محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796957913
جای خالی «برند» ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
بازار جای خالی «برند» ایرانی همیشه این سئوال مطرح بوده که چرا در طول سالیان طولانی که از راه‌اندازی صنایع مختلف و بنگاه‌های بزرگ تولیدی و خدماتی در ایران می‌‌گذرد، هنوز هیچ برند ایرانی ویژگی‌های راستین یک برند را پیدا نکرده است و برندهای ایرانی به جای اینکه برند باشند بیشتر یک علامت تجاری محسوب می‌شوند. دکتر احمد روستا که وی را پدر بازیابی نوین ایران لقب داده‌اند در این گفت‌وگو به علل خالی بودن جای برند در اقتصاد ایران می‌پردازد.
برندسازی در ایران چه جایگاهی دارد؟ برند یا همان شناسه ( معادل فارسی) به عنوان یکی از عوامل ارتباطی بین هر محصول و سازمان با مخاطبانش مطرح است. این در حالی است که یکی از پدیده هایی که در چند سال گذشته از لحاظ ادبیات و آگاهی سازی در ایران مطرح شده بحث برندسازی است، اما در معنای کاربردی و عملی در این زمینه، ایران هنوز فاصله زیادی با کشورهای مطرح و پیشرفته دارد و واقعیت این کلمه در جامعه ایران کمی متفاوت از آنچه به ظاهر می بینیم، خودنمایی می کند درواقع ما الان در ایران ترید مارک ـ نشانه تجاری معروف و علامت ثبت شده ـ داریم، اما برند نداریم. از تفاوت های برند و نشان تجاری بگویید چون امروزه بسیاری از متقاضیان خدمات برندینگ خود در این تفاوت دچار اشتباه هستند؟ براساس تعاریف علمی و کارشناسی، تفاوت برند و نشان تجاری مانند تفاوت زمین و آسمان است. بنابراین این دو کاملا با یکدیگرمتفاوت بوده و نمی توان آنها را در یک ردیف قرار داد. نشان تجاری درواقع خود یکی از عوامل پدید آورنده برند تجاری است و برای برندسازی به نشان تجاری نیاز داریم. به عبارت صریح تر برند به تنهایی یک پدیده کلان است و علامت تجاری یکی از عناصر برندسازی است. به این صورت که می گوییم علامت تجاری یا نام تجاری همه مربوط به برند است و خود برند در یک تعریف ساده عبارت است از هر چیزی که به نحوی بتواند شناساندن خود به دیگران و شناخته شدن ما توسط دیگران باشد. از این رو یک عامل ارتباطی است که هم باعث تشخیص و تمیز یک موضوع و هم باعث معرفی دقیق آن می شود. به نظر شما برندسازی چگونه میسر خواهد شد؟ از طریق تبلیغات؟ برندسازی صرفا با تبلیغات صورت نخواهد گرفت، بلکه این یک کار بلند مدت لازم دارد. کاری که باید بر مبنای اخلاق مداری و مشتری مداری و راستگویی شکل بگیرد. برند نشانه ای است که مشتری به آن اعتماد می کند و مفهومی همیشه در ذهن او باقی خواهد ماند، اما علامت تجاری صرفا یک مقدمه است و هر علامت تجاری صرفا به برند تبدیل نمی شود و لازمه آن جلب اعتماد دائمی و همیشگی مشتری و مردم است. جالب است بدانید یک برند زمانی برند است که حتی اگر شما کالای تولیدی آن برند را نخرید، همیشه آن را در ذهن داشته باشید و شاید هم حسرت داشتن آن را بکشید! اما علامت تجاری چیزی است که همیشه تغییر می کند و فقط شما را به سوی یک کالا راهنمایی می کند. توجه داشته باشید که نشانه تجاری شما را به سوی کالا می رساند و ممکن است کوتاه مدت باشد، اما برند در ذهن شما مفهوم سازی می کند و یک موضوع بلند مدت و شاید همیشگی است. متاسفانه در ایران به دلیل بی توجهی صاحبان برخی کسب و کارها و صنوف مختلف به وعده های ارائه شده در تبلیغاتی که دارند یا بی توجهی به اخلاق حرفه ای کسب و کار، این نشانه های تجاری موجود هرگز حتی به مرحله اولیه برندسازی هم نرسیده است، چه رسد به این که برندی ایجاد و ارائه شده باشد. شما به عنوان کارشناس در این زمینه چه برندی را خوب توصیف می کنید؟ به عقیده من برندی مناسب و خوب است که دارای این شرایط باشد: 1) از لحاظ قانونی قابل پشتیبانی باشد ۲) تلفظ آن ساده و روان باشد ۳) به خاطر سپردن آن آسان باشد ۴) شناسایی و تشخیص آن کار دشواری نباشد ۵) توجه افراد را جلب کند ۶) مزایای استفاده از محصول را در خود داشته باشد ۷) پیام محصول یا شرکت تولید کننده را به همراه داشته باشد ۸) موقعیت محصول را در میان محصولات رقیب مشخص سازد. چرا نامی از برندهای ایرانی در عرصه جهانی دیده نمی شود؟ نبود برند ایرانی در میان برندهای برتر جهانی بیانگر دلایل گوناگونی است: نبود ارتباط بین تولیدکنندگان ایرانی با رقبای جهانی آنها به شکل حرفه ای، نداشتن محصولات رقابت پذیر در سطح جهانی، بی توجهی به پدیده های نوین و دانش بازاریابی علمی، نبود سرمایه گذاری برای ارزش های آینده و نبود متخصصان و کارشناسان حرفه ای جهت کمک کردن به بنگاه ها و مدیران شرکت ها در امر برندسازی. از طرف دیگر وقتی به کشورهای مختلف در جهان نگاه می کنیم متوجه این موضوع می شویم که علاوه بر تلاش بنگاه ها به شکل انفرادی یا خصوصی، دولت ها نیز چارچوبی را برای مدیریت و نظارت بر فعالیت بر روند برندسازی در اختیار بخش خصوصی و بنگاه ها قرار داده اند که در ایران بیشتر جنبه سطحی و نمادین داشته است. دولت ها در برندسازی چه کمکی می تواند بکند؟ برند یک پدیده درونی ـ بیرونی است و مهم ترین عامل تعیین کننده برند، نوع نگرش و باور صاحبان و مالکان یک بنگاه است، اما دولت ها می توانند به عنوان حامی و تسهیل کننده برخی از امور نقش آفرین باشند، وگرنه دخالت دولت و انتظار از دولت برای برندسازی کاملا دور از واقعیت و غیرمنطقی است. می دانیم اقتصاد ایران نیازمند حرکتی نوین و رسیدن به پویایی و رشد اقتصادی است و یکی از نسخه های عملی برای رسیدن به این هدف برندسازی است، اما متاسفانه مقوله برندسازی از سوی صنوف نه تنها امروز به عنوان راهکار مطرح نیست، بلکه از نظر آنها هزینه کردن در این باره و سرمایه گذاری، عین زیان است. این اتفاق درست زمانی روی داده که همه کارشناسان به اهمیت برندسازی در اقتصاد کشورمان گواهی داده و یکی از راهکارهای موفقیت در امور تجاری را رسیدن به جایگاه مناسب برندسازی عنوان کرده اند. این بی علاقگی به چه دلیل ایجاد شده است؟ این اتفاق به این دلیل روی داده که هم صاحبان مشاغل و صنوفی که به دنبال برندسازی هستند، آگاهی کامل در این زمینه ندارند و هم این که بعضی افرادی که به دلایل گوناگون وارد این حوزه شده اند، از اشتیاق برخی صنوف به برند سازی به نفع خود سوء استفاده می کنند و از قابلیت و دانش حرفه ای در برندسازی برخوردار نیستند. برای رفع این نقیصه چه باید کرد؟ بهترین راهکار برای شناسایی افراد و شرکت هایی که خود را در زمینه برندسازی به صنایع معرفی می کنند، این است که قبل از این که هرگونه قراردادی را با این گونه شرکت ها امضاء کنند ابتدا این سوال را در ذهن خود طرح کنند که آیا شرکتی که به عنوان مشاور برندسازی ما قرار است فعالیتی داشته باشد، خود به عنوان برندی شناخته شده است یا خیر؟! چون پاسخ این سوال ساده می تواند تضمین کننده تجربه برندسازی در آینده تجاری متقاضیان این خدمات باشد. هرچند دریافت اطلاعات از گذشته و روند رشد شرکت مشاور مورد نظر نیز می تواند در این زمینه کمک مفیدی باشد. این در حالی است که وقتی تحقیقات از روند فعالیت شرکت مشاوره ای در زمینه برندسازی منفی باشد، این سوال مطرح می شود که شرکت مشاوره ای که خود برند نشده چگونه می تواند برای یک شرکت تجاری دیگر برندسازی کند؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]
-
گوناگون
پربازدیدترینها