واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، واشنگتن پست روز يكشنبه افزود: كه در اين راستا، دولت، آمريكا مشغول مذاكره براي امضاي توافقنامه با كشورهاي آسياي ميانه براي از بين بردن محدوديت ها در اين مسير است. هرچند پاكستان تاكنون آشكارا تهديد به قطع خطوط مواصلاتي به افغانستان نكرده، اما وزارت دفاع آمريكا (پنتاگون) از احتمال بروز اين وضعيت ابراز نگراني كرده است. روابط اسلام آباد و واشنگتن به دنبال يورش كماندوهاي آمريكا به عمق خاك پاكستان براي كشتن اسامه بن لادن رهبر القاعده، به سردي گراييده است. اين كشور سپتامبر گذشته گذرگاه اصلي پاكستان به افغانستان را موقتا بست كه در نتيجه آن صدها كاميون حامل تداركات و تانكر سوخت رسان از حركت بازماندند و ده ها دستگاه نيز در حملات شورشيان منهدم شدند. برپايه اين گزارش، حجم ارسال محموله توسط خطوط كشتيراني از طريق پاكستان كاهش يافته است. فرماندهان نظامي آمريكا راه هاي مواصلاتي ارسال تداركات را پاشنه آشيل جنگ افغانستان مي دانند و بر اين مبنا در جست و جوي راه هاي ديگري هستند كه البته افزون بر آنكه بر هزينه هاي جنگ خواهد افزود، واشنگتن را وابسته به رژيم هايي در آسياي ميانه خواهد كرد كه مستبد هستند. يك مقام بلندپايه دفاعي آمريكا به واشنگتن پست توضيح داده است كه بخش نظامي خواهان حفظ كردن همكاري پاكستان براي تامين اين اهداف است، زيرا اين كشور مستقيم ترين و ارزان ترين راه دستيابي به افغانستان است، اما پنتاگون همچنين خواستار آن است كه بتواند درصورت لزوم به نحوي پاكستان را دور بزند. اين روزنامه آمريكايي در ادامه نوشت: افغانستان به دريا راه ندارد و از طرفي هم ايران، راه دستيابي از طريق غرب افغانستان را مسدود كرده است از اين لحاظ، گزينه هاي پنتاگون براي تامين راه هاي تداركاتي محدود است. يك مقام نظامي آمريكا بدون ذكر نام، گفت: راه هاي مواصلاتي ما با افغانستان، آسياي ميانه يا پاكستان است. دوست داريم ميان اين راه ها تعادل برقرار كنيم نه اينكه به طور مطلق متكي به يكي باشيم، بلكه به اين صورت كه هر زمان امكان تغيير جهت داشته باشيم. مقامات نظامي آمريكا اعلام مي كنند، براي زمان دسترسي نداشتن به راه هاي پاكستان، طرح هاي پشتيباني اضطراري دارند. برپايه اين گزارش، وزارت دفاع آمريكا در حال افزايش حجم ارسال محموله هاي هوايي به افغانستان است و براي صرفه جويي در هزينه ها، مقاديري از اين محموله ها را هم از طريق راه آبي و بنادري در خليج فارس به منطقه ارسال و سپس با هواپيما به مناطق جنگي منتقل مي كند. در سال 2009، آمريكا 90 درصد محموله ها را با كشتي وارد بندر كراچي مي كرد و سپس كاميون ها با عبور از راه هاي مارپيچي كوهستاني، بيابان ها و مناطق دور افتاده قبيله نشين، محموله ها را به خاك افغانستان منتقل مي كردند. همه مراحل كار را پيمانكاران طرف قرارداد با دستگاه نظامي آمريكا انجام مي دادند و امكان دستيابي سارقان، شورشيان يا از بين رفتن محموله ها بر اثر بلايا ي طبيعي نيز مترتب بود. اكنون حدود 40 درصد كار ارسال محموله از طريق جاده از شمال افغانستان انجام مي گيرد، ضمن آنكه يك راه وصله گونه اي هم از طريق خطوط راه آهن كشورهاي آسياي ميانه و جاده اي كه پنتاگون آن را شبكه توزيع شمالي مي نامد، نيز وجود دارد كه مصمم است تا پايان امسال اين مسير را تا 75 درصد حجم محموله گسترش دهد. مقامات دولت باراك اوباما اعلام كرده اند، در حال مذاكره براي امضاي توافقنامه هايي با قزاقستان، ازبكستان و ساير كشورهاي آسياي ميانه هستند تا بتوانند تداركات بيشتري را به منطقه جنگي افغانستان ارسال كنند. واشنگتن كه درحال آماده شدن براي خروج يك سوم نيروهايش از خاك افغانستان تا سپتامبر 2012 مي باشد، همچنين خواستار دريافت مجوز بازگرداندن خودروها و ساير تجهيزاتش از اين كشور است. مقامات دفاعي آمريكا مي گويند كه راه مواصلاتي تداركاتي شمال افغانستان بدون همكاري روسيه ممكن نيست. يك راه جديد هم وجود دارد كه از سيبري مي گذرد. براساس اين گزارش، پنتاگون براي ارسال تداركات از طريق آب، از كشورهاي آسياي ميانه با دو محدوديت بزرگ دست به گريبان است. نخست اينكه تداركات عموما محدود به غذا، آب و مصالح ساختماني است و ارسال مهمات، اسلحه و ساير محموله هاي مرگبار، توسط دريا ممنوع است و دوم، اين مسير يك طرفه است و هيچ چيزي از كشور افغانستان قابل انتقال نيست. مقامات واشنگتن مي گويند، مشغول مذاكره با بسياري از كشورها هستند تا اين محدوديت ها را از ميان بردارند. لغو اين محدوديت ها براي خروج 33 هزار نيروي آمريكايي ظرف 15 ماه آينده از افغانستان لازم و ضروري است. مهمترين بخش شبكه مواصلاتي شمال افغانستان، خط آهني است كه از خاك ازبكستان مي گذرد و به رودخانه آمو دريا رسيده و از آنجا راهي حيرتان افغانستان مي شود. حدود 78 درصد كاميون هاي ارسال تداركات از اين نقطه عبور مي كنند. واشنگتن پست نوشت: ازبكستان در فهرست خانه آزادي كه يك گروه وكالت حقوقي در واشنگتن است، در مكان نهم بدترين كشورهاي جهان از حيث رعايت آزادي هاي مدني و حقوق سياسي قرار دارد. از سال 2001 تا 2005، آمريكا از طريق راه هوايي ازبكستان اقدام به ارسال تداركات آذوقه و سلاح براي افغانستان مي كرد، اما در سال 2005 به دنبال خواسته واشنگتن از تاشكند براي تحقيق بين المللي درباره كشته شدن صدها تظاهر كننده ضد دولتي در استان انديجان، نيروهاي آمريكايي اخراج شدند. دولت آمريكا از سال 2008 درصدد بهبود رابطه با ازبكستان برآمد و با اعزام فرماندهان نظامي و مقامات ديپلماتيك به تاشكند، اين روابط از سرگرفته شد و به دنبال آن خطوط راه آهن ،بزرگراه ها و پايگاه هاي هوايي ازبكستان به روي محموله هاي آمريكايي گشوده شد. صوير**1591**1516
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]