محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796989226
سه اصل روششناختي در آموزش مهارت هاي پژوهشي(1
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سه اصل روششناختي در آموزش مهارت هاي پژوهشي(1 نويسنده:حسن اسلامپور چكيده آموزش مهارتهاي پژوهشي در جامعة علمي ما چه در حوزه و چه در دانشگاه، با آسيب‌هاي متعددي همراه بوده و هست. دست‌اندركاران پژوهش غالباً دربارة تعداد مهارتهاي لازم در اين عرصه و ترتيب آموزش آن وحدت نظر ندارند. بسته هاي آموزشي ناظر به كميت و كيفيت آموزش مهارتها كه در برخي از مراكز پژوهشي تدوين شده است، در مرحلة اجرا با اشكال هاي كارشناسي مواجه شده اند و نبود منابعي معتبر و پاسخ‌گو در اين‌باره، راه را براي ظهور سليقه هاي مختلف باز كرده است. پژوهش حاضر به منظور ارائه يك ديدگاه كارشناسي روشنگرانه، در قالب يك طرح آموزشي، سه اصل روششناختي و تعيين‌كننده را براي كارآيي بهتر آموزش‌ها تحليل و اثبات مي‌كند. اين سه اصل مهم عبارت‌اند از: 1.آموزش مهارت ها بايد كافي باشد؛ 2. هنگام آموزش بايد مهارتها را تجزيه كرد؛ 3. در آموزش مهارت ها بايد ترتيب منطقي را رعايت كرد. اين سه اصل بر سه واقعيت مبتني است: الف) مهارت هاي پژوهش تعدد دارند؛ ب) مهارتها هميشه مركب و به هم پيوسته هستند و تك مهارت نداريم؛ ج) مهارتها ترتّب دارند و نمي‌توان آنها را به دلخواه مقدم و مؤخر كرد. رعايت نكردن اين سه اصل، كارآيي آموزش پژوهش را ناكام و مختل مي‌سازد. کليد واژه‌ها: روش تحقيق، مهارت، رابطة مهارت هاي پژوهشي، آسيب‌هاي پژوهش، آموزش پژوهش. مقدمه مراد از روش، مجموعه فعاليت‌هايي است كه محقق بر اساس امكانات موجود، براي ارائه يك پژوهش صحيح و مؤثر انجام مي‌دهد. از ميان تعريف‌هاي گوناگوني كه منابع روش تحقيق براي «پژوهش» ارائه داده‌اند، تعريف شايسته اين است كه بگوييم پژوهش، يك فرايند نظام‌مند براي پردازش(1) اطلاعات در يك گسترة خاصي از علوم است و با رعايت هويت جمعي به نوآوري مي انجامد.(2) در عرصة آموزش مهارتهاي پژوهشي، بايدها و نبايدهايي وجود دارد كه به دليل بديهي بودن آنها، ترديد دربارة آن قواعد شايسته نيست. اين بايد و نبايدها را «اصل» مي‌ناميم. مهارت(3) يا «صناعت» در زبان عربي، حاصل تمرين و تكرار زياد است كه فرد با به دست آوردن نوعي تجربة بلند مدت، قادر به انجام درست كارها در زماني مناسب است. در اين نوشتار، مهارت هاي پژوهشي به يك معناي عام آمده است. هر مهارتي كه به شكلي در فرايند پژوهشي نقش داشته باشد، اعم از اينكه به مقدمات پژوهش مربوط باشد يا به پژوهش مقدماتي(4) و يا پژوهش حقيقي و اصيل، مهارت هاي پژوهشي ناميده مي شود. در آموزش اين مهارت ها، بايد از اصولي تبعيت كرد؛ سه اصل روش شناختي از اين اصول عبارت اند از: الف) اصل تعدد و تنوع مهارت ها؛ ب) اصل تجزيه