محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796884204
طرح کنگره؛ کبریت بی خطر!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: طرح کنگره؛ کبریت بی خطر! تهران - ایرنا - سایت امید هسته ای ایرانیان نوشت: بالاخره پس از افت و خیزهای فراوان، طرح کنگره ایالات متحده برای تاثیرگذاری بر مذاکرات هسته ای که موسوم به طرح کورکر-کاردین (Corker-Cardin) یا «بازبینی توافق هسته ای ایران» است، نخست به تصویب سنا و سپس به تصویب مجلس نمایندگان ایالات متحده و پس از آن به امضای رئیس جمهوری آمریکا رسید.
این طرح در هر دو مجلس با درصد آرای بالایی تصویب شد که نشان از توافق کامل هر دو جناح دموکرات و جمهوری خواه بر روی آن دارد. با این حال آن چه که جالب توجه است ناکامی کامل جمهوری خواهان تندرو برای افزودن الحاقاتی به این طرح است که در نهایت این طرح را به «کبریت بی خطر» تبدیل کرده است.
فرآیندِ تصویبِ این طرح با پیچیدگی ها و کشمکش های گسترده ای میان جمهوری خواهان و دموکرات ها و تلاش های گسترده تندروهای جمهوری خواه برای افزودنِ الحاقاتی به این طرح همراه بود. در روزهای پیش از تصویب این طرح برخی از جمهوری خواهان تندرو خواهان افزوده شدن الحاقاتی به این طرح بودند، به عنوان مثال مارکو روبیو، سناتور جمهوری خواه ایالت فلوریدا در جلسه سنا گفته بود: «هرنوع توافق با ایران باید به این شرط باشد که ایران موجودیت اسرائیل را به رسمیت بشناسد».
افزون بر این، پیشنهادات الحاقی دیگری نیز از سوی سایر تندروهای جمهوری خواه مطرح شده بودند تا از یک سو دولت اوباما را مجبور کنند که در مذاکرات نظارت و دخالت کنگره را بپذیرد و از سوی دیگر امضای توافق با ایران را به پذیرش شرط هایی از سوی ایران مشروط کنند. با این حال در نهایت هیچ یک از این الحاقات به طرح کنگره افزوده نشدند و عملا تندورهای جمهوری خواه در این زمینه شکست را پذیرفتند. فرانس پرس در گزارشی در این باره نوشت:
«جمهوری خواهان نه تنها از به رای گیری گذاشتنِ پیش نویس مجازات های جدید علیه تهران دست کشیده اند، بلکه برای غلبه بر وتوی رئیس جمهور نیز از اکثریت لازم برخوردار نیستند. آن ها همچنین در تحمیل شرایطی الحاقی به طرح کنگره نیز شکست خورده اند. این شرایط عبارت بودند از به رسمیت شناخته شدن اسرائیل از سوی ایران و یا این که رئیس جمهور آمریکا تضمین کند که تهران از تروریسم (به ادعای آنها) حمایت نمی کند. جمهوری خواهان تندرو معتقدند رئیس جمهور آمریکا به ایران امتیازات خیلی زیادی داده است به طور مثال به ایران اجازه داده است سانتریفوژها و زیرساخت های غنی سازی اورانیوم خود را حفظ کند».
شکست تندروهای آمریکا زمانی روشن تر شد که سناتورِ تندرو و افراطیِ جمهوری خواه، تام کاتِن (Tom Cotton)، در روز رای گیری با اعتراف به بی تاثیر بودنِ این طرح و شکست تندروها در تحمیل خواسته های خود، به طرح کنگره رای منفی داد. تام کاتِن همان کسی بود که ماه مارس با نوشتن نامه ای به مقامات ایران اعلام کرده بود توافق هسته ای تنها تا زمانی که اوباما رئیس جمهور آمریکاست ادامه خواهد یافت.
اوباما پیش از این بارها تهدید کرده بود که این طرح را وتو خواهد کرد، زیرا باعث به خطر افتادن مذاکرات با ایران می شود. با این حال کاخ سفید پس از تصویب این طرح در سنا و مجلس نمایندگان اعلام کرد که اوباما این طرح را وتو نخواهد کرد و آن را به امضاء خواهد رساند. پذیرش بی چون و چرای این طرح از سوی دولت اوباما نشان می دهد که این طرح خطری برای مذاکرات نخواهد داشت.
در واقع بر خلافِ ظاهر این طرح و سروصداهای گسترده ای که حول آن به پا شد، بررسی دقیق این طرح نشان می دهد این طرح نه تنها قادر نیست جلوی توافق هسته ای با ایران را بگیرد، بلکه عملا فرآیند دور زدنِ کنگره را برای دولت اوباما راحت تر می کند.
