محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797782925
/یادداشت/ مهدی شکیبایی دلواپسِ دل آرام‌‌های خارجی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /یادداشت/ مهدی شکیبایی
دلواپسِ دل آرام‌‌های خارجی
بررسی رفتار چند سال اخیر دو لابی صهیونیستی آیپک (AIPAC) و جی استریت ( J-Street) در آمریکا در حوزه مباحث مربوط به مذاکرات هسته‌ای نشان می‌دهد که رژیم‌اسرائیل نه تنها دلواپس توافق غرب با ایران نیست که تحقق آن را -براساس معیارهای آمریکایی- مایه دل آرامی خود می داند.
مدتی است در عرصه داخلی برخی جناح های سیاسی به دلواپسی های بجای برخی منتقدین توافق ژنو برچسب « پیوند با اسراییل» می زنند و در هر مناسبتی دست نوشته ای با این مضمون « دلواپس، اسراییل؛ پیوندتان مبارک» را بالای سر می‌گیرند. این رفتار به ظاهر خودجوش البته هرچه به پایان سال 94 نزدیک تر می شویم آهنگ تندتری به خود می‌گیرد و در هر محفلی به نقل مجلس بلکه تابلوی مجلس تبدیل می شود. غرض این وجیزه تحلیل و بررسی انگیزه های داخلی این رفتارآشنا نیست چه اینکه بررسی آن نیاز به یک نوشتار جداگانه وعمیق دارد بلکه ارزیابی این نکته است که آیا واقعا اسرائیل مخالف توافق هسته‌ای ایران با غرب است یا خیر؟ که اگر ثابت شود این رژیم مخالفتی با توافق ندارد آنگاه دلواپسان و دل آرام ها در پیوند با اسراییل جای خود را عوض خواهند کرد. هواداران این نگاه مدعی و حتی باورمندند که در بحث مربوط به مذاکرات هسته‌ای دو طیف با توافق ژنو شدیدا مخالفند و خواستار فروپاشی آن هستند یکی رژیم غاصب اسراییل و دیگری برخی جریان های داخلی!! اما آیا حقیقتا رژیم غاصب صهیونیستی مخالف توافق هسته ای ایران و غرب است؟ بررسی رفتارهای داخلی و بین المللی رژیم صهیونیستی در حوزه مباحث مربوط به مذاکرات هسته ای طی سال‌های اخیر نشان می دهد که این رژیم نه تنها مخالف توافق نیست که برای تحقق این مهم ابزارهای مختلف و قدرتمندی را بکار گرفته است. آنچه این روزها فشار لابی صهیونیستی در آمریکا برای ممانعت از انجام توافق هسته ای با ایران نامیده می شود در عمل دقیقا برعکس است. دو لابی پر قدرت صهیونیستی در آمریکا هم اینک تمامی توان خود را برای اجرای توافق هسته ای غرب با ایران براساس معیارهای آمریکایی بکار گرفته اند. این دو لابی در استراتژی همسو ولی در تاکتیک تحقق این استراتژی با هم اختلافاتی دارند که هیاهوی اخیر نتانیاهو در کنگره آمریکا مصداق این اختلاف در تاکتیک است. لابی صهیونیستی آیپک (AIPAC) موسوم به «کمیته‌ی روابط عمومی آمریکا و اسرائیل» که هوادار راستگرایان افراطی دراسراییل است و دیگری لابی صهیونیستی «جی استریت» (J- STREET) که طرفدار جناح لیبرال و چپگرا در اسراییل محسوب می شود.
راستگرایان صهیونیستی به سرکردگی بنیامین نتانیاهو خواستار مهار قدرت هسته ای ایران به هر نحو ممکن هستند و لیبرال ها و چپگراها نیز بیشتر منویات دمکراتهای آمریکا را در حوزه سیاست خارجی به ویژه سیاست های مربوط به جنوب غرب آسیا خصوصا جمهوری اسلامی ایران پیگیری می کنند. آیپک در تازه ترین اقدام خود که برخلاف مواضع اعلامی اوست با طرح الحاق ضمائم به لایحه بازرسی و نظارت بر توافق هسته‌ای کنگره از سوی برخی سناتورها مخالفت کرد. در این ضمائم آمده است که ایران در چارچوب مذاکرات هسته ای می‌بایست اسراییل را به رسمیت بشناسد اما آیپک با توجه به اشرافش بر نظر کنگره و اینکه این ضمائم رای نخواهد آورد با طرح آن مخالف است. چرا ؟ چون او به توافق هسته ای که امنیت رژیم تل اویو را در حلقه کشورهای اسلامی تضمین کند در مرحله اول نیاز دارد و مایل نیست با توجه به وضعیتی که در منطقه پیرامون این رژیم حاکم است این روند به بن بست برسد. از سوی دیگر لابی جی استریت که از زمان تصدی پست ریاست جمهوری باراک اوباما در سال 2008 ایجاد شد ماموریت دارد تا با لحاظ منافع رژیم صهیونیستی توافق میان غرب و ایران و عادی سازی روابط میان اسراییل و اعراب هرچه زودتر منعقد گردد. بنابر اطلاعات منتشره ۱۰۰ تن از شخصیت‌های یهودی مشهور آمریکایی لابی جی- ستریت را تأسیس کردند که برخلاف لابی AIPAC درجهت آنچه که صلح و آشتی با فلسطینی‌ها و اعراب نامیده اند، می‌کوشد. ده‌ها چهره اسرائیلی آشنا از جمله نظامیان عالی‌رتبه قدیمی و مقامات سیاسی وزارت امور خارجه با پشتیبانی از این حرکت در جابه‌جایی انتقال لابی یهودی واشنگتن از عرصه‌ی سیاست «راست افراطی» به «میانه نزدیک به دولت دمکرات» تلاش می‌کنند. تا پیش از تاسیس جی استریت، AIPAC سخنگوی یهودیان در واشنگتن بود. در ارتباط با تأثیر در کنگره‌ی آمریکا فقط لابی‌کنسرن‌های تسلیحاتی قدرتی بیش از آیپک دارد. روزنامه‌نگار آمریکایی Jim Lobe جیم لوب می‌نویسد: «با وجود اینکه یهودیان تنها ٢٪ از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می‌دهند ٤٠٪ هزینه‌های انتخاباتی دمکرات‌ها و ٢٠٪ هزینه انتخاباتی جمهوری‌خواهان را تأمین می‌کنند» اگر به خواست جی- استریت باشد، وقت آن رسیده است که روابط تبه‌کارانه با نومحافظه‌کاران و مسیحیان انجیلی پایان یابد، زیرا ٧٠٪ یهودیان آمریکا آیپک را نماینده خود نمی‌دانند. هدف این لابی روشن‌ساختن این واقعیت برای سیاست‌مداران آمریکایی است که طرفداری از اسرائیل به معنای پشتیبانی از سیاست خشونت‌آمیز و اشغال‌گرانه‌ی حاکمان لیکودی اسرائیل نیست، که تنها شانس اسرائیل در درازمدت زندگی صلح‌آمیز با همسایگان عرب خویش است. به گفته مقامات و مسوولان گروه J Street نظریه پرداز اصلی پشت سرگروه، دانیل لوی پسر لرد لوی بریتانیایی است که تامین کننده مالی اصلی حزب کارگر در زمان نخست وزیری تونی بلر بود. جی استریت از همان ابتدا معتقد بود که آمریکا باید مذاکرات مستقیم و سطح بالا با ایران را جهت طرح همه نگرانی‌های متقابل در دستور کار دیپلماتیک خود قرار دهد و از عراق عقب‌نشینی کند. همه این درخواست ها بی شک برای حب دو کشور ایران و عراق نیست بلکه از بغضی است که در سایه قدرت عملیاتی این دو کشور شیعه در گلو دارند. عقب نشینی از عراق و مذاکره با ایران برای رژیم صهیونیستی حتما فوایدی دارد که صراحتا اعلام می شود.
بررسی دقیق رفتارهای این دو لابی صهیونیستی بویژه طی دوسال اخیر در کنار نمایش نامه اخیر نتانیاهو در کنگره تصویر درست تری از موضع حقیقی رژیم صهیونیستی در قبال توافق ژنو به دست خواهد داد که توضیح ان در این مجال نمی گنجد. با این توصیف و نگاهی به هفت سال هماهنگی و همکاری لابی های عمده صهیونیستی با پروژه آمریکایی در منطقه دشوار بتوان ثابت کرد که رژیم صهیونیستی مخالف توافق هسته ای میان غرب و ایران باشد و در این صورت دشوارتر بتوان جناح های منتقد داخلی را متهم به همنوایی با رژیمی کودک کش کرد که این خود ظلمی مضاعف است.
رژیم تل‌آویو توافق هسته ای را برای دل آرامی خود و اربابانش می خواهد حال آنکه دلواپسان داخلی این دل آرامی را برنمی تابند چه اینکه آرامش او را به معنای ناآرامی ملت‌ها و ارزش‌ها می دانند. کجای این مواضع به هم شبیه است. آنچه دلواپسان توافق ژنو را از سایر جناح‌های داخلی متمایز می کند موضع صریح آنان درقبال این موضوع است که آماده هرگونه توافقی با غرب نیستند. در مقابل برخی جریانها برای هرنوع توافقی اعلام آمادگی می‌کنند. دلواپسان داخلی با رصد دشمن خارجی و میزان دلبستگی او به این توافق، نگران فشارهایی هستند که ممکن است به عبور از خطوط قرمز نظام بینجامد. پرسش اینجاست با این وصف چرا برخی‌ها دوست دارند به منتقدان داخلی توافق ژنو برچسب اسرائیلی بزنند؟ و درهر مناسبتی این دروغ بزرگ را دست به دست گیرند و فریاد بر آورند؟ آیا قرار است این ابتکار خودجوش! طی پروسه ای تا پایان سال همدلی و همزبانی دولت و ملت ادامه داشته باشد؟ آیا موافقان بجای پاسخ مناسب به انتقاد به دنبال تخطئه رقیب هستند تا صورت مسئله را حذف کنند؟ برای پاسخ به این پرسش ها ضروری است بیش و پیش از هر اقدامی تعریف تازه ای از «دلواپسان» و «دل آرام‌ها»ی توافق ژنو صورت گیرد. *سخنگوی انجمن روزنامه نگاران مسلمان انتهای پیام/
94/02/15 - 00:14
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
گوناگون
پربازدیدترینها