مهارت ها؛ ج) اصل ترتب مهارت ها. بحث مهارت هاي تحقيق و نحوة آموزش آنها، از مسائلي است كه در رشته هاي مختلفي از علوم قابل بررسي است. در علوم روان شناسي، به ويژه روان شناسي يادگيري، بسياري از مهارت‌هايي كه در تحقيق از آنها استفاده مي‌كنيم، مطرح مي شوند. مهارت هاي مطالعه، به يادسپاري، يادآوري، مهارت گوش دادن، پردازش و بسط اطلاعات آموخته شده، روش خلاصه كردن و فشرده سازي اطلاعات و ده‌ها مورد ديگر، از اين جمله‌اند. برخي از مهارت هاي تحقيق نيز با روش‌شناسي در ارتباطند؛ مانند مهارتهاي فرضيه شناسي، فرضيه‌سازي، زبان علمي، روش نظريه پردازي، روش تحليلي و تركيبي، مدل سازي، همچنين، منطق عهده‌دار بسياري از مهارت‌هاست. مجموعه مهارتهاي فكر كردن يعني روش شناخت مجهولات از معلومات مانند تجزيه موضوع به مسئله، طراحي پرسش‌هاي تحقيق، استدلال و نقض، استنتاج، قياس، تدوين برهان، استنباط، تجزيه موضوع به مسئله و توجيه گزاره ها، مهارتهاي منطقي‌اند. برخي از مهارت هاي تحقيق، زاوية ديد فلسفي دارند؛ مانند مهارت كنجكاوي و روحية پرسش‌گري، مهارت جامع‌نگري يا نگاه سيستمي(5) به لايه هاي واقعيات، مهارت نگاه الهي (در مقابل نگرش مادي و پوزيتويستي و تحويل‌گرا(6)). برخي از مهارت هاي تحقيق كه جنبه تربيتي و اخلاقي دارند، در علوم تربيتي و مباحث آموزش و پرورش مورد بحث قرار مي‌گيرند. مهارت هايي نيز به مباحث كتاب شناسي، ادبيات و نگارش تعلق دارند. بدين ترتيب، پژوهش محل تلاقي مؤلفه‌هاي متعددي از مهارت هاي اخلاقي، روان‌شناختي، منطقي و فلسفي است. محققي كه قصد دارد دربارة مهارت هاي تحقيق پژوهش كند، در ابتدا خود را با جنبه هاي مختلفي از موضوع مواجه مي بيند و ناگزير است از بين آنها مواردي را گزينش كند. در اين نوشتار با رويكرد منطقي و فلسفي به بررسي اصولي مانند تعدد، تنوع، تجزيه و ترتب مهارت ها خواهيم پرداخت و در برخي موارد از اصول روان شناسي يادگيري نيز كمك مي‌جوييم. اهميت و ضرورت بحث در حدود سه دهة اخير كه بحث پژوهش و آموزش مهارت هاي آن، به تدريج در جامعة ما تقويت شده است، در كم و كيف مهارت هاي پژوهشي و ويژگي ها و گونه هاي آن كار قابل توجهي صورت نگرفته است. اغلب به صورت كلي مهارت‌هايي را براي پايان‌نامه يا آثار پژوهشي ديگر طرح كرده اند؛ اما دربارة تعداد اين مهارت ها و چگونگي آموزش آن در مقاطع مختلف هيچ فعاليت چشم‌گيري انجام نشده است. (7) در مقطع كارشناسي به بهانة اينكه اين مقطع، پايان‌نامه ندارد، دانشجويان از حدود صد مهارت مقدماتي كه براي آيندة آنها بسيار مهم است، محروم مي شود. از اين روي، دانشجويان اين مقطع بايد در انتظار تراكم سنگين يادگيري مهارت ها در آستانة پايان‌نامه نويسي باشند. آيا فرقي بين «آموزش مهارتها» و «به كارگيري مهارت ها به صورت بالفعل» وجود ندارد؟ بايد اعتراف كنيم كه در امر آموزش پژوهش در مراكز آموزشي و پژوهشي، يك سير منطقي ثابت نداريم و در اين زمينه روش واحدي وجود ندارد. بررسي اين پديده، يك امر فراپژوهشي و مديريتي است كه مي‌تواند اصولي را به ما معرفي كند تا امر خطير پژوهش و آموزش را بهتر و مؤثرتر برنامه ريزي كنيم. طرح مسئله مربيان و دست اندركاران آموزش پژوهش درباره تعداد مهارت هاي پژوهشي وحدت نظر ندارند. مشاهده مي شود مجموعه اي از مهارت ها بدون تفكيك دقيق بين آنها، يكباره آموزش داده مي شوند و دانش‌پژوهان در مرحلة عمل كه بايد و گام به گام مهارت هاي تدريس شده را به كار گيرند، دچار مشكل مي شوند. محقق مبتدي با انبوهي از مهارت هايي مواجه مي شود كه آنها را «اجمالاً» ياد گرفته است؛ اما به طور تفصيلي و عملي نمي‌داند چه رابطه اي هم دارند. آيا نمي‌توان مهارت هاي مركب را به مهارت هاي بسيط تجزيه كرد و به صورت جداگانه در آموزش آنها اهتمام ورزيد؟ به طور كلي، عمل، يك موضوع تدريجي‌الحصول است و محقق در هر مرحله از فرايند تحقيق، بايد به صورت عملياتي تلاش‌هاي خود را پيش ببرد. آن اين امر مستلزم است كه او از مراحل ريزتر فرايند تحقيق آگاهي كافي داشته باشد. متأسفانه به علت تفكيك نشدن مهارت ها، اين آگاهي براي بسياري از محققان حاصل نمي شود. چگونه مي توان مهارت هاي لازم براي پژوهش را ابتدا به دست آورد و رابطة بين آنها را روشن ساخت؟ ناآشنايي با مادة آموزشي همواره مشكل ايجاد خواهد كرد؛ پژوهش نيز با همة حساسيت و اهميتي كه دارد، از اين قاعده مستثنا نيست. بي توجهي به رابطه‌هايي كه بين مهارت هاي پژوهشي وجود دارد، آموزش بهره برداري عملي از آنها را بي فايده مي سازد. مربيان و برنامه ريزان بايد اين واقعيت را بپذيرند كه مهارت هاي مربوط به پژوهش، از دويست مهارت جزئي نيز بيشتر است. چه رابطه اي بين آنهاست؟ كدام يك بايد زودتر آموخته شوند؟ حذف برخي از مهارت ها، چه آسيب‌هايي مي‌تواند ايجاد كند؟ مهارت هاي اهم و مهم كدامند؟ كدام مهارت ها در شكوفايي فكر و ذهن محققان، نقش محوري دارند؟ چه رابطه اي بين تجزيه مهارت ها و تحليل و تجزيه خطاهاي پژوهشي وجود دارد؟ اگر مهارت ها با هم پيوند دارند، بدون كسب مهارت هاي قبلي، چگونه مي‌توان آموزش مهارت جديد را آغاز كرد؟ اساساً چرا در عرصة مديريت پژوهش از اين اصول مهم غفلت مي ورزيم؟ پيشينه و روش بحث متأسفانه تعداد مهارت هاي لازم براي پژوهش‌هاي علمي و چه اصول و قواعدي حاكم بر آنها، تاكنون به صورت مشخص و مدون بررسي نشده است؛ اما اين واقعيت را به سادگي مي‌توان پذيرفت كه در تاريخ منطق، ارسطو به سهم خود قواعدي را براي درست فكر كردن تدوين كرده است. در دوران جديد نيز فيلسوفاني مانند فرانسيس بيكن و دكارت قواعدي را براي پژوهش‌هاي علمي ارائه داده اند. در بين منابع متعددي كه دربارة روش تحقيق نگاشته شده