براي رسانه هاي همگاني به شمار مي رود، معلوم نيست كه خبرگزاري هاي غيردولتي موجود (بدون دريافت كمك مالي، كه كار روزنامه نگاري اصيل نيست) بتوانند درآمد كافي از محل فروش خبر داشته باشند، مخصوصاً كه محصول كار آنها مشابه يكديگر و در تهيه خبر عمدتاً متكي به سازمان ها و مقامات دولتي و ترجمه از آژانس ها و منابع خارجي موجود در اينترنت هستند كه مي دانيم مطالب تبليغي خاصي با هدف هاي ويژه در اينترنت قرار مي گيرد و رسانه هاي ساير ملل، به استثناي ايران، همه مطالب نسخه چاپي خود را در اينترنت قرار نمي دهند.سال هاست كه در همه كشور ها روزنامه ها مي كوشند به محصول كار خبرنگاران و نويسندگان خود و مطالب اختصاصي متكي باشند زيرا استفاده از گزارش هاي خبرگزاري ها باعث مشابهت جرايد مي شود و خواننده در انتخاب روزنامه براي خريد، ارزان ترين آنها را برمي گزيند كه لطمه يي است به كل ژورناليسم يك كشور.
حقيقتي تلخ؛ اكثريت امريكاييان دوستدار ارتش و جنگند
«جرج مك گاورن» سناتور سابق امريكايي از ايالت داكوتاي جنوبي، دكتر تاريخ، مولف چند كتاب و متولد 1922 با شهرت ليبرال بودن و آزادي طلبي هشتم آگوست 2004 در گزارش مصوري كه از شبكه تلويزيوني «ا ي بي سي» پخش شد، علت شكستش در انتخابات رياست جمهوري سال 1972 از ريچارد نيكسون را «مخالفت با هرگونه جنگ و از جمله ادامه جنگ ويتنام» اعلام كرد و گفت اين حقيقت تلخ را در كتاب تازه اش نوشته است. اكثريت يك ملت نبايد اين چنين، جنگ طلب باشد.مك گاورن گفت؛ تصور كردم بيشتر هموطنانم طرز فكر خود مرا دارند و از جنگ بيزارند. حال آنكه در اين زمينه، خواست و احساس بيشتر امريكاييان چيز ديگري بود.مك گاورن كه در جريان جنگ جهاني دوم مانند ساير امريكاييان جوان به نيرو هاي مسلح اين كشور احضار شده و خلبان يك بمب افكن بود و بر سر آلماني ها بمب فرو افكنده بود گفت كه آن جنگ نظر او را تغيير داده است، ولي هموطنانش عقيده ديگري دارند. نيكسون در آن سال اندرز هاي كيسينجر را گوش كرد و در جريان تبليغات انتخاباتي ضدجنگ چيزي نگفت و برنده شد.مك گاورن گفت اين تجربه خود را در كنوانسيون ژوئيه 2004 حزب دموكرات در بوستون به «جان كري» يادآور شدم و به او گفتم كه ضد جنگ شعار ندهد كه بازنده خواهد بود و توصيه كردم تا مي تواند درباره تقويت بنيه نظامي داد سخن بدهد و هر دم بگويد امريكا نخستين قدرت بر سطح زمين است زيرا هموطنان تنها همين حرف ها را حاضرند بشنوند، چرا؟ نمي دانم.مبلغان حزب مخالف (جمهوريخواه) در جريان مبارزات سال 1972 تا توانستند به گوش امريكاييان خواندند كه مك گاورن بيش از حد ليبرال است (در فرهنگ سياسي امريكا؛ متمايل به چپ و صلح جو) و موفق شدند. وي در انتخابات آن سال بزرگ ترين شكست را نصيب حزب دموكرات امريكا كرد زيرا تنها 38 درصد آرا را به دست آورد.
يکشنبه 20 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 338]