محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1797005175
تشابه در شعر سعدی و متنبی دلیل عدم استعداد سعدی نیست
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: همایش سعدی و متنبی- ۱/
تشابه در شعر سعدی و متنبی دلیل عدم استعداد سعدی نیست
شناسهٔ خبر: 2537345 یکشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۳:۴۳
فرهنگ > شعر و ادب
رئیس انجمن آثار و مفاخر ملی گفت: اینکه برخی مفاهیم در شعر سعدی و متنبی به یکدیگر شبیه است، دلیل این نیست که سعدی استعداد نداشته و از شعر متنبی بهره برده است. به گزارش خبرنگار مهر، مراسم افتتاحیه همایش دو روزه سعدی و متنبی عصر دیروز شنبه ۲۹ فروردین در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.علی اصغر محمدخانی معاون فرهنگی و بین الملل شهر کتاب در ابتدای این برنامه گفت: متنبی سه قرن قبل از سعدی زیسته است. ما طی برنامه ۱۰ ساله قرار است سعدی را با شاعران مختلف جهان مقایسه کنیم. به همین دلیل برنامه های «سعدی و سروانتس» و «سعدی و یونس امره» طی سال های گذشته برگزار شدند. از بین همه شاعرانی که برایشان برنامه برگزار می کنیم، متنبی به سعدی نزدیک تر است. او مانند سعدی هم در عصر خودش اشتهار داشته و هم در سال های معاصر.وی افزود: در ایران شاعران زیادی از شعر متنبی تاثیر گرفتند؛ سعدی، حافظ، مولوی، انوری خاقانی و... بین همه این شاعران نیز سعدی بیش از دیگران از متنبی تاثیر گرفته است که این مساله جای بررسی دارد.در ادامه کوروش کمالی سروستانی، مدیر بنیاد سعدی شناسی گفت: متاسفانه صدر پایان نامه های تحقیقاتی ما درباره سعدی و متنبی پایین است. در سال های اخیر برخی هم با عرب گرایی کوشیده اند نکاتی را در شعر فارسی پیدا کنند که ظاهرا شاعران عرب پیش‌تر به آنها اشاره کردند. جالب است که عرب ها معتقدند بسیاری از مفاهیم و شعرها از ایران به کشورشان رفته است، نمونه اش ابن مقفع است که کلیله و دمنه را از فارسی به عربی ترجمه کرده است. برخی معتقدند ابن مقفع را نه به‌خاطر توهین به فرهنگ اعراب که به‌خاطر توجهش به فرهنگ ایرانی کشتند.مدیر بنیاد سعدی شناسی در ادامه خاطر نشان کرد: ما شیرازی ها اهل اعتدالیم؛ چه در مورد سعدی، چه حافظ. در دوره حکومت عباسیان که زمان حیات متنبی است، فرهنگ ایرانی با حضور وزیران ایرانی آنقدر قدرت گرفت که جای تکذیب و انکار ندارد. زندگی متنبی چهار دوره دارد. جوانی، سفر حلب، سفر مصر و دوره چهارم که به شیراز آمد. این دوره چهارم یک دوره سه ماهه است و همه معتقدند متنبی بهترین شعرهایش را در این دوره گفته است.در ادامه مهدی محقق، رئیس انجمن آثار و مفاخر ملی درباره تاثیر متنبی بر سعدی گفت: سال ۱۳۳۸ مقاله ای نوشتم که این مقاله در واکنش به سخنان دوست مرحومم حسینعلی محفوظ بود. او کتاب سعدی و متنبی را نوشته بود که دانشگاه تهران آن را چاپ کرد. من این سخن را از خودش نشنیدم ولی شنیدم که این حرف را به او نسبت می دهند که گفته بود با دوستی به نام ناجی قیس در تهران همدرس بوده اند. طبق قولی که شنیدم محفوظ به قیس گفته بود ایرانی ها دو شاعر مهم بیشتر ندارند، یکی سعدی، یکی حافظ. سعدی را من شکستم، تو بیا حافظ را بشکن!رئیس انجمن آثار و مفاخر ملی افزود: این سخن بر من گران آمد. ناچار شدم آن مقاله را بنویسم. آنچه در آن مقاله به آن اشاره کردم این است که قدما گفته اند بسیاری از شعرا تبادل خاطرین دارند یعنی اگر شاعری دید خورشید درخشنده است و درباره آن شعر گفت و شاعر دیگری نیز درباره همان خورشید شعر گفت، هر دو از یک خورشید گفته اند و به یک نحو اظهار رأی کرده اند. نمونه های زیادی وجود دارد که دو نفر در دو جای مختلف تشبیهات مشابهی را استفاده کردند. بنابراین لازم نیست هر چه متنبی در قرن چهارم گفته و سعدی هم در قرن هفتم مانند آن را گفته، اقتباس سعدی از متنبی باشد.این پژوهشگر در ادامه گفت: مساله دیگری که در آن مقاله به آن اشاره کردم این بود که علما و اهل بلاغت معتقدند که فضیلت کلام به معانی نیست، بلکه به الفاظ فاخر است چون مضمون را همه می دانند. بحث دیگرم این بود که اسلام دروازه های علم را باز کرد چون همانطور که می دانید پس از ظهور اسلام بود که دانشمندان مسلمان از زبان های یونانی، پهلوی، سانسکریت و... به عربی ترجمه کردند. بنابراین در این فرهنگ اسلامی مضامین مختلف از فرهنگ های دیگر وارد شد. حالا اگر لفظ یا آرایه ای از فرهنگی در قرن چهارم وارد فرهنگ اسلامی شده، متنبی آن را به‌کار برده و سعدی هم در قرن هفتم از آن استفاده کرده است، دلیل این نیست که سعدی ابتکار نداشته و از دیگری بهره برده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
گوناگون
پربازدیدترینها