است، هيچ نوع دسته بندي و تنظيم سلسله مراتب آموزشي بين مهارت هاي متعدد به طور گسترده ديده نمي‌شود. موضوع هايي را كه در اين نوشتار به بررسي آن خواهيم پرداخت (فرضيه ها) عبارتند از: الف) مهارت ها و سرفصل هاي روش تحقيق متعدد و متنوع اند. از اين رو، بايد به اصل كفايت آن توجه داشت؛ به گونه اي كه برخي از مهارت ها و سرفصل ها مغفول نمانند. ب) تك‌مهارت كه به تنهايي تأثيرگذار باشد و در كنار ديگر مهارتها طرح نشود، منتفي است و مهارت ها معمولاً در كنار هم و مركب‌اند. از اين روي، اصل تجزيه مهارت ها بايد رعايت شود. هر آموزش دهنده اي موظف است «مجموعه» مهرت ها را به ريزمهارت‌هاي تشكيل‌دهندة آن تجزيه كند و در قالب يك سير منطقي آنها را آموزش دهد. ج) مهارت ها معمولاً بر هم مترتب‌اند. بنابراين، نمي‌توان در آموزش، دلبخواهي عمل كرد، بلكه بايد اصل ترتب و گام به گام بودن را رعايت كرد. قواعد، منطقي، و تقدم و تأخر منطقي بر آنها حاكم است و گاهي جنبة مقدماتي و تكميلي نسبت به يكديگر دارند. بديهي است پژوهش مسئله اي فرايندي است و بين مراحل آن پيوندي مؤثر وجود دارد. هدف اين نوشتار آن است كه مطالعة دقيق تري دربارة تعدد و تنوع مهارت ها داشته باشيم تا بر اساس آن بتوانيم رابطة بين مهارت هاي پژوهشي را بهتر درك كنيم. تنها در اين صورت است كه مي توان يك آموزش صحيح، پايدار و پويا داشت. از مشكلات پيش روي اين پژوهش آن بوده است كه به رغم جست‌وجو براي منبع‌يابي، به هيچ منبع قابل توجهي دست نيافتيم. براي رسيدن به اهداف تحقيق، روش تحليلي را برگزيديم و با مراجعه به منابع و كارشناسان عرصة پژوهش و نيز بر اساس تجربيات و مشاهدات نگارنده در طي تدريس مكرر اين درس، مقاله حاضر را در سه قسمت سامان مي دهيم. بعد از بيان تعدد و ارائه برخي از طبقه بندي‌ها دربارة تنوع مهارتها در قسمت اول مقاله، بحث تركب و ضرورت تجزيه مهارت هاي پيچيده را در قسمت دوم طرح كرديم. در قسمت سوم، به ترتب منطقي و آموزشي مهارت ها پرداختيم و اثبات كرديم كه به سادگي نمي‌توان مهارت ها را به صورت دلخواهي و بدون رعايت ترتيب آموزش داد. اصل اول: تعدد و تنوع مهارتها نداشتن تصوري درست از تعداد مهارتها، هم براي طالبان عرصة تحقيق و هم براي مربيان و برنامه ريزان، آسيبي بزرگ به شمار مي‌آيد و چه بسا تلاش‌هاي آنها را عقيم سازد. بنابراين، اين پرسش مطرح است كه مهارتهاي پژوهش واقعاً چه تعداد است و چرا متعدد است؟ آيا مي‌توان آنها را به اعتباراتي طبقه بندي كرد؟ از آنجا كه پژوهش يك فرايند است، به تعداد مراحل كلي و جزئي اي كه پژوهشگر بايد طي كند، مهارت وجود دارد و رعايت آنها لازم است. نداشتن مهارت در يك مرحله از اين فرايند، بي‌ترديد ساير مراحل آن را تحت تأثير قرار مي دهد. مهارت هاي پژوهشي بسيار بيشتر از آن است كه معمولاً گفته مي شود. براي مثال، مهارت «فكر كردن» يا «گوش دادن» مهارتهاي مهمي‌اند، ولي كمتر بدان‌ها توجه مي شود. بر اساس بررسي هاي انجام شده دربارة خطاهاي محققان، به اين نتيجه مي‌رسيم كه مهارت هاي تحقيق ممكن است بيش از 200 مورد باشد. به عبارت ديگر، به اندازة خطاهايي كه محققان انجام مي دهند، مهارت وجود دارد؛ زيرا خطا در هر مرحله از پژوهش، يعني رعايت نكردن مهارتي كه به همان مرحله مربوط است. اساساً آموزش مهارت ها ناظر به اين است كه از خطاها و آسيب‌هاي تحقيق جلوگيري شود. در اينجا فهرست و سرفصل‌هاي برخي از اهم مهارت هايي را كه تاكنون استقرا شده است، به صورت الفبايي و بدون مرحله بندي مي‌آوريم. فهرست مهارتهاي تحقيق 1.آزمايش قلم براي درست‌نويسي فارسي؛ 2. آشنايي با نرم‌افزارهاي رشته؛ 3. استفاده از رايانه؛ 4. پيشينه‌يابي پژوهش‌هاي مسئله؛ 5. پيشينه يابي خود مسئله؛ 6. تبارشناسي موضوع؛ 7. تبديل مشكل به مسئله؛ 8. تبديل موضوع به مسئله؛ 9. تدوين طرح ساده براي تحقيق؛ 10. تعيين اهداف پژوهش؛ 11. تعيين پيش‌فرض‌ها و مباني؛ 12. تعيين دامنه و قلمرو پژوهش؛ 13. تندخواني و افزايش بهره‌وري؛ 14. خلاصه‌نويسي تخصصي؛ 15. طراحي پرسش‌هاي اصلي و فرعي؛ 16. عنوان يابي و شرايط آن؛ 17. فرضيه‌سازي؛ 18. فيش‌نويسي مطالب؛ 19. فيش‌نويسي نمايه‌اي؛ 20. مديريت حافظه؛ 21. روش مرور؛ 22. روش مطالعه (و شرايط عمومي آن)؛ 23. روش مطالعه مِردِر؛ 24. روش مطالعه مشاركتي؛ 25. روش مطالعه مطالب سخت و مشكل؛ 26. روش مطالعه اكتشافي؛ 27. روش مطالعه انتقادي؛ 28. روش مطالعه به روش «پس ختام»؛ 29. روش مطالعه تجسسي؛ 30. روش مطالعه خواندن اجمالي؛ 31. روش مطالعه دقيق‌خواني؛ 32. روش يابي پژوهش؛ 33. مهارت آدرس‌دهي سلسله مراتبي مطالب؛ 34. مهارت آيين و علائم نگارش؛ 35. مهارت استفاده از نرم‌افزار كتابخانه؛ 36. مهارت اعتباريابي فرضيه‌ها؛ 37. مهارت تجزية مسئله؛ 38. مهارت تجزية موضوع؛ 39. مهارت تجسم ذهني مطالب؛ 40. مهارت تحليل مفهومي متن؛ 41. مهارت تحليل گزاره‌هاي متن؛ 42. مهارت تحليل شبكه اي متن؛ 43. مهارت تحليل مدعا يا نظريه؛ 44. مهارت تدوين بدنه مسئله؛ 45. مهارت تدوين چكيده؛ 46. مهارت تدوين نتيجه؛ 47. مهارت تصحيح؛ 48. مهارت تطبيق و مقايسه ساده؛ 49. مهارت تعيين واژگان كليدي؛ 50. مهارت تفسير؛ 51. مهارت تقرير؛ 52. مهارت تمييز ادله از مباني؛ 53. مهارت توجيه؛ 54. مهارت طرح پرسش؛ 55. مهارت فشرده سازي اطلاعات؛ 56. مهارت مسئله يابي (عمليات كشف مسئله)؛ 67. مهارت مقايسه دو اثر؛ 58. مهارت مقدمه نويسي؛ 59. مهارت مقوله‌بندي (از راه طرح پرسش)؛ 60. مهارت نقد چكيده‌ها؛ 61. مهارت تمييز مباني و مسئله؛ 62. مهارت واژه‌گزيني؛ 63. مهارت يادداشت‌برداري؛ 64. مهارت يكپارچه‌سازي اطلاعات. طبقه بندي مهارتها به طور كلي مي‌توان دو نوع طبقه بندي از مهارتها