این طرح درباره توافقنامه چهارچوب لوزان هیچ اظهار نظری نمی کند، بلکه فقط راه کاری برای کنگره ارائه می کند که در صورت به دست آمدن «توافق نهایی» در پایان ماه ژوئن، کنگره فرصتِ بازبینی توافق نهایی و اظهار نظر در مورد آن را داشته باشد.
بر اساس این طرح، اوباما ملزم خواهد بود متن توافق نهایی را به نمایندگان ارائه کند تا آن را بررسی کنند. همچنین به مدت 30 روز، دولت آمریکا نمی تواند تحریم هایی که کنگره آمریکا علیه ایران تصویب کرده است، را لغو کند. در این مدت 30 روزه، کنگره توافق نهایی را بررسی و جلسات پرسش و پاسخی درباره آن برگزار خواهد کرد. کنگره سپس سه گزینه در پیش خواهد داشت: (1) قطعنامه ای برای موافقت با لغو تحریم های کنگره علیه ایران تصویب کند، (2) قطعنامه ای برای جلوگیری از لغو تحریم های کنگره علیه ایران تصویب کند، (3) هیچ قطعنامه ای صادر نکند. با توجه به جو کنونی کنگره گزینه دوم محتمل است.
البته روشن است که انجام چنین کاری برای کنگره عملا غیرممکن می نماید و نهایتا با ناکامیِ مخالفانِ توافقِ هسته ای، این توافق به اجرا گذاشته خواهد شد. چرا که تنها چند روز پس از تصویب طرح «بازبینی توافق هسته ای ایران»، حدود 150 نفر از نمایندگانِ دموکراتِ مجلس آمریکا در نامه ای رسمی به اوباما بر حمایت قاطعانه از مذاکرات هسته ای با ایران تاکید کردند. در این نامه آمده است: «ما از شما می خواهیم روند مذاکرات را دنبال کنید. ما باید فضا و زمان لازم را در اختیار اعضای تیم مذاکره کننده خودمان قرار دهیم تا بتوانند در جهت تقویت چارچوب توافق به دست آمده گام بردارند و آن را به یک توافقِ نهاییِ طولانی مدت و قابل راستی آزمایی تبدیل کنند».
بنابراین شکی نیست که این طرح، عملا «کبریتِ بی خطری» است که تنها باعث تخریب چهره لابی صهیونیستی و تندروهای کنگره خواهد شد، حتی اگر کنگره توافق هسته ای نهایی با ایران را رد کند، اوباما می تواند با قلم اجرایی خود بخش قابل توجهی از تحریم ها علیه ایران را کاهش دهد. اوباما حتی قادر است، تحریم هایی که کنگره علیه ایران اعمال کرده است را معلق سازد، هر چند او نمی تواند رسما آن ها را لغو کند اما او می تواند اقداماتی یک جانبه را به همراه کاهش تحریم های اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد انجام دهد تا زمینه برای اجرای توافق نهایی فراهم شود. اوباما همچنین می تواند دستورات جدیدی برای فراهم شدن زمینه داد و ستدهای مالی که براساس قانون فعلی ممنوع است، صادر کند. رئیس جمهور آمریکا همچنین می تواند به راحتی نام اتباع و شرکت های ایرانی را از فهرست تحریم ها خارج کند و این بدین معنی است که آن ها دیگر در معرض تحریم ها قرار نخواهند داشت.
به نظر می رسد که دولت اوباما در اقدامی هماهنگ با نمایندگان دموکرات، با طرحی دقیق نه تنها عملا اقدامات کارشکنانۀ لابی های اسرائیلی کنگره را خنثی ساخته، بلکه فرآیند اجرای توافقِ نهایی را نیز آسان تر کرده است. گواه این ادعا سخنان اخیر تد کروز، سناتور تندرو طرفدار رژیم اسرائیل است؛ این سناتور جمهوری خواه در جلسه بررسی این طرح، با این ادعا که این طرح «امنیت اسرائیل» را به خطر می اندازد، اعتراف کرده بود که این طرح هرگز نمی تواند مانع توافق نهایی شود: «بعید است این طرح بتواند توافق «بد» با ایران را متوقف سازد. جای هیچ تعجبی نیست که کاخ سفید از مخالفت خود با این طرح دست برداشته است. اوباما می تواند به سادگی مدعی شود که صرفاً از روند قانونی که کنگره آن را الزامی کرده بود، پیروی کرده است. این در حالی است که این طرح به نحوی که اکنون نگارش شده است، تقریباً به صورت یقینی تضمین می کند که صرف نظر از آن که توافق هسته ای نهایی چقدر «بد» است، اجرایی خواهد شد و این طرح بعید است بتواند آن را متوقف کند».
منبع: امید هسته ای ایرانیان
اول ** 1610
02/03/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]
-
گوناگون
پربازدیدترینها