واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ساختمان پاها متخصصین طب فشاری یا بازتاب شناسان اکثرا بر روی پاهای بیمار کار می کنند. از این رو برای تعیین محل دقیق رفلکسها آشنایی با آناتومی پاها اهمیت دارد. هر پا از بیست و شش استخوان و سی و سه مفصل، که بیش از صد رباط آنها را بهم متصل کرده اند، تشکیل یافته است. این بیست و شش استخوان عبارتند از: - استخوان پاشنه - استخوان قاپ - استخوان ناوی (زورقی) - استخوان مکعبی - سه استخوان میخی شکل -پنج استخوان کف پایی - چهارده استخوان بند انگشتان (شست پا دارای دو بند و بقیه انگشتان پا دارای سه بند می باشند) استخوانهای قاپ و پاشنه در قسمت خلفی پا قرار دارند. قسمت قدامی پا دارای استخوانهای مکعبی، ناوی و سه استخوان میخی شکل است. سه استخوان میخی یا گوه ای شکل را به صورت داخلی، میانی و خارجی نانگذاری می کنند. استخوان قاپ تنها استخوانی از پاست که با استخوانهای ساق پا (یعنی درشت نی و نازک نی) مفصل می گردد. هنگام راه رفتن نخست این استخوان قاپ است که تمامی وزن بدن را تحمل می کند. سپس بخشی از این وزن به استخوان پاشنه و سایر استخوانهای مچ پا انتقال می یابد. استخوان پاشنه بزرگترین استخوان پاست. هر یک از پنج استخوان کف پا از قاعده، تنه و سر انتهایی تشکیل گردیده است. این استخوانها را طرف نزدیک به مچ پا با استخوانهای میخی شکل اول تا سوم و استخوان مکعبی و از طرف دور از مچ پا با استخوانهای بند انگشتان مفصل می شوند. اولین استخوان کف پا بزرگتر از سایر استخوانهای این دسته است و وزن بیشتری را نیز متحمل می شود. استخوانهای بند انگشتان نیز بمانند استخوانهای کف پا دارای قاعده، تنه و سر هستند. شست پا دارای دو بند بزرگ و سنگین است که به بندهای نزدیک و دور معروفند. سایر انگشتان پا از سه بند تشکیل گردیده اند. انگشت شست پا در اثر پوشیدن کفشهای تنگ تغییر شکل یافته و یک برآمدگی از کیسه زلالی در ان بوجود می آید. این حالت می تواند ارثی نیز باشد. مشکل دیگری که ممکن است شست پا را گرفتار کند، آرتریت اولین مفصل کف پایی- انگشتی است. این اختلال کیسه های پر از مایع واقع در مفصل را دچار التهاب می کند و متعاقب آن استخوانها برآمدگی پیدا کرده و کال تشکیل می دهند. نظم استخوانهای پا دو قوس، یکی طولی و یکی عرضی، ایجاد می کند. قوس طولی دارای یک بخش میانی یا داخلی و یک بخش کناری یا خارجی است. این قوسها به پاها در تحمل وزن بدن کمک کرده، هنگام راه رفتن به عنوان یک اهرم عمل می نمایند. وضعیت استخوانهای تشکیل دهنده این قوسها توسط وترها و رباطها حفظ می شود. در صورت ضعف این وترها و رباطها، ارتفاع قوس طولی داخلی کاهش یافته یا کاملا از بین می رود. این همان حالتی است که بنام کف پای صاف مشهور است. اگر ارتفاع مذکور در اثر ناهماهنگی عضلات افزایش یابد «پا چنگالی» در فرد ایجاد می شود. عضلات پا در هم بافته اند و از این لحاظ قابل مقایسه با عضلات دست می باشند، با این تفاوت که عضلات دست برای حرکات ظریف و پیچیده و عضلات پا برای تحمل وزن و جابجا کردن بدن تخصص یافته اند. عضلات پا به دو گروه عضلات پشتی و عضلات کف پایی تقسیم می گردند. عضله کوتاه باز کننده انگشتان تنها عضله پشتی پاست. عضلات کف پایی در چهار لایه تربیت یافته اند. لایه اول شامل عضله دور کننده شست، عضله کوتاه خم کننده انگشتان و عضله کوچک دور کننده انگشتان است. لایه دوم شامل عضله مربعی شکل کف پا و عضله چرخاننده پنجه (لامبریکال) می باشد. عضلات لایه سوم از عضله کوتاه خم کننده شست پا، عضله نزدیک کننده شست پا و عضله کوتاه خم کننده انگشتان کوچک و لایه چهارم از عضله بین استخوانی پشتی و عضله بین استخوانی کف پایی تشکیل یافته اند. کلیه این عضلات مسئول حرکت انگشتان پا و پا هستنمد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 588]