ارائه داد. در طبقه بندي كلي، تمام مهارتها در يكي از طبقه‌ها قرار مي‌گيرند. اما در طبقه بندي جزئي، هر دسته بندي شامل تعدادي از مهارتها مي شود و گروه كوچك‌تري را تشكيل مي‌دهد. در ادامه به يك طبقه بندي كلي و چند طبقه بندي جزئي اشاره مي‌كنيم. هدف ما توجه به اين طبقه بندي‌ها در مرحلة آموزش و برنامه‌ريزي آموزشي است. الف) طبقه بندي كلي آموزشي از آنجا كه رعايت اين طبقه بندي يك راه‌كار بسيار مناسب و منطقي براي آموزش مهارتها در مراكز آموزشي و پژوهشي است، آن را «طبقه‌بندي كلي آموزشي» نام نهاديم. در اين طبقه بندي، مهارت ها را در يك رهيافت گزينش‌گرانه براي برنامه ريزي آموزشي بر اساس مقاطع مي‌توان به سه دسته بزرگ تقسيم كرد. تمام مهارتهاي مندرج در فهرست مهارتها را مي‌توان در اين سه دسته يا سه مرحله اي كه در جدول شماره يك مي‌آيد، جاي داد. جدول شماره 1: مرحله آموزش نوع مهارتها مقطع تحصيلي حوزه و دانشگاه وظيفه دانش پژوه در مقطع تحصيلي وضعيت دانش‌پژوه دوران آغازين آموزش مهارتهاي مقدمات پژوهش يا ماقبل تحقيق حوزه: پايه 1 تا 4 دانشگاه: كارشناسي گسترش اطلاعات: روش كسب علم موجود پژوهشگرايي: هنوز نمي‌تواند پژوهش كند مگر برخي از تحقيق هاي ساده با نظارت مربي دوران مياني آموزش مهارتهاي پژوهش مقدماتي و آشنايي با مهارتهاي پژوهش حقيقي حوزه: پايه 4 تا 7 دانشگاه: مقطع ارشد يادگيري پژوهش: تحليل و نقد اطلاعات پژوهشگري: مي‌تواند پژوهش‌هاي غير پيچيده را انجام دهد و در تحقيقات مهم‌تر به راهنمايي و مشاوره نيازمند است. دوران نهايي آموزش تكميل مهارتهاي پژوهش حقيقي و پيشرفته حوزه: به تدريج بعد از پايه 7 تا آخر تحصيل. دانشگاه: دوره دكتراي توليد نظريه پژوهش‌مندي: مي‌تواند پژوهشي انجام دهد كه توليد فكر كند با توجه به جدول شمارة يك، ويژگي‌هاي حاكم بر سه دورة آموزشي مهارتها را توضيح مي‌دهيم و به برخي از مهارت هاي مربوط به هر دوره اشاره مي‌كنيم. پي نوشت ها : 1. Processing. 2. ر.ك. فرامرز قراملكي، احد، روش شناختي مطالعات ديني (تحريري نو)، ص 29. 3. skill; experience. 4. منظور از «پژوهش مقدماتي»، چنان‌كه در ادامه اين نوشتار خواهد آمد، مجموعه تمريناتي است كه محقق مبتدي با نظارت مربيان انجام مي دهد تا مهارت و تبحر لازم را كسب كند. اين حلقه واسط، در فرايند يادگيري مهارت ها، قابل حذف نيست. 5. systematic view. 6. Reductionism. 7. از تقاضاها و دعوت‌هايي كه برخي مراكز، از ما مربيان به عمل مي‌آورند، به راحتي مي‌توان فهميد كه بسياري از برنامه‌ريزان نيز تصور درستي از كم و كيف و مدت زمان آموزش مهارتها ندارند. 8. Interpdicipline. منبع: دوفصلنامه پژوهش شماره 2 ادامه دارد .... ae
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 502]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها