واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: YAGHOT SEFID12th January 2010, 12:53 PMتصویربرداری از حمله به یک ستاره كوتوله سفيد ... ;):cool: گروه دانش- همين چند روز پيش رصد هجوم يك سياهچاله به يك كوتوله سفيد از طريق تلسكوپ فضايي هابل ستاره شناسان جهان را به وجد آورد. تلسكوپ فضايي هابل از اين ستاره كوتوله سفيد درست بعد از زماني كه به درون سياهچاله كشيده شده و در آن متلاشي شد تصويربرداري كرد. ستارههاي كوتوله سفيد براي ستارهشناسان اهميت زيادي دارند. چنان كه مدتي پيش هم شبكهاي سراسري از تلسكوپها در 22 رصدخانه در سراسر جهان چندي را به تماشاي كشاكش يك كوتوله سفيد بين مرگ و زندگي كشاندند. مثل بسياري از ستارههاي كوتوله سفيد، سوخت اين ستاره هم در حال تمامشدن بود. اين مشاهدات به اين خاطر جالب بود كه مرگ يك ستاره بسيار شبيه به خورشيد ما رخ می داد. در عين حال وضعيت كوتولههاي سفيد ميتواند اطلاعاتي نيز درباره سن جهان در اختيار ستارهشناسان قرار دهد چرا كه به عنوان مثال با وجود كوتولههاي سفيد ميتوان محدوده سنياي براي جهان اطراف و كهكشانها تعيين كرد. تبديلشدن به ستاره كوتولهسفيد سرنوشت ستارگاني با جرم متوسط مثل خورشيد ما است. ستارگان با جرم متوسط با تركيب هستههاي هيدروژن خود و تبديل آن به هليوم به بقايشان ادامه ميدهند چراكه گرمايي كه در نتيجه همجوشي هستهاي در خورشيد ايجاد ميشود فشار رو به بيروني را ايجاد ميكند. اين شرايط مانند وضعيت يك ظرف خوراكپزي است كه در آن محكم بسته شده باشد؛ بدون اين كه درزي داشته باشد. گرم كردن غذا در چنين ظرفي فشاري ايجاد ميكند. خورشيد هم همين شرايط را دارد. هرچند كه كاملاً حالت يك ظرف محكم بسته شده و بدون درز را ندارد. به اين ترتيب جاذبه موجب ميشود كه خورشيد به سمت داخل خودش كشيده شود. در همين حال هم فشاري كه به وسيله گازهاي داغ در هسته ايجاد ميشود، آن را به سمت خارج هل ميدهد. توازن بين فشار رو به بيرون و جاذبه در زندگي ستاره بسيار حساس و تعيين كننده است. اما هميشه وضع به اين منوال و در حالت توازن باقي نميماند زيرا خورشيد ما در پنج ميليارد سال آينده عمرش، همه هيدروژن هسته اش را مورد استفاده قرار خواهد داد. در اين مدت موقعي كه خورشيد مقدار زيادي از هيدروژنش را مصرف ميكند، كفه به سمت جاذبه ميل ميكند و ستاره شروع به فرورفتن در خود ميكند. فشرده شدن ستاره موجب ميشود تا دوباره گرم شود و بتواند هر آن چه از هيدروژن كه برايش در پوسته اطراف هسته باقي مانده با هم تركيب كند. پوسته هيدروژني در حال سوختن، لايههاي خارجيتر ستاره را منبسط ميكند. موقعي كه اين اتفاق رخ ميدهد، خورشيد ما يك غول قرمز ميشود و آنقدر بزرگ ميشود كه سياره عطارد را بطور كامل ميبلعد. موقعي كه يك ستاره بزرگتر ميشود، گرمايش پخش ميشود و دماي سراسرش كاهش مييابد. اما دماي هسته غول قرمز ما -خورشيد- افزايش مييابد تا در نهايت به قدر كافي داغ ميشود. به حدي كه ميتواند هليوم ايجاد شده در نتيجه همجوشي هستهاي هيدروژن، را هم با هم تركيب كند. در نهايت، اين گرما هليوم را به كربن و ساير عناصر سنگينتر تغيير شكل ميدهد. خورشيد تنها يك ميليارد سال را در وضعيت غول قرمز ميماند. در حالي كه نزديك به 10 ميليارد سال را مشغول سوزاندن هيدروژن بوده است. اتفاقي كه بعد از آن ميافتد اين است كه پس از آن كه غول قرمز ما -خورشيد- هليومش را ميسوزاند و به كربن تبديل ميكند و آن را تمام ميكند ديگر به قدر كافي داغ نيست كه بتواند كربني كه ايجاد كرده را نيز بسوزاند. در نتيجه دوباره در برابر جاذبه سر تسليم فرود ميآورد. موقعي كه هسته ستاره منقبض ميشود، موجب آزادي انرژي ميشود كه در نتيجه آن پوشش باقي مانده ستاره منبسط ميشود. حالا ستاره غولي بزرگتر از قبل شده و شعاع خورشيد ما بزرگتر از مدار زمين ميشود! خورشيد در اين وضعيت خيلي دوام نخواهد آورد. به اين ترتيب كه جرمش را از دست خواهد داد و لايههاي خارجياش خواهند تركيد. اما هسته ستاره، سالم باقي ميماند و تبديل به كوتوله سفيد ميشود. ستارگاني كه از نظر جرم با خورشيد ما قابل مقايسه هستند، در مدت 75 هزار سال از زمان تركيدن پوستههايشان به ستاره كوتوله سفيد تبديل ميشوند. در نهايت آنها خنك ميشوند و گرماي باقي ماندهشان را به فضا ميتابانند و خودشان با تبديل شدن به توده سياهي از كربن محو و بينور ميشوند. ممكن است 10 ميليارد سال طول بكشد، اما سرانجام خورشيد ما نيز روزي به پايان خط ميرسد و بطور كامل به يك كوتوله سياه تبديل ميشود. